Z kulturą pod rękę – 19.01.2015 r.
opublikowano: 2015-01-19 przez: Mika Ewelina
W ramach dzisiejszej odsłony akcji „Z kulturą pod rękę” zapraszamy Państwa na wyjątkowe wydarzenie – wieczór poezji z Zofią Kucówną, która zaprezentuje wiersze Julii Hartwig. Po spektaklu – spotkanie z wybitną poetką.
Zofia Kucówna prezentuje wiersze Julii Hartwig, laureatki Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, z akompaniamentem Małgorzaty A. Komorowskiej na harfie.
Aktorka wprowadza słuchaczy w niepowtarzalny i złożony świat poezji Julii Hartwig, łączący w sobie oniryzm i umiłowanie konkretu, mistykę i realizm, melancholię i radość życia. „Sprzeczność jest moim żywiołem, prawem, o które wojuję” – deklaruje poetka, która opublikowała stosunkowo niewiele tomików poetyckich. Okazały się jednak one na tyle znaczące, osobne – niepoddające się przemijającym modom czy tendencjom – żeby na mapie polskiej literatury zapewnić jej trwałe miejsce. Od wczesnych wierszy, utrzymanych w poetyce snu czy gier wyobraźni, doszła z czasem do liryki osoby doświadczonej przez życie, której wrodzona i nabyta wiedza promieniuje – w prostych, pozbawionych patosu słowach – mądrym spokojem i duchowym wyciszeniem. I promienieje – ciepłem, dobrem, światłem misternie rozproszonym, żeby złagodzić ostrość konturów w nieustannym poetyckim dyskursie ponad podziałami epok, stylów czy dążeń.
ZOFIA KUCÓWNA
Aktorka teatralna i filmowa, były wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawie, autorka książek. W latach 1955-57 występowała w Teatrze Młodego Widza w Krakowie, w latach 1957-59 w Teatrze im. Osterwy w Lublinie. Od 1959 aktorka scen warszawskich: Teatru Powszechnego, Teatru Ateneum, Teatru Narodowego, a od 1986 roku Teatru Współczesnego. Występowała w wielu sztukach reżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza. Jej dorobek telewizyjny to kilkadziesiąt ról w Teatrze Telewizji, z którym zaczęła współpracę w 1959 roku. Ma też na swoim koncie kilkanaście kreacji filmowych i serialowych. Otrzymała wiele nagród teatralnych. Odznaczona nagrodą „Za zasługi dla Warszawy” i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
JULIA HARTWIG
Poetka, eseistka, tłumaczka, autorka książek dla dzieci, zeszłoroczna laureatka Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. Żona poety Artura Międzyrzeckiego. Była wykładowcą uniwersyteckim w USA i w Kanadzie. Ogłaszała zbiory poezji własnej i tłumaczonej z innych języków, a także eseje i tomy prozy. Wraz z mężem wydała Antologię poezji amerykańskiej, kilka książek dla dzieci, tom tłumaczeń wierszy i prozy Guillaume Apollinaire’a, a także korespondencję Rimbauda. Dorobek literacki Julii Hartwig obejmuje kilkanaście zbiorów poezji i prozy poetyckiej oraz monografie, eseje, tłumaczenia, książki dla dzieci. Tomy poetyckie to między innymi: Pożegnania (1956), Czuwanie (1978), Czułość (1992), Zawsze od nowa (1999), Nie ma odpowiedzi (2001), To wróci (2007), Jasne niejasne (2009), Gorzkie żale (2011), Zapisane (2013).
MAŁGORZATA A. KOMOROWSKA
Harfistka, wszechstronny muzyk prowadzący wielokierunkowe działania artystyczne, pedagog, muzykoterapeuta, oligofrenopedagog. Współpracuje z wieloma filharmoniami i orkiestrami w kraju (m.in. z Sinfonią Varsovią, Polską Orkiestrą Radiową, Filharmonią Narodową, Filharmonią Poznańską, Capellą Bydgostiensis ) i za granicą (Continentals Orchestra & Choir, New European Orchestra). Jest członkiem Christian Art Centre z siedzibą w Rotterdamie. Dokonała wielu nagrań muzyki klasycznej a także rozrywkowej i jazzowej, udzielając solowego głosu swego instrumentu na płytach: M.Urbaniaka – Live in Holy City, Grzecha Piotrowskiego, „Zapominam o sobie” Mate.O /wł.aranż/, „Accustic Room 47”, „Transitus” J.Mencla, „Zimowe piosenki” Piasecznego/Krajewskiego.
Aktorka wprowadza słuchaczy w niepowtarzalny i złożony świat poezji Julii Hartwig, łączący w sobie oniryzm i umiłowanie konkretu, mistykę i realizm, melancholię i radość życia. „Sprzeczność jest moim żywiołem, prawem, o które wojuję” – deklaruje poetka, która opublikowała stosunkowo niewiele tomików poetyckich. Okazały się jednak one na tyle znaczące, osobne – niepoddające się przemijającym modom czy tendencjom – żeby na mapie polskiej literatury zapewnić jej trwałe miejsce. Od wczesnych wierszy, utrzymanych w poetyce snu czy gier wyobraźni, doszła z czasem do liryki osoby doświadczonej przez życie, której wrodzona i nabyta wiedza promieniuje – w prostych, pozbawionych patosu słowach – mądrym spokojem i duchowym wyciszeniem. I promienieje – ciepłem, dobrem, światłem misternie rozproszonym, żeby złagodzić ostrość konturów w nieustannym poetyckim dyskursie ponad podziałami epok, stylów czy dążeń.
ZOFIA KUCÓWNA
Aktorka teatralna i filmowa, były wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawie, autorka książek. W latach 1955-57 występowała w Teatrze Młodego Widza w Krakowie, w latach 1957-59 w Teatrze im. Osterwy w Lublinie. Od 1959 aktorka scen warszawskich: Teatru Powszechnego, Teatru Ateneum, Teatru Narodowego, a od 1986 roku Teatru Współczesnego. Występowała w wielu sztukach reżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza. Jej dorobek telewizyjny to kilkadziesiąt ról w Teatrze Telewizji, z którym zaczęła współpracę w 1959 roku. Ma też na swoim koncie kilkanaście kreacji filmowych i serialowych. Otrzymała wiele nagród teatralnych. Odznaczona nagrodą „Za zasługi dla Warszawy” i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
JULIA HARTWIG
Poetka, eseistka, tłumaczka, autorka książek dla dzieci, zeszłoroczna laureatka Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. Żona poety Artura Międzyrzeckiego. Była wykładowcą uniwersyteckim w USA i w Kanadzie. Ogłaszała zbiory poezji własnej i tłumaczonej z innych języków, a także eseje i tomy prozy. Wraz z mężem wydała Antologię poezji amerykańskiej, kilka książek dla dzieci, tom tłumaczeń wierszy i prozy Guillaume Apollinaire’a, a także korespondencję Rimbauda. Dorobek literacki Julii Hartwig obejmuje kilkanaście zbiorów poezji i prozy poetyckiej oraz monografie, eseje, tłumaczenia, książki dla dzieci. Tomy poetyckie to między innymi: Pożegnania (1956), Czuwanie (1978), Czułość (1992), Zawsze od nowa (1999), Nie ma odpowiedzi (2001), To wróci (2007), Jasne niejasne (2009), Gorzkie żale (2011), Zapisane (2013).
MAŁGORZATA A. KOMOROWSKA
Harfistka, wszechstronny muzyk prowadzący wielokierunkowe działania artystyczne, pedagog, muzykoterapeuta, oligofrenopedagog. Współpracuje z wieloma filharmoniami i orkiestrami w kraju (m.in. z Sinfonią Varsovią, Polską Orkiestrą Radiową, Filharmonią Narodową, Filharmonią Poznańską, Capellą Bydgostiensis ) i za granicą (Continentals Orchestra & Choir, New European Orchestra). Jest członkiem Christian Art Centre z siedzibą w Rotterdamie. Dokonała wielu nagrań muzyki klasycznej a także rozrywkowej i jazzowej, udzielając solowego głosu swego instrumentu na płytach: M.Urbaniaka – Live in Holy City, Grzecha Piotrowskiego, „Zapominam o sobie” Mate.O /wł.aranż/, „Accustic Room 47”, „Transitus” J.Mencla, „Zimowe piosenki” Piasecznego/Krajewskiego.
2 osoby, które zgłoszą się do nas jako pierwsze,
otrzymają podwójne zaproszenie na wieczór poezji Julii Hartwig
(na 30 stycznia o godz. 19.00)
Maile prosimy kierować na adres: kultura@oirpwarszawa.pl
W tytule maila prosimy podać dzisiejsze hasło: „WIERSZE”
a w mailu – podstawowe dane: imię, nazwisko,
numer wpisu lub numer aplikanta oraz numer telefonu.
Decyduje kolejność zgłoszeń!
otrzymają podwójne zaproszenie na wieczór poezji Julii Hartwig
(na 30 stycznia o godz. 19.00)
Maile prosimy kierować na adres: kultura@oirpwarszawa.pl
W tytule maila prosimy podać dzisiejsze hasło: „WIERSZE”
a w mailu – podstawowe dane: imię, nazwisko,
numer wpisu lub numer aplikanta oraz numer telefonu.
Decyduje kolejność zgłoszeń!