Orzeczenie z dnia 9 października 2018 r. Sygn. akt: D 71/18
opublikowano: 2020-08-05 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 9 października 2018 r. Sygn. akt: D 71/18
Orzeczenie prawomocne
WSD orzeczeniem z dnia 09 kwietnia 2019 r. sygn. WO-15/19
utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie w zakresie pkt 1,2,5,6 oraz 7; zmienił orzeczenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie w zakresie pkt 3, w ten sposób, że uniewinnia radcę prawnego L. od czynu opisanego w pkt 3 orzeczenia.
Orzeczenie prawomocne
WSD orzeczeniem z dnia 09 kwietnia 2019 r. sygn. WO-15/19
utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie w zakresie pkt 1,2,5,6 oraz 7; zmienił orzeczenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie w zakresie pkt 3, w ten sposób, że uniewinnia radcę prawnego L. od czynu opisanego w pkt 3 orzeczenia.
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Agnieszka Świstak
CZŁONKOWIE: r. pr. Paulina Sibilska
r. pr. Andrzej Dudziuk
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
CZŁONKOWIE: r. pr. Paulina Sibilska
r. pr. Andrzej Dudziuk
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu L., […], obwinionej o to, że:
- w piśmie z dnia […] r. zatytułowanym „Wezwanie przedsądowe do zwrotu przywłaszczonych pieniędzy w kwocie […] zł.”, adresowanym do C., groziła ww., że jeśli w terminie […] dni nie zwróci wymienionej kwoty – zawiadomi organy ścigania o popełnieniu przez nią przestępstwa określonego w art. 284 § 1 kodeksu karnego wraz z wnioskiem o ściganie oraz wnioskiem o rozpoczęcie poszukiwania listem gończym,
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach w związku z art. 38 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego; - w piśmie z dnia […] r. zatytułowanym „Odpowiedź na wezwanie do zwrotu dokumentów”, adresowanym do C., sugerowała, że klient który zwrócił się do radcy prawnego o zwrot przekazanych radcy prawnemu dokumentów związanych ze świadczoną na rzecz tego klienta przez radcę prawnego pomoc prawną – ma obowiązek ponieść koszty wykonania kserokopii wydanego dokumentu, która pozostaje w posiadaniu radcy prawnego,
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach w związku z art. 6, art. 8 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego; - w okresie od […] r. do […] r. w W., reprezentując Spółdzielnię Budowlano-Mieszkaniową S. w W., kierując w jej imieniu do komornika wnioski egzekucyjne, wskazywała w nich jako konto, na które należy przekazywać wyegzekwowane środki – konto prywatne C.,
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach w związku z art. 6 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego; - w okresie od dnia […] r. w W. reprezentowała jako pełnomocnik procesowy Spółdzielnię Budowlano-Mieszkaniową S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. – w sytuacji gdy w okresie do […] r. reprezentowała jako pełnomocnik procesowy C. a interesy Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej S. w W. i interesy C. są ze sobą sprzeczne a sprawa o zwrot na rzecz Spółdzielni ww. kwoty, jest sprawą powiązaną ze sprawami prowadzonymi na rzecz C.,
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 28 ust. 1, 2 i 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego; - w dniu […] r. w W., w siedzibie swojej kancelarii, zwróciła się do C., że „nie będzie rozmawiała z przestępcami”, czym naruszyła obowiązek wykonywania czynności zawodowych zgodnie z zasadami etyki zawodowej i dobrymi obyczajami,
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego L., […], winną zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 38 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] zł ([…] złotych);
- Uznaje radcę prawnego L., […], winną zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6, art. 8 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] zł ([…] złotych);
- Uznaje radcę prawnego L., […], winną zarzucanego w punkcie 3 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
- Uniewinnia radcę prawnego L., […], od zarzutu zawartego w punkcie 4 wniosku o ukaranie;
- Uznaje radcę prawnego L., […], winną zarzucanego w punkcie 5 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] zł ([…] złotych);
- Na podstawie art. 651 ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w punktach 1, 2 i 5 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę pieniężną w wysokości […] zł ([…] złotych);
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionej radcy prawnego L., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] zł ([…] złotych).
Uzasadnienie
W dniu […] r. do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynął wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., o ukaranie radcy prawnego L. - numer wpisu […] (Obwiniona), której przedstawiono zarzuty, że:
- w piśmie z dnia […] i […] r. zatytułowanym „Wezwanie przedsądowe do zwrotu przywłaszczonych pieniędzy w kwocie […] zł.”, adresowanym do C., groziła ww., że jeśli w terminie […] dni nie zwróci wymienionej kwoty – zawiadomi organy ścigania o popełnieniu przez nią przestępstwa określonego w art. 284 § 1 kodeksu karnego wraz z wnioskiem o ściganie oraz wnioskiem o rozpoczęcie poszukiwania listem gończym
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 38 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, - w piśmie z dnia […] r. zatytułowanym „Odpowiedź na wezwanie do zwrotu dokumentów”, adresowanym do C., sugerowała, że klient, który zwrócił się do radcy prawnego o zwrot przekazanych radcy prawnemu dokumentów związanych ze świadczoną na rzecz tego klienta przez radcę prawnego pomocą prawną – ma obowiązek ponieść koszty wykonania kserokopii wydanego dokumentu, która pozostaje w posiadaniu radcy prawnego
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6, art. 8 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, - w okresie od […] r. do […] r. w W. reprezentując Spółdzielnię Budowlano – Mieszkaniową S. w W., kierując w jej imieniu do komornika wnioski egzekucyjne, wskazywała w nich jako konto, na które należy przekazywać wyegzekwowane środki – konto prywatne C..
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, - w okresie od dnia […] r. w W. reprezentowała jako pełnomocnik procesowy Spółdzielnię Budowlano – Mieszkaniową S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. – w sytuacji gdy w okresie do […] r. reprezentowała jako pełnomocnik procesowy C. a interesy Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. i interesy C. są ze sobą sprzeczne a sprawa o zwrot na rzecz Spółdzielni ww. kwoty, jest sprawą powiązaną ze sprawami prowadzonymi na rzecz C.
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 28 ust. 1,2 i 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, - w dniu […] r. w W. w siedzibie swojej kancelarii, zwróciła się do C., że „nie będzie rozmawiała z przestępcami”, czym naruszyła obowiązek wykonywania czynności zawodowych zgodnie z zasadami etyki zawodowej i dobrymi obyczajami
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego (KERP).
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
W piśmie z dnia […] r. zatytułowanym „Wezwanie przedsądowe do zwrotu przywłaszczonych pieniędzy w kwocie […] zł.”, adresowanym do C., którego autorem i nadawcą jest Obwiniona, zawarte zostało następujące stwierdzenie: „(…) po bezskutecznym upływie w/w terminu […] dni, w imieniu Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. skieruję sprawę na drogę postępowania sądowego oraz do organów ścigania złożę zawiadomienie o popełnionym przestępstwie wraz z wnioskiem o ściganie. Ponadto zmuszona jestem Panią poinformować, że w przypadku braku informacji o miejscu pobytu, a taka sytuacja zachodzi w Pani przypadku, organy ścigania mogą rozpocząć poszukiwania Pani listem gończym. Taki wniosek również będę składała w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa (…)”. (k. […]-[…])
W piśmie z dnia […] r. zatytułowanym „Odpowiedź na wezwanie do zwrotu dokumentów”, adresowanym do C., którego autorem i nadawcą jest Obwiniona, zawarte zostało następujące stwierdzenie: „(…) Pokwitowanie odbioru jest dokonywane na kopii wydawanego dokumentu, sporządzonej na koszt klienta. (…)” (k. […])
Obwiniona reprezentowała C.: w okresie od […] r. w sprawie o zapłatę, natomiast od […] r. w sprawie o przywrócenie naruszonego posiadania. Dodatkowo Obwiniona reprezentowała C. w sprawie o uchylenie decyzji o wymeldowaniu. Żadna z tych spraw nie była prowadzona przeciwko Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. (k. […]-[…], […]-[…], […]-[…]) W okresie od dnia […] r. Obwiniona reprezentowała jako pełnomocnik procesowy Spółdzielnię Budowlano – Mieszkaniową S. w W., w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. W dniu […] r. Obwiniona wypowiedziała C. wszystkie udzielone jej pełnomocnictwa. (k. […] i […]) W dniu […] r. C. wypowiedziała Obwinionej pełnomocnictwa do jej reprezentowania (k. […]).
W okresie od […] r. do […] r. w W. w sprawach egzekucyjnych prowadzonych z wniosków wierzyciela - Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W., Obwiniona podała nieprawidłowy numer rachunku bankowego jako rachunku wierzyciela. W kierowanych do komornika wnioskach egzekucyjnych Obwiniona wskazywała jako konto, na które należy przekazywać wyegzekwowane środki – konto prywatne C.. (k. […]-[…], […]-[…])
W okresie od […] r., na skutek błędu Obwinionej polegającego na błędnym wskazaniu rachunku bankowego we wnioskach egzekucyjnych składanych w imieniu Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W. w W. – S., egzekwowane środki przelewane były na ów rachunek, którego posiadaczem była C.. (k. […]) W mailu z dnia […] r. wysłanym do Komornika Sądowego S. Obwiniona poprosiła o wstrzymanie jakichkolwiek wypłat na wskazany w jej wnioskach numer rachunku bankowego. (k. […])
W dniu […] r. w W. w siedzibie swojej kancelarii, Obwiniona zwracając się do C. stwierdziła, że nie będzie rozmawiała z przestępcami.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje.
Sąd nie znajdując podstaw do kwestionowania, dał wiarę wszystkim dokumentom dopuszczonym jako dowód w sprawie. Sąd przyjął, że w ramach przeprowadzonego w sprawie postępowania zostały zbadane wszystkie okoliczności warunkujące prawidłową ocenę przesłanek odpowiedzialności dyscyplinarnej Obwinionej.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny za bezsporne uznał, że Obwiniona jest autorem pisma z dnia […] r. zatytułowanego „Wezwanie przedsądowe do zwrotu przywłaszczonych pieniędzy w kwocie […] zł.”, adresowanego do C.. Okoliczność sporządzenia, autorstwa i wysłania tego pisma nie była kwestionowana na żadnym etapie postępowania, przez żadną ze stron postępowania. Nie była również kwestionowana treść tego pisma. Tym samym za należycie udowodniony Sąd uznał fakt sporządzenia i nadania tego pisma przez Obwinioną o treści, w której Obwiniona zawarła stwierdzenie, że „(…) po bezskutecznym upływie w/w terminu […] dni, w imieniu Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. skieruję sprawę na drogę postępowania sądowego oraz do organów ścigania złożę zawiadomienie o popełnionym przestępstwie wraz z wnioskiem o ściganie. Ponadto zmuszona jestem Panią poinformować, że w przypadku braku informacji o miejscu pobytu, a taka sytuacja zachodzi w Pani przypadku, organy ścigania mogą rozpocząć poszukiwania Pani listem gończym. Taki wniosek również będę składała w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa (…)”. (k. […]) Zacytowany fragment pisma w kontekście całokształtu okoliczności sprawy, zdaniem Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego, przesądza o tym, że tak sformułowane przez Obwinioną stwierdzenie, należy uznać za wyczerpujące dyspozycję art. 38 ust. 2 KERP. Zgodnie z tym przepisem radca prawny nie może w swoich zawodowych wystąpieniach grozić postępowaniem karnym lub dyscyplinarnym. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny nie ma wątpliwości, że zacytowane sformułowanie, stanowiąc nadużycie przez Obwinioną zasady wolności słowa i pisma, stanowi groźbę postępowania karnego skierowaną do podmiotu związanego z prowadzoną sprawą – C., w celu jej zmuszenia do zachowania zgodnego z wolą grożącej – Obwinionej. Ustalenia te znajdują potwierdzenie w zeznaniach złożonych na rozprawie w dniu […] r. przez C.. Mając powyższe na uwadze Okręgowy Sąd Dyscyplinarny, uznając winę Obwinionej, dokonał negatywnej oceny omawianego czynu, kwalifikując go jako delikt dyscyplinarny, o którym mowa w art. 38 ust. 2 KERP.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny za bezsporne uznał również, że Obwiniona jest autorem pisma z dnia […] r. zatytułowanego „Odpowiedź na wezwanie do zwrotu dokumentów”, adresowanego i wysłanego przez Obwinioną do C.. Okoliczność sporządzenia i nadania tego pisma przez Obwinioną nie była kwestionowana na żadnym etapie postępowania przez żadną ze stron postępowania. Nie była również kwestionowana treść tego pisma. W konsekwencji powyższego Sąd uznał za należycie udowodnione, że Obwiniona w piśmie tym zawarła sformułowanie „(…) Pokwitowanie odbioru jest dokonywane na kopii wydawanego dokumentu, sporządzonej na koszt klienta. (…), czym zasugerowała, że klient, który zwróci się do radcy prawnego o zwrot przekazanych radcy prawnemu dokumentów związanych ze świadczoną na rzecz tego klienta przez radcę prawnego pomocą prawną, ma obowiązek ponieść koszty wykonania kserokopii wydanego dokumentu, która pozostaje w posiadaniu radcy prawnego. Przedstawiona przez Obwinioną sugestia istnienia obowiązku pokrycia kosztów sporządzenia kopii dokumentów, nie znajduje potwierdzenia w obowiązujących przepisach prawa. W związku z powyższym, w ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego, opisane działanie pozostaje w sprzeczności z powinnością wykonywania obowiązków zawodowych sumiennie i z należytą starannością, lojalnie, kierując się dobrem klienta, rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej. Tym samym działanie to stanowi naruszenie art. 6, 8, i 12 ust. 1 KERP. W świetle art. 6 KERP, radca prawny mając na uwadze treść roty ślubowania określonej w ustawie o radcach prawnych, obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami. W świetle art. 8 KERP radca prawny, świadcząc klientowi pomoc prawną, postępuje lojalnie i kieruje się dobrem klienta w celu ochrony jego praw. Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 1 KERP radca prawny zobowiązany jest wykonywać czynności zawodowe sumiennie oraz z należytą starannością uwzględniającą profesjonalny charakter działania. Mając powyższe na uwadze, uznając winę Obwinionej, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny dokonał negatywnej oceny omawianego czynu, kwalifikując go jako delikt dyscyplinarny naruszający ww. normy prawne.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny za bezsporną uznał również winę Obwinionej w zakresie czynu polegającego na tym, że w okresie od […] r. do […] r. w W. w sprawach egzekucyjnych prowadzonych z wniosków wierzyciela - Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W., Obwiniona podała nieprawidłowy numer rachunku bankowego jako rachunku wierzyciela. Bezsporne jest bowiem to, że w kierowanych do komornika wnioskach egzekucyjnych Obwiniona błędnie wskazywała jako konto, na które należy przekazywać wyegzekwowane środki – konto prywatne C.. Okoliczność ta znajduje odzwierciedlenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, m.in. w treści pisma Obwinionej z dnia […] r. adresowanego do Prokuratury Rejonowej W. „Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa polegającego na przywłaszczeniu cudzych pieniędzy z wnioskiem o ściganie”. Z pisma tego wynika, że w okresie od […] r., na skutek błędu Obwinionej polegającego na błędnym wskazaniu rachunku bankowego we wnioskach egzekucyjnych składanych w imieniu Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W. w W. – S., egzekwowane środki przelewane były na ów rachunek, którego posiadaczem była C.. Powyższa okoliczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania, a dodatkowo została potwierdzona przez Obwinioną w ramach wyjaśnień składanych przed Sądem na rozprawie w dniu […] r. W świetle tak ustalonego stanu faktycznego, dokonując oceny omawianego czynu, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał, że działanie Obwinionej w omawianym zakresie stanowiąc delikt dyscyplinarny, narusza art. 6 i art. 12 ust. 1 KERP. Czyn ten niewątpliwie świadczy bowiem o nierzetelnym, niesumiennym wykonywaniu czynności zawodowych przez Obwinioną, podjętych bez zachowania należytej staranności, która cechować powinna działania zawodowe radcy prawnego.
Odnosząc się do zarzutu ujętego w punkcie 4 wniosku o ukaranie Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał za należycie udowodnione, że w okresie od dnia […] r. Obwiniona reprezentowała jako pełnomocnik procesowy Spółdzielnię Budowlano – Mieszkaniową S. w W., w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. W dniu […] r. Obwiniona wypowiedziała C. wszystkie udzielone jej pełnomocnictwa. Okoliczności te wynikają wprost z dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy i znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach złożonych przez Obwinioną. Zdaniem Sądu za bezsporny należy uznać fakt reprezentowania przez Obwinioną C. w sprawie o zapłatę, toczącej się przed Sądem Okręgowym W. w W. pod sygn. akt […] oraz w sprawie o naruszenie posiadania toczącej się przed Sądem Rejonowym dla W. […] Wydział Cywilny pod sygn. akt […] (k. […]-[…]) i odwołania z dnia […] r. od decyzji Prezydenta W. (k. […]-[…]). Obwiniona w imieniu ww. złożyła również pozew o przywrócenie utraconego posiadania (k. […]-[…]). Ustalony stan faktyczny należy poddać ocenie z punktu widzenia dyspozycji art. 28 ust. 1, 2 i 3 KERP.
W świetle art. 28 KERP radca prawny nie może być obrońcą lub pełnomocnikiem klientów jeżeli ich interesy są sprzeczne w tej samem sprawie lub sprawie z nią związanej. (ust. 1) Radca prawny nie może być obrońcą lub pełnomocnikiem klienta, jeżeli przeciwnik klienta jest również jego klientem w jakiejkolwiek sprawie.(ust. 2) Radca prawny nie może być obrońcą lub pełnomocnikiem klienta którego interesy są sprzeczne z interesami osób, na rzecz których radca prawny uprzednio wykonywał czynności zawodowe w tej samej sprawie lub sprawie z nią związanej. (ust. 3)
Z przytoczonych przepisów wynika, że konflikt interesów, o którym mowa w ust. 2 został zakreślony w sposób szerszy niż w przypadkach uregulowanych w ust. 1 i 2 zacytowanego przepisu, które odwołują się do pojęcia „tej samej sprawy lub sprawy z nią związanej”. Kryterium tożsamości, o którym mowa w tych przepisach, zdaniem Sądu, nie może być interpretowane w sposób rozszerzający. W konsekwencji należy przyjąć, ze chodzi tu o formalna ocenę sprawy jako tej samej np. będącej przedmiotem jednego postępowania, toczącej się pod jedną sygnaturą. Ocena z punktu widzenia powiazania spraw w praktyce może być trudniejsza, bowiem powinna obejmować nie tylko aspekt podmiotowy i przedmiotowy, rozumiane odpowiednio jako tożsamość stron i tożsamość czynów podjętych w różnych sprawach, ale powinna również uwzględniać cel realizowany w ramach prowadzonych czynności.
Przenosząc powyższe na oceniany stan faktyczny, zdaniem Sądu, nie sposób przyjąć, że Obwiniona reprezentując od dnia […] r. w W. jako pełnomocnik procesowy Spółdzielnię Budowlano – Mieszkaniową S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. – działała w ramach konfliktu interesów, o którym mowa w art. 28 ust. 1 i 3 KERP. Ocena Sądu wynika z tego, że w kontekście reprezentacji Spółdzielni oraz reprezentacji jako pełnomocnik procesowy C., nie można mówić ani o tożsamości sprawy ani o związaniu spraw, o których mowa w ww. przepisach. Powyższe pozostaje aktualne pomimo oczywistej sprzeczności interesów pomiędzy reprezentowanymi podmiotami, bowiem obok owej sprzeczności interesów art. 28 ust. 3 KERP wymaga aby czynności zawodowe wykonywane przez radcę prawnego, podjęte były w tej samej sprawie lub sprawie z nią związanej, a w ocenianym stanie faktycznym okoliczności takie nie zaistniały.
Dokonując oceny w kontekście dyspozycji art. 28 ust. 2 KERP, czynu Obwinionej polegającego na reprezentowaniu w charakterze pełnomocnika procesowego, w okresie od dnia […] r. Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. oraz reprezentowaniu w charakterze pełnomocnika procesowego w okresie do […] r. C., Okręgowy Sąd Dyscyplinarny stoi na stanowisku, że dyspozycja ww. przepisu wymaga nie tylko istnienia sprzeczności interesów ale również tożsamości czasu. Oznacza to, że o działaniu w ramach konfliktu interesów w rozumieniu przywołanego przepisu można mówić wyłączne w przypadku kiedy radca prawny jest obrońcą lub pełnomocnikiem klienta i jego przeciwnika w tym samym czasie, w jakiejkolwiek sprawie. W takiej konfiguracji sprzeczność interesów jest oczywista. W ocenianym stanie faktycznym Obwiniona reprezentowała jako pełnomocnik procesowy Spółdzielnię Budowlano – Mieszkaniową S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. od dnia […] r. w W.. W tym dniu zostało Obwinionej udzielone pełnomocnictwo. Na ten dzień datowane jest pismo Obwinionej adresowane do C. „Wezwanie przedsądowe do zwrotu przewłaszczonych pieniędzy w kwocie […] zł” (k. […]-[…]) Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zwraca jednak uwagę, że pismo o tożsamej treści zostało przez Obwinioną skierowane do C. po raz pierwszy już w dniu […] r. (k. […]-[…]) W tych okolicznościach można mieć wątpliwości, czy pismo z dnia […] r. Obwiniona sporządziła i złożyła działając w charakterze pełnomocnika Spółdzielni, czy też w imieniu własnym. Wątpliwości tej nie przesądza treść pisma, a zdaniem Sądu, data udzielenia pełnomocnictwa nie powinna podlegać domniemaniu. Z tych powodów Sąd opierając się na niebudzących wątpliwości dokumentach przyjął, że Obwiniona była pełnomocnikiem procesowym Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. od dnia […] r.
Obwiniona w dniu […] r. skutecznie wypowiedziała wszystkie pełnomocnictwa udzielone jej przez C.. (k. […]-[…]) Powyższe nie oznacza, że Obwiniona od tego dnia zwolniona była z obowiązku reprezentowania C. w ramach prowadzonych spraw. Zgodnie bowiem z art. 94 § 2 k.p.c. adwokat lub radca prawny, który wypowiedział pełnomocnictwo, obowiązany jest działać za stronę jeszcze przez dwa tygodnie, chyba że mocodawca zwolni go od tego obowiązku. Powyższe oznacza, że pomimo wypowiedzenia wszelkich pełnomocnictw C. w dniu […] r., Obwiniona miała obowiązek dalszego działania jako pełnomocnik formalnie jeszcze przez dwa tygodnie. W ocenianym przypadku, Zdaniem Sądu, okres ten uległ skróceniu z uwagi na to, że w dniu […] r. C. wypowiedziała wszystkie pełnomocnictwa Obwinionej. Sąd uznał bowiem, że wypowiedzenie pełnomocnictw Obwinionej należy utożsamić ze zwolnieniem z obowiązku dalszego działania, o którym mowa w art. 94 § 2 k.p.c.
W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że do dnia […] r. Obwiniona obowiązana była działać w charakterze pełnomocnika C. i od tego dnia była pełnomocnikiem procesowym Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. Tożsamość dat wymagała ustalenia czy obowiązek działania Obwinionej w charakterze pełnomocnika na rzecz C. ustał przed udzieleniem Obwinionej ww. pełnomocnictwa przez Spółdzielnię, czy też trwał w tym dniu po udzieleniu tego pełnomocnictwa. Dokonując ustaleń w tym zakresie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom Obwinionej złożonym na rozprawie w dniu […] r., w ramach których Obwiniona stwierdziła, że pełnomocnictwo do reprezentowania Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł., zostało jej udzielone po tym jak C. wypowiedziała Obwinionej wszystkie pełnomocnictwa.
Mając na uwadze powyższe ustalenia, zdaniem Sądu, nie sposób Obwinionej przypisać działania w ramach konfliktu interesów, o którym mowa w art. 28 ust. 2 KERP. Dyspozycja tego przepisu wymaga bowiem, obok istnienia sprzeczności interesów, również tożsamości czasu tj. działania radcy prawnego w tym samym czasie jako obrońca lub pełnomocnik klienta i jego przeciwnika w jakiejkolwiek sprawie. Z powyższych względów Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uniewinnił Obwinioną od zarzutu zawartego w punkcie 4 wniosku o ukaranie.
Odnosząc się do piątego z czynów zarzucanych Obwinionej, że w dniu […] r. w W. w siedzibie swojej kancelarii, zwróciła się do C. stwierdzając, że nie będzie rozmawiała z przestępcami, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny dokonując oceny czynu w oparciu o zebrany materiał dowodowy tj. nagranie zdarzenia oraz wyjaśnienia Obwinionej i zeznania C., uznał za należycie udowodnioną winę Obwinionej w tym zakresie. Mając powyższe na uwadze Okręgowy Sąd Dyscyplinarny dokonał negatywnej oceny omawianego czynu, kwalifikując go jako delikt dyscyplinarny, o którym mowa w art. 6 KERP. Omawiane działanie naruszając dobre obyczaje, kwalifikuje postępowanie Obwinionej jako naruszające ww. przepis.
W ocenianym stanie faktycznym czyny Obwinionej zarzucane jej w pkt 1, 2, 3 i 5 wniosku o ukaranie, pozostając w sprzeczności ze wskazanymi normami wyrażonymi w KERP determinują odpowiedzialność dyscyplinarną. Zgodnie bowiem z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, radcowie prawni i aplikanci radcowscy podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.
Uznając zawiniony charakter popełnionych przewinień dyscyplinarnych w zakresie objętym zarzutami 1, 2, 3 i 5 wniosku o ukaranie, Sąd uznał, że adekwatne dla osiągnięcia celów postępowania dyscyplinarnego będzie wymierzenie kary pieniężnej za pierwszy z zarzucanych czynów w wysokości […] zł. ([…] złotych), kary pieniężnej za drugi z zarzucanych czynów w wysokości […] zł. ([…] złotych), kary nagany za trzeci z zarzucanych czynów oraz kary pieniężnej za piąty z czynów zarzucanych wnioskiem o ukaranie w wysokości […] zł. ([…] złotych).
Na podstawie art. 651 ust. 1 ustawy o radcach prawnych orzeczone kary pieniężne Sąd połączył w ten sposób, że orzekł jako karę łączną karę pieniężną w wysokości […] zł. ([…] złotych).
Zgodnie z art. 651 ust. 2 pkt 2 ustawy o radcach prawnych kara nagany nie podlega łączeniu z karą pieniężną.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wyraża przekonanie, że wymierzone kary powinny zapobiec naruszaniu przez Obwinioną zasad etyki radcy prawnego w przyszłości.
O kosztach postępowania Sąd orzekł naa podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych.
(WK)
W piśmie z dnia […] r. zatytułowanym „Wezwanie przedsądowe do zwrotu przywłaszczonych pieniędzy w kwocie […] zł.”, adresowanym do C., którego autorem i nadawcą jest Obwiniona, zawarte zostało następujące stwierdzenie: „(…) po bezskutecznym upływie w/w terminu […] dni, w imieniu Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. skieruję sprawę na drogę postępowania sądowego oraz do organów ścigania złożę zawiadomienie o popełnionym przestępstwie wraz z wnioskiem o ściganie. Ponadto zmuszona jestem Panią poinformować, że w przypadku braku informacji o miejscu pobytu, a taka sytuacja zachodzi w Pani przypadku, organy ścigania mogą rozpocząć poszukiwania Pani listem gończym. Taki wniosek również będę składała w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa (…)”. (k. […]-[…])
W piśmie z dnia […] r. zatytułowanym „Odpowiedź na wezwanie do zwrotu dokumentów”, adresowanym do C., którego autorem i nadawcą jest Obwiniona, zawarte zostało następujące stwierdzenie: „(…) Pokwitowanie odbioru jest dokonywane na kopii wydawanego dokumentu, sporządzonej na koszt klienta. (…)” (k. […])
Obwiniona reprezentowała C.: w okresie od […] r. w sprawie o zapłatę, natomiast od […] r. w sprawie o przywrócenie naruszonego posiadania. Dodatkowo Obwiniona reprezentowała C. w sprawie o uchylenie decyzji o wymeldowaniu. Żadna z tych spraw nie była prowadzona przeciwko Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. (k. […]-[…], […]-[…], […]-[…]) W okresie od dnia […] r. Obwiniona reprezentowała jako pełnomocnik procesowy Spółdzielnię Budowlano – Mieszkaniową S. w W., w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. W dniu […] r. Obwiniona wypowiedziała C. wszystkie udzielone jej pełnomocnictwa. (k. […] i […]) W dniu […] r. C. wypowiedziała Obwinionej pełnomocnictwa do jej reprezentowania (k. […]).
W okresie od […] r. do […] r. w W. w sprawach egzekucyjnych prowadzonych z wniosków wierzyciela - Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W., Obwiniona podała nieprawidłowy numer rachunku bankowego jako rachunku wierzyciela. W kierowanych do komornika wnioskach egzekucyjnych Obwiniona wskazywała jako konto, na które należy przekazywać wyegzekwowane środki – konto prywatne C.. (k. […]-[…], […]-[…])
W okresie od […] r., na skutek błędu Obwinionej polegającego na błędnym wskazaniu rachunku bankowego we wnioskach egzekucyjnych składanych w imieniu Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W. w W. – S., egzekwowane środki przelewane były na ów rachunek, którego posiadaczem była C.. (k. […]) W mailu z dnia […] r. wysłanym do Komornika Sądowego S. Obwiniona poprosiła o wstrzymanie jakichkolwiek wypłat na wskazany w jej wnioskach numer rachunku bankowego. (k. […])
W dniu […] r. w W. w siedzibie swojej kancelarii, Obwiniona zwracając się do C. stwierdziła, że nie będzie rozmawiała z przestępcami.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje.
Sąd nie znajdując podstaw do kwestionowania, dał wiarę wszystkim dokumentom dopuszczonym jako dowód w sprawie. Sąd przyjął, że w ramach przeprowadzonego w sprawie postępowania zostały zbadane wszystkie okoliczności warunkujące prawidłową ocenę przesłanek odpowiedzialności dyscyplinarnej Obwinionej.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny za bezsporne uznał, że Obwiniona jest autorem pisma z dnia […] r. zatytułowanego „Wezwanie przedsądowe do zwrotu przywłaszczonych pieniędzy w kwocie […] zł.”, adresowanego do C.. Okoliczność sporządzenia, autorstwa i wysłania tego pisma nie była kwestionowana na żadnym etapie postępowania, przez żadną ze stron postępowania. Nie była również kwestionowana treść tego pisma. Tym samym za należycie udowodniony Sąd uznał fakt sporządzenia i nadania tego pisma przez Obwinioną o treści, w której Obwiniona zawarła stwierdzenie, że „(…) po bezskutecznym upływie w/w terminu […] dni, w imieniu Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. skieruję sprawę na drogę postępowania sądowego oraz do organów ścigania złożę zawiadomienie o popełnionym przestępstwie wraz z wnioskiem o ściganie. Ponadto zmuszona jestem Panią poinformować, że w przypadku braku informacji o miejscu pobytu, a taka sytuacja zachodzi w Pani przypadku, organy ścigania mogą rozpocząć poszukiwania Pani listem gończym. Taki wniosek również będę składała w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa (…)”. (k. […]) Zacytowany fragment pisma w kontekście całokształtu okoliczności sprawy, zdaniem Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego, przesądza o tym, że tak sformułowane przez Obwinioną stwierdzenie, należy uznać za wyczerpujące dyspozycję art. 38 ust. 2 KERP. Zgodnie z tym przepisem radca prawny nie może w swoich zawodowych wystąpieniach grozić postępowaniem karnym lub dyscyplinarnym. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny nie ma wątpliwości, że zacytowane sformułowanie, stanowiąc nadużycie przez Obwinioną zasady wolności słowa i pisma, stanowi groźbę postępowania karnego skierowaną do podmiotu związanego z prowadzoną sprawą – C., w celu jej zmuszenia do zachowania zgodnego z wolą grożącej – Obwinionej. Ustalenia te znajdują potwierdzenie w zeznaniach złożonych na rozprawie w dniu […] r. przez C.. Mając powyższe na uwadze Okręgowy Sąd Dyscyplinarny, uznając winę Obwinionej, dokonał negatywnej oceny omawianego czynu, kwalifikując go jako delikt dyscyplinarny, o którym mowa w art. 38 ust. 2 KERP.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny za bezsporne uznał również, że Obwiniona jest autorem pisma z dnia […] r. zatytułowanego „Odpowiedź na wezwanie do zwrotu dokumentów”, adresowanego i wysłanego przez Obwinioną do C.. Okoliczność sporządzenia i nadania tego pisma przez Obwinioną nie była kwestionowana na żadnym etapie postępowania przez żadną ze stron postępowania. Nie była również kwestionowana treść tego pisma. W konsekwencji powyższego Sąd uznał za należycie udowodnione, że Obwiniona w piśmie tym zawarła sformułowanie „(…) Pokwitowanie odbioru jest dokonywane na kopii wydawanego dokumentu, sporządzonej na koszt klienta. (…), czym zasugerowała, że klient, który zwróci się do radcy prawnego o zwrot przekazanych radcy prawnemu dokumentów związanych ze świadczoną na rzecz tego klienta przez radcę prawnego pomocą prawną, ma obowiązek ponieść koszty wykonania kserokopii wydanego dokumentu, która pozostaje w posiadaniu radcy prawnego. Przedstawiona przez Obwinioną sugestia istnienia obowiązku pokrycia kosztów sporządzenia kopii dokumentów, nie znajduje potwierdzenia w obowiązujących przepisach prawa. W związku z powyższym, w ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego, opisane działanie pozostaje w sprzeczności z powinnością wykonywania obowiązków zawodowych sumiennie i z należytą starannością, lojalnie, kierując się dobrem klienta, rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej. Tym samym działanie to stanowi naruszenie art. 6, 8, i 12 ust. 1 KERP. W świetle art. 6 KERP, radca prawny mając na uwadze treść roty ślubowania określonej w ustawie o radcach prawnych, obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami. W świetle art. 8 KERP radca prawny, świadcząc klientowi pomoc prawną, postępuje lojalnie i kieruje się dobrem klienta w celu ochrony jego praw. Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 1 KERP radca prawny zobowiązany jest wykonywać czynności zawodowe sumiennie oraz z należytą starannością uwzględniającą profesjonalny charakter działania. Mając powyższe na uwadze, uznając winę Obwinionej, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny dokonał negatywnej oceny omawianego czynu, kwalifikując go jako delikt dyscyplinarny naruszający ww. normy prawne.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny za bezsporną uznał również winę Obwinionej w zakresie czynu polegającego na tym, że w okresie od […] r. do […] r. w W. w sprawach egzekucyjnych prowadzonych z wniosków wierzyciela - Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W., Obwiniona podała nieprawidłowy numer rachunku bankowego jako rachunku wierzyciela. Bezsporne jest bowiem to, że w kierowanych do komornika wnioskach egzekucyjnych Obwiniona błędnie wskazywała jako konto, na które należy przekazywać wyegzekwowane środki – konto prywatne C.. Okoliczność ta znajduje odzwierciedlenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, m.in. w treści pisma Obwinionej z dnia […] r. adresowanego do Prokuratury Rejonowej W. „Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa polegającego na przywłaszczeniu cudzych pieniędzy z wnioskiem o ściganie”. Z pisma tego wynika, że w okresie od […] r., na skutek błędu Obwinionej polegającego na błędnym wskazaniu rachunku bankowego we wnioskach egzekucyjnych składanych w imieniu Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W. w W. – S., egzekwowane środki przelewane były na ów rachunek, którego posiadaczem była C.. Powyższa okoliczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania, a dodatkowo została potwierdzona przez Obwinioną w ramach wyjaśnień składanych przed Sądem na rozprawie w dniu […] r. W świetle tak ustalonego stanu faktycznego, dokonując oceny omawianego czynu, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał, że działanie Obwinionej w omawianym zakresie stanowiąc delikt dyscyplinarny, narusza art. 6 i art. 12 ust. 1 KERP. Czyn ten niewątpliwie świadczy bowiem o nierzetelnym, niesumiennym wykonywaniu czynności zawodowych przez Obwinioną, podjętych bez zachowania należytej staranności, która cechować powinna działania zawodowe radcy prawnego.
Odnosząc się do zarzutu ujętego w punkcie 4 wniosku o ukaranie Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał za należycie udowodnione, że w okresie od dnia […] r. Obwiniona reprezentowała jako pełnomocnik procesowy Spółdzielnię Budowlano – Mieszkaniową S. w W., w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. W dniu […] r. Obwiniona wypowiedziała C. wszystkie udzielone jej pełnomocnictwa. Okoliczności te wynikają wprost z dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy i znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach złożonych przez Obwinioną. Zdaniem Sądu za bezsporny należy uznać fakt reprezentowania przez Obwinioną C. w sprawie o zapłatę, toczącej się przed Sądem Okręgowym W. w W. pod sygn. akt […] oraz w sprawie o naruszenie posiadania toczącej się przed Sądem Rejonowym dla W. […] Wydział Cywilny pod sygn. akt […] (k. […]-[…]) i odwołania z dnia […] r. od decyzji Prezydenta W. (k. […]-[…]). Obwiniona w imieniu ww. złożyła również pozew o przywrócenie utraconego posiadania (k. […]-[…]). Ustalony stan faktyczny należy poddać ocenie z punktu widzenia dyspozycji art. 28 ust. 1, 2 i 3 KERP.
W świetle art. 28 KERP radca prawny nie może być obrońcą lub pełnomocnikiem klientów jeżeli ich interesy są sprzeczne w tej samem sprawie lub sprawie z nią związanej. (ust. 1) Radca prawny nie może być obrońcą lub pełnomocnikiem klienta, jeżeli przeciwnik klienta jest również jego klientem w jakiejkolwiek sprawie.(ust. 2) Radca prawny nie może być obrońcą lub pełnomocnikiem klienta którego interesy są sprzeczne z interesami osób, na rzecz których radca prawny uprzednio wykonywał czynności zawodowe w tej samej sprawie lub sprawie z nią związanej. (ust. 3)
Z przytoczonych przepisów wynika, że konflikt interesów, o którym mowa w ust. 2 został zakreślony w sposób szerszy niż w przypadkach uregulowanych w ust. 1 i 2 zacytowanego przepisu, które odwołują się do pojęcia „tej samej sprawy lub sprawy z nią związanej”. Kryterium tożsamości, o którym mowa w tych przepisach, zdaniem Sądu, nie może być interpretowane w sposób rozszerzający. W konsekwencji należy przyjąć, ze chodzi tu o formalna ocenę sprawy jako tej samej np. będącej przedmiotem jednego postępowania, toczącej się pod jedną sygnaturą. Ocena z punktu widzenia powiazania spraw w praktyce może być trudniejsza, bowiem powinna obejmować nie tylko aspekt podmiotowy i przedmiotowy, rozumiane odpowiednio jako tożsamość stron i tożsamość czynów podjętych w różnych sprawach, ale powinna również uwzględniać cel realizowany w ramach prowadzonych czynności.
Przenosząc powyższe na oceniany stan faktyczny, zdaniem Sądu, nie sposób przyjąć, że Obwiniona reprezentując od dnia […] r. w W. jako pełnomocnik procesowy Spółdzielnię Budowlano – Mieszkaniową S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. – działała w ramach konfliktu interesów, o którym mowa w art. 28 ust. 1 i 3 KERP. Ocena Sądu wynika z tego, że w kontekście reprezentacji Spółdzielni oraz reprezentacji jako pełnomocnik procesowy C., nie można mówić ani o tożsamości sprawy ani o związaniu spraw, o których mowa w ww. przepisach. Powyższe pozostaje aktualne pomimo oczywistej sprzeczności interesów pomiędzy reprezentowanymi podmiotami, bowiem obok owej sprzeczności interesów art. 28 ust. 3 KERP wymaga aby czynności zawodowe wykonywane przez radcę prawnego, podjęte były w tej samej sprawie lub sprawie z nią związanej, a w ocenianym stanie faktycznym okoliczności takie nie zaistniały.
Dokonując oceny w kontekście dyspozycji art. 28 ust. 2 KERP, czynu Obwinionej polegającego na reprezentowaniu w charakterze pełnomocnika procesowego, w okresie od dnia […] r. Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. oraz reprezentowaniu w charakterze pełnomocnika procesowego w okresie do […] r. C., Okręgowy Sąd Dyscyplinarny stoi na stanowisku, że dyspozycja ww. przepisu wymaga nie tylko istnienia sprzeczności interesów ale również tożsamości czasu. Oznacza to, że o działaniu w ramach konfliktu interesów w rozumieniu przywołanego przepisu można mówić wyłączne w przypadku kiedy radca prawny jest obrońcą lub pełnomocnikiem klienta i jego przeciwnika w tym samym czasie, w jakiejkolwiek sprawie. W takiej konfiguracji sprzeczność interesów jest oczywista. W ocenianym stanie faktycznym Obwiniona reprezentowała jako pełnomocnik procesowy Spółdzielnię Budowlano – Mieszkaniową S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. od dnia […] r. w W.. W tym dniu zostało Obwinionej udzielone pełnomocnictwo. Na ten dzień datowane jest pismo Obwinionej adresowane do C. „Wezwanie przedsądowe do zwrotu przewłaszczonych pieniędzy w kwocie […] zł” (k. […]-[…]) Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zwraca jednak uwagę, że pismo o tożsamej treści zostało przez Obwinioną skierowane do C. po raz pierwszy już w dniu […] r. (k. […]-[…]) W tych okolicznościach można mieć wątpliwości, czy pismo z dnia […] r. Obwiniona sporządziła i złożyła działając w charakterze pełnomocnika Spółdzielni, czy też w imieniu własnym. Wątpliwości tej nie przesądza treść pisma, a zdaniem Sądu, data udzielenia pełnomocnictwa nie powinna podlegać domniemaniu. Z tych powodów Sąd opierając się na niebudzących wątpliwości dokumentach przyjął, że Obwiniona była pełnomocnikiem procesowym Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. od dnia […] r.
Obwiniona w dniu […] r. skutecznie wypowiedziała wszystkie pełnomocnictwa udzielone jej przez C.. (k. […]-[…]) Powyższe nie oznacza, że Obwiniona od tego dnia zwolniona była z obowiązku reprezentowania C. w ramach prowadzonych spraw. Zgodnie bowiem z art. 94 § 2 k.p.c. adwokat lub radca prawny, który wypowiedział pełnomocnictwo, obowiązany jest działać za stronę jeszcze przez dwa tygodnie, chyba że mocodawca zwolni go od tego obowiązku. Powyższe oznacza, że pomimo wypowiedzenia wszelkich pełnomocnictw C. w dniu […] r., Obwiniona miała obowiązek dalszego działania jako pełnomocnik formalnie jeszcze przez dwa tygodnie. W ocenianym przypadku, Zdaniem Sądu, okres ten uległ skróceniu z uwagi na to, że w dniu […] r. C. wypowiedziała wszystkie pełnomocnictwa Obwinionej. Sąd uznał bowiem, że wypowiedzenie pełnomocnictw Obwinionej należy utożsamić ze zwolnieniem z obowiązku dalszego działania, o którym mowa w art. 94 § 2 k.p.c.
W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że do dnia […] r. Obwiniona obowiązana była działać w charakterze pełnomocnika C. i od tego dnia była pełnomocnikiem procesowym Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł. Tożsamość dat wymagała ustalenia czy obowiązek działania Obwinionej w charakterze pełnomocnika na rzecz C. ustał przed udzieleniem Obwinionej ww. pełnomocnictwa przez Spółdzielnię, czy też trwał w tym dniu po udzieleniu tego pełnomocnictwa. Dokonując ustaleń w tym zakresie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom Obwinionej złożonym na rozprawie w dniu […] r., w ramach których Obwiniona stwierdziła, że pełnomocnictwo do reprezentowania Spółdzielni Budowlano – Mieszkaniowej S. w W. w sprawie przeciwko C. o zwrot na rzecz Spółdzielni kwoty […] zł., zostało jej udzielone po tym jak C. wypowiedziała Obwinionej wszystkie pełnomocnictwa.
Mając na uwadze powyższe ustalenia, zdaniem Sądu, nie sposób Obwinionej przypisać działania w ramach konfliktu interesów, o którym mowa w art. 28 ust. 2 KERP. Dyspozycja tego przepisu wymaga bowiem, obok istnienia sprzeczności interesów, również tożsamości czasu tj. działania radcy prawnego w tym samym czasie jako obrońca lub pełnomocnik klienta i jego przeciwnika w jakiejkolwiek sprawie. Z powyższych względów Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uniewinnił Obwinioną od zarzutu zawartego w punkcie 4 wniosku o ukaranie.
Odnosząc się do piątego z czynów zarzucanych Obwinionej, że w dniu […] r. w W. w siedzibie swojej kancelarii, zwróciła się do C. stwierdzając, że nie będzie rozmawiała z przestępcami, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny dokonując oceny czynu w oparciu o zebrany materiał dowodowy tj. nagranie zdarzenia oraz wyjaśnienia Obwinionej i zeznania C., uznał za należycie udowodnioną winę Obwinionej w tym zakresie. Mając powyższe na uwadze Okręgowy Sąd Dyscyplinarny dokonał negatywnej oceny omawianego czynu, kwalifikując go jako delikt dyscyplinarny, o którym mowa w art. 6 KERP. Omawiane działanie naruszając dobre obyczaje, kwalifikuje postępowanie Obwinionej jako naruszające ww. przepis.
W ocenianym stanie faktycznym czyny Obwinionej zarzucane jej w pkt 1, 2, 3 i 5 wniosku o ukaranie, pozostając w sprzeczności ze wskazanymi normami wyrażonymi w KERP determinują odpowiedzialność dyscyplinarną. Zgodnie bowiem z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, radcowie prawni i aplikanci radcowscy podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.
Uznając zawiniony charakter popełnionych przewinień dyscyplinarnych w zakresie objętym zarzutami 1, 2, 3 i 5 wniosku o ukaranie, Sąd uznał, że adekwatne dla osiągnięcia celów postępowania dyscyplinarnego będzie wymierzenie kary pieniężnej za pierwszy z zarzucanych czynów w wysokości […] zł. ([…] złotych), kary pieniężnej za drugi z zarzucanych czynów w wysokości […] zł. ([…] złotych), kary nagany za trzeci z zarzucanych czynów oraz kary pieniężnej za piąty z czynów zarzucanych wnioskiem o ukaranie w wysokości […] zł. ([…] złotych).
Na podstawie art. 651 ust. 1 ustawy o radcach prawnych orzeczone kary pieniężne Sąd połączył w ten sposób, że orzekł jako karę łączną karę pieniężną w wysokości […] zł. ([…] złotych).
Zgodnie z art. 651 ust. 2 pkt 2 ustawy o radcach prawnych kara nagany nie podlega łączeniu z karą pieniężną.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wyraża przekonanie, że wymierzone kary powinny zapobiec naruszaniu przez Obwinioną zasad etyki radcy prawnego w przyszłości.
O kosztach postępowania Sąd orzekł naa podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych.
(WK)
Prawo i praktyka
Przygody Radcy Antoniego
Odwiedź także
Nasze inicjatywy
