Orzeczenie z dnia 2 czerwca 2014 r, Sygn. akt: D 16/2014
Orzeczenie prawomocne

 

Przewodniczący: r. pr. Robert Karpiński
Członkowie: r. pr. Agnieszka Świstak
r. pr. Tomasz Iwańczuk
Protokolant: Anna Gabrysiak

 
Po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko r. pr. P., [...], obwinionemu o to, że:

 

 

Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie wniósł w dniu [...] r. o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego w sprawie następujących czynów popełnionych przez P. („Obwiniony”) wpisanego na listę radców prawnych prowadzoną przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie pod nr. [...]:

 
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
G. („Pokrzywdzony”) zawarł z Obwinionym umowę o świadczenie pomocy prawnej, w formie sporządzenia apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia [...] r. w sprawie prowadzonej pod sygn. akt [...] oraz zastępstwa procesowego w spawie wywołanej wniesieniem apelacji, w dniu [...] r. Z tytułu wykonania wymienionych wyżej czynności, Obwiniony otrzymał od Pokrzywdzonego wynagrodzenie w wysokości: (i) [...] zł za sporządzenie apelacji oraz (ii) [...] zł za zastępstwo procesowe w postępowaniu przed Sądem drugiej instancji. Wynagrodzenie zostało zapłacone w terminach, odpowiednio, [...] r. ([...]) oraz  [...] r. ([...]).

Obwiniony sporządził oraz wniósł, jako pełnomocnik procesowy Pokrzywdzonego, apelację od wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia [...] r. w sprawie prowadzonej pod sygn. akt [...] ([...]).

Obwiniony nie stawił się na termin rozprawy apelacyjnej wyznaczony na dzień [...] r. (k. [...]) informując Pokrzywdzonego, tuż przed rozpoczęciem rozprawy, że nieobecność jest spowodowana przedłużającą się rozprawą w innej sprawie oraz pozostawiając do uznania Pokrzywdzonego samodzielne występowanie w sprawie. Sąd meriti postanowił odroczyć rozprawę na wniosek Pokrzywdzonego oraz zobowiązał Obwinionego do usprawiedliwienia swojej nieobecności.

Na kolejny termin rozprawy apelacyjnej wyznaczony na dzień [...] r., Obwiniony nie stawił się. Sąd rozpoznał sprawę pod nieobecność pełnomocnika, tj. Obwinionego ([...]). Apelacja Pokrzywdzonego została oddalona (k. [...]).

Obwiniony nie zapewnił zastępstwa na żaden z powyższych terminów rozpraw (k. [...]).

Obwiniony zwrócił Pokrzywdzonemu dokumenty dotyczące przedmiotowej sprawy (k. [...]).

Pomimo inicjatywy Pokrzywdzonego w przedmiocie ugodowego rozwiązania kwestii niewywiązania się przez Obwinionego z zobowiązania polegającego na zastępstwie procesowym w postępowaniu apelacyjnym, Obwiniony odmówił zwrotu połowy otrzymanego wynagrodzenia (k. [...]).
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: korespondencji mailowej Pokrzywdzonego z Obwinionym (k. [...]), kopii apelacji (k. [...]), kopii dowodów wpłaty (k. [...]), kopii wyroku Sądu Rejonowego w W. (k. [...]), kopii wyroku Sądu Okręgowego w W. (k. [...]), kopii protokołów rozprawy apelacyjnej (k. [...]) oraz zeznań Pokrzywdzonego złożonych w charakterze świadka (k. [...]).

Obwiniony nie przedstawił wyjaśnień w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:
Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd doszedł do przekonania, że zarzuty stawiane Obwinionemu we wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego są zasadne i znajdują oparcie w materiale dowodowym.

Sąd dał wiarę wszystkim dokumentom dopuszczonym jako dowód w sprawie, ponieważ nie znalazł podstaw by kwestionować ich wiarygodność. Ponadto, treść dokumentów koresponduje z zeznaniami złożonymi przez Pokrzywdzonego.   

Brak było podstaw do odebrania przymiotu wiarygodności zeznaniom Pokrzywdzonego, którym Sąd dał wiarę w całości. Zeznania Pokrzywdzonego są konsekwentne, spójne i logiczne. Ponadto, nie pozostają w sprzeczności z pozostałym, zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Niewątpliwym w sprawie jest fakt zawarcia przez Obwinionego z Pokrzywdzonym ustnej umowy o świadczenie pomocy prawnej. Treść umowy, w zakresie przedmiotu świadczenia przez Obwinionego należało ustalić w oparciu o tytuł wpłat widniejący na kopiach dowodów wpłaty wynagrodzenia (k. [...]), oświadczeń Obwinionego zawartych w korespondencji mailowej z Pokrzywdzonym (k. [...]) oraz z zeznań Pokrzywdzonego (k. [...]). Z powyższego wynika, że Obwiniony zobowiązał się do sporządzenia i wniesienia apelacji w imieniu Pokrzywdzonego oraz do zastępowania Pokrzywdzonego w postępowaniu apelacyjnym.

Obwiniony wywiązał się ze swoich zobowiązań jedynie w części, tzn. sporządził oraz wniósł apelację (k. [...]). Natomiast, Obwiniony nie zapewnił Pokrzywdzonemu zastępstwa procesowego, pomimo otrzymania za nie wynagrodzenia. Obwiniony nie stawił się na dwa posiedzenia wyznaczone przez Sąd meriti na rozprawę w celu rozpoznania sprawy Pokrzywdzonego wywołanej wniesieniem apelacji. Fakt niewywiązania się z powyższego zobowiązania został potwierdzony przez samego Obwinionego w treści maila z dnia [...] r. (k. [...]), w którym Obwiniony stwierdził m. in., że: „Poza moją nieobecnością dopełniliśmy wszelkich formalności”. Ponadto, nieobecność Obwinionego na posiedzeniach wyznaczonych na rozprawę znajduje potwierdzenie w treści protokołów  rozpraw (k. [...]).

Sąd nie dał wiary usprawiedliwieniu nieobecności, jakie Obwiniony przedstawił Pokrzywdzonemu przed rozprawą wyznaczoną na dzień [...] r. Informacja o nieobecności Obwinionego została przekazana Pokrzywdzonemu tuż przed rozpoczęciem rozprawy. Istotnym jest również, że Obwiniony nie stawił się na kolejnej rozprawie nie uprzedzając Pokrzywdzonego o swojej nieobecności. W ocenie tutejszego Sądu, zachowanie Obwinionego pozwala wnioskować, iż z góry nie miał on zamiaru stawić się na rozprawie wyznaczonej przez Sąd meriti. Sąd dostrzegł wprawdzie możliwość zaistnienia sytuacji, w której Obwiniony nie mógł być obecny na rozprawie w dniu [...] r. z powodu kolizji z innym terminem zawodowym, np. wskutek przedłużenia się innej rozprawy, w której uczestniczył. Jednakże, Obwiniony będący profesjonalnym pełnomocnikiem powinien był co najmniej przewidzieć możliwość zaistnienia takiej kolizji terminów, uprzedzić o niej swojego klienta (Pokrzywdzonego) z odpowiednim wyprzedzeniem oraz pouczyć o czynnościach, jakie w przypadku nieobecności pełnomocnika może podjąć jego klient. Jeżeli ryzyko kolizji terminów było wysokie, Obwiniony powinien był zapewnić zastępstwo w osobie innego, zawodowego pełnomocnika. Takiego zastępstwa Obwiniony nie zapewnił na żaden z terminów, w których odbyła się rozprawa.

Reasumując, uznane przez Sąd za wiarygodne dowody dały podstawy do poczynienia pozytywnych ustaleń faktycznych w zakresie sprawstwa i winy Obwinionego, który swoim zachowaniem naruszył zapisy art. art. 6 ust. 1 oraz art. 28 ust. 10 Kodeksu etyki radcy prawnego.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanego Kodeksu, radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą starannością. Obwiniony, wbrew swojemu zobowiązaniu, a więc sprzecznie z obowiązującym prawem, nie stawił się na rozprawach dotyczących sprawy jego klienta.

Ponadto, podnieść należy, że Obwiniony zażądał zapłaty wynagrodzenia za zastępstwo procesowe z góry, przed wykonaniem usługi. Następnie, nie stawił się na rozprawach w ramach z góry powziętego zamiaru. Takie postępowanie Obwinionego dyskwalifikuje możliwość oceny sposobu wykonywania przez niego zawodu radcy prawnego w sposób uczciwy. Postawa Obwinionego stawia zawód radcy prawnego, będący zawodem zaufania publicznego, w negatywnym świetle.

Zgodnie z art. 28 ust. 10 Kodeksu etyki radcy prawnego, radca prawny obowiązany jest zapewnić zastępstwo w przypadku przemijającej przeszkody, tak aby prowadzone przez niego sprawy nie doznały uszczerbku. W niniejszej sprawie, Obwiniony nie zapewnił zastępstwa. Pokrzywdzony musiał sam bronić swoich interesów.

Brak jest podstaw aby przyjąć, że obecność Obwinionego albo jego zastępcy na rozprawie zapewniłby Pokrzywdzonemu korzystne rozstrzygnięcie. Tym niemniej, należy zauważyć, że obecność profesjonalnego pełnomocnika mogła wpłynąć na treść zapadłego orzeczenia w sposób korzystny dla Pokrzywdzonego. Posiedzenia, na które nie stawił się Obwiniony, zostały wyznaczone na rozprawę poświęconą merytorycznemu rozpoznaniu sprawy. Sensu obecności pełnomocnika na rozprawie należy dopatrywać się nie tylko w zapewnieniu komfortu klientowi, lecz przede wszystkim w gwarancji profesjonalnego przedstawienia stanowiska klienta oraz właściwej reakcji na stanowisko i czynności strony przeciwnej oraz orzekającego Sądu. Przez swoją nieobecność oraz niezapewnienie właściwego zastępstwa, Obwiniony pozbawił Pokrzywdzonego możliwości skorzystania z profesjonalnej pomocy prawnej w sprawie sądowej, pomimo zawarcia umowy oraz uiszczenia wynagrodzenia w pełnej wysokości.

Określając rodzaj kary, Sąd przyjął za podstawę rodzaj dobra zagrożonego czynami Obwinionego. Pokrzywdzony dochodził w postępowaniu sądowym należności o charakterze pieniężnym.

Za okoliczności obciążające wymiar kary, Sąd uznał zawinienie Obwinionego oraz jego niechęć naprawienia szkody pomimo przejawów inicjatywy pojednawczej ze strony Pokrzywdzonego.

Sąd zważył także na szkodliwość czynów Obwinionego, które to czyny godzą w dobre imię zawodu radcy prawnego nie tylko w oczach społeczeństwa, lecz również Sądów powszechnych. Ponadto, czyny Obwinionego wyrządziły szkodę polegającą na konieczności wyznaczenia kolejnego terminu rozprawy apelacyjnej przez Sąd meriti.

Wobec powyższych okoliczności oraz w oparciu o dyrektywę wychowawczą i prewencyjną wymiaru kary, Sąd wymierzył Obwinionemu karę pieniężną w wysokości [...] zł za każdy z zarzuconych mu czynów.

Sąd orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 70⁶ ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
(EM)