Orzeczenie z dnia 2 września 2021 r. Sygn. akt: D 2/21
Orzeczenie nie jest prawomocne
 

PRZEWODNICZĄCY:      r. pr. Katarzyna Kosicka-Polak
CZŁONKOWIE:                 r. pr. Anita Żołyniak-Piętka
r. pr. Andrzej Domański
PROTOKOLANT:              Karolina Szymala
 

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawach w dniach […] r., […] r. i […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu P., ([…]) obwinionej o to, że:
1. w dniu […] r. naruszyła obowiązek dbania o godność zawodu w życiu prywatnym poprzez dopuszczenie się działań, polegających na szturchaniu, popychaniu, ciągnięciu za włosy S., które to działania mogą wyczerpywać znamiona czynu zabronionego ściganego z oskarżenia prywatnego, a określonego w art. 157 § 2 Kodeksu karnego, tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 11 KERP;
2. w okresie od […] r. do […] r. naruszyła obowiązek dbania o godność zawodu w życiu prywatnym poprzez obrażanie w sposób wulgarny i obelżywy powódki S., swojego przeciwnika procesowego używając wobec niej sformułowań: „dziwka”, „kurwa”, „Wenus z Pragi”, „szefowa ukraińskiej mafii”, „słup ukraińskiej mafii”, a także zwracając się w sposób niegrzeczny do pełnomocnika procesowego powódki M. słowami „umyj włosy, jak Ty wyglądasz” co miało miejsce przed salą sądową, przed kolejnymi rozprawami sądowymi w sprawie cywilnej z powództwa S. przeciwko P., tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 11 KERP,
3. działając jako radca prawny naruszyła zasady etyki zawodu radcy prawnego w ten sposób, że od dnia […] r. do dnia […] r. zaniechała złożenia wyjaśnień na żądanie Rzecznika Dyscyplinarnego, tj. w sprawie czynu naruszającego dyspozycję art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 62 ust. 3 KERP.
 

 

 

 
W dniu […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. M2, zwany dalej „Rzecznikiem Dyscyplinarnym”, wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wniosek o ukaranie i wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko radcy prawnemu P., wpisanej na listę radców prawnych pod numerem […], zwaną dalej „Obwinioną”, o to, że:

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. ustalił następujące istotne okoliczności faktyczne sprawy.
 
Pismem z dnia […] roku uzupełnionego pismem z dnia […] roku, Pokrzywdzona, złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przewinienia dyscyplinarnego przez Obwinioną, wskazując, że Obwiniona działała na jej szkodę, naruszając tym samym art. 11 KERP.
 
Pismem z dnia […] roku Rzecznik Dyscyplinarny wezwał Obwinioną do złożenia pisemnych wyjaśnień, w terminie 14 dni od dnia doręczenia pisma (k. […]). Obwiniona pomimo wezwania nie złożyła wyjaśnień w sprawie, nie odebrała ww. wezwania (k. […]). Wezwanie skierowano na adres widniejący w ewidencji radców prawnych prowadzony stosownie do dyspozycji art. 8 ust. 3 Ustawy o radcach.
 
Postanowieniem z dnia […] roku wszczęto dochodzenie w sprawie (k. […]). W toku prowadzonych czynności Rzecznik Dyscyplinarny przesłuchał w charakterze świadka Pokrzywdzoną i jej pełnomocnika M. oraz zebrał materiał dowodowy z dokumentów.
 
W dniu […] roku Rzecznik Dyscyplinarny wydał postanowienie o przedstawieniu zarzutów Obwinionej. Wobec niestawiennictwa Obwinionej prawidłowo zawiadomionej o terminie czynności, postanowienie z dnia […] roku zostało przesłane do Obwinionej. W dniu […] roku korespondencja z postanowieniem o przedstawieniu zarzutów Obwinionej została zwrócona do nadawcy pisma (k. […]).
 
W dniu […] roku wydano postanowienie o zamknięciu dochodzenia w sprawie (k. […]). Następnie w dniu […] roku Rzecznik Dyscyplinarny skierował wniosek o ukaranie Obwinionej (k. […] – […]). Pismem z dnia […] roku Obwiniona wskazała, na przedawnienie czynów opisanych w punkcie 1 i 2 wniosku o ukaranie jeszcze przed wszczęciem przez Rzecznika Dyscyplinarnego dochodzenia, przedstawiając szczegółowe uzasadnienie swych twierdzeń. Natomiast w zakresie czynu opisanego w punkcie 3 wniosku o ukaranie Obwiniona podniosła, że postępowanie winno zostać umorzone, albowiem (1) działanie Obwinionej nie było zawinione, gdyż nie miała wiedzy o przesłanej przez Rzecznika Dyscyplinarnego korespondencji oraz (2) Obwiniona nie miała obowiązku składania wyjaśnień w postępowaniu, które nie powinno być wszczęte.
 
W dniu […] roku obrońca Obwinionej przedłożył dowody, o których przeprowadzenie wnioskowała Obwiniona, w tym m.in. postanowienie o umorzeniu dochodzenia, sygn. akt […]. Obrońca przedstawił również argumentację w zakresie niezasadności zarzucanych Obwinionej czynów wskazując dodatkowe dowody.
 
Na rozprawie w dniu […] roku stawiła się Obwiniona, Pokrzywdzona, świadek M. oraz Rzecznik Dyscyplinarny. Sąd uwzględnił wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego o odroczenie terminu rozprawy w celu zajęcia stanowiska w zakresie zarzutu przedawnienia czynu z pkt 1 i pkt 2 wniosku o ukaranie.
 
Pismem z dnia […] roku Rzecznik Dyscyplinarny wskazał, że:

 
W dniu […] roku Sąd kontynuował odroczoną rozprawę. Sąd doręczył Obwinionej pismo Rzecznika z dnia […] roku. Obwiniona została poinformowana przez Sąd o treści zarzutów, które Obwiniona zrozumiała, jednak nie przyznała się do nich i wniosła o umorzenie postępowania.
 
Sąd postanowił dopuścić dowód z przesłuchania Obwinionej. W zeznaniach tych Obwiniona wskazała twierdzenia, dlaczego w jej ocenie zarzuty winny zostać umorzone. Ponadto Sąd dopuścił dowód z przesłuchania świadka M. Sąd postanowił odroczyć rozprawę do dnia […] roku oraz zobowiązać Obwinioną do złożenia pisma wraz z wnioskami dowodowymi.
 
W dniu […] roku do akt sprawy wpłynęło pismo Obwinionej będące wykonaniem zobowiązania Sądu. Obwiniona wniosła o przesłuchanie świadka D., K., W. oraz K2, a także o przeprowadzenie dowodu z dokumentu wyroku z dnia […] roku Sądu Najwyższego, sygn. akt […]. Obwiniona wskazała, że z uwagi na wystąpienie negatywnej przesłanki procesowej w postaci przedawnienia karalności, to jest upływu ponad […] lat daty wskazanej jako końcowy dzień trwania deliktu do dnia wszczęcia dochodzenia dyscyplinarnego, postępowanie winno zostać umorzone.
 
Na rozprawie w dniu […] roku Rzecznik poinformował, że zgadza się z argumentacją Obwinionej, że czyn zarzucany jej w pkt 2 wniosku o ukaranie uległ przedawnieniu, dlatego też postępowanie w tym zakresie powinno zostać umorzone. Obwiniona potrzymała swoje stanowisko wyrażone w sprawie. Mając na uwadze powyższe Sąd postanowił oddalić wnioski dowodowe złożone przez Obwinioną w piśmie procesowym. Strony nie wniosły o uzupełnienie postępowania dowodowego.
 
Sąd po rozpoznaniu na rozprawie sprawy przeciwko Obwinionej wydał orzeczenie, w którym na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 kpk umorzył postępowanie w zakresie pkt 1 i 2 wniosku o ukaranie, a w zakresie pkt 3 wniosku o ukaranie, uznał Obwinioną za winną, wymierzając jej karę upomnienia.
 
Sąd zważył, co następuje:
 
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 kpk Sąd umorzył postępowanie w zakresie pkt 1 i 2 wniosku o ukaranie z uwagi na przedawnienie karalności tych czynów. Jedynie na marginesie należy wskazać, że zarzut przedawnienia był podnoszony przez Obwinioną, a fakt upływu terminu do ścigania karalności ww. czynów został również przyznany przez Rzecznika Dyscyplinarnego w toku toczącego się postępowania.
 
Odnosząc się do pkt 3 wniosku o ukaranie należy podnieść, że zgodnie z art. 62 KERP radca prawny zobowiązany jest współdziałać z organami samorządu radców prawnych w sprawach związanych z jego funkcjonowaniem i zadaniami oraz w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania KERP. Radca prawny wezwany przez dziekana, wicedziekana, rzecznika dyscyplinarnego lub jego zastępcę, sąd dyscyplinarny, a także wizytatorów, obowiązany jest stawić się w wyznaczonym terminie, a w razie zaistnienia przeszkody usprawiedliwić niestawiennictwo. Ponadto radca prawny wezwany do złożenia wyjaśnień przez podmioty, o których mowa w zdaniu poprzedzającym, w sprawach wynikających z ustawowych zadań samorządu radców prawnych bądź Kodeksu obowiązany jest złożyć wyjaśnienia w wyznaczonym terminie.
 
Obwiniona po przedstawieniu zarzutów nie złożyła wyjaśnień, nie stawiła się również na czynnościach – przedstawieniu zarzutów. Pierwszą aktywność Obwiniona wykazała dnia […] roku kiedy to złożyła odpowiedź na wniosek o ukaranie. Wskazać również należy, iż wypełnianie obowiązku współdziałania jest zupełnie oderwane od zasadności wszczęcia postępowania dyscyplinarnego w zakresie czynów opisanych w punkcie 1 i 2 wniosku o ukaranie, albowiem przytoczony powyżej przepis stanowi o współdziałaniu w szerokim tego słowa znaczeniu, bez jakiegokolwiek ograniczenia go do współdziałania w zakresie postępowań dyscyplinarnych.
 
W tym miejscu należy przypomnieć, iż zgodnie z art. 8 ust 3 Ustawy o radcach Radca prawny jest obowiązany zawiadomić radę właściwej okręgowej izby radców prawnych o podjęciu wykonywania zawodu i formach jego wykonywania, o adresie i nazwie kancelarii lub spółki oraz podać adres dla doręczeń. Radca prawny ma obowiązek niezwłocznie zawiadamiać o każdej zmianie tych danych. Pisma w postępowaniach prowadzonych na podstawie ustawy wysyła się, ze skutkiem doręczenia, na adres dla doręczeń, o którym mowa w zdaniu pierwszym. Natomiast Obwiniona nie wypełniła ciążącego na niej obowiązku. W odpowiedzi na wniosek o ukaranie Obwiniona wskazała, że przebywała pod innym adresem niż jej miejsce zamieszkania, jednakże o fakcie tym Obwiniona nie poinformowała ewidencji radców prawnych i nie podała nowego adresu do korespondencji, a w konsekwencji naruszyła postanowienia art. 62 ust. 3 KERP. Co więcej na naruszenie to wskazuje fakt (przyznany przez samą Obwinioną), iż sądy we wszystkich bieżących sprawach były powiadomione o zmianie adresu do korespondencji, wobec tego Obwiniona zdolna była do wypełnienia ciążącego na niej obowiązku uregulowanego w art. 8 ust 3 Ustawy o radcach.
 
Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że Obwiniona dopuściła się czynów sprzecznych z zasadami etyki radcy prawnego polegających na naruszeniu obowiązku współdziałania z organami samorządu radców prawnych w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania KERP, gdyż nie złożyła wyjaśnień ani nie stawiła się w wyznaczonych terminach na wezwania Rzecznika Dyscyplinarnego oraz nie usprawiedliwiła swojej nieobecności.
 
Stosując art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych, zgodnie z którym radcowie prawni i aplikanci radcowscy podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych, Sąd postanowił wymierzyć Obwinionej za czyn zarzucany jej w punkcie 3 wniosku o ukaranie przewidzianą w art. 65 ust. 1 pkt 2 Ustawy o radcach prawnych karę upomnienia.
 
W sprawie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 70⁶ ust. 1 i 2 Ustawy o radcach prawnych, zgodnie z którymi zryczałtowane koszty postępowania ponosi Obwiniony, jeżeli został skazany. Ustalając wysokość tych kosztów Sąd uwzględnił charakter sprawy i związany z tym nakład czasu pracy organów dyscyplinarnych, zasądzając Obwinionej koszty na poziomie odpowiednio umiarkowanym, w proporcji do zakresu zaangażowania.
 
Mając na uwadze powyższe, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. orzekł jak w sentencji orzeczenia.
 
GF