Orzeczenie z dnia 26 lutego 2020 r. Sygn. akt: D 221/19
opublikowano: 2021-09-29 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 26 lutego 2020 r. Sygn. akt: D 221/19
Orzeczenie jest prawomocne.
Orzeczenie jest prawomocne.
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Bogdan Sanowski
CZŁONKOWIE: r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Gerard Dźwigała
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
CZŁONKOWIE: r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Gerard Dźwigała
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu Z., […], obwinionej o to, że:
- W okresie […]-[…] r., działając jako radca prawny, naruszyła zasady etyki zawodu radcy prawnego w ten sposób, że prowadząc negocjacje w zakresie prowadzenia sprawy dotyczącej umowy kredytowej nr […] zawartej przez C. z G. S.A. nie zastosowała się do dyspozycji § 3 ust. 2 załącznika do uchwały Nr 94/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 13 czerwca 2015 r. w sprawie Regulaminu wykonywania zawodu radcy prawnego, który wskazuje, iż radca prawny powinien dążyć do tego, aby umowa była sporządzona na piśmie, chyba, że dotyczy doraźnej pomocy prawnej – poprzez nie zawarcie pisemnej umowy o świadczenie pomocy prawnej z klientem, w której zostałyby określone wszystkie najważniejsze postanowienia umowne, w tym m. in. kwestia informowania klienta o stanie sprawy mimo, że nie występowały przeszkody ku temu,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 61 ust. 2 KERP, - W okresie od dnia […] r. do dnia […] r. działając jako radca prawny naruszyła zasady etyki zawodu radcy prawnego w ten sposób, że nie podjęła współpracy z organami samorządu zawodowego radców prawnych, polegającej na złożeniu wyjaśnień na wezwanie Rzecznika Dyscyplinarnego,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 62 ust. 3 KERP, - W […] r. podczas rozmowy z klientem C. poinformowała ją, że złożyła w jej sprawie pozew przeciwko G. S.A. dotyczący umowy kredytowej nr […], podczas gdy nie dokonała tej czynności procesowej, tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 6 i art. 12 ust. 1 KERP,
orzeka:
- Uniewinnia radcę prawnego Z., […], od zarzucanego jej w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu,
- Uznaje radcę prawnego Z., […], winną zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 1 ustawy o radcach prawnych wymierza karę upomnienia;
- Uznaje radcę prawnego Z., […], winną zarzucanego w punkcie 3 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 6 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
- Na podstawie art. 651 ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w pkt 2 – 3 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę nagany;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionej radcy prawnego Z., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
Uzasadnienie
Pismem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. złożył do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wniosek o ukaranie radcy prawnej Z. („Obwiniona), wpisana na listę radców prawnych prowadzoną przez Okręgową Izbę Radców prawnych w W. pod numerem […] - oobwinioną o to, że:
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. przeprowadził postępowanie na rozprawie w dniu […] r. Obwiniona radca prawna Z. prawidłowo zawiadomiona o terminie rozprawy nie stawiła się i nie usprawiedliwiła swojej nieobecności. Nie stawiła się Skarżąca, z powodu stanu zdrowia, który jej to umożliwił, wnosiła o wydanie orzeczenia bez jej obecności. W takim stanie rzeczy Sąd Dyscyplinarny na podstawie art. 683 ustawy o radcach prawnych postanowił prowadzić postępowanie bez udziału Obwinionej, albowiem uznał, że jego obecność nie jest niezbędna, gdyż stan faktyczny sprawy może być ustalony w oparciu o przedstawione przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego dokumenty i zeznania skarżącej C..
Na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przewodu sądowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny OIRP Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. ustalił, co następuje:
Wiadomością e-mail z dnia […] r. C. (Skarżąca), będąca w sprawie pokrzywdzoną, zawiadomiła Rzecznika Dyscyplinarnego, że obwiniona radca prawna Z. dopuściła się niewłaściwego działania w sprawie reprezentowania jej przed G. S.A. dot. zaciągniętego przez nią kredytu frankowego. Mimo udzielonej informacji, że była w jej sprawie w Banku oraz zapewnień, że złożyła pozew w jej sprawie, faktycznie nie wykonała tych czynności i nigdy, mimo domagania się Skarżącej, nie przekazała kopii złożonego pozwu wraz z dowodem dokonania opłaty. Obwiniona unikała kontaktu ze Skarżącą mimo dokonanej na jej rzecz opłaty. Skarżąca czuje się oszukana przez Obwinioną.
W dniu […] r. Skarżąca – zamieszkała w E., została przesłuchana w charakterze świadka przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w G. radcę prawną S. (k. […] verte, k. […] verte). Do protokołu przesłuchania załączyła kopię pełnomocnictwa z dnia […] r. udzielonego Obwinionej (k. […]), kopię korespondencji mailowej Obwinionej skierowanej do Skarżącej przedstawiające zakres (opcje) czynności prawnych jakie należy podjąć w sprawie (k. […]) oraz wymiana korespondencji mailowej (k. […] do […]), na podstawie której m.in. ustalono wynagrodzenie Obwinionej w kwocie […] zł – płatne w dwóch ratach po […] zł. Skarżąca dokonała wpłaty kwoty […] zł w dniu […] r., wpływ potwierdzony przez Obwinioną […] r. ([…]). Nadto z treści korespondencji wynika, że Obwiniona opracowała pełnomocnictwo oraz zapewniała, że w sprawie zostało przygotowane stanowisko do banku, wniosek do Rzecznika Finansowego i informacja, że oczekuje na termin spotkania w banku, jak również zapewnienie, że Skarżąca będzie informowana o wszystkim na bieżąco (k. […] do […]). Obwiniona potwierdziła otrzymanie podpisanego pełnomocnictwa (k. […], […]) i złożeniu w styczniu do Sądu pozwu wraz z opłatą w wysokości […] zł (k. […], […]). Skarżąca wielokrotnie bezskutecznie monitowała Obwinioną o informacje w sprawie prowadzonej przez Skarżącą, szukała pomocy w innych kancelariach - w jednym z maili Obwiniona oświadczyła, że jeśli Skarżąca jest niezadowolona z jej dotychczasowych działań to zwróci pieniądze i pełnomocnictwo, że wobec Skarżącej działa poniżej kosztów, że chce pomóc Skarżącej, a nie ją okraść (k. […]).
Obwiniona nie świadczyła obsługi prawnej zgodnie z zaproponowanym zakresem działań, nie wykonała żadnych zapewnianych czynności faktycznych i prawnych, w tym nie złożyła pozwu. W efekcie Obwiniona zwróciła Skarżącej otrzymaną kwotę […] zł (k. […]) w dwóch ratach […] zł i […] zł (zeznania w charakterze świadka k. […]).
Z zeznań Skarżącej w charakterze świadka wynika, że nie zawarła pisemnej umowy z Obwinioną o świadczenie usług prawnych, tym niemniej była między nimi wymiana korespondencji mailowej w sprawie roszczenia co do kredytu frankowego.
Bezsporny jest fakt, że Obwiniona nie złożyła żadnych wyjaśnień w sprawie, mimo wezwania Rzecznika Dyscyplinarnego (k. […]) – zwrot korespondencji z adnotacją „nie podjęto w terminie”, ponowny zwrot korespondencji z adnotacją „nie podjęto w terminie” (k.[…]).
Obwiniona nie podjęła postanowienia o przedstawieniu zarzutów oraz wezwania w charakterze obwinionej (k. […] i […]).
Korespondencja kierowana była na adres Obwinionej wskazany przez nią do ewidencji radców prawnych - ul. […] […] lok. […] w W.
Dopiero dnia […] r. został ustalony drugi adres Obwinionej w W. przy ul. […] […] lok. […] w W.
Wskazać jednak należy, że wysłany na adres Obwinionej przy ul. […] […] lok. […] w W. odpis wniosku o ukaranie z wezwaniem do składania wniosków dowodowych, został przez Obwinioną odebrany (k. […] i […]).
Obwiniona nie wniosła odpowiedzi na wniosek o ukaranie i nie przedstawiła żadnych wniosków dowodowych w sprawie.
Obwiniona radca prawna Z. nie skorzystała z prawa obrony i nie stawiła się na rozprawie przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym w dniu […] r., mimo prawidłowego zawiadomienia o terminie, wysłanego na dwa adresy wskazane przez Obwinioną (k. […] i […]).
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ocenił podstawowe dowody w sprawie, w postaci zeznania Skarżącej C. za wiarygodne źródło ustaleń faktycznych, której zeznania korespondowały co do treści i dat z dokumentami znajdującymi się w aktach sprawy.
Brak wyjaśnień Obwinionej nie pozwalał na weryfikację przebiegu zdarzeń, okoliczności i przesłanki jej działania, a wypowiedzi w korespondencji mailowej wskazują, że dopuściła się zarzucanych jej czynów.
Pozostałe dowody w postaci braku współpracy z Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego stanowią wiarygodne źródło informacji o sprawie.
Oceniając ustalenia stanu faktycznego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. zważył, co następuje:
Zebrany materiał dowodowy wskazuje, że Obwiniona dopuściła się zarzucanych jej w pkt. […] i […] wniosku o ukaranie czynów.
Dokonane ustalenia pozwalają na stwierdzenie, że obwiniona radca prawna Z. przyjęła pełnomocnictwo do prowadzenie spraw Skarżącej przed G. S.A. dotyczące kredytu frankowego i ustaliła ze Skarżącą zakres i warunki obsługi prawnej, w tym wynagrodzenia i obowiązku bieżącego informowania Skarżącej o biegu spraw.
Bezsporne jest, Obwiniony nie wywiązał się z przyjętych na siebie obowiązków w zakresie pomocy prawnej na rzecz Skarżącej, podejmując przy tym działania niegodne radcy prawnego i naruszające zasady etyki zawodowej. Zawód radcy prawnego jest zawodem zaufania publicznego, a postępowanie obwinionego naraziło dobre imię radców prawnych. Bezspornym także, równie nagannym, brak współpracy z organami samorządu zawodowego polegające na nie złożeniu wyjaśnień w sprawie mimo wezwań Rzecznika Dyscyplinarnego.
Zeznania Skarżącej złożone przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w G. są spójne, logiczne i korespondują co do treści z dokumentami zgromadzonymi w sprawie i znajdującymi się w aktach, w postaci korespondencji mailowej, z której wynika dążenie Obwinionej do wycofania się z przyjętych obowiązków.
W toku postępowania nie ujawniono żadnych okoliczności wyjaśniających powody postępowania Obwinionej, w tym ewentualnie wyłączających jej odpowiedzialność. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie i ustalenia stanu faktycznego, nie znajduje usprawiedliwienia wyłączającego odpowiedzialność Obwinionej.
W związku z tym obwinionego należało uznać winnym zarzucanych mu w pkt. 2 i pkt. 3 czynów opisanych we wniosku Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego.
Zdaniem Sądu Dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę charakter naruszenia, wyjaśnienia Obwinionego, który nie wyraża skruchy i nie dostrzega naganności swojego postępowania, prezentowaną postawę przed organami dyscyplinarnymi, uwzględniając dotychczasową niekaralność, wymierzona Obwinionemu:
Sąd Dyscyplinarny uniewinnił obwinioną radcę prawną Z. od zarzucanego jej w pkt. 1 wniosku o ukaranie czyny uznając, że wprawdzie nie doszło do zawarcia odrębnej umowy o świadczenie pomocy prawnej, tym niemniej strony uzgodniły zakres obsługi prawnej, jej warunki i wynagrodzenia w drodze korespondencji mailowej, co zresztą przyznaje Skarżąca i korespondencja mailowa.
O kosztach postępowania Okręgowy Sąd Dyscyplinarny orzekł na podstawie art. 706 ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
E.R.
- W okresie […] – […] r., działając jako radca prawny, naruszyła zasady etyki zawodu radcy prawnego w ten sposób, że prowadząc negocjacje w zakresie prowadzenia sprawy dotyczącej umowy kredytowej nr […] zawartej przez C. z G. S.S. nie zastosowała się do dyspozycji § 3 ust. 2 załącznika do Uchwały Nr 94/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z 13 czerwca 2015 r. w sprawie Regulaminu wykonywania zawodu radcy prawnego, który wskazuje, iż radca prawny powinien dążyć do tego, aby umowa była sporządzona na piśmie, chyba że dotyczy doraźnej pomocy prawnej – poprzez nie zawarcie pisemnej umowy o świadczenie pomocy prawnej z klientem, w której zostałyby określone wszystkie najważniejsze postanowienia umowne, w tym m.in. kwestia informowania klienta o stanie sprawy mimo, że nie wystąpiły przeszkody ku temu,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 62 ust. 3 KERP, - W okresie od dnia […] r. do […] r. działając jako radca prawny naruszyła zasady etyki zawodu radcy prawnego w ten sposób, że nie podjęła współpracy z organami samorządu zawodowego radców prawnych, polegającej na złożeniu wyjaśnień na wezwanie Rzecznika Dyscyplinarnego,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 62 ust. 3 KERP, - W […] r. podczas rozmowy z klientem C. poinformowała ją, że złożyła w jej sprawie pozew przeciwko G. S.A. dotyczący umowy kredytowej nr […], podczas gdy nie dokonał tej czynności procesowej,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 6 i art. 12 ust. 1 KERP
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. przeprowadził postępowanie na rozprawie w dniu […] r. Obwiniona radca prawna Z. prawidłowo zawiadomiona o terminie rozprawy nie stawiła się i nie usprawiedliwiła swojej nieobecności. Nie stawiła się Skarżąca, z powodu stanu zdrowia, który jej to umożliwił, wnosiła o wydanie orzeczenia bez jej obecności. W takim stanie rzeczy Sąd Dyscyplinarny na podstawie art. 683 ustawy o radcach prawnych postanowił prowadzić postępowanie bez udziału Obwinionej, albowiem uznał, że jego obecność nie jest niezbędna, gdyż stan faktyczny sprawy może być ustalony w oparciu o przedstawione przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego dokumenty i zeznania skarżącej C..
Na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przewodu sądowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny OIRP Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. ustalił, co następuje:
Wiadomością e-mail z dnia […] r. C. (Skarżąca), będąca w sprawie pokrzywdzoną, zawiadomiła Rzecznika Dyscyplinarnego, że obwiniona radca prawna Z. dopuściła się niewłaściwego działania w sprawie reprezentowania jej przed G. S.A. dot. zaciągniętego przez nią kredytu frankowego. Mimo udzielonej informacji, że była w jej sprawie w Banku oraz zapewnień, że złożyła pozew w jej sprawie, faktycznie nie wykonała tych czynności i nigdy, mimo domagania się Skarżącej, nie przekazała kopii złożonego pozwu wraz z dowodem dokonania opłaty. Obwiniona unikała kontaktu ze Skarżącą mimo dokonanej na jej rzecz opłaty. Skarżąca czuje się oszukana przez Obwinioną.
W dniu […] r. Skarżąca – zamieszkała w E., została przesłuchana w charakterze świadka przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w G. radcę prawną S. (k. […] verte, k. […] verte). Do protokołu przesłuchania załączyła kopię pełnomocnictwa z dnia […] r. udzielonego Obwinionej (k. […]), kopię korespondencji mailowej Obwinionej skierowanej do Skarżącej przedstawiające zakres (opcje) czynności prawnych jakie należy podjąć w sprawie (k. […]) oraz wymiana korespondencji mailowej (k. […] do […]), na podstawie której m.in. ustalono wynagrodzenie Obwinionej w kwocie […] zł – płatne w dwóch ratach po […] zł. Skarżąca dokonała wpłaty kwoty […] zł w dniu […] r., wpływ potwierdzony przez Obwinioną […] r. ([…]). Nadto z treści korespondencji wynika, że Obwiniona opracowała pełnomocnictwo oraz zapewniała, że w sprawie zostało przygotowane stanowisko do banku, wniosek do Rzecznika Finansowego i informacja, że oczekuje na termin spotkania w banku, jak również zapewnienie, że Skarżąca będzie informowana o wszystkim na bieżąco (k. […] do […]). Obwiniona potwierdziła otrzymanie podpisanego pełnomocnictwa (k. […], […]) i złożeniu w styczniu do Sądu pozwu wraz z opłatą w wysokości […] zł (k. […], […]). Skarżąca wielokrotnie bezskutecznie monitowała Obwinioną o informacje w sprawie prowadzonej przez Skarżącą, szukała pomocy w innych kancelariach - w jednym z maili Obwiniona oświadczyła, że jeśli Skarżąca jest niezadowolona z jej dotychczasowych działań to zwróci pieniądze i pełnomocnictwo, że wobec Skarżącej działa poniżej kosztów, że chce pomóc Skarżącej, a nie ją okraść (k. […]).
Obwiniona nie świadczyła obsługi prawnej zgodnie z zaproponowanym zakresem działań, nie wykonała żadnych zapewnianych czynności faktycznych i prawnych, w tym nie złożyła pozwu. W efekcie Obwiniona zwróciła Skarżącej otrzymaną kwotę […] zł (k. […]) w dwóch ratach […] zł i […] zł (zeznania w charakterze świadka k. […]).
Z zeznań Skarżącej w charakterze świadka wynika, że nie zawarła pisemnej umowy z Obwinioną o świadczenie usług prawnych, tym niemniej była między nimi wymiana korespondencji mailowej w sprawie roszczenia co do kredytu frankowego.
Bezsporny jest fakt, że Obwiniona nie złożyła żadnych wyjaśnień w sprawie, mimo wezwania Rzecznika Dyscyplinarnego (k. […]) – zwrot korespondencji z adnotacją „nie podjęto w terminie”, ponowny zwrot korespondencji z adnotacją „nie podjęto w terminie” (k.[…]).
Obwiniona nie podjęła postanowienia o przedstawieniu zarzutów oraz wezwania w charakterze obwinionej (k. […] i […]).
Korespondencja kierowana była na adres Obwinionej wskazany przez nią do ewidencji radców prawnych - ul. […] […] lok. […] w W.
Dopiero dnia […] r. został ustalony drugi adres Obwinionej w W. przy ul. […] […] lok. […] w W.
Wskazać jednak należy, że wysłany na adres Obwinionej przy ul. […] […] lok. […] w W. odpis wniosku o ukaranie z wezwaniem do składania wniosków dowodowych, został przez Obwinioną odebrany (k. […] i […]).
Obwiniona nie wniosła odpowiedzi na wniosek o ukaranie i nie przedstawiła żadnych wniosków dowodowych w sprawie.
Obwiniona radca prawna Z. nie skorzystała z prawa obrony i nie stawiła się na rozprawie przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym w dniu […] r., mimo prawidłowego zawiadomienia o terminie, wysłanego na dwa adresy wskazane przez Obwinioną (k. […] i […]).
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ocenił podstawowe dowody w sprawie, w postaci zeznania Skarżącej C. za wiarygodne źródło ustaleń faktycznych, której zeznania korespondowały co do treści i dat z dokumentami znajdującymi się w aktach sprawy.
Brak wyjaśnień Obwinionej nie pozwalał na weryfikację przebiegu zdarzeń, okoliczności i przesłanki jej działania, a wypowiedzi w korespondencji mailowej wskazują, że dopuściła się zarzucanych jej czynów.
Pozostałe dowody w postaci braku współpracy z Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego stanowią wiarygodne źródło informacji o sprawie.
Oceniając ustalenia stanu faktycznego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. zważył, co następuje:
Zebrany materiał dowodowy wskazuje, że Obwiniona dopuściła się zarzucanych jej w pkt. […] i […] wniosku o ukaranie czynów.
Dokonane ustalenia pozwalają na stwierdzenie, że obwiniona radca prawna Z. przyjęła pełnomocnictwo do prowadzenie spraw Skarżącej przed G. S.A. dotyczące kredytu frankowego i ustaliła ze Skarżącą zakres i warunki obsługi prawnej, w tym wynagrodzenia i obowiązku bieżącego informowania Skarżącej o biegu spraw.
Bezsporne jest, Obwiniony nie wywiązał się z przyjętych na siebie obowiązków w zakresie pomocy prawnej na rzecz Skarżącej, podejmując przy tym działania niegodne radcy prawnego i naruszające zasady etyki zawodowej. Zawód radcy prawnego jest zawodem zaufania publicznego, a postępowanie obwinionego naraziło dobre imię radców prawnych. Bezspornym także, równie nagannym, brak współpracy z organami samorządu zawodowego polegające na nie złożeniu wyjaśnień w sprawie mimo wezwań Rzecznika Dyscyplinarnego.
Zeznania Skarżącej złożone przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w G. są spójne, logiczne i korespondują co do treści z dokumentami zgromadzonymi w sprawie i znajdującymi się w aktach, w postaci korespondencji mailowej, z której wynika dążenie Obwinionej do wycofania się z przyjętych obowiązków.
W toku postępowania nie ujawniono żadnych okoliczności wyjaśniających powody postępowania Obwinionej, w tym ewentualnie wyłączających jej odpowiedzialność. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie i ustalenia stanu faktycznego, nie znajduje usprawiedliwienia wyłączającego odpowiedzialność Obwinionej.
W związku z tym obwinionego należało uznać winnym zarzucanych mu w pkt. 2 i pkt. 3 czynów opisanych we wniosku Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego.
Zdaniem Sądu Dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę charakter naruszenia, wyjaśnienia Obwinionego, który nie wyraża skruchy i nie dostrzega naganności swojego postępowania, prezentowaną postawę przed organami dyscyplinarnymi, uwzględniając dotychczasową niekaralność, wymierzona Obwinionemu:
- w zakresie czynu opisanego w pkt. 2 wniosku o ukaranie kara upomnienia,
- w zakresie czynu opisanego w pkt. 3 wniosku o ukaranie kara nagany,
- jako kary adekwatne do stopnia zawinienia, które w ocenie Sądu Dyscyplinarnego odniesie właściwy skutek wychowawczy i pozwoli na refleksję Obwinionej i weryfikację jej dotychczasowej postawy’
- karę łączną nagany orzeczono na podstawie art. 651 ustawy o radcach prawnych.
Sąd Dyscyplinarny uniewinnił obwinioną radcę prawną Z. od zarzucanego jej w pkt. 1 wniosku o ukaranie czyny uznając, że wprawdzie nie doszło do zawarcia odrębnej umowy o świadczenie pomocy prawnej, tym niemniej strony uzgodniły zakres obsługi prawnej, jej warunki i wynagrodzenia w drodze korespondencji mailowej, co zresztą przyznaje Skarżąca i korespondencja mailowa.
O kosztach postępowania Okręgowy Sąd Dyscyplinarny orzekł na podstawie art. 706 ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
E.R.
Prawo i praktyka
Przygody Radcy Antoniego
Odwiedź także
Nasze inicjatywy
