Orzeczenie z dnia 24 czerwca 2015 r. Sygn. akt: D 70/2014
Orzeczenie prawomocne

Przewodniczący: radca prawny Jacek Wiśniewski

radca prawny Gerard Dźwigała
Protokolant: Anna Gabrysiak

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy  prawnemu L., [...], obwinionemu o to, że:
będąc ustanowionym z urzędu pełnomocnikiem pana A. w okresie od dnia [...] r. do dnia [...] r. nie wywiązał się z obowiązku określonego w art. 118 § 5 k.p.c. i nie zawiadomił Sądu o niestwierdzeniu podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia [...] r. w sprawie o sygn. akt [...],
tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 637) w związku z art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r.;
 

 
Pismem z [...] r. (data wpływu do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (OIRP) - [...] r.) Sąd Apelacyjny w W., [...] Wydział cywilny, poinformował, że w sprawie o sygn. akt [...] z powództwa A. przeciwko SM G. z siedzibą w W., r.pr. L. w dniu [...] r. otrzymał odpis wyroku z uzasadnieniem, zgodnie z art. 124 § 3 k.p.c.,  a w dniu [...] r. zapoznał się z aktami sprawy i złożył wniosek o wydanie mu kserokopii kart [...],[...] i [...]. Nie wniósł jednak skargi kasacyjnej, ani nie wywiązał się z obowiązku wskazanego w art. 118 § 5 k.p.c. W związku z powyższym Sąd Apelacyjny wezwał OIRP do podjęcia stosownych działań.
Po przeprowadzeniu dochodzenia, Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. złożył do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W. wniosek z dnia [...] r. o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko radcy prawnemu L. wpisanemu na listę prowadzoną przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w W. pod numerem wpisu [...] („Obwiniony”).
Obwinionemu zarzucono, że będąc ustanowionym z urzędu pełnomocnikiem Pana  A. w okresie od [...] roku do dnia [...] roku nie wywiązał się z obowiązku określonego w
art. 118 § 5 k.p.c. i nie zawiadomił Sądu o niestwierdzeniu podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia [...] r. w sprawie o sygn. akt [...],
tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 637.) w związku z art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego jednolity tekst stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r.
Obwiniony nie wniósł odpowiedzi na wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, złożył jednak wyjaśnienia w toku postępowania przygotowawczego oraz przyznał się do zarzucanego mu czynu.
Sąd przeprowadził postępowanie na rozprawie w dniu [...] r.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił, co następuje:
Obwiniony został ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu Pana A. w sprawie toczącej się przed Sądem Apelacyjnym w W. o sygn. akt [...]. Jako pełnomocnikowi Pana A. został mu doręczony [...] r. wyrok Sądu Apelacyjnego w W., w sprawie o sygn. akt [...] z powództwa A. przeciwko SM G. z siedzibą w W., Następnie w dniu [...] r. Obwiniony zapoznał się z aktami sprawy i złożył wniosek o wydanie mu kserokopii kart [...], [...] i [...]. Obwiniony nie wniósł jednak skargi kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego, ani nie wywiązał się z obowiązku wskazanego w art. 118 § 5 k.p.c., który stanowi, że jeżeli radca prawny ustanowiony w związku z postępowaniem kasacyjnym nie stwierdza podstaw do wniesienia skargi, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić na piśmie o tym stronę oraz sąd, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu, a do zawiadomienia winien dołączyć sporządzoną przez siebie opinię o braku podstaw do wniesienia skargi.
Obwiniony sporządził, co prawda, dnia [...] r. opinię prawną w sprawie niecelowości wnoszenia skargi kasacyjnej, w której wskazał w szczególności, że wartość przedmiotu zaskarżenia w sprawie wynosi [...] zł, a w związku z brzmieniem art. 398² k.p.c., skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych – jednak opinię tę doręczył jedynie swojemu klientowi A., oraz Okręgowej Izbie Radców Prawnych – nie doręczył jej Sądowi Apelacyjnemu.
Obwiniony, po przedstawieniu mu zarzutów przez Rzecznika Dyscyplinarnego dnia
[...] r., w toku przesłuchania przyznał się do zarzucanego mu czynu wskazując, że niedopełnienie obowiązku wynikało z jego niedopatrzenia. Jednocześnie Obwiniony wskazał, że chce dobrowolnie poddać się karze upomnienia.
W związku z powyższym dnia [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wniósł, na podstawie art. 335 § 1 k.p.k., o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy i wymierzenie uzgodnionej z obwinionym kary upomnienia, gdyż okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego nie budzą wątpliwości, a postawa obwinionego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte.
Powyższe okoliczności Sąd ustalił na podstawie: zawiadomienia Sądu Apelacyjnego (k. [...]), wyjaśnień Obwinionego (k. [...]), zeznań i wyjaśnień Pokrzywdzonego (k. [...],[...]) oraz zeznań Obwinionego (k. [...]).
W oparciu o materiał dowodowy Sąd uznał za udowodnioną mające znaczenie dla rozstrzygnięcia okoliczność, iż Obwiniony, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi nie wywiązał się z obowiązku wskazanego w art. 118 § 5 k.p.c., w zakresie, w jakim stanowi on, że jeżeli radca prawny ustanowiony w związku z postępowaniem kasacyjnym nie stwierdza podstaw do wniesienia skargi, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić na piśmie sąd, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu, a do zawiadomienia winien dołączyć sporządzoną przez siebie opinię o braku podstaw do wniesienia skargi.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zachowanie Obwinionego, jako pełnomocnika ustanowionego z urzędu, polegające na wynikającym z niedopatrzenia niewywiązaniu się z obowiązku niezwłocznego zawiadomienia na piśmie sądu o niestwierdzeniu podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej (nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia zawiadomienia pełnomocnika o wyznaczeniu) oraz dołączenia sporządzonej przez pełnomocnika opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wypełnia znamiona przewinienia dyscyplinarnego określonego w art.
64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 637.) w związku z art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego jednolity tekst stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia
28 grudnia 2010 r. – gdyż jest to postępowanie sprzeczne z prawem, tj. przepisem
art. 118 § 5 Kodeksu postępowania cywilnego.
Działanie Obwinionego Sąd uznał jednocześnie za zawinione i nie posiadające dostatecznego usprawiedliwienia. W związku z tym należało orzec jak w sentencji orzeczenia.
Dokonując wymiaru kary Sąd uwzględnił wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego złożony w trybie art. 335 ust. 1 k.p.k., o wydanie orzeczenia skazującego i wymierzenie uzgodnionej z Obwinionym kary upomnienia, stosowanego odpowiednio.
Sąd uwzględnił w/w wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego, gdyż okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości, a postawa Obwinionego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte. Również Pokrzywdzony nie sprzeciwił się na rozprawie w/w wnioskowi.
Sąd jest przekonany, że wymierzona kara będzie skutecznie wpływała na zachowanie Obwinionego w podobnych sytuacjach i jest w związku z tym odpowiednia z punktu widzenia prewencji szczególnej.
Koszty postępowania Sąd nałożył na Obwinionego na podstawie art. 70⁶ Ustawy o radcach prawnych.
(AG)