Orzeczenie z dnia 5 kwietnia 2019 r. Sygn. akt: D 223/18
opublikowano: 2020-10-23 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 5 kwietnia 2019 r. Sygn. akt: D 223/18
Orzeczeniem WO-158/19 WSD w dniu 20 listopada 2019 r. zmienia orzeczenie OSD w pkt 1 w ten sposób, że wymierza zamiast kary pieniężnej – na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 karę nagany. W pozostałym zakresie utrzymuje zaskarżone orzeczenie w mocy.
Orzeczenie prawomocne.
Orzeczeniem WO-158/19 WSD w dniu 20 listopada 2019 r. zmienia orzeczenie OSD w pkt 1 w ten sposób, że wymierza zamiast kary pieniężnej – na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 karę nagany. W pozostałym zakresie utrzymuje zaskarżone orzeczenie w mocy.
Orzeczenie prawomocne.
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Bogdan Sanowski
CZŁONKOWIE: r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Artur Załuski
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
CZŁONKOWIE: r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Artur Załuski
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu P., […], obwinionemu o to, że:
nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i nie uzyskał […] z wymaganych co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r. – czym naruszył obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych,
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (tj. uchwała Nr 124/X/2017 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 października 2017 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku).
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego P., […], winnym zarzucanego wnioskiem o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] ([…]) złotych;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego P., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…] pięćset) złotych.
Uzasadnienie
W dniu […] r. do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynął wniosek Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. o ukaranie radcy prawnego P. – numer wpisu […] (Obwiniony), obwinionego o to, że:
- nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i nie uzyskał […] z wymaganych co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r., czym naruszył obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne, a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Racy Prawnego („KERP”), w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (tj. uchwała nr 124/X/2017 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 października 2017 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku) („Regulamin”).
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje.
Sąd nie znajdując podstaw do kwestionowania, dał wiarę wszystkim dokumentom dopuszczonym jako dowód w sprawie. Sąd przyjął, że w ramach przeprowadzonego w sprawie postępowania zostały zbadane wszystkie okoliczności warunkujące prawidłową ocenę przesłanek odpowiedzialności dyscyplinarnej Obwinionego.
Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych, pismem z dnia […] r., przesłał do Rzecznika Dyscyplinarnego informację oraz wykaz radców prawnych, którzy w cyklu szkoleniowym trwającym od […] r. do […] r. nie zrealizowali obowiązku doskonalenia zawodowego, wśród których znalazł się Obwiniony. Na rozprawie w dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarny załączył wyciąg z wykazu osób, które nie uzyskały wymaganych punktów szkoleniowych w cyklu […]/[…]. Z wykazu tego wynika, że Obwiniony nie uzyskał żadnego punkty szkoleniowe w wymaganych […], co stanowi brak realizacji obowiązku szkolenia ([…]%).
Obwiniony wezwany przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego na dzień […] r. w celu ogłoszenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów i przesłuchania w charakterze obwinionego (k. […]), nie stawił się na przesłuchanie. Korespondencja do Obwinionego została skierowana na adres korespondencyjny wskazany przez Obwinionego jako adres dla doręczeń została przez Obwinionego podjęta, co w konsekwencji doręczenie uznane zostało za skuteczne. (k. […]) - zgodnie bowiem z art. 68 3 ust. 3 ustawy o radcach prawnych w przypadku nieusprawiedliwionego niestawiennictwa obwinionego odpis postanowienia o przedstawieniu zarzutów Rzecznik Dyscyplinarny doręcza mu na piśmie, co zastępuje ogłoszenie.
Dział Szkolenia Zawodowego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. podejmował szereg działań mających na celu przypomnienie i zmotywowanie, m.in. Obwinionego, do wypełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego, w tym: w dniu […] r. została wysłana widomość e-mail o stanie realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego; a w dniu […] r. pismo o aktualnym stanie punktowym.
Zgodnie z § 7 ust. 1 Regulaminu obowiązek doskonalenia zawodowego uważa się za wypełniony, jeżeli w każdym cyklu szkoleniowym radca prawny uzyska minimalną liczbę […] punktów szkoleniowych. W świetle § 11 Regulaminu nieuzyskanie przez radcę prawnego minimalnej wymaganej liczby punktów szkoleniowych jest równoznaczne z niewypełnieniem obowiązku doskonalenia zawodowego.
Bezsporne jest, że w cyklu szkoleniowym trwającym w okresie od […] r. do […] r. Obwiniony nie zdobył żadnego z wymaganych […] punktów szkoleniowych, co świadczy o niewykonaniu przez Obwinionego obowiązku doskonalenia zawodowego.
Powyższe zachowanie Obwinionego należy skonfrontować z działaniami podjętymi przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w W., które miały na celu umożliwienie radcom prawnym realizację obowiązku szkoleniowego. Działania te polegały m.in. na przekazywaniu informacji (zakładka doskonalenia zawodowego znajdująca się na stronie OIRP, informacje przekazywane w wysyłanym regularnie co dwa tygodnie Newsletterze OIRP) dotyczących organizowanych szkoleń zawodowych odpłatnych i nieodpłatnych (np. wykłady prowadzone w ramach poniedziałków i wtorków radcowskich), czy prowadzeniu wykładów e-learningowych dostępnych za pośrednictwem internetu. Dodatkowo podkreślenia wymaga, że obowiązek doskonalenia zawodowego mógł być realizowany również w innych formach niż uczestnictwo w szkoleniach tj. np. przez publikacje, udział w konferencjach i seminariach, czy poprzez prowadzenie szkoleń.
Nieuzyskanie przez Obwinionego wymaganej liczby punków szkoleniowych, o której mowa w § 7 ust. 1 Regulaminu, stanowi o naruszeniu art. 14 Kodeksu, który typizuje obowiązek radcy prawnego - w ust. 1 dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne, natomiast w ust. 2 brania udziału w szkoleniach zawodowych na zasadach określonych przez właściwy organ samorządu. Niezrealizowanie przez Obwinionego obowiązku doskonalenia zawodowego w wymaganym zakresie stanowi ponadto o naruszeniu art. 61 ust. 2 Kodeksu, w myśl którego radca prawny jest obowiązany stosować się do uchwał organów samorządu radców prawnych.
Pismem z dnia […] r. (k. […]) Obwiniony poinformował, że nie poczuwa się do realizacji obowiązku szkolenia, albowiem nie znajduje to oparcia w ustawie o radcach prawnych tym bardziej, iż w związku z przejściem na emeryturę w […] r. zaprzestał wykonywania zawodu radcy prawnego. W dniu […] r. do Sądu Dyscyplinarnego wpłynęło pismo Obwinionego – odpowiedź na wniosek o ukaranie, w którym wyjaśnia, że „kształcenie ustawiczne” obejmuję również formę „samokształcenia”, jako bardziej efektywna niż forma szkoleń, a dla formy takiej formy kształcenia Kodeks Etyki Radcy Prawnego nie przewiduje żadnych regulacji. Wskazał także, że wobec przejścia na emeryturę oraz zaprzestania wykonywania zawodu radcy prawnego z dniem […] r., właściwą liczbą punktów szkoleniowych jest liczba […]. Do pisma załączył kopię sprawozdania sporządzonego z wizytacji przeprowadzonej w celu dokonania oceny wykonywania zawodu przez radcę prawnego P. (nr wpisu […]) w Urzędzie Dzielnicy […] W., z której wynika, że zawód radcy prawnego wykonuje prawidłowo, zgodnie z prawem i etyką zawodową (k. […] – […]).
Sąd Dyscyplinarny pominął argumentację przedstawioną przez Obwinionego, która nie stanowi okoliczności usprawiedliwiających brak realizacji obowiązku szkoleniowego, nawet przyjmując, że w ocenie Obwinionego brak minimalnych punktów szkoleniowych powinien stanowić liczbę […], a nie […] jak wynika z wniosku, albowiem przyjmując nawet taki stan rzeczy, liczba uzyskanych przez Obwinionego punktów w cyklu szkoleniowym […]/[…] nadal równa się liczbie „[…]”, zatem stan realizacji obowiązku szkoleniowo osiąga […]%.
Z powyższych względów Okręgowy Sąd Dyscyplinarny w zakresie czynu objętego zarzutem wniosku o ukaranie uznał winę Obwinionego. W ocenianym stanie faktycznym wyżej omówione zachowanie Obwinionego, pozostając w sprzeczności ze wskazanymi normami, determinuje odpowiedzialność dyscyplinarną. Zgodnie bowiem z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, radcowie prawni i aplikanci radcowscy podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.
Sąd uznał, że adekwatne dla osiągnięcia celów postępowania dyscyplinarnego będzie wymierzenie kary pieniężnej w wysokości […] zł ([…] złotych). Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wyraża przekonanie, że wymierzona kara powinna zapobiec naruszaniu przez Obwinionego Regulaminu oraz zasad etyki radcy prawnego w przyszłości.
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych.
(WK)