Orzeczenie z dnia 4 września 2020 r. Sygn. akt: D 211/19
Orzeczenie jest prawomocne.
 

PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Tomasz Iwańczuk
CZŁONKOWIE: r. pr. Katarzyna Kosicka - Polak
r. pr. Artur Załuski
PROTOKOLANT: Wioletta Kopka

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu N., […], obwinionemu o to, że:
nienależycie wykonywał zawód radcy prawnego przez zaniechanie wniesienia jako pełnomocnik procesowy T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w K. w okresie od dnia […] do […] r. sprzeciwu od odmowy uznania listy wierzytelności klienta T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w K. w postępowaniu upadłościowym Z. sp. z o.o. w upadłości przed Sądem Rejonowym dla W. we W. sygn. akt […],
tj. w sprawie czynu określonego w art. 6 oraz 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik uchwały Nr 3/2014 Najwyższego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego („KERP”) w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 8 KERP
 

 

 
Uzasadnienie

 
Dnia […] r. do Sekretariatu OIRP w W. wpłynęła skarga B. (dalej jako „Pokrzywdzony”) komplementariusza w spółce T. sp. z.o.o. sp.k. (dalej jako „Spółka”) na niezgodne z zasadami etyki i nieprawidłowe wykonywanie czynności zawodowych przez r.pr. N. (dalej jako „Obwiniony”). W uzasadnieniu Pokrzywdzony zwraca uwagę, iż Obwiniony był pełnomocnikiem Spółki w zakresie prowadzenia sprawy w postępowaniu upadłościowym o sygn. akt […] i ochrony jej interesu w związku z upadłością dłużnika Z. sp. z.o.o. (dalej jako „Upadły”), w której Spółka była wierzycielem z tytułu dostarczanych surowców. W toku postępowania upadłościowego Spółce odmówiono uznania przysługujących jej wierzytelności wobec upadłego dłużnika na liście wierzytelności. Wobec powyższego Spółka nie złożyła w terminie sprzeciwu od odmowy uznania przysługujących jej wierzytelności do sędziego-komisarza. Jak twierdzi Pokrzywdzony Spółka dowiedziała się o odmowie uznania na liście wierzytelności na skutek własnego zainteresowania sprawą. Pokrzywdzony miał w sposób niewłaściwy prowadzić nadzór nad powierzoną mu sprawą, skutkiem czego spółka pozbawiona została obrony swoich praw. Jak wskazuje Pokrzywdzony Kancelaria Pokrzywdzonego miała potwierdzić błąd w uchybieniu terminu. Wobec powyższego zarzucono Pokrzywdzonemu naruszenie art. 6 z zw. z art. 8 oraz art. 12 KERP (k […]).
 
Pismem z dnia […] r. Rzecznik Dyscyplinarny OIRP w W. wezwał Obwinionego do złożenia pisemnych wyjaśnień w sprawie. Z kolei pismem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wezwał Pokrzywdzonego do osobistego stawiennictwa celem przesłuchania w charakterze świadka (k […].)
 
W odpowiedzi na pismo Rzecznika Dyscyplinarnego Obwiniony pismem z dnia […] r. potwierdził, iż łączyła go z Pokrzywdzonym umowa zlecenia w zakresie świadczenia usług prawnych jednak wyłącznie dotyczyła sporu sądowego przed sądem cywilnym i obejmowała czynności tj. sporządzenie apelacji i reprezentowanie w postepowaniu apelacyjnym. Pomimo tego Obwiniony potwierdza, iż dokonał na prośbę Spółki zgłoszenia jej wierzytelności wobec Upadłego w Sądzie Rejonowym dla W. w sprawie o sygn. akt […] z uwagi na fakt, iż postepowanie upadłościowe zostało wszczęte w trakcie toczącego się sporu cywilnego czego skutkiem było zawieszenie postępowania przed Sądem Apelacyjnym w L. zainicjowanego apelacją Spółki od wyroku Sądu I instancji oddalającego powództwo Spółki. Obwiniony wobec zaistniałej sprawy wystąpił do Pokrzywdzonego z propozycją odwieszenia postepowania w oparciu o art. 145 ust. 1 prawa upadłościowego co miało przyspieszyć postępowanie oraz ograniczyć Spółce kosztów oraz propozycją złożenia wniosku o przywrócenie terminu do zaskarżenia odmownej decyzji syndyka. Nie spotkało się to z zainteresowaniem Spółki. W dniu […] r. na skutek braku zaufania Obwiniony wypowiedział udzielone pełnomocnictwo (k […]).
 
W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego postanowił o wszczęciu dochodzenia w sprawie podejrzenia popełnienia czynu określonego w art. 6, art. 12 ust. 1 oraz art. 44 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 8 KERP celem przeprowadzenia dalszych czynności dowodowych zmierzających do ustalenia czy postępowanie Obwinionego wypełnia znamiona deliktów dyscyplinarnych (k […]).
 
W dniu […] r. odbyło się przesłuchanie Pokrzywdzonego. W toku przesłuchania Pokrzywdzony zeznał, że umowa zlecenia opiewała na wniesienie apelacji od wyroku Sądu I instancji. W trakcie postepowania apelacyjnego tj. w […] roku była ogłoszona upadłość M. Umowa była z roku […], z kolei pełnomocnictwo udzielone do prowadzenia postepowania apelacyjnego udzielone zostało w […] r. Pokrzywdzony wskazał, iż jest pewien, że było udzielone pełnomocnictwo do zgłoszenia wierzytelności. Nie pamięta, czy było pisemne, prowadzona była korespondencja mailowa. Stwierdził też, że w […] r. pozyskał informację o sporządzaniu listy wierzycieli, co Obwiniony podtrzymywał do wiosny […] r. Pokrzywdzony będąc w podróży niedaleko siedziby Upadłego skontaktował się z syndykiem, który potwierdził, że w […] r. lista była już zamknięta, a wierzytelność Spółki na niej nie widniała. Celem pozyskania informacji Pokrzywdzony skontaktował się […] r. z kancelarią Obwinionego. W toku korespondencji z doradcą restrukturyzacyjnym kancelarii pojawiła się propozycja o przywróceniu terminu do wniesienia sprzeciwu. […] odbywało się spotkanie, w którym uczestniczył Pokrzywdzony i Obwiniony. Dalej Pokrzywdzony wyjaśnił, iż Obwiniony wypowiedział pełnomocnictwo oraz dostał odmowę z Sądu Apelacyjnego w L. na podjęcie zawieszonego postępowania apelacyjnego z uwagi na niezakończenie postepowania upadłościowego (k […]).
 
W dniu […] r. przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego odbyło się przesłuchanie Obwinionego. Obwiniony odmówił złożenia wyjaśnień oraz stwierdził, że nie przyznaje się do przedstawionego zarzutu (k […]).
 
Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego postanowił dnia […] r. o przedstawieniu zarzutu Obwinionemu nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego przez zaniechanie wniesienia jako pełnomocnik procesowy Spółki w okresie od […] do […] r. sprzeciwu od odmowy uznania listy wierzytelności klienta T. sp. z.o.o. sp.k. w postępowaniu upadłościowym Z. sp. z.o.o. w upadłości przed Sądem Rejonowym dla W. we W. w sprawie o syg. akt […] tj. o popełnienie czynu z art. 6 i art. 12 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 8 KERP. W uzasadnieniu Zastępca Rzecznika wskazała, że zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności zeznania Pokrzywdzonego oraz dokumenty z postepowania upadłościowego przed Sądem Rejonowym W., wynika, iż pomimo odmowy uznania wierzytelności sprzeciw nie został wniesiony. Wobec powyższego istnieje utrwalona linia orzecznicza, z której wynika, iż brak wniesienia sprzeciwu uniemożliwia podjęcie zawieszonego postępowania przed Sądem Apelacyjnym w L. sygn. akt […] (k […]).
 
W odpowiedzi na postanowienie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego o przedstawieniu zarzutów Obwiniony pismem z dnia […] r. podtrzymuje dotychczas zajmowane stanowisko. Jednocześnie zwrócił uwagę Rzecznika, iż według jego wiedzy istnieją dwie wzajemnie przeciwne linie orzecznicze odnoszące się do znaczenia sformułowania „po wyczerpaniu trybu określonego ustawą” zgodnie z art. 145 ustawy – Prawo upadłościowe, rzecznik oparł swoje zarzuty wyłącznie na jednej z prezentowanych. Ponadto, jak zaznacza Obwiniony, przeprowadzenie postępowania upadłościowego co do zasady nie powinno zniweczyć możliwości dochodzenia wierzytelności przez spółkę (k […]).
 
Postanowieniem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego zamknął dochodzenie prowadzone oraz wystosował do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego wniosek o ukaranie Obwinionego o popełnienie deliktu dyscyplinarnego z art. 6 i 12 ust. 1 KERP w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 8 KERP  (k […]).
 
W odpowiedzi na wniosek o ukaranie Obwiniony wniósł o oddalenie wniosku. Wskazał, iż podtrzymuje dotychczas zajmowane stanowisko. Obwiniony zaznaczył, że umowa zlecenia nie obejmowała działania Obwinionego w postepowaniu upadłościowym. Dodatkowo twierdzi, iż apelacja została wniesiona na życzenie Spółki, z uwagi, na jak twierdzi ograniczoną możliwość dowodzenia przed Sądem II instancji, gdyż sprawa przed Sądem I instancji została przegrana wobec „braku udowodnienia roszczenia” przez Spółkę. Wobec czego Obwiniony zaznacza, iż w jego ocenie szanse wyegzekwowania roszczenia od Upadłego zarówno na etapie postepowania apelacyjnego, jak i poprzez zgłoszenie wierzytelności są znikome (k […]).
 
W dniu […] r. odbyła się rozprawa z wniosku Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego o ukaranie Obwinionego. Stawili się wszyscy wezwani na rozprawę.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje:
 
Po rozpoznaniu sprawy Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał Obwinionego za winnego zarzucanego mu we wniosku o ukaranie przewinienia dyscyplinarnego wymierzając mu karę upomnienia.
 
Szczegółowa analiza zgormadzonego w sprawie materiału dowodowego doprowadziła do uznania, iż Obwiniony popełnił czyn dyscyplinarny. Przytaczając wypowiedzi Obwinionego jakoby umowa zlecenia wraz z umocowaniem do działania z dnia […] r. obejmowała wyłącznie działanie w toku prowadzonego postępowania apelacyjnego znajduje potwierdzenie w materiale dowodowym sprawy, jednakże jak sam Obwiniony przyznał w treści pisma z dnia […] r. poza zakresem w/w umowy działał on będąc umocowanym przez Pokrzywdzonego w zakresie zgłoszenia wierzytelności w postępowaniu upadłościowym przeciwko upadłej spółce Z. sp. z.o.o. w upadłości. Pełnomocnictwo do działania zostało bez wątpienia udzielone, co wynika z treści korespondencji mailowej prowadzonej między Obwinionym a Pokrzywdzonym. Powyższe jest bezsporne.
 
Ponadto, jak twierdzi i zaznacza Obwiniony taktyką postepowania, która miała Pokrzywdzonemu gwarantować sukces było podjęcie zawieszonego postepowania o sygn. akt […] przed Sądem Rejonowym dla W. we W. bez konieczności wniesienia sprzeciwu od odmowy uznania zgłoszonej wierzytelności przez syndyka masy upadłości. Jednocześnie, mimo umocowania w tym zakresie, doradca restrukturyzacyjny pracujący w Kancelarii prawnej Obwinionego potwierdził, iż niezgłoszenie sprzeciwu nastąpiło skutkiem uchybienia terminu co potwierdza treść maila z dnia […] r. (k […])
 
Co więcej, nie można przyjąć za słuszne, iż wyjaśnienia Obwinionego w zakresie przyjęcia taktyki procesowej sprzecznej z utrwaloną linią orzeczniczą jakoby wyczerpanie trybu zaskarżenia decyzji syndyka było koniecznym do podjęcia postępowania zawieszonego mogło w pełni chronić interesy klienta. Zwrócić należy uwagę, iż radca prawny zgodnie z dyspozycją art. 12 ust. 1 KERP obowiązany jest postępować sumiennie przy wykonywaniu czynności zawodowych względem klienta. Wszelkie przejawy lekceważenia interesu klienta poprzez m.in. niedochowanie terminów procesowych czy brak informowania o przebiegu sprawy skutkują brakiem sumienności a tym samym prowadzą do utraty zaufania. Nie składając sprzeciwu od odmowy zgłoszenia wierzytelności Obwiniony naraził klienta na przegranie sprawy. Pamiętać należy, iż w sytuacji, gdy od prawidłowego dokonania danej czynności zależy dalszy bieg powierzonej pełnomocnikowi sprawy powinien on przykładać maksimum staranności. Bowiem to od rzetelności wykonywanych czynności zależeć będzie prawo strony do obrony jej interesów ( por. postanowienie NSA z dnia […] r. […] oraz z dnia […] r. […]).
 
Wobec powyższego Obwiniony przyjmując zlecenie zgłoszenia wierzytelności powinien mieć na uwadze termin właściwy do zgłoszenia sprzeciwu nawet mimo braku otrzymania informacji bezpośrednio z Sądu, gdyż stoi to w sprzeczności z zasadą kierowania się dobrem klienta wyrażoną art. 8 KERP. Prawidłowe postępowanie doprowadziło by do konsekwentnego świadczenia pomocy prawnej mocodawcy nie prowadząc do utraty zaufania co w ostateczności nie spowodowałoby wypowiedzenie pełnomocnictwa przez mocodawcę.
 
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.
 
E.R.