Orzeczenie z dnia 24 października 2019 r. Sygn. akt: D 136/19
Orzeczenie jest prawomocne.
WSD orzeczeniem z dnia 25 marca 2021 r. sygn. WO-85/20 
zmienił zaskarżone orzeczenie w zakresie orzeczonej kary, w ten sposób, że wymierzył obwinionemu karę nagany, w pozostałym zakresie utrzymał w mocy.

 

PRZEWODNICZĄCY:     r. pr. Bogdan Sanowski
CZŁONKOWIE:           r. pr. Marzena Okła - Anuszewska
r. pr. Katarzyna Kosicka - Polak
PROTOKOLANT:          Wioletta Kopka

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu B., […], obwinionemu o to, że:
nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i uzyskał […] z wymaganych co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r. – czym naruszył obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych,
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku  (t. j. uchwała Nr 124/X/2017 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 października 2017 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku,
 

 

 
W dniu […] r. do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynął wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. o ukaranie radcy prawnego B. – numer wpisu […] (Obwiniony), obwinionego o to, że:
- nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i uzyskał […] punkty z wymaganych co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r., czym naruszył obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne, a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Racy Prawnego („KERP”), w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (tj. uchwała nr 124/X/2017 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 października 2017 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku) („Regulamin”).
 
Sąd rozpoznał wniosek na rozprawie w dniu […] roku pod nieobecność Obwinionego, który nie usprawiedliwił swojej nieobecności, prawidłowo powiadomiony o terminie rozprawy.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje.
 
Sąd Dyscyplinarny nie znajdując podstaw do kwestionowania ustaleń Rzecznika, dał wiarę wszystkim dokumentom dopuszczonym jako dowód w sprawie. Sąd przyjął, że w ramach przeprowadzonego w sprawie postępowania zostały zbadane wszystkie okoliczności warunkujące prawidłową ocenę przesłanek odpowiedzialności dyscyplinarnej Obwinionego.
 
Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych, pismem z dnia […] r., przesłał do Rzecznika Dyscyplinarnego informację oraz wykaz radców prawnych, którzy w cyklu szkoleniowym trwającym od […] r. do […] r. nie zrealizowali obowiązku doskonalenia zawodowego, wśród których znalazł się Obwiniony. Do protokołu rozprawy Rzecznik załączył wyciąg z wykazu osób, które nie uzyskały wymaganych punktów szkoleniowych w cyklu […]/[…]. Według tego wykazu, Obwiniony uzyskał […] punktów szkoleniowych z wymaganych […] (k. […] i […]).
 
Postanowieniem z dnia […] r. Rzecznik wydał postanowienie o przedstawieniu zarzutów radcy prawnemu B. (k. […] do […]). Radca prawny przesłuchany dnia […] r. w charakterze Obwinionego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i do winy. Wniósł o ukaranie go karą dyscyplinarną upomnienia (k. […] do […]). W takim stanie rzeczy Rzecznik złożył do Sądu Dyscyplinarnego wniosek o wydanie orzeczenia i orzeczenie uzgodnionej z Obwinionym kary dyscyplinarnej upomnienia (k. […] do […]). Pismem z dnia […] r. Obwiniony złożył do Sądu Dyscyplinarnego, w który zaprzeczył dobrowolnemu poddaniu się karze, wskazując, że został zaszantażowany (k. […] do […]), co potwierdził podczas posiedzenia Sądu Dyscyplinarnego w dniu […] r. w sprawie o sygn. akt […]. Postanowieniem Sądu Dyscyplinarnego z dnia […] r. sprawa został przekazana Rzecznikowi do uzupełnienia, wobec istotnych braków postępowania oraz fakt, że dokonanie niezbędnych czynności przez Sąd Dyscyplinarny powodowałoby znaczne trudności.
 
Postępowanie przed Rzecznikiem zostało uzupełnione, a Obwiniony nie wniósł odpowiedzi na wniosek o ukaranie.
 
Dział Szkolenia Zawodowego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. podejmował szereg działań mających na celu przypomnienie i zmotywowanie, m.in. Obwinionego, do wypełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego, w tym: w dniu […] r. wysłano do Obwinionego spersonalizowanego maila o stanie realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego; w dniu […] r. wraz z Wysyłką Temidium, wysłano do Obwinionego spersonalizowany załącznik z informacją o stanie punktowym; w dniu […] r. wysłano do Obwinionego spersonalizowanego maila o stanie realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego oraz ofertą szkoleniową OIRP w W.; w dniu […] r. wysłano do Obwinionego spersonalizowanego maila informującego o niezrealizowaniu obowiązku doskonalenia zawodowego; w dniu […] r. wysłano do Obwinionego spersonalizowanego maila z prośbą o nadesłanie zaległych zaświadczeń; w dniu […] r. wysłano do Obwinionego pismo, w którym poinformowano o ostatecznym terminie dostarczenia zaległych zaświadczeń poświadczających zrealizowanie obowiązku doskonalenia zawodowego (k. […], […] do […], […] do […]).
 
Zgodnie z  § 7 ust. 1 Regulaminu obowiązek doskonalenia zawodowego uważa się za wypełniony, jeżeli w każdym cyklu szkoleniowym radca prawny uzyska minimalną liczbę […] punktów szkoleniowych. W świetle § 11 Regulaminu nieuzyskanie przez radcę prawnego minimalnej wymaganej liczby punktów szkoleniowych jest równoznaczne z niewypełnieniem obowiązku doskonalenia zawodowego.
 
Bezsporne jest, że w cyklu szkoleniowym trwającym w okresie od […] r. do […] r. Obwiniony uzyskał 16 z wymaganych 40 punktów szkoleniowych, co świadczy o niewykonaniu przez Obwinionego obowiązku doskonalenia zawodowego.
 
Powyższe zachowanie Obwinionego należy skonfrontować z działaniami podjętymi przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w W., które miały na celu umożliwienie radcom prawnym realizację obowiązku szkoleniowego. Działania te polegały m.in. na przekazywaniu informacji (zakładka doskonalenia zawodowego znajdująca się na stronie OIRP, informacje przekazywane w wysyłanym regularnie co dwa tygodnie Newsletterze OIRP) dotyczących organizowanych szkoleń zawodowych odpłatnych i nieodpłatnych (np. wykłady prowadzone w ramach poniedziałków i wtorków radcowskich), czy prowadzeniu wykładów e-learningowych dostępnych za pośrednictwem internetu. Dodatkowo podkreślenia wymaga, że obowiązek doskonalenia zawodowego mógł być realizowany również w innych formach niż uczestnictwo w szkoleniach tj. np. przez publikacje, udział w konferencjach i seminariach, czy poprzez prowadzenie szkoleń.
 
Nieuzyskanie przez Obwinionego wymaganej liczby punków szkoleniowych, o której mowa w § 7 ust. 1 Regulaminu, stanowi o naruszeniu art. 14 Kodeksu, który typizuje obowiązek radcy prawnego - w ust. 1 dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne, natomiast w ust. 2 brania udziału w szkoleniach zawodowych na zasadach określonych przez właściwy organ samorządu. Niezrealizowanie przez Obwinionego obowiązku doskonalenia zawodowego w wymaganym zakresie stanowi ponadto o naruszeniu art. 61 ust. 2 Kodeksu, w myśl którego radca prawny jest obowiązany stosować się do uchwał organów samorządu radców prawnych.
 
Z powyższych względów Okręgowy Sąd Dyscyplinarny w zakresie czynu objętego zarzutem wniosku o ukaranie uznał winę Obwinionego. W ocenianym stanie faktycznym wyżej omówione zachowanie Obwinionego, pozostając w sprzeczności ze wskazanymi normami, determinuje odpowiedzialność dyscyplinarną. Zgodnie bowiem z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, radcowie prawni i aplikanci radcowscy podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.
 
Sąd uznał, że adekwatne dla osiągnięcia celów postępowania dyscyplinarnego będzie wymierzenie kary pieniężnej w dolnym przedziale przewidzianym przez ustawę o radcach prawnych. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wyraża przekonanie, że wymierzona kara powinna zapobiec naruszaniu przez Obwinionego Regulaminu oraz zasad etyki radcy prawnego w przyszłości.
 
W ocenie Sądu kara pieniężna jest adekwatna również z tego powodu, że samorząd zawodowy dużym wysiłkiem organizacyjnym i finansowym, ze składek wszystkich członków i dochodów z majątku samorządowego, zapewnia wszystkim, także Obwinionemu, możliwość nieodpłatnego uczestnictwa w licznych szkoleniach o zróżnicowanym zakresie przedmiotowym. Rezygnacja z udziału w zapewnionych w ten sposób szkoleniach oznacza lekceważenie i marnotrawienie przez tych radców, którzy nie wykonują swojego obowiązku wspólnego wysiłku organizacyjnego i finansowego samorządu.
 
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 70⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych.
 
(WK)