Orzeczenie z dnia 25 września 2019 r. Sygn. akt: D 214/18
opublikowano: 2020-11-17 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 25 września 2019 r. Sygn. akt: D 214/18
Orzeczenie prawomocne
Orzeczenie prawomocne
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Katarzyna Kosicka - Polak
CZŁONKOWIE: r. pr. Andrzej Szmigiel
r. pr. Tomasz Iwańczuk
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
CZŁONKOWIE: r. pr. Andrzej Szmigiel
r. pr. Tomasz Iwańczuk
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu B., […], obwinionej o to, że
- w okresie od […] r. do […] r. nie usunęła, pomimo wezwania Sądu, braków formalnych pozwu w sprawie L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dawniej B.(1)) przeciwko B.(2) sp. z o. o. o zapłatę kwoty […] zł wraz z odsetkami za opóźnienie w sprawie toczącej się przez Sądem Okręgowym w W., […] Wydział Gospodarczy (sygn. akt: […]), w postaci braku przedłożenia przez radcę prawnego B. odpowiedniego pełnomocnictwa do złożonego pozwu,
tj. popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium KRRP z dnia 28.12.2010 r. - w okresie od […] do […] nie zaskarżyła i w rezultacie dopuściła do uprawomocnienia się w ww. sprawie zarządzenia Sądu Okręgowego w W. z dnia […] r. (sygn. akt: […]) o zwrocie pozwu,
tj. popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 28 ust. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium KRRP z dnia 28.12.2010 r. - w okresie od […] do […] nie informowała L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dawniej B.(1)) o fakcie wydania i uprawomocnienia się ww. zarządzenia Sądu Okręgowego w W. z dnia […] r. (sygn. akt […]) o zwrocie pozwu, nie wskazała i nie poinformowała B.(1) o konieczności i możliwości wniesienia ponownie pozwu w ww. sprawie, a w konsekwencji dopuszczenie przez radcę prawnego B. do przedawnienia wierzytelności Spółki dochodzonej pozwem, oraz zapewniała L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dawniej B.(1)) i wprowadziła Spółkę w błąd, wbrew rzeczywistemu stanowi faktycznemu, iż sprawa nadal toczy się przez Sądem i nie została jeszcze prawomocnie zakończona,
tj. popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 28 ust. 5 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium KRRP z dnia 28.12.2010 r. - w okresie od […] do dnia […] tj. do dnia przedstawienia zarzutów świadczyła pomoc prawną na rzecz byłego pracownika L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dawniej B.(1)) i reprezentuje go w postępowaniu sądowym przeciwko Spółce przed Sądem Rejonowym dla W. P. – P. w W., sygn. akt: […], co prowadzi do przyznania klientowi radcy prawnego B. nieuzasadnionej przewagi wskutek wykorzystania przez B. posiadanej przez nią wiedzy o sprawach L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dawniej B.(1)), którą nabyła podczas świadczenia stałej obsługi prawnej na rzecz L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dawniej B.(1)).
tj. popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 26 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium KRRP z dnia 28.12.2010 r.
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego B., […], winną zarzucanego w punkcie 3 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 28 ust. 5 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] ([…]) złotych;
- uniewinnia radcę prawnego B., […], od zarzutu 1, 2 i 4 wniosku o ukaranie;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionej radcy prawnego B., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
Uzasadnienie
W dniu […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. radca prawny W. wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców w Prawnych w W., na podstawie art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o radcach prawnych (Dz.U. 2017 r. poz. 1870 ze zm.), o ukaranie radcy prawnego B., wpisanej na listę radców prawnych prowadzoną przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. pod numerem wpisu […], obwinioną o to że:
- w okresie od […] roku do […] roku nie usunęła, pomimo wezwania Sądu, braków formalnych pozwu w sprawie B.(1) przeciwko B.(2) Sp. z o.o. o zapłatę kwoty […] złotych wraz z odsetkami za opóźnienie w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W., […] Wydział Gospodarczy, sygn. akt […], w postaci braku przedłożenia przez radcę prawnego B. odpowiedniego pełnomocnictwa do złożonego pozwu tj. popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 roku;
- w okresie od […] do […] roku nie zaskarżyła i w rezultacie dopuściła się do uprawomocnienia w ww. sprawie zarządzenia Sądu Okręgowego w W. z dnia […] roku, sygn. akt […], o zwrocie pozwu, tj. popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 28 ust. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 roku;
- w okresie od […] do […] roku nie poinformowała B.(1) o fakcie wydania i uprawomocnienia się ww. zarządzenia Sądu Okręgowego w W. z dnia […] roku, sygn. akt […], o zwrocie pozwu, nie wskazała i nie poinformowała B.(1) o konieczności i możliwości wniesienia ponownie pozwu w ww. sprawie, a w konsekwencji dopuszczenie przez radcę prawnego B. do przedawnienia wierzytelności spółki dochodzonej pozwem, oraz zapewniała B.(1) i wprowadziła spółkę w błąd, wbrew rzeczywistemu stanowi faktycznemu, iż sprawa nadal toczy się przed Sądem i nie została jeszcze prawomocnie zakończona, tj. popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 28 ust. 5 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 roku;
- w okresie od […] do dnia […] roku tj. do dnia przedstawienia zarzutów świadczyła pomoc prawną na rzecz byłego pracownika B.(1) i reprezentuje go w postępowaniu sądowym przeciwko spółce przed Sądem Rejonowym dla W. P. – P. w W., sygn. akt […], co prowadzi do przyznania klientowi radcy prawnego B. nieuzasadnionej przewagi wskutek wykorzystania przez radcę prawnego Beatę Błędowską posiadanej przez nią wiedzy o sprawach B.(1), którą nabyła podczas świadczenia stałej obsługi prawnej na rzecz B.(1), tj. popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 26 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 roku.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie ustalił następujące istotne okoliczności faktyczne sprawy:
W dniu […] roku do Okręgowej Izby Radców Prawnych wpłynęło pismo z dnia […] roku, w którym B.(1) Sp. z o.o., zwana dalej „Skarżącą”, złożyła skargę na czynności radcy prawnego B., nr wpisu […], zwaną dalej „Obwinioną” (k. […] – […]).
Skarżąca wskazała, że Obwiniona w toku świadczenia pomocy prawnej na jej rzecz dopuściła się naruszenia obowiązków zawodowych, które polegały na:
- nie usunięciu, pomimo wezwania Sądu, braków formalnych pozwu w sprawie B.(1) przeciwko B.(2) Sp. z o.o. o zapłatę kwoty […] złotych wraz z odsetkami za opóźnienie w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W., […] Wydział Gospodarczy, sygn. akt […], w postaci braku przedłożenia odpowiedniego pełnomocnictwa do złożonego pozwu;
- nie zaskarżeniu i w rezultacie dopuszczeniu do uprawomocnienia w ww. sprawie zarządzenia Sądu Okręgowego w W. z dnia […] roku, sygn. akt […], o zwrocie pozwu;
- nie poinformowania B.(1) o fakcie wydania i uprawomocnienia się ww. zarządzenia o zwrocie pozwu Sądu Okręgowego w W. z dnia […] roku, sygn. akt […],
- nie wskazania i nie poinformowania B.(1) o konieczności i możliwości wniesienia ponownie pozwu w ww. sprawie, a w konsekwencji doprowadzenie przez Obwinioną do przedawnienia wierzytelności spółki dochodzonej pozwem, oraz zapewniania B.(1) i wprowadzania spółki w błąd, wbrew rzeczywistemu stanowi faktycznemu, iż sprawa nadal toczy się przed Sądem i nie została jeszcze prawomocnie zakończona;
- świadczeniu pomocy prawnej na rzecz byłego pracownika B.(1) i reprezentowania go w postępowaniu sądowym przeciwko spółce przed Sądem Rejonowym dla W. P. – P. w W., sygn. akt […], co prowadzi do przyznania klientowi Obwinionej nieuzasadnionej przewagi wskutek wykorzystania przez nią posiadanej wiedzy o sprawach B.(1), którą nabyła podczas świadczenia stałej obsługi prawnej na rzecz spółki.
Do skargi Skarżąca załączyła kopię akt sądowych dotyczących pozwu B.(1) przeciwko B. (2) (k. […] – […]) oraz wydruki z poczty elektronicznej zawierające korespondencję pomiędzy Skarżącą, a Obwinioną (k. […] – […]). Ponadto Skarżąca złożyła do akt sprawy dokumenty dotyczące świadczenia przez Obwinioną pomocy prawnej na rzecz byłego pracownika B.(1) i reprezentowania go w postępowaniu sądowym przeciwko spółce (k. […] – […], k. […] – […], k. […] – […]).
Ze zgromadzonych dokumentów z akt sprawy wynika, że:
- Skarżąca zawarła z Obwinioną umowę o świadczenie pomocy prawnej, w ramach której zostało zlecone przygotowanie pozwu oraz reprezentowanie przed sądem w sprawie o zapłatę wierzytelności przysługujących spółce od B. (2) Sp. z o.o. na łączną kwotę […] złotych wraz z odsetkami;
- W dniu […] roku Obwiniona złożyła pozew o zapłatę przeciwko B. (2) Sp. z o.o. Sprawa była prowadzona pod sygnaturą akt […];
- W dniu […] roku Sąd Okręgowy w W., […] Wydział Gospodarczy, wezwał Obwinioną do usunięcia braków formalnych pozwu poprzez złożenie pełnomocnictwa procesowego w oryginale lub poświadczonej za zgodność z oryginałem kopii;
- W piśmie z dnia […] roku, wysłanym do Sądu, Obwiniona wskazała, że odpis pełnomocnictwa podpisanego przez członka zarządu spółki J., został załączony do pozwu;
- W wiadomości e – mail z dnia […] roku Obwiniona poinformowała Skarżącą, że w tej sprawie oczekuje na wydanie przez Sąd nakazu zapłaty w styczniu […] roku (k. […]);
- W wezwaniu z dnia […] roku Sąd Okręgowy w W., […] Wydział Gospodarczy, wezwał Obwinioną do wykazania, iż J. była uprawniona do jednoosobowej reprezentacji spółki lub przedłożenia pełnomocnictwa, z którego wynika ten fakt;
- W piśmie z dnia […] roku, wysłanym do Sądu, Obwiniona odmówiła wykonania ww. zobowiązania uznając je za niezasadne, wskazując, że pełnomocnictwo załączone do pozwu spełnia wymagania określone w art. 205 Kodeksu spółek handlowych;
- W dniu […] roku Sąd Okręgowy w W., […] Wydział Gospodarczy, wydał zarządzenie o zwrocie pozwu, które zostało odebranie przez Obwinioną w dniu […] roku;
- W dniu […] roku Obwiniona wysłała prośbę do spółki o przekazanie nowego pełnomocnictwa zgodnie ze wzorem, który przygotowała, powołując się na zmianę praktyki sądów [...], jednakże nie informując spóki o wydanym zarządzeniu o zwrocie pozwu;
- W dniu […] roku Obwiniona otrzymała od spółki nowe pełnomocnictwo;
- W dniu […] roku zarządzenie o zwrocie pozwu stało się prawomocne;
- Obwiniona nie złożyła ponownie pozwu, ani o takiej możliwości nie poinformowała spółki;
- W dniu […] roku Obwiniona odebrała zwrócony jej fizycznie pozew (k. […]-[…]);
- W okresie od […] roku do […] roku Obwiniona utrzymywała spółkę w przeświadczeniu, że sprawa sądowa w dalszym ciągu jest w toku, mimo, iż spółka wielokrotnie zwracała się z zapytaniem o stan sprawy (mail z dnia […] roku, z dnia […] roku, […] roku, z dnia […] roku, z dnia […] roku, z dnia […] roku, z dnia […] roku, z dnia […] roku, z dnia […] roku, z dnia […] roku). Obwiniona albo nie odpowiadała na korespondencję, albo jednoznacznie wskazywała, że w dalszym ciągu oczekuje wydania przez Sąd nakazu zapłaty;
- Odpowiednio w dniu […] roku, w dniu […] roku, w dniu […] roku oraz w dniu […] roku, uległy przedawnieniu należności spółki;
- W dniu […] roku Obwiniona w piśmie wysłanym do Skarżącej poinformowała, iż w ww. sprawie wskazała „Sąd przekazał sprawę do rozstrzygnięcia w trybie zwykłym. Oczekujemy na termin wyznaczenia rozprawy”, tym samym udzieliła spółce nieprawdziwą informację;
- W dniu […] roku nowy pełnomocnik spółki zapoznał się z aktami ww. sprawy sądowej. Dopiero w tej dacie spółka powzięła wiedzę o poniesionej szkodzie, jak i popełnionych przez Obwinioną zaniechaniach.
- W dniu […] roku spółka wezwała Obwinioną do dobrowolnego naprawienia szkody oraz złożyła wniosek do ubezpieczyciela.
Ponadto:
- W dniu […] roku były pracownik spółki, który rozwiązał z nią umowę o pracę za porozumieniem stron w dniu […] roku, udzielił Obwinionej pełnomocnictwa do reprezentowania w sprawie pracowniczej przeciwko spółce, zawisłej już przed Sądem Rejonowym W. P.;
- Pismem z dnia […] roku Obwiniona rozszerzyła powództwo przeciwko spółce do kwoty […] złotych.
W dniu […] roku radca prawny B. złożyła pisemne wyjaśnienia w sprawie, w których odniosła się do stawianych jej przez Skarżącą zarzutów:
- co do nieinformowania Skarżącej o stanie sprawy, Skarżąca wskazała, że informowała spółkę o stanie sprawy wskazując na poszczególne czynności, które wykonała tj. odpowiedź na maila z dnia […] roku, przekazanie zestawienia prowadzonych spraw mailem z dnia […] roku, przekazanie kopii korespondencji z Sądu w mailu z dnia […] roku. W mailu z dnia […] roku Obwiniona poinformowała spółkę o tym, że sąd […] uznaje czynności upoważniające (udzielenie pełnomocnictwa) za pozostające poza zakresem umocowania członków zarządu opisanego w umowie spółki B.(1) Sp. z o.o., a zatem wymaga udzielenia ich zgodnie z ogólną regułą opisaną w art. 205 Kodeksu spółek handlowych, a pełnomocnictwo odpowiadające tym zasadom Obwiniona otrzymała od Skarżącej w dniu […] roku (k. […] – […]);
- co do niezłożenia przez Obwinioną ponownie pozwu, Obwiniona wskazała, że pozew z właściwym pełnomocnictwem został nadany do Sądu za pośrednictwem poczty polskiej w dniu […] roku, numer przesyłki […], a o tym, że przesyłka nie została doręczona do Sądu Obwiniona dowiedziała się dopiero we […] roku. Wyjaśniła też, że informacja znajdująca się w piśmie do audytorów z dnia […] roku informująca o fakcie zawiłości sprawy była pomyłkowa i wynika z błędnego przekopiowania jej z poprzedniej wersji zestawienia.
- co do zarzutu przedawnienia wierzytelności spółki dochodzonych pozwem, Obwiniona przyznała się do winy oświadczając, że „Tym samym faktycznie doprowadziłam do przedawnienia roszczenia” (k. […]);
- co do świadczenia pomocy prawnej na rzecz byłego pracownika B.(1) i reprezentowania go w postępowaniu sądowym przeciwko spółce przed Sądem Rejonowym dla W. P. – P. w W., sygn. akt […], Obwiniona wskazała, że współpracę z byłym pracownikiem Skarżącej nawiązała po roku od zakończenia współpracy ze spółką. Sprawa dotyczyła powództwa byłego pracownika przeciwko Skarżącej o zapłatę nagrody pieniężnej z pkt […] porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę z dnia […] roku i odprawy wynikającej z ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Obwiniona wyjaśniła, że nie brała udziału w przygotowywaniu dokumentu porozumienia i nie konsultowała jego treści. Dokumenty do oceny otrzymała w […] roku od byłego pracownika spółki. W jej ocenie posiadana przez nią wiedza o sprawach Skarżącej nie dawała jej klientowi nieuzasadnionej przewagi w procesie, bowiem roszczenie wynikało wyłącznie z umowy sporządzonej bez jej wiedzy i jej udziału. Obwiniona wskazała również, że nie istnieją żadne okoliczności wskazujące, iż nabyta przez nią wiedza o sprawach Skarżącej mogłaby mieć wpływ na kwalifikację prawną i dochodzenie przed sądem roszenia przez byłego pracownika (k. […] – […]).
Pismem z dnia […] roku pełnomocnik Skarżącej załączył do akt sprawy odpowiedź ubezpieczyciela, w której odmówił on wypłaty odszkodowania na rzecz spółki z uwagi na to, że w ocenie ubezpieczyciela działanie radcy prawnego B. nosiło znamiona umyślności, co zdaniem ubezpieczyciela wyłącza jego odpowiedzialność (k. […] – […]).
W dniu […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wydał postanowienie o wszczęciu dochodzenia w sprawie (k. […] – […]).
W dniu […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wydał postanowienie o przedstawieniu zarzutów oraz przesłuchał Obwinioną (k. […] – […]). Obwiniona nie przyznała się do popełnienia zarzuconych jej deliktów dyscyplinarnych, z wyjątkiem tego, że swoim działaniem doprowadziła do przedawnienia roszczeń Skarżącej (k. […]).
W dniu […] roku do akt sprawy Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. załączył kopie z akt sprawy pracowniczej wytoczonej przeciwko spółce, zawisłej przed Sądem Rejonowym dla W. P. – P., […] Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, sygn. akt […] (k. […] – […]).
W dniu […] roku i w dniu […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. przesłuchał świadka C. (k. […] – […]), a w dniu […] roku świadka G. (k. […] – […]).
W dniu […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wydał postanowienie o zamknięciu dochodzenia (k. […]), a w dniu […] roku wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego w W. wniosek o ukaranie radcy prawnego B. (k. […] – […]).
Pismem z dnia […] roku Obwiniona udzieliła odpowiedzi na wniosek o ukaranie podtrzymując w całości dotychczasowe stanowisko w sprawie, jednocześnie wskazując, że w treści wniosku o ukaranie w pkt 1, 2, i 4 Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. oparł się wyłącznie na twierdzeniach pokrzywdzonego i zeznaniu świadka C., pomijając w całości jej stanowisko, treść dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawcy oraz zeznań G., nie dokonując samodzielnej oceny powołanych w treści uzasadnienia dowodów i zeznań (k. […]).
Po rozpoznaniu na rozprawie w […] roku sprawy przeciwko radcy prawnemu B., Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w swoim orzeczeniu uznał radcę prawnego B., […], winną zarzucanego jej w pkt 3 wniosku o ukaranie czynu tj. że w okresie od […] do […] roku nie poinformowała B.(1) o fakcie wydania i uprawomocnienia się zarządzenia Sądu Okręgowego w W. z dnia […] roku, sygn. akt […], nie poinformowała B.(1) o zwrocie pozwu, nie wskazała i nie poinformowała B.(1) o konieczności i możliwości wniesienia ponownie pozwu w ww. sprawie, a w konsekwencji dopuściła się do przedawnienia wierzytelności spółki dochodzonej pozwem, oraz zapewniała B.(1) i wprowadziła spółkę w błąd, wbrew rzeczywistemu stanowi faktycznemu, iż sprawa nadal toczy się przed Sądem i nie została jeszcze prawomocnie zakończona. Co do czynów zarzucanych Obwinionej w pkt 1, 2 i 4 wniosku o ukaranie Okręgowy Sąd Dyscyplinarny W. uniewinnił radcę prawnego B.
Co do zarzucanego Obwinionej czynu opisanego w pkt 3 wniosku o ukaranie, zgromadzony materiał w sprawie nie daje wątpliwości, że Obwiniona w okresie od […] do […] roku nie poinformowała Skarżącej o rzeczywistym etapie postępowania, a w szczególności o fakcie wydania i uprawomocnienia się zarządzenia Sądu Okręgowego w W. z dnia […] roku, sygn. akt […], o faktycznym zwrocie pozwu, oraz nie wskazała i nie poinformowała B.(1) o konieczności i możliwości wniesienia ponownie pozwu w sprawie, co w konsekwencji doprowadziło do przedawnienia wierzytelności spółki dochodzonej pozwem. Mail z dnia […] roku, na który powołuje się Obwiniona w swoich wyjaśnieniach nic nie wnosi do sprawy, poza tym, że dopiero w […] roku radca prawny informowała spółkę, że potrzebuje drugiego pełnomocnictwa, gdy już w dniu […] roku Obwiniona odebrała zarządzenie o zwrocie wydane przez Sąd. Tym samym zataiła ten fakt. Obwiniona podnosi też, że złożyła po raz kolejny pozew z nowym pełnomocnictwem i na tę okoliczność załączyła do akt sprawy kopię potwierdzenia nadania bliżej nieokreślonej przesyłki do Sądu Okręgowego dla […] W., której nawet nie poświadczyła za zgodność z oryginałem (k. […]). Niestety Obwiniona już nie załącza do akt sprawy kopii tego pozwu z nową datą i nowym pełnomocnictwem. Jak wynika z zeznań Obwinionej przesyłka ta nie dotarła do Sądu, a ona nie wniosła w tej sprawie reklamacji do Poczty Polskiej.
Co więcej wiedząc już od […] roku, że ww. przesyłka zaginęła, w dniu […] roku Obwiniona w piśmie wysłanym do Skarżącej poinformowała, iż w ww. sprawie „Sąd przekazał sprawę do rozstrzygnięcia w trybie zwykłym. Oczekujemy na termin wyznaczenia rozprawy”. W powyższym zakresie Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom Obwinionej. Dowody z dokumentów wyraźnie wskazują, że Obwiniona okłamywała swojego klienta co do etapu postępowania sprawy sądowej, nie udzielając mu informacji, lub udzielając mu informacji nieprawdziwych. Obwiniona nie przyznawała się Skarżącej do popełnionego błędu i do przedawnienia roszczeń najprawdopodobniej licząc, że w zestawieniu wszystkich spraw spółka się tego nie dopatrzy. Działanie to w ocenie Sądu było umyślne, podejmowane z pełną świadomością i premedytacją. Finalnie takie zachowanie radcy prawnego doprowadziło do przedawnienia roszczeń Skarżącej.
Do przedawnienia roszczeń spółki w toku postępowania wyjaśniającego, jak też przed tut. Sądem, Oskarżona przyznała się.
W ocenie Sądu adekwatną karą dyscyplinarną za tego typu naruszenie polegające na zatajeniu przed klientem informacji o prawdziwym etapie sprawy sądowej, a w konsekwencji przedawnieniu należnych mu roszczeń, których radca prawny miał dochodzić i pilnować, jest kara pieniężna przewidziana przez ustawę o radcach prawnych ustawy o radcach prawnych z dnia 6 lipca 1982 roku, Dz. U. 1982 Nr 19 poz. 145 z póź. zm. Jest to kara o znacznej dolegliwości, jednak sprawiedliwa, biorąc pod uwagę postawę Obwinionej. Cechą zawodu radcy prawnego, warunkującego zaufanie do niego jest profesjonalizm i umiejętności praktyczne, od których zależy odpowiednie, tzn. skuteczne wykonywanie pomocy prawnej. W tym przypadku radca prawny nie zachował się profesjonalnie doprowadzając do przedawnienia roszczeń, czym spowodował szkody po stronie klienta i swojej, ujemnie wpływając na wizerunek zawodu radcy prawnego, co nie powinno mieć miejsca. Nie udzielanie klientowi informacji w sprawie i brak dopilnowania przerwania biegu terminu przedawnienia roszczenia jest elementarnym błędem radcy prawnego i nie powinno się przytrafiać nawet profesjonalistom.
Co do zarzucanego Obwinionej czynu opisanego w pkt 1 i 2 wniosku o ukaranie, wskazać należy, że Sąd nie ocenia spraw prowadzonych przez radców prawnych merytorycznie, jak też przyjętej przez nich taktyki procesowej, więc poza zakresem rozważania pozostaje ocena czy było, czy też nie było zasadne lub celowe uzupełnienie braków formalnych pozwu. Analiza merytoryczna sprawy toczącej się przed Sądem Okręgowym i ocena czy Sąd miał podstawy, czy też nie do wzywania radcy prawnego do przedłożenia innego pełnomocnictwa, niż to które ten złożył i uznawał je za spełniające wymagania, aby wszcząć postępowanie sądowe, jest poza kognicją tut. Sądu. To samo dotyczy celowości zaskarżenia zarządzenia o zwrocie pozwu z dnia […] roku. Natomiast niezaprzeczalnie radca prawny powinien informować swojego mocodawcę o etapach postępowania oraz o czynnościach jakie podejmuje oraz o skutkach jakie mogą one wywołać, co zostało objęte czynem opisanym w pkt 3 wniosku o ukaranie.
Co do zarzucanego Obwinionej czynu opisanego w pkt 4 wniosku o ukaranie, w ocenie Sądu radca prawny B. przyjmując pełnomocnictwo procesowe od byłego pracownika Skarżącej nie naruszyła art. 26 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Dla oceny niniejszej sprawy nie liczy się czas jaki upłynął od zakończenia współpracy ze spółką oraz fakt, że radca prawny był kiedyś jej pełnomocnikiem, lecz zakres udzielonego pełnomocnictwa i przedmiot postępowania, w którym radca prawny mogła wykorzystać swoją wiedzę uzyskaną świadcząc usługi na rzecz Skarżącej. Z akt sprawy pracowniczej zawisłej przed Sądem Rejonowym dla W. P. – P. w W., sygn. akt […], której kopie pism procesowych oraz protokoły z rozpraw znajdują się w aktach sprawy, z wyjaśnień Obwinionej oraz z zeznań złożonych przez świadka C., nie wynika jakoby radca prawny w toku ww. postępowania powoływała się lub wykorzystywała wiedzę jaką uzyskała współpracując ze spółką. Przedmiotowa sprawa dotyczyła powództwa byłego pracownika przeciwko Skarżącej o zapłatę nagrody pieniężnej z porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę z dnia […] roku i odprawy wynikającej z ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Wyjaśnienia Obwinionej oraz wyjaśnienia świadka C. potwierdzają, że radca prawny nie brała udziału w przygotowywaniu dokumentu porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę i nie konsultowała jego treści, jak również, że w toku procesu nie wykorzystała żadnej wiedzy o spółce, która mogłaby mieć wpływ na kwalifikację prawną i dochodzenie przed sądem roszenia przez byłego pracownika. Ponadto z pisma z dnia […] roku złożonego przez pełnomocnika Skarżącej wynika, że w spółce nie obowiązywały na dzień redakcji ww. pisma, regulaminy, instrukcje, jak i inne procedury dotyczące rozwiązywania stosunków pracy z pracownikami, udzielania im nagród uznaniowych, a tym bardziej likwidacji stanowisk (k. […]). Dlatego też nie można uznać, że radca prawny B. posiadała o Skarżącej wiedzę, której inny profesjonalny pełnomocnik znający powszechnie obowiązujące przepisy z zakresu prawa pracy, nie posiadałby, a co stanowiłoby o nieuzasadnionej przewadze procesowej w ww. sprawie.
W sprawie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 70 (6) ust. 1 i 2 ustawy o radcach prawnych z dnia 6 lipca 1982 roku, Dz. U. 1982 Nr 19 poz. 145 z póź. zm., zgodnie z którymi zryczałtowane koszty postępowania ponosi Obwiniony, jeżeli został skazany. Ustalając wysokość tych kosztów Sąd uwzględnił charakter sprawy i związany z tym nakład czasu pracy organów dyscyplinarnych, ustalając koszty na poziomie odpowiednio umiarkowanym, w proporcji do zakresu zaangażowania.
(WK)
W dniu […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wydał postanowienie o wszczęciu dochodzenia w sprawie (k. […] – […]).
W dniu […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wydał postanowienie o przedstawieniu zarzutów oraz przesłuchał Obwinioną (k. […] – […]). Obwiniona nie przyznała się do popełnienia zarzuconych jej deliktów dyscyplinarnych, z wyjątkiem tego, że swoim działaniem doprowadziła do przedawnienia roszczeń Skarżącej (k. […]).
W dniu […] roku do akt sprawy Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. załączył kopie z akt sprawy pracowniczej wytoczonej przeciwko spółce, zawisłej przed Sądem Rejonowym dla W. P. – P., […] Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, sygn. akt […] (k. […] – […]).
W dniu […] roku i w dniu […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. przesłuchał świadka C. (k. […] – […]), a w dniu […] roku świadka G. (k. […] – […]).
W dniu […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wydał postanowienie o zamknięciu dochodzenia (k. […]), a w dniu […] roku wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego w W. wniosek o ukaranie radcy prawnego B. (k. […] – […]).
Pismem z dnia […] roku Obwiniona udzieliła odpowiedzi na wniosek o ukaranie podtrzymując w całości dotychczasowe stanowisko w sprawie, jednocześnie wskazując, że w treści wniosku o ukaranie w pkt 1, 2, i 4 Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. oparł się wyłącznie na twierdzeniach pokrzywdzonego i zeznaniu świadka C., pomijając w całości jej stanowisko, treść dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawcy oraz zeznań G., nie dokonując samodzielnej oceny powołanych w treści uzasadnienia dowodów i zeznań (k. […]).
Po rozpoznaniu na rozprawie w […] roku sprawy przeciwko radcy prawnemu B., Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w swoim orzeczeniu uznał radcę prawnego B., […], winną zarzucanego jej w pkt 3 wniosku o ukaranie czynu tj. że w okresie od […] do […] roku nie poinformowała B.(1) o fakcie wydania i uprawomocnienia się zarządzenia Sądu Okręgowego w W. z dnia […] roku, sygn. akt […], nie poinformowała B.(1) o zwrocie pozwu, nie wskazała i nie poinformowała B.(1) o konieczności i możliwości wniesienia ponownie pozwu w ww. sprawie, a w konsekwencji dopuściła się do przedawnienia wierzytelności spółki dochodzonej pozwem, oraz zapewniała B.(1) i wprowadziła spółkę w błąd, wbrew rzeczywistemu stanowi faktycznemu, iż sprawa nadal toczy się przed Sądem i nie została jeszcze prawomocnie zakończona. Co do czynów zarzucanych Obwinionej w pkt 1, 2 i 4 wniosku o ukaranie Okręgowy Sąd Dyscyplinarny W. uniewinnił radcę prawnego B.
Co do zarzucanego Obwinionej czynu opisanego w pkt 3 wniosku o ukaranie, zgromadzony materiał w sprawie nie daje wątpliwości, że Obwiniona w okresie od […] do […] roku nie poinformowała Skarżącej o rzeczywistym etapie postępowania, a w szczególności o fakcie wydania i uprawomocnienia się zarządzenia Sądu Okręgowego w W. z dnia […] roku, sygn. akt […], o faktycznym zwrocie pozwu, oraz nie wskazała i nie poinformowała B.(1) o konieczności i możliwości wniesienia ponownie pozwu w sprawie, co w konsekwencji doprowadziło do przedawnienia wierzytelności spółki dochodzonej pozwem. Mail z dnia […] roku, na który powołuje się Obwiniona w swoich wyjaśnieniach nic nie wnosi do sprawy, poza tym, że dopiero w […] roku radca prawny informowała spółkę, że potrzebuje drugiego pełnomocnictwa, gdy już w dniu […] roku Obwiniona odebrała zarządzenie o zwrocie wydane przez Sąd. Tym samym zataiła ten fakt. Obwiniona podnosi też, że złożyła po raz kolejny pozew z nowym pełnomocnictwem i na tę okoliczność załączyła do akt sprawy kopię potwierdzenia nadania bliżej nieokreślonej przesyłki do Sądu Okręgowego dla […] W., której nawet nie poświadczyła za zgodność z oryginałem (k. […]). Niestety Obwiniona już nie załącza do akt sprawy kopii tego pozwu z nową datą i nowym pełnomocnictwem. Jak wynika z zeznań Obwinionej przesyłka ta nie dotarła do Sądu, a ona nie wniosła w tej sprawie reklamacji do Poczty Polskiej.
Co więcej wiedząc już od […] roku, że ww. przesyłka zaginęła, w dniu […] roku Obwiniona w piśmie wysłanym do Skarżącej poinformowała, iż w ww. sprawie „Sąd przekazał sprawę do rozstrzygnięcia w trybie zwykłym. Oczekujemy na termin wyznaczenia rozprawy”. W powyższym zakresie Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom Obwinionej. Dowody z dokumentów wyraźnie wskazują, że Obwiniona okłamywała swojego klienta co do etapu postępowania sprawy sądowej, nie udzielając mu informacji, lub udzielając mu informacji nieprawdziwych. Obwiniona nie przyznawała się Skarżącej do popełnionego błędu i do przedawnienia roszczeń najprawdopodobniej licząc, że w zestawieniu wszystkich spraw spółka się tego nie dopatrzy. Działanie to w ocenie Sądu było umyślne, podejmowane z pełną świadomością i premedytacją. Finalnie takie zachowanie radcy prawnego doprowadziło do przedawnienia roszczeń Skarżącej.
Do przedawnienia roszczeń spółki w toku postępowania wyjaśniającego, jak też przed tut. Sądem, Oskarżona przyznała się.
W ocenie Sądu adekwatną karą dyscyplinarną za tego typu naruszenie polegające na zatajeniu przed klientem informacji o prawdziwym etapie sprawy sądowej, a w konsekwencji przedawnieniu należnych mu roszczeń, których radca prawny miał dochodzić i pilnować, jest kara pieniężna przewidziana przez ustawę o radcach prawnych ustawy o radcach prawnych z dnia 6 lipca 1982 roku, Dz. U. 1982 Nr 19 poz. 145 z póź. zm. Jest to kara o znacznej dolegliwości, jednak sprawiedliwa, biorąc pod uwagę postawę Obwinionej. Cechą zawodu radcy prawnego, warunkującego zaufanie do niego jest profesjonalizm i umiejętności praktyczne, od których zależy odpowiednie, tzn. skuteczne wykonywanie pomocy prawnej. W tym przypadku radca prawny nie zachował się profesjonalnie doprowadzając do przedawnienia roszczeń, czym spowodował szkody po stronie klienta i swojej, ujemnie wpływając na wizerunek zawodu radcy prawnego, co nie powinno mieć miejsca. Nie udzielanie klientowi informacji w sprawie i brak dopilnowania przerwania biegu terminu przedawnienia roszczenia jest elementarnym błędem radcy prawnego i nie powinno się przytrafiać nawet profesjonalistom.
Co do zarzucanego Obwinionej czynu opisanego w pkt 1 i 2 wniosku o ukaranie, wskazać należy, że Sąd nie ocenia spraw prowadzonych przez radców prawnych merytorycznie, jak też przyjętej przez nich taktyki procesowej, więc poza zakresem rozważania pozostaje ocena czy było, czy też nie było zasadne lub celowe uzupełnienie braków formalnych pozwu. Analiza merytoryczna sprawy toczącej się przed Sądem Okręgowym i ocena czy Sąd miał podstawy, czy też nie do wzywania radcy prawnego do przedłożenia innego pełnomocnictwa, niż to które ten złożył i uznawał je za spełniające wymagania, aby wszcząć postępowanie sądowe, jest poza kognicją tut. Sądu. To samo dotyczy celowości zaskarżenia zarządzenia o zwrocie pozwu z dnia […] roku. Natomiast niezaprzeczalnie radca prawny powinien informować swojego mocodawcę o etapach postępowania oraz o czynnościach jakie podejmuje oraz o skutkach jakie mogą one wywołać, co zostało objęte czynem opisanym w pkt 3 wniosku o ukaranie.
Co do zarzucanego Obwinionej czynu opisanego w pkt 4 wniosku o ukaranie, w ocenie Sądu radca prawny B. przyjmując pełnomocnictwo procesowe od byłego pracownika Skarżącej nie naruszyła art. 26 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Dla oceny niniejszej sprawy nie liczy się czas jaki upłynął od zakończenia współpracy ze spółką oraz fakt, że radca prawny był kiedyś jej pełnomocnikiem, lecz zakres udzielonego pełnomocnictwa i przedmiot postępowania, w którym radca prawny mogła wykorzystać swoją wiedzę uzyskaną świadcząc usługi na rzecz Skarżącej. Z akt sprawy pracowniczej zawisłej przed Sądem Rejonowym dla W. P. – P. w W., sygn. akt […], której kopie pism procesowych oraz protokoły z rozpraw znajdują się w aktach sprawy, z wyjaśnień Obwinionej oraz z zeznań złożonych przez świadka C., nie wynika jakoby radca prawny w toku ww. postępowania powoływała się lub wykorzystywała wiedzę jaką uzyskała współpracując ze spółką. Przedmiotowa sprawa dotyczyła powództwa byłego pracownika przeciwko Skarżącej o zapłatę nagrody pieniężnej z porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę z dnia […] roku i odprawy wynikającej z ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Wyjaśnienia Obwinionej oraz wyjaśnienia świadka C. potwierdzają, że radca prawny nie brała udziału w przygotowywaniu dokumentu porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę i nie konsultowała jego treści, jak również, że w toku procesu nie wykorzystała żadnej wiedzy o spółce, która mogłaby mieć wpływ na kwalifikację prawną i dochodzenie przed sądem roszenia przez byłego pracownika. Ponadto z pisma z dnia […] roku złożonego przez pełnomocnika Skarżącej wynika, że w spółce nie obowiązywały na dzień redakcji ww. pisma, regulaminy, instrukcje, jak i inne procedury dotyczące rozwiązywania stosunków pracy z pracownikami, udzielania im nagród uznaniowych, a tym bardziej likwidacji stanowisk (k. […]). Dlatego też nie można uznać, że radca prawny B. posiadała o Skarżącej wiedzę, której inny profesjonalny pełnomocnik znający powszechnie obowiązujące przepisy z zakresu prawa pracy, nie posiadałby, a co stanowiłoby o nieuzasadnionej przewadze procesowej w ww. sprawie.
W sprawie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 70 (6) ust. 1 i 2 ustawy o radcach prawnych z dnia 6 lipca 1982 roku, Dz. U. 1982 Nr 19 poz. 145 z póź. zm., zgodnie z którymi zryczałtowane koszty postępowania ponosi Obwiniony, jeżeli został skazany. Ustalając wysokość tych kosztów Sąd uwzględnił charakter sprawy i związany z tym nakład czasu pracy organów dyscyplinarnych, ustalając koszty na poziomie odpowiednio umiarkowanym, w proporcji do zakresu zaangażowania.
(WK)