Orzeczenie z dnia 29 lutego 2016 r. Sygn. akt: D 92/2015
Orzeczenie prawomocne

Przewodniczący : radca prawny Igor Bąkowski
Członkowie: radca prawny Agnieszka Świstak
radca prawny Michał Rajski
Protokolant: Anna Gabrysiak
 

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu. B., [...], obwinionej o to, że:
w dniu [...] r. nie stawiła się na przesłuchanie w charakterze świadka w sprawie o sygn. akt [...], tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. 2015.507) w związku z art. 62 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r.
 

Uzasadnienie
 

[...]r. do Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynął wniosek Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego o ukaranie radcy prawnego B. („obwiniona”), w którym wniesiono o wszczęcie przeciwko obwinionej postępowania dyscyplinarnego o to, że w dniu [...] r. nie stawiła się na przesłuchanie w charakterze świadka w sprawie R.D. [...], tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 62 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
Pismem które wpłynęło do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w dniu [...] r. p. J złożyła do okręgowej izby radców skargę na postepowanie obwinionej, w którym skarżąca wskazała, że zleciła w [...] r. obwinionej prowadzenie sprawy o alimenty – w ocenie skarżącej obwiniona nie wywiązała się z przyjętego zlecenia.
W związku z powyższym, obwiniona pismem z [...] r. została wezwana przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego do stawienia się na przesłuchanie w charakterze świadka w dniu [...] r. Wezwanie okazało się bezskuteczne.
Obwiniona nie stawiła się na rozprawę Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego w dniu [...] r. bez prawidłowego usprawiedliwienia.
Na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przewodu sądowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił, co następuje:
Obwiniona radca prawny pomimo wezwania jej przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego pismem z [...] r. do stawienia się na przesłuchanie w charakterze świadka w dniu [...] r. nie stawiła się w tym dniu na przesłuchanie w charakterze świadka w sprawie R.D. [...] i nie przedstawiła należytego usprawiedliwienia tego niestawiennictwa. Wezwanie do obwinionej zostało skierowane prawidłowo na adres wskazany przez nią i widniejący w ewidencji radców prawnych, tj. na ul. [...].
Stan faktyczny sprawy został ustalony w oparciu o dowody zgromadzone w sprawie wskazane we wniosku Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego o ukaranie.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że obwiniona dopuściła się zarzucanego jej we wniosku o ukaranie czynu, co stanowi naruszenie art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65 z późn. zm.). w związku z art. 62 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
Współpraca z organami samorządu radców prawnych w tym organami sądownictwa dyscyplinarnego są jednymi z podstawowych obowiązków radcy prawnego.
Zgodnie z art. 64 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, radca prawny obowiązany jest współdziałać z organami samorządu radców prawnych w sprawach związanych z jego funkcjonowaniem i zadaniami oraz w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania Kodeksu.
Zgodnie z art. 64 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, radca prawny wezwany przez dziekana, wicedziekana, rzecznika dyscyplinarnego lub jego zastępcę, sąd dyscyplinarny, a także wizytatorów, obowiązany jest stawić się w wyznaczonym terminie, a w razie zaistnienia przeszkody usprawiedliwić niestawiennictwo.
Obwiniona pomimo prawidłowego wezwania jej przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego nie stawiła się we wskazanym dniu celem przesłuchania jej w charakterze świadka ani nie przedstawiła adekwatnego usprawiedliwienia swojej nieobecności.
Na podstawie zgromadzonych dowodów oraz ustalonego stanu faktycznego, Sąd uznał obwinioną radcę prawnego B. za winną zarzucanego jej we wniosku o ukaranie czynu.
Uznając winę obwinionej w powyższym zakresie Sąd, uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec obwinionej na podstawie art. 65 ust. 1 pkt. 1 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary upomnienia. W ocenie Sądu orzeczona kara jest adekwatna do charakteru przewinienia dyscyplinarnego.
O kosztach postępowania OSD orzekł na podstawie art. 70⁶ ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
(JK)