Orzeczenie z dnia 2 sierpnia 2016 r. Sygn. akt: D 29/2016
Orzeczenie prawomocne
WSD orzeczeniem z dnia 21 marca 2017 r. zmienił orzeczenie w pkt 1 w ten sposób, że uniewinnił obwinionego.
 

Przewodniczący: radca prawny Igor Bakowski
Członkowie: radca prawny Agnieszka Świstak
radca prawny Katarzyna Szwed-Kawka
Protokolant: Anna Gabrysiak

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu. P., [...], obwinionemu o to, że:

Na podstawie art. 70⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych koszty postępowania ponosi Okręgowa Izba Radców Prawnych w W.

 

 
W dniu [...] r. do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynął wniosek Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko radcy prawnemu P. – numer wpisu [...] (Obwiniony), wobec którego w dniu [...] r. wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów postępowania sprzecznego za zasadami etyki radcy prawnego określonymi w art. 62 ust. 1 i 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 507 z późn. zm.), tj. w sprawie niewywiązania się z obowiązku odbioru korespondencji i stawiennictwa w wyznaczonym terminie na wezwanie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych oraz postępowania sprzecznego z art. 8 ust. 3 zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 507 z późn. zm.) tj. w sprawie niezawiadomienia Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych o aktualnym adresie i nazwie kancelarii.
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
Pismem z dnia [...] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wezwał Obwinionego do złożenia w terminie 14 dni od dnia doręczenia pisma, pisemnych wyjaśnień w sprawie ze skargi Pani S. oraz Pana K. (w sprawie o sygn. akt RD [...]) (k. [...]). Korespondencja w sprawie, ponownie awizowana w dniu [...] r., wystosowana na adres „[...],[...]”, została zwrócona z adnotacją „zwrot nie podjęto w terminie” (k. [...]). Korespondencja wysłana Obwinionemu na ten sam adres ponownie w dniu [...] r., powtórnie awizowana w dniu [...] r., została zwrócona z adnotacją „zwrot nie podjęto w terminie” (k. [...]).
Obwiniony nie wywiązał się ze złożenia pisemnych wyjaśnień w wyznaczonym terminie 14 dni.
W związku z brakiem współpracy Obwinionego z Rzecznikiem Dyscyplinarnym i Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego wszczęto z urzędu dochodzenie w sprawie.
Nieodebranie przez Obwinionego ww. korespondencji oraz niezłożenie przez Obwinionego pisemnych wyjaśnień w terminie wyznaczonym przez Rzecznika Dyscyplinarnego, Sąd uznaje za okoliczność bezsporną, której nie neguje żadna ze stron.
Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego zarzucił Obwinionemu niezawiadomienie Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych o aktualnym adresie i nazwie kancelarii. Z wyjaśnień Obwinionego wynika, że nazwa prowadzonej przez Obwinionego kancelarii to „[...]”, natomiast adresem do doręczeń jest adres znajdujący się w ewidencji (ul. [...]) – (strona [...] odpowiedzi na wniosek Rzecznika o ukaranie)
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje.
Sąd nie znajdując podstaw do kwestionowania, dał wiarę wszystkim dokumentom dopuszczonym jako dowód w sprawie. Sąd przyjął, że w ramach przeprowadzonego w sprawie postępowania zostały zbadane wszystkie okoliczności warunkujące prawidłową ocenę przesłanek odpowiedzialności dyscyplinarnej Obwinionego.
W ocenie Sądu okoliczności stanu faktycznego niniejszej sprawy nie budzą żadnych wątpliwości.
Dokonując oceny i rozstrzygając w zakresie czynu polegającego na niewspółdziałaniu z Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego w sprawie RD [...], w okresie od [...] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów, poprzez nieodbieranie korespondencji kierowanej na adres kancelarii Obwinionego podany przez Obwinionego jako adres do doręczeń, która to korespondencja wystosowana została w dnia [...] r., ponownie awizowana w dniu [...] r., została zwrócona z adnotacją „zwrot nie podjęto w terminie” oraz ponownie wysłana w dniu [...] r., powtórnie awizowana w dniu  [...] r., została zwrócona z adnotacją „zwrot nie podjęto w terminie”, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny, na podstawie art. 17  § 1 pkt 2  k.p.k. w zw. z art. 74 ¹ pkt 1 ustawy o radcach prawnych, umorzył postępowanie w tym zakresie. Stosując odpowiednio wskazany przepis k.p.k., Sąd uznał, iż ww. czyn polegający na nieodbieraniu korespondencji kierowanej na adres kancelarii Obwinionego wprawdzie miał miejsce, jednak nie zawiera on znamion czynu stypizowanego w art. 62 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego (Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego we wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego zarzucił naruszenie tego przepisu), zgodnie z którym radca prawny obowiązany jest współdziałać z organami samorządu radców prawnych w sprawach związanych z jego funkcjonowaniem i zadaniami oraz w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania Kodeksu. Zdaniem Sądu współdziałanie, o którym mowa w przywołanym przepisie, należy ograniczyć wyłącznie do sytuacji, w których możliwe będzie wykazanie bezpośredniego związku i wpływu braku współdziałania radcy prawnego z organami samorządu na sprawy związane z jego funkcjonowaniem i zadaniami oraz sprawy wykonywania zawodu i przestrzegania Kodeksu. W konsekwencji powyższego należy uznać, że sam fakt nieodbierania przez radcę prawnego korespondencji wystosowanej przez Okręgową Izbę Radców Prawnych, nie może stanowić o odpowiedzialności dyscyplinarnej. Przyjęcie przeciwnego stanowiska skutkowałoby tym, że o odpowiedzialności dyscyplinarnej radcy prawnego należałoby mówić również w sytuacji, kiedy radca prawny nie odebrał w terminie takiej korespondencji ale dostosował swoje zachowanie do treści wysłanego pisma czyli np. złożył wyjaśnienia przed Rzecznikiem Dyscyplinarnym.
Rozstrzygając o drugim z czynów zarzucanych Obwinionemu we wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego tj. naruszenia art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w zw. z art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, poprzez to, że będą wezwanym w sprawie RD [...] do złożenia wyjaśnień pismem wystosowanym przez Rzecznika Dyscyplinarnego z dnia [...] r., ponownie awizowanym w dniu [...] r., zwróconym z adnotacją „zwrot nie podjęto w terminie” oraz ponownie wysłanym w dniu [...] r., powtórnie awizowanym w dniu  [...]  r., zwróconym z adnotacją „zwrot nie podjęto w terminie”, Obwiniony nie wywiązał się ze złożenia wyjaśnień w wyznaczonym terminie 14 dni tj. od dnia [...] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uniewinnił Obwinionego z uwagi na brak zgodności pomiędzy zarzutem zawartym w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów, a odpowiednim zarzutem postawionym we wniosku o ukaranie.
Odpowiednie stosowanie art. 332 § 1 pkt 2 k.p.k., niejako zmusza do konkluzji, że we wniosku o ukaranie powinno się znaleźć dokładne określenie zarzucanego Obwinionemu czynu ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz skutków, a zwłaszcza wysokości powstałej szkody. Brak analogicznego zapisu w treści art. 313 § 2 k.p.k. nie oznacza dowolności określenia czynu w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów. Nie powinno bowiem budzić wątpliwości, że ,, dokładne określenie zarzucanego czynu’’ w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów powinno spełniać warunki określone w art. 332 § 1 pkt 2 k.p.k. W konsekwencji, zdaniem Sądu, oznacza to, że czyn opisany przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego we wniosku o ukaranie musi być tożsamy z odpowiednim czynem opisanym w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów. Warunkiem formalnoprawnej poprawności jest zgodność między zarzutem stawianym w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów i odpowiednim zarzutem ujętym we wniosku o ukaranie.
Powyższego wymogu nie spełnia wniosek o ukaranie z dnia [...] r. W zakresie omawianego zarzutu Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego niewywiązanie się przez Obwinionego ze złożenia wyjaśnień odnosi do wezwania w sprawie RD [...] , podczas gdy w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów brak jest odniesienia do wezwania w tej konkretnej sprawie. W konsekwencji powyższego należy przyjąć, że wniosek o ukaranie w zakresie drugiego zarzutu nie spełnienia wymogów formalnoprawnych, z uwagi na brak zgodności pomiędzy zarzutem zawartym w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów, a odpowiednim zarzutem postawionym we wniosku o ukaranie. Powyższe przemawia za uniewinnieniem Obwinionego.
Dokonując oceny i rozstrzygając w zakresie czynu polegającego na niezawiadomieniu Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych o aktualnym adresie i nazwie kancelarii, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uniewinnił Obwinionego. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego na zarzucaną okoliczność de fato nie przeprowadziła żadnego postępowania wyjaśniającego oraz nie przedstawiła żadnego dowodu. Zgłaszając jako dowód pismo z dnia [...] r. wystawione na papierze firmowym F. kancelaria radcy prawnego P. wskazujące na adres Kancelarii [...] , Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego nie przedstawiła tego dowodu.
Z wyjaśnień Obwinionego wynika, że nazwa prowadzonej przez Obwinionego kancelarii to „[...]”, natomiast adresem do doręczeń jest adres znajdujący się w ewidencji (ul. [...]) – (m.in. strona [...] odpowiedzi na wniosek Rzecznika o ukaranie). Podany przez Obwinionego adres do doręczeń znajduje potwierdzenie w wydruku z ewidencji. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie potwierdza faktu, że Obwiniony dopuścił się zarzucanego mu we wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego ww. czynu naruszenia art. 8 ust. 3 w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
O kosztach postępowania dyscyplinarnego Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 70 ⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych.
(jk)