Orzeczenie z dnia 6 lutego 2017 r. sygn. akt: D 64/2016
opublikowano: 2022-10-27 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 6 lutego 2017 r. sygn. akt: D 64/2016
Orzeczenie jest prawomocne
Orzeczenie jest prawomocne
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Artur Załuski
CZŁONKOWIE: r. pr. Michał Rajski
r. pr. Andrzej Dudziuk
PROTOKOLANT: Anna Gabrysiak
Karolina Szymala
CZŁONKOWIE: r. pr. Michał Rajski
r. pr. Andrzej Dudziuk
PROTOKOLANT: Anna Gabrysiak
Karolina Szymala
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., po rozpoznaniu na rozprawach w dniach: […] r., […] r. oraz […] r. w W., sprawy przeciwko radcy prawnemu C., ([…]), obwinionemu o to, że:
1. podejmował do dnia […] r. czynności jako pełnomocnik w sprawie z powództwa K (1)., przeciwko R., o rozwód przed Sądem Okręgowym w W., II Wydział Cywilny, sygn. akt: ([…]) pomimo zawieszenia prawa do wykonywania zawodu
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 28 ust. 2 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych,
2. reprezentował jako profesjonalny pełnomocnik, co najmniej do dnia […] r. powoda L (1)., w sprawie z powództwa L. przeciwko S., Sp. z o.o. toczącej się przed Sądem Okręgowym w W., XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy, sygn. akt: ([…]) pomimo zawieszenia radcy prawnego w prawie do wykonywania zawodu
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 28 ust. 2 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych,
3. przyjął w dniu […] pełnomocnictwa od P. na podstawie art. 87 § 1 kpc i ustanowił się pełnomocnikiem P. w sprawie z powództwa K (2). przeciwko P., toczącej się przed Sądem Okręgowym W.,-P., w W., I Wydział Cywilny, sygn. akt: ([…]), o czym poinformował Sąd pismem złożonym w dniu […] r., w celu obejścia zakazu podejmowania czynności zawodowych jako radca prawny w okresie zawieszenia go w prawie do wykonywania zawodu
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 28 ust. 2 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych,
4. wykonywał czynności jako radca prawny pomimo zawieszenia w prawie do wykonywania zawodu poprzez złożenie w dniu […] r. pisma procesowego jako pełnomocnik L (2)., w sprawie z wniosku D., toczącej się przed Sądem Rejonowym dla W., M., XVI Wydział Cywilny, sygn. akt: ([…])
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 28 ust. 2 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.
orzeka:
pomimo zawieszenia prawa do wykonywania zawodu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 ust. 1 i 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego uchwałą Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 i ust. 2b ustawy o radcach prawnych wymierza karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas trzech lat oraz dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas […] lat;
- Uznaje radcę prawnego C., ([…]), winnym zarzucanego w pkt 1 wniosku o ukaranie czynu, przy czym Sąd przyjął, że r. pr. C., podejmował do dnia […] r. czynności jako pełnomocnik w sprawie z powództwa K (1)., przeciwko R., o rozwód przed Sądem Okręgowym w W., II Wydział Cywilny, sygn. akt ([…]) poprzez:
- złożenie pisma procesowego z dnia […] r.,
- uczestniczenie w rozprawie w dniu […] r.,
- złożenie pisma procesowego z dnia […] r.,
- uczestniczenie w rozprawie w dniu […] r.,
- uczestniczenie w rozprawie w dniu […] r. – ogłoszenie orzeczenia,
- Uznaje radcę prawnego C., ([…]), winnym zarzucanego w pkt 2 wniosku o ukaranie czynu, przy czym Sąd przyjął, że r. pr. C., reprezentował jako profesjonalny pełnomocnik, co najmniej do dnia […] r. powoda L (1)., w sprawie z powództwa L(1)., przeciwko S., Sp. z o.o. toczącej się przed Sądem Okręgowym w W., XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy, sygn. akt […] poprzez dokonanie złożenie pisma procesowego z dnia […] r. (sygn. akt […]), pomimo zawieszenia radcy prawnego w prawie do wykonywania zawodu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 ust. 1 i 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego uchwałą Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 i ust. 2b ustawy o radcach prawnych wymierza karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas jednego roku oraz dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas […] lat;
- Uniewinnia radcę prawnego C., ([…]), od zarzucanego mu w punkcie 3 wniosku o ukaranie czynu;
- Uznaje radcę prawnego C., ([…]), winnym zarzucanego w pkt 4 wniosku o ukaranie czynu polegającego na tym, iż wykonywał czynności jako radca prawny pomimo zawieszenia w prawie do wykonywania zawodu poprzez złożenie w dniu […] r. pisma procesowego jako pełnomocnik L (2)., w sprawie z wniosku D. toczącej się przed Sądem Rejonowym dla W., M., XVI Wydział Cywilny, sygn. akt: […]
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w 6 ust. 1 i 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego uchwałą Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 i ust. 2b ustawy o radcach prawnych wymierza karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas jednego roku oraz dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas […] lat; - Na podstawie 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 i ust. 2b ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w punktach 1, 2 i 4 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas trzech lat oraz dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas […] lat;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego C., ([…]), na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] złotych ([…] złotych) oraz kwotę […] złotych ([…] złotych) tytułem zwrotu zryczałtowanych kosztów postępowania przed Wyższym Sądem Dyscyplinarnym.
Uzasadnienie
Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., wniósł w dniu 26 listopada 2015 r. wniosek o ukaranie radcy prawnego C., (dalej „Obwiniony”), wpisanego na listę radców prawnych prowadzoną przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., pod nr […], zarzucając, że Obwiniony:
- podejmował do dnia […] r. czynności jako pełnomocnik w sprawie z powództwa K(1)., przeciwko R., o rozwód przed Sądem Okręgowym w W., II Wydział Cywilny, sygn. akt: […] pomimo zawieszenia prawa do wykonywania zawodu,
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 28 ust. 2 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, - reprezentował jako profesjonalny pełnomocnik, co najmniej do dnia […] r. powoda L(1)., w sprawie z powództwa L(1)., przeciwko S., Sp. z o.o. toczącej się przed Sądem Okręgowym w W., XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy, sygn. akt: […] pomimo zawieszenia radcy prawnego w prawie do wykonywania zawodu,
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 28 ust. 2 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, - przyjął w dniu […] r. pełnomocnictwa od P., na podstawie art. 87 § 1 kpc i ustanowił się pełnomocnikiem P., w sprawie z powództwa K(2)., przeciwko P., toczącej się przed Sądem Okręgowym W.,-P., w W., I Wydział Cywilny, sygn. akt: […], o czym poinformował Sąd pismem złożonym w dniu […] r., w celu obejścia zakazu podejmowania czynności zawodowych jako radca prawny w okresie zawieszenia go w prawie do wykonywania zawodu,
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 28 ust. 2 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, - wykonywał czynności jako radca prawny pomimo zawieszenia w prawie do wykonywania zawodu poprzez złożenie w dniu […] r. pisma procesowego jako pełnomocnik L(2)., w sprawie z wniosku D., toczącej się przed Sądem Rejonowym dla W., M., XVI Wydział Cywilny, sygn. akt:[…],
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 28 ust. 2 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.
Obwiniony nie wniósł odpowiedzi na powyższy wniosek o ukaranie.
Po rozpoznaniu sprawy na rozprawie w dniu […] r. przeciwko radcy prawnemu C. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., (dalej „Sąd”)
- uznał radcę prawnego C., winnym zarzucanego w pkt 1 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za ten czyn na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych wymierzył karę pobawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego;
- uznał radcę prawnego C., winnym zarzucanego w pkt 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za ten czyn na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych wymierzył karę pobawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego;
- uniewinnił radcę prawnego C., od zarzucanego mu czynu w pkt 3 wniosku o ukaranie;
- uznał radcę prawnego C., winnym zarzucanego w pkt 4 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za ten czyn na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych wymierzył karę pobawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
Obwiniony, od dnia […] r., odbywał karę jednego roku zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na podstawie prawomocnego orzeczenia Sądu. W okresie odbywania powyższej kary, Obwiniony świadczył pomoc prawną swoim klientom. Pomoc prawna Obwinionego obejmowała zastępstwo procesowe w sprawie prowadzonej przez Sąd Okręgowy w W., pod sygn. akt: […] i […] oraz przez Sąd Rejonowy dla W., M., w W., pod sygn. akt: […]. Ponadto, Obwiniony, również w okresie odbywania kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu, zawarł umowę zlecenia oraz przyjął pełnomocnictwo procesowe od zleceniobiorcy w sprawie prowadzonej przez Sąd Okręgowy W.,-P., w W., za sygn. akt […].
Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentów oraz kopii dokumentów dopuszczonych jako dowody w sprawie. Fakt wymierzenia Obwinionemu kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu orzeczeniem prawomocnym od dnia […] r. był znany Sądowi z urzędu.
Postępowanie Obwinionego wywołało reakcję Sądów, przed którymi Obwiniony zastępował swoich klientów, co w ocenie Sądu niewątpliwie godzi w godność zawodu radcy prawnego. Ponadto, świadczy także o lekceważącym stosunku Obwinionego do orzeczeń sądu dyscyplinarnego.
Sąd doszedł do przekonania, że czyny Obwinionego polegające na świadczeniu pomocy prawnej w sprawach prowadzonych za sygn. akt […] i […] przez Sąd Okręgowy w W., oraz […] przez Sąd Rejonowy dla W., M., w W., w terminie odbywania kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego, leżą w sprzeczności z art. 6 Kodeksu etyki radcy prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r.
Wymierzając karę pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim, że Obwiniony, dopuszczając się przedmiotowych czynów w okresie wykonywania kary, naruszył zasady wykonywania zawodu w sposób rażący i świadomy. Sąd uznał, że w stanie rzeczy w sprawie należało również dojść do przekonania o tym, że kara wymierzona wcześniej Obwinionemu nie spełniła celów przed nią stawianych. Obwiniony w dalszym ciągu postępował w sposób niegodny radcy prawnego, naruszał przepisy prawa oraz zasady etyki go wiążące. Niestosowanie się Obwinionego do prawomocnego orzeczenia sądu dyscyplinarnego nakazywało zakładać, że orzeczenie kary tego samego rodzaju bądź łagodniejszej byłoby niecelowe. Sąd miał wzgląd także na to, że jednym z zadań, jakie ustawa ustrojowa stawia przed samorządem radcowskim, jest sprawowanie nadzoru nad należytym wykonywaniem zawodu przez radców prawnych. W takim stanie rzeczy, Sąd zdecydował, bacząc także na prewencyjną dyrektywę wymiaru kary, o wymierzeniu najsurowszej z kar przewidzianych w ustawie o radcach prawnych.
W zakresie zarzutu obejmującego czyn Obwinionego polegający na świadczeniu pomocy prawnej w sprawie prowadzonej za sygn. akt […] przez Sąd Okręgowy W.,-P., w W., Sąd uznał, że Obwiniony nie dopuścił się deliktu dyscyplinarnego. Umocowanie do działania w tej sprawie nie zostało udzielone Obwinionemu wykonującemu zawód radcy prawnego, lecz osobie fizycznej. Na takiej samej zasadzie może być udzielone umocowanie każdej innej osobie. W ocenie Sądu, nie zachodziły przeszkody w udzielaniu wsparcia, niestanowiącego pomocy prawnej, przez Obwinionego jego zleceniodawcy na zasadach określonych w umowie oraz pełnomocnictwa udzielonego w związku z tą umową, Obwinionemu niedziałającemu jako radca prawny. Z powyższych względów należało Obwinionego uniewinnić od czynu zarzuconego w pkt. 3 wniosku o ukaranie.
Pismem z dnia […] r. Obwiniony wniósł do Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Krajowej Izby Radców Prawnych (dalej „WSD”) odwołanie od orzeczenia z dnia […] r.. Obwiniony wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd. Obwiniony zaskarżył przedmiotowe orzeczenie w zakresie pkt 1, 2 i 4 i zarzucił wskazanemu orzeczeniu:
- naruszenie przepisów postępowania poprzez oparcie orzeczenia wyłącznie na dokumentach urzędowych i pominięcie wyjaśnień Obwinionego co do przedstawionych mu zarzutów, złożonych w toku postępowania dyscyplinarnego o sygn. akt RD […], nieodczytanie ich na rozprawie i niezaliczenie w poczet dowodów;
- naruszenie przepisów postępowania poprzez brak wskazania w pkt 1 orzeczenia, jakie czynności podejmował Obwiniony w okresie zawieszenia prawa do wykonywania zawodu jako pełnomocnik K., w postępowaniu o sygn. akt […] przed Sądem Okręgowym w W., II Wydział Cywilny, jak również brak wskazania, jakie zasady wyrażone w art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego Sąd uznał za naruszone;
- naruszenie przepisów postępowania poprzez brak wskazania w pkt 2 orzeczenia, jakie czynności podejmował Obwiniony w okresie zawieszenia prawa do wykonywania zawodu jako pełnomocnik L(1)., w toku postępowania o sygn. akt […] przed Sądem Rejonowym dla W.,-M., w W., XVI Wydział Cywilny, jak również brak wskazania, jakie zasady wyrażone w art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego Sąd uznał za naruszone;
- naruszenie przepisów postępowania poprzez brak wskazania w pkt 4 orzeczenia, jakie zasady wyrażone w art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego Sąd uznał za naruszone;
- błędne ustalenie stanu faktycznego poprzez pominięcie dowodu z akt postępowania sądowego Sądu Okręgowego XXIII Wydział Gospodarczy w W., sygn. akt […] podczas gdy z przedmiotowych akt wynikało, że jedyną czynnością procesową dokonaną przez Obwinionego było skierowanie do Sądu Okręgowego w W., […] r. zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego dla W., IX Wydział Gospodarczy w W., o zawieszeniu postępowania. Sąd Okręgowy XXIII Wydział Gospodarczy w W., uwzględnił przedmiotowe zażalenie wydając postanowienie z dnia […] r. W związku z powyższym reprezentowanie klienta miało miejsce przed datą zawieszenia prawa do wykonywania zawodu;
- błędne ustalenie stanu faktycznego poprzez pominięcie dowodu z akt postępowania sądowego o sygn. akt […] zawieszonego przed Sądem Rejonowym dla W.,-M., w W., XVI Wydział Cywilny. Obwiniony wskazał, że jego pismo z dnia […] r. było odpowiedzią na pismo adw. F., które skierowała do Obwinionego mając świadomość orzeczonej w stosunku do niego kary dyscyplinarnej. Obwiniony wskazał, że w czasie, którego dotyczy pismo, postępowanie w sprawie o sygn. akt […] było zawieszone;
- wydanie orzeczenia w sytuacji braku rozstrzygnięcia Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W., wniosku Obwinionego o zawieszenie postępowania o sygn. RD […];
- pominięcie przy wymierzeniu kary dyscyplinarnej okoliczności popełnienia czynów. Powyższe dotyczy przede wszystkim wyjaśnień odnoszących się do okoliczności występowania przed Sądem Okręgowym w W., w sprawie o sygn. akt […].
Ponadto, Obwiniony wskazał, że Sąd nie uwzględnił, że od orzeczeń wydanych przez sądy dyscyplinarne przysługuje prawo do wniesienia skargi kasacyjnej, którego to prawa został pozbawiony w sprawie, w której orzeczono prawo do wykonywania zawodu.
Niezależnie od powyższego, Obwiniony podkreślił, że motywem podejmowanych przez niego zadań nie było lekceważenie orzeczeń dyscyplinarnych, lecz dobro klientów. Obwiniony zaznaczył, że w dniu […] r. złożył do Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W., wniosek o zawieszenie postępowania w sprawie o sygn. akt RD […], ponowiony w piśmie z […] r. a przedmiotowy wniosek nie został rozpoznany.
Orzeczeniem z dnia […] r. WSD w szczególności uchylił orzeczenie Sądu z dnia […] r., sygn. akt D […] i sprawę przekazał temu Sądowi do ponownego rozpoznania. WSD wskazał na częściową zasadność odwołania. W pierwszej kolejności WSD odniósł się do zarzutu Obwinionego dotyczącego pozbawienia prawa do złożenia kasacji od orzeczenia WSD dotyczącego odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od orzeczenia Sądu z dnia […] r., sygn. akt D […]. WSD wskazał na nietrafność zarzutu Obwinionego. Zgodnie z art. 426 § 1 kpk oraz art. 622 ust. 1 ustawy o radcach prawnych na wskazane postanowienie nie przysługuje środek odwoławczy oraz prawo do wniesienia kasacji do Sądu Najwyższego. Kasacja służy od orzeczeń merytorycznych, tj. od orzeczeń WSD. Ponadto, WSD wskazał na bezzasadność zarzutu dotyczącego wydania orzeczenia przez Sąd w sytuacji braku rozstrzygnięcia Rzecznika Dyscyplinarnego w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie o sygn. akt RD […]. Wskazany wniosek motywowany był brakiem rozstrzygnięcia WSD w sprawie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oraz zawieszeniem przez Ministra Sprawiedliwości postępowania odwoławczego względem uchwały Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych nr 95/IX/2014 z dnia 22 października 2014 r. utrzymującej w mocy uchwałę Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie nr 676/2014 z dnia 16 lipca 2014 r. o zawieszeniu radcy prawnemu C., prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na okres […], tj. od dnia […] r. do dnia […] r. WSD podkreślił, że zawieszenie prawa do wykonywania zawodu następuje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu dyscyplinarnego o zastosowaniu tej kary. WSD zaznaczył, że w omawianym przypadku ma zastosowanie teza dotycząca utraty prawa do wykonywania zawodu. Utrata przedmiotowego statusu nie następuje z chwilą skreślenia z listy radców prawnych, lecz w przypadku orzeczenia sądu dyscyplinarnego orzekającego utratę prawa wykonywania zawodu z chwilą jego uprawomocnienia się. Skreślenie z listy radców prawnych ma jedynie charakter formalny. W związku z powyższym, w ocenie WSD, zarzut Obwinionego w przedmiotowej kwestii należało uznać za bezzasadny. WSD uznał za słuszne zarzuty Obwinionego w zakresie braku w opisie zarzucanych mu czynów konkretnych czynności, które w okresie zawieszenia prawa do wykonywania zawodu podejmował Obwiniony.
Sąd po rozpoznaniu na rozprawach w dniach: […] r., […] r. oraz […] r. sprawy przeciwko radcy prawnemu C.:
- uznał radcę prawnego C., […], winnym zarzucanego w pkt 1 wniosku o ukaranie czynu, przy czym Sąd przyjął, że r. pr. C., podejmował do dnia […] r. czynności jako pełnomocnik w sprawie z powództwa K(1)., przeciwko R., o rozwód przed Sądem Okręgowym w W., II Wydział Cywilny, sygn. akt […] poprzez:
pomimo zawieszenia prawa do wykonywania zawodu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 ust. 1 i 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego uchwałą Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 i ust. 2b ustawy o radcach prawnych wymierzył karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas trzech lat oraz dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas pięciu lat;
- złożenie pisma procesowego z dnia […] r.,
- uczestniczenie w rozprawie w dniu […] r.,
- złożenie pisma procesowego z dnia […] r.,
- uczestniczenie w rozprawie w dniu […] r.,
- uczestniczenie w rozprawie w dniu […] r. – ogłoszenie orzeczenia,
- uznał radcę prawnego C., ([…]), winnym zarzucanego w pkt 2 wniosku o ukaranie czynu, przy czym Sąd przyjął, że r. pr. C., reprezentował jako profesjonalny pełnomocnik, co najmniej do dnia […] r. powoda L(1)., w sprawie z powództwa L(1)., przeciwko S., Sp. z o.o., toczącej się przed Sądem Okręgowym w W., XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy, sygn. akt […] poprzez dokonanie złożenie pisma procesowego z dnia […] r. (sygn. akt […]), pomimo zawieszenia radcy prawnego w prawie do wykonywania zawodu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 ust. 1 i 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego uchwałą Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 i ust. 2b ustawy o radcach prawnych wymierzył karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas […] oraz dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas […];
- uniewinnił radcę prawnego C., ([…]), od zarzucanego mu w punkcie 3 wniosku o ukaranie czynu;
- uznał radcę prawnego C., ([…]), winnym zarzucanego w pkt 4 wniosku o ukaranie czynu polegającego na tym, iż wykonywał czynności jako radca prawny pomimo zawieszenia w prawie do wykonywania zawodu poprzez złożenie w dniu […] r. pisma procesowego jako pełnomocnik L(2)., w sprawie z wniosku D., toczącej się przed Sądem Rejonowym dla W., M., XVI Wydział Cywilny, sygn. akt: […],
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w 6 ust. 1 i 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego uchwałą Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 i ust. 2b ustawy o radcach prawnych wymierzył karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas […] oraz dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas […]; - na podstawie 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 i ust. 2b ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w punktach 1, 2 i 4 połączył w ten sposób, że orzekł jako karę łączną karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas […] oraz dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas […].
Sąd zważył co następuje.
Okoliczności przedmiotowej sprawy nie budzą wątpliwości. Sąd przyjął za podstawę orzeczenia całokształt materiału dowodowego ujawnionego w sprawie. Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd doszedł do przekonania, że zarzuty stawiane Obwinionemu we wniosku o ukaranie w zakresie świadczenia pomocy prawnej, w sprawie prowadzonej przez Sąd Okręgowy w W. pod sygn. akt […] i […] oraz przez Sąd Rejonowy dla W., M., w W., pod sygn. akt: […], mimo prawomocnego orzeczenia kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu, są zasadne i znajdują oparcie w materiale dowodowym, zgromadzonym w sprawie. Sąd wziął pod rozwagę przede wszystkim treść dokumentów dopuszczonych jako dowód w sprawie. Sąd dał wiarę wszystkim tym dokumentom, ponieważ nie znalazł podstaw by kwestionować ich wiarygodność. Dokumenty pochodzą bądź zostały przekazane przez Sądy powszechne, co je uwiarygadnia.
W związku z powyższym Sąd doszedł do przekonania, że czyny Obwinionego w sprawach prowadzonych za sygn. akt:
- […] – tj. w sprawie z powództwa K(1) przeciwko R., o rozwód przed Sądem Okręgowym w W., II Wydział Cywilny, stanowiące podejmowanie do dnia […] r. czynności jako pełnomocnik, polegające na świadczeniu pomocy prawnej poprzez:
- złożenie pisma procesowego z dnia […] r.,
- uczestniczenie w rozprawie w dniu […] r.,
- złożenie pisma procesowego z dnia […] r.,
- uczestniczenie w rozprawie w dniu […] r.,
- uczestniczenie w rozprawie w dniu […] r. – ogłoszenie orzeczenia,
- […] – tj. w sprawie z powództwa L(1)., przeciwko S., Sp. z o.o., toczącej się przed Sądem Okręgowym w W., XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy, stanowiące reprezentowanie jako profesjonalny pełnomocnik, co najmniej do dnia […] r. powoda L(1)., poprzez dokonanie złożenia pisma procesowego z dnia […] r. (sygn. akt […]),
- […] – tj. w sprawie z wniosku D., stanowiące wykonywanie czynności jako radca prawny poprzez złożenie w dniu […] r. pisma procesowego jako pełnomocnik L(2)., toczącej się przed Sądem Rejonowym dla W., M., XVI Wydział Cywilny, sygn. akt: […],
dokonane w terminie odbywania kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego, leżą w sprzeczności z art. 6 Kodeksu etyki radcy prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
Tutejszemu Sądowi znany jest z urzędu fakt prawomocnego orzeczenia względem Obwinionego kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na okres […]. Orzeczenie w powyższej sprawie stało się prawomocne w dniu […] r.
W związku z powyższym niewątpliwym w sprawie jest fakt, że Obwiniony świadczył pomoc prawną jako radca prawny w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o radcach prawnych. Czynności radcy prawnego C., wpisujące się w wykonywanie zawodu radcy prawnego, dokonywane były w okresie, w którym Obwiniony nie powinien był tego robić z powodu prawomocnego orzeczenia kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu. Świadczenie pomocy prawnej przez Obwinionego, mimo orzeczonej względem niego kary, pozostawało w sprzeczności z prawem. Obwiniony nie był bowiem uprawniony do wykonywania zawodu radcy prawnego przez okres […] od dnia […] r.
Postępowanie Obwinionego wywołało reakcję Sądów, przed którymi Obwiniony zastępował swoich klientów, co niewątpliwie godzi w godność zawodu radcy prawnego.
Wymierzając karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego Sąd wziął pod uwagę następujące okoliczności. Z jednej strony Obwiniony, dopuszczając się przedmiotowych czynów w okresie wykonywania kary, bez wątpienia naruszył zasady wykonywania zawodu w sposób świadomy. Nie sposób bowiem zakładać, że radca prawny nie był w stanie w sposób zupełny i prawidłowy odczytać wpływu, jaki na możliwość wykonywania przez niego zawodu radcy prawnego miało uprawomocnienie orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego wymierzające karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu. Z drugiej strony, postawa Obwinionego w toku postępowania, a przede wszystkim motywy kierujące Obwinionym zadecydowały o zastosowaniu wobec Obwinionego orzeczonego rodzaju i wymiaru kary. Obwiniony w toku postępowania nie kwestionował podejmowanych przez siebie czynności. Obwiniony przyznał występujące w sprawie okoliczności przede wszystkim fakt podjęcia przez niego działań polegających na wykonywaniu zawodu radcy prawnego. Przedmiotowe działania radcy prawnego C., zostały złagodzone pobudkami, jakie kierowały Obwinionym, w szczególności dobrem klienta i ochroną jego interesów. Obowiązkiem radcy prawnego jest działanie w interesie klienta. Stan spraw, w szczególności ich zawiłość zarówno pod względem faktycznym, jak i prawnym, a w związku z powyższym brak możliwości ich zlecenia innemu pełnomocnikowi, były przyczyną kontynuowania działań przez Obwinionego jako pełnomocnika procesowego w powierzonych przez jego mocodawców sprawach. Nadrzędnym celem przyświecającym działaniom Obwinionego, w myśl art. 2 ustawy o radcach prawnych („pomoc prawna świadczona przez radcę prawnego ma na celu ochronę prawną interesów podmiotów, na których rzecz jest wykonywana”), była ochrona interesów jego mocodawców. Sąd miał wzgląd na to, że jednym z zadań, jakie ustawa ustrojowa stawia przed samorządem radcowskim, jest sprawowanie nadzoru nad należytym wykonywaniem zawodu przez radców prawnych. Z powołanego zadania wynika nakaz podejmowania przez właściwe organy samorządu stosownych działań, w tym działań posiadających wymiar ochronny dla wartości zwodu. Jedną ze wskazanych wartości jest kierowanie się dobrem klienta. W świetle powyższego Sąd nie mógł pominąć powyższej okoliczności przy orzeczeniu rodzaju kary. W takim stanie rzeczy, Sąd zdecydował o wymierzeniu kary zawieszania prawa do wykonywania zawodu.
W zakresie zarzutu obejmującego czyn Obwinionego polegający na świadczeniu pomocy prawnej w sprawie prowadzonej za sygn. akt […] przez Sąd Okręgowy W.,-P., w W., Sąd uznał, że Obwiniony nie dopuścił się deliktu dyscyplinarnego. Umocowanie do działania w tej sprawie nie zostało udzielone Obwinionemu wykonującemu zawód radcy prawnego, lecz osobie fizycznej. Na takiej samej zasadzie może być udzielone umocowanie każdej innej osobie. W ocenie Sądu, nie zachodziły przeszkody w udzielaniu wsparcia, niestanowiącego pomocy prawnej, przez Obwinionego jego zleceniodawcy na zasadach określonych w umowie oraz pełnomocnictwa udzielonego w związku z tą umową, Obwinionemu niedziałającemu jako radca prawny. Z powyższych względów należało Obwinionego uniewinnić od czynu zarzuconego w pkt. 3 wniosku o ukaranie.
Sąd orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 706 ustawy o radcach prawnych oraz § 1 ust. 1 pkt 1) uchwały nr 86/IX/2015 Krajowej Rady Radców prawnych z dnia 20 marca 2015 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
G.F
Tutejszemu Sądowi znany jest z urzędu fakt prawomocnego orzeczenia względem Obwinionego kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na okres […]. Orzeczenie w powyższej sprawie stało się prawomocne w dniu […] r.
W związku z powyższym niewątpliwym w sprawie jest fakt, że Obwiniony świadczył pomoc prawną jako radca prawny w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o radcach prawnych. Czynności radcy prawnego C., wpisujące się w wykonywanie zawodu radcy prawnego, dokonywane były w okresie, w którym Obwiniony nie powinien był tego robić z powodu prawomocnego orzeczenia kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu. Świadczenie pomocy prawnej przez Obwinionego, mimo orzeczonej względem niego kary, pozostawało w sprzeczności z prawem. Obwiniony nie był bowiem uprawniony do wykonywania zawodu radcy prawnego przez okres […] od dnia […] r.
Postępowanie Obwinionego wywołało reakcję Sądów, przed którymi Obwiniony zastępował swoich klientów, co niewątpliwie godzi w godność zawodu radcy prawnego.
Wymierzając karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego Sąd wziął pod uwagę następujące okoliczności. Z jednej strony Obwiniony, dopuszczając się przedmiotowych czynów w okresie wykonywania kary, bez wątpienia naruszył zasady wykonywania zawodu w sposób świadomy. Nie sposób bowiem zakładać, że radca prawny nie był w stanie w sposób zupełny i prawidłowy odczytać wpływu, jaki na możliwość wykonywania przez niego zawodu radcy prawnego miało uprawomocnienie orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego wymierzające karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu. Z drugiej strony, postawa Obwinionego w toku postępowania, a przede wszystkim motywy kierujące Obwinionym zadecydowały o zastosowaniu wobec Obwinionego orzeczonego rodzaju i wymiaru kary. Obwiniony w toku postępowania nie kwestionował podejmowanych przez siebie czynności. Obwiniony przyznał występujące w sprawie okoliczności przede wszystkim fakt podjęcia przez niego działań polegających na wykonywaniu zawodu radcy prawnego. Przedmiotowe działania radcy prawnego C., zostały złagodzone pobudkami, jakie kierowały Obwinionym, w szczególności dobrem klienta i ochroną jego interesów. Obowiązkiem radcy prawnego jest działanie w interesie klienta. Stan spraw, w szczególności ich zawiłość zarówno pod względem faktycznym, jak i prawnym, a w związku z powyższym brak możliwości ich zlecenia innemu pełnomocnikowi, były przyczyną kontynuowania działań przez Obwinionego jako pełnomocnika procesowego w powierzonych przez jego mocodawców sprawach. Nadrzędnym celem przyświecającym działaniom Obwinionego, w myśl art. 2 ustawy o radcach prawnych („pomoc prawna świadczona przez radcę prawnego ma na celu ochronę prawną interesów podmiotów, na których rzecz jest wykonywana”), była ochrona interesów jego mocodawców. Sąd miał wzgląd na to, że jednym z zadań, jakie ustawa ustrojowa stawia przed samorządem radcowskim, jest sprawowanie nadzoru nad należytym wykonywaniem zawodu przez radców prawnych. Z powołanego zadania wynika nakaz podejmowania przez właściwe organy samorządu stosownych działań, w tym działań posiadających wymiar ochronny dla wartości zwodu. Jedną ze wskazanych wartości jest kierowanie się dobrem klienta. W świetle powyższego Sąd nie mógł pominąć powyższej okoliczności przy orzeczeniu rodzaju kary. W takim stanie rzeczy, Sąd zdecydował o wymierzeniu kary zawieszania prawa do wykonywania zawodu.
W zakresie zarzutu obejmującego czyn Obwinionego polegający na świadczeniu pomocy prawnej w sprawie prowadzonej za sygn. akt […] przez Sąd Okręgowy W.,-P., w W., Sąd uznał, że Obwiniony nie dopuścił się deliktu dyscyplinarnego. Umocowanie do działania w tej sprawie nie zostało udzielone Obwinionemu wykonującemu zawód radcy prawnego, lecz osobie fizycznej. Na takiej samej zasadzie może być udzielone umocowanie każdej innej osobie. W ocenie Sądu, nie zachodziły przeszkody w udzielaniu wsparcia, niestanowiącego pomocy prawnej, przez Obwinionego jego zleceniodawcy na zasadach określonych w umowie oraz pełnomocnictwa udzielonego w związku z tą umową, Obwinionemu niedziałającemu jako radca prawny. Z powyższych względów należało Obwinionego uniewinnić od czynu zarzuconego w pkt. 3 wniosku o ukaranie.
Sąd orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 706 ustawy o radcach prawnych oraz § 1 ust. 1 pkt 1) uchwały nr 86/IX/2015 Krajowej Rady Radców prawnych z dnia 20 marca 2015 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
G.F