Orzeczenie z dnia 28 września 2018 r. Sygn. akt: D 46/18
Orzeczenie prawomocne.
 

PRZEWODNICZĄCY:   r. pr. Katarzyna Kosicka - Polak
CZŁONKOWIE:    r. pr. Marzena Okła - Anuszewska
r. pr. Robert Karpiński
PROTOKOLANT:    Karolina Szymala

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu C., […], obwinionej o to, że:
1. pomimo wezwania przez Rzecznika Dyscyplinarnego oraz wezwania przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego nie złożyła od dnia […] r. wyjaśnień w wyznaczonym terminie […] i […] dni w sprawie o sygn. akt […],
tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1870 z późn. zm.) w związku z art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r.,
2. pomimo wezwania przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego nie stawiła się w dniu […] r., w dniu […] r. oraz w dniu […] r. na przesłuchania w charakterze świadka w sprawie o sygn. akt […], nie usprawiedliwiając niestawiennictwa,
tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1870 z późn. zm.) w związku z art. 62 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r.
 

 

 

Postanowieniem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. W. (dalej także: „Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP” lub „Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego”) po przeprowadzeniu czynności sprawdzających z urzędu w sprawie dotyczącej radcy prawnego C. nr wpisu […] (dalej także: „Obwiniona”), wszczęła postępowanie w sprawie niezastosowania się przez radcę prawnego C. od dnia […] r. do wezwań Rzecznika Dyscyplinarnego oraz Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego w sprawie o sygn. akt […], tj. naruszenia art. 62. ust. 2 oraz art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1870 z późn. zm.).

W uzasadnieniu postanowienia o wszczęciu dochodzenia Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. wskazał, że w dniu […] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęła skarga pani M.(1) na radcę prawnego C., w której zarzuciła jej zachowanie nie licujące z przepisami etyki radców prawnych oraz ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych między innymi w związku z toczącą się prze Sądem Rejonowym w Łomży sprawą o sygn. akt 1 Ns580/14.

Radca prawny została wezwana do złożenia pisemnych wyjaśnień przez Rzecznika Dyscyplinarnego oraz Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego dwukrotnie ([…] r. i […] r.). Wezwania wysłane na prawidłowy adres figurujący w ewidencji okazały się bezskuteczne.

Pismami wystosowanymi dnia […] r., dnia […] r. oraz dnia […] r. radca prawny C. została wezwana przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego do stawienia się na przesłuchanie w charakterze świadka kolejno w dniach […] r., […] r. i […] r. Wezwania wysyłane na prawidłowy adres figurujący w ewidencji okazały się bezskuteczne.

Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP uznał opisane zachowania Obwinionej jako niezgodne z zasadami etyki radcy prawnego, które zobowiązują radcę prawnego wezwanego przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego do stawiennictwa w wyznaczonym terminie, a w razie zaistnienia przeszkody usprawiedliwienia niestawiennictwa, zobowiązują radcę prawnego do złożenia wyjaśnień w wyznaczonym terminie.

Radca Prawny C. zaniedbała powyższe obowiązki, czym naruszyła art. 62 ust. 2  oraz art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. (dalej także „KERP”).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. M.(2) wysłał do radcy prawnego C. wezwanie do złożenia w terminie […] dni pisemnych wyjaśnień w sprawie […] prowadzonej w związku z zawiadomieniem nadesłanym do OIRP w W. przez M.(1). Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. działał na podstawie art. 307 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.) (dalej także “kpk”) w związku z art. 74¹ pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 233) (dalej także “ustawa o radcach prawnych”). Korespondencja wysłana na prawidłowy adres figurujący w ewidencji nie została odebrana. Pismo Rzecznika Dyscyplinarnego zawierało pouczenie o treści: zgodnie z art. 62 ust. 2 i 3 KERP radca prawny wezwany do złożenia wyjaśnień przez Rzecznika Dyscyplinarnego lub jego zastępcę w sprawach wynikających z ustawowych zadań samorządu radców prawnych bądź Kodeksu, obowiązany jest złożyć wyjaśnienia w wyznaczonym terminie.
 
Pismem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego S. wezwała radcę prawnego C. do stawiennictwa w dniu […] r. w celu przesłuchania w charakterze świadka, w związku z koniecznością uzupełnienia materiału dowodowego w postępowaniu wyjaśniającym RD 155/17, na podstawie art. 74¹ pkt 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art 177 kpk. Pismo nie zostało odebrane.
 
W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wezwał ponownie radcę prawnego C. do złożenia pisemnych wyjaśnień, w terminie […] dni od dnia doręczenia pisma. Pismo nie zostało odebrane.
 
W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wezwał ponownie radcę prawnego C. do Biura Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. w dniu […] r. o godz. […] w celu przesłuchania w charakterze świadka w związku z koniecznością uzupełnienia materiału dowodowego w postępowaniu wyjaśniającym […]. Pismo nie zostało odebrane.
 
W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wezwał ponownie radcę prawnego C. do Biura Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. w dniu […] r. o godz. […] w celu przesłuchania w charakterze świadka w związku z koniecznością uzupełnienia materiału dowodowego w postępowaniu wyjaśniającym […]. Pismo nie zostało odebrane, ale skan wezwania został przesłany na adres e-mail […] dnia […] r.
 
Z adresu […] radca prawny wysłała w dniu […] r. do starszego referenta OIRP K. wiadomość: „Przebywam poza granicami kraju od dłuższego czasu. Będę od przyszłego tygodnia. Proszę przesłać korespondencję drogą elektroniczną”. Wiadomość była odpowiedzią na e-mail wysłany w dniu […] r. przez K. z adresu […], w którym pytała o prawidłowość adresu do korespondencji, który figuruje w ewidencji radców prawnych.
 
Uwzględniając dane zebrane w sprawie, w dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego na podstawie art. 325 a § 2, art. 313 § 1 i 2 kpk w związku z art. 74¹ pkt 1 ustawy o radcach prawnych, wydał postanowienie o przedstawieniu zarzutów radcy prawnemu C..
 
Pismem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wezwał C. do obowiązkowego stawiennictwa w Biurze Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. w dniu […] r. o godz. […] w celu przesłuchania w charakterze obwinionej, w związku z koniecznością uzupełnienia materiału dowodowego w postępowaniu dyscyplinarnym […].
 
Obwiniona stawiła się na przesłuchanie. Oświadczyła, że nie przyznaje się do stawianych jej czynów. Wytłumaczyła, że w czasie przesyłania pism od OIRP trwał podział majątku, podejrzewała, iż awiza odbierał ktoś inny. Mówiła, że sama podała adres […] do wysyłania wezwań, jednak adres ten zablokował jej mąż. W tym czasie miało być chore jej dziecko i ona. Opowiadała, że zadzwoniła do Izby i otrzymała informację, że jeśli sprawa jest umorzona nie powinna podejmować żadnych działań oraz, że sprawa jest zamknięta. Poprosiła o odszukanie nagrania tej rozmowy telefonicznej.
 
W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wydał postanowienie o oddaleniu wniosku dowodowego złożonego na podstawie art. 315 § 1 kpk w dniu […] r. przez Obwinioną tj. o dokonanie czynności uzupełniającej dochodzenie poprzez uzupełnienie materiału o rozmowę telefoniczną przeprowadzoną z pracownikiem OIRP wskazującym na fakt umorzenia postępowania w sprawie radcy prawnego C. ze skargi M.(1) oraz brak potrzeby przeprowadzenia jakichkolwiek działań ze strony radcy prawnego wskazujących na usprawiedliwienie nieobecności (na podst. 170 § 1 pkt 5 kpk). Przedmiotowy wniosek na podstawie art. 170 § 1 pkt 5 kpk został oddalony, jako zmierzający do przedłużenia postępowania, z uwagi na fakt, że zebrany materiał dowodowy dostarczył podstaw do merytorycznego zakończenia postępowania.
 
W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wydał postanowienie o zamknięciu dochodzenia na podstawie art. 321 § 6 kpk w związku z art. 74¹ pkt 1 ustawy o radcach prawnych.
 
Zawiadomienie o zamknięciu dochodzenia […] zostało wysłane do Obwinionej w dniu […] r. z informacją o skierowaniu wniosku o ukaranie jej do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W..
 
We wniosku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wskazał, że na podstawie art. 68¹ ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1870) wnosi o ukaranie radcy prawnego C. obwinionej o to, że:
 

 
Obwiniona nie wniosła odpowiedzi na ww. wniosek o ukaranie.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. na rozprawie w dniu […] r. rozpoznał sprawę przeciwko radcy prawnemu C., na którą Obwiniona nie stawiła się, powiadomiona o terminie prawidłowo.
 
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
 
Współpraca radcy prawnego z organami samorządu radców prawnych jest jednym z kluczowych obowiązków dotyczących relacji radcy prawnego z samorządem. Wykaz dowodów w sprawie świadczy o tym, że do radcy prawnego C. w sposób prawidłowy były wysłane pisma od Rzecznika Dyscyplinarnego i Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., których to radca prawny nie odebrała. Pomimo ww. wezwań wysyłanych na prawidłowy adres wskazany w ewidencji radców prawnych, radca prawny C.:
- nie złożyła od […] r. w terminie […] i […] dni wyjaśnień w sprawie […], tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1870 z późn. zm.) w związku z art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r.,
- nie stawiła się w dniu […] r., w dniu […] r. oraz w dniu […] r. na przesłuchanie w charakterze świadka w sprawie sygn. akt […], nie usprawiedliwiając niestawiennictwa.
 
W ocenie Sądu radca prawny C. popełnienia przewinienia dyscyplinarne określone w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1870 z późn. zm.) w związku z art. 62 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. i jest winna zarzucanych jej czynów.
 
Przepis art. 62 KERP przewiduje obowiązek współdziałania radcy prawnego z organami samorządu radców prawnych w sprawach związanych z jego funkcjonowaniem i zadaniami oraz w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania KERP. Radca prawny wezwany przez dziekana, wicedziekana, rzecznika dyscyplinarnego lub jego zastępcę, sąd dyscyplinarny, a także wizytatorów, obowiązany jest stawić się w wyznaczonym terminie, a w razie zaistnienia przeszkody usprawiedliwić niestawiennictwo, co w tym przypadku nie miało miejsca. Obwiniona po przedstawieniu zarzutów złożyła jedynie w dniu […] roku lakoniczne wyjaśnienia nie przedstawiając żadnych dowodów w sprawie (k. […] – […]). Nie wyjaśniła też dlaczego nie odbierała korespondencji, ani też dlaczego jeżeli hipotetycznie wiedziała, że może mieć problem z awizami lub hasłami do konta e-mail, nie poinformowała o tym do dzisiaj ewidencji radców prawnych i nie podała nowych adresów do korespondencji. Ponadto nie bez znaczenia jest fakt, że w wiadomości e-mail wysłanej do starszego referenta OIRP K. podała inną niż w ww. wyjaśnieniach przyczynę braku kontaktu z nią tj. przebywanie zagranicą. Z powyższych względów Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom radcy prawnego C. złożonych po przedstawieniu jej zarzutów przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego, odczytanych na rozprawie. W ocenie Sądu radca prawny w sposób celowy i świadomy unikała kontaktu z organami samorządu Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., o czym świadczy m.in. fakt, że przesyłki docierały do niej i znała ich treść, ponieważ mimo, iż przesyłka z wezwaniem na rozprawę do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. była dwukrotnie awizowania i została zwrócona z adnotacją “niepodjęta w terminie”, radca prawny C. skontaktowała się z pracownikiem sekretariatu Sądu, znając termin rozprawy, i zasygnalizowała, iż będzie rozprawę odraczać.
 
Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że radca prawny C. dopuściła się czynów sprzecznych z zasadami etyki radcy prawnego polegających na naruszeniu obowiązku współdziałania z organami samorządu radców prawnych w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania KERP, gdyż nie złożyła wyjaśnień ani nie stawiła się w wyznaczonych terminach na wezwania Rzecznika Dyscyplinarnego i Zastępców Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. oraz nie usprawiedliwiła swojej nieobecności.
 
Uznając winę Obwinionego w zakresie objętym zarzutami wniosku o ukaranie Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. uznał, że adekwatne będzie orzeczenie wobec radcy prawnego C. za każdy czyn kary pieniężnej w wysokości […] złotych, a w konsekwencji łącznej kary pieniężnej za obydwa czyny w wysokości […] złotych oraz zakazu wykonywania patronatu na czas […] lat na podstawie art. 64 ust. 1, art. 65 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 a ustawy o radcach prawnych.
 
W zakresie kar, tj. zarówno ich rodzaju, jak i wysokości Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. orzekł zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa uznając, że rodzaje kar, jak i ich wysokość są adekwatne do popełnionych przez radcę prawnego C. czynów, wziął przy tym pod uwagę lekceważącą postawę Obwinionej oraz wybiórcze traktowanie otrzymywanej korespondencji w trakcie toczącego się postępowania. Wymierzone kary pozwalają w ocenie Sądu dobrze spełnić funkcje prewencyjne kary – zapobiegać popełnianiu tego typu przewinień w przyszłości i są adekwatne do stopnia winy radcy prawnego C. oraz jej postawy wobec organów samorządu zawodowego.
 
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. art. 75 ust. 2a ustawy o radcach prawnych.
 
Mając powyższe na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.
 
(WK)