23.11.2024
strona główna » Orzeczenia

Orzeczenie z dnia 23 grudnia 2020 r. Sygn. akt: D 158/19

opublikowano: 2023-02-03 przez: Więckowska Milena

Orzeczenie z dnia 23 grudnia 2020 r. Sygn. akt: D 158/19
Orzeczenie jest nieprawomocne
 
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Robert Karpiński
CZŁONKOWIE: r. pr. Marzena Okła-Anuszewska
r. pr. Katarzyna Kosicka-Polak
PROTOKOLANT:   Wioletta Kopka
Karolina Szymala
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w składzie następującym        po rozpoznaniu na rozprawach w dniach […] r., […] r. i […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu N. (dalej zwany Obwinionym), [(…)], obwinionemu o to, że:
  1. dopuścił się naruszenia godności zawodu radcy prawnego przez występowanie w bliżej nieustalonym okresie jednak nie wcześniej niż w dniu […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów jako rzekomy dyrektor i wyższy urzędnik spółek O. GmbH oraz C. Limited, wydając wytyczne oraz zalecenia w imieniu ww. spółek w przedmiocie wszczęcia i dalszego prowadzenia działań na ich rzecz, działając bez wiedzy, wbrew woli oraz na szkodę pokrzywdzonych spółek, w tym zakresie wszczęcia i prowadzenia postępowania sądowego przed Sądem w L. pod sygn. akt […], w sytuacji gdy nigdy nie był mianowany na dyrektora czy wyższego urzędnika w O. GmbH oraz C. Limited, co zostało stwierdzone wiadomym mu prawomocnym wyrokiem Sądu Wyższego w Republice W. nr […],
    tj. w sprawie czynu określonego w art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych oraz
  2. dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego przez niezłożenie w okresie począwszy od dnia […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów sprawozdania z czynności podjętych w imieniu spółek O. GmbH oraz C. Limited, jako ich rzekomy przedstawiciel lub pełnomocnik tym spółkom,
    tj. w sprawie czynu określonego w 6, 11 ust. 1, 12 ust. 1 i 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych oraz
  3. dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego przez niezwrócenie w okresie począwszy od dnia […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów spółkom: O. GmbH oraz C. Limited, oryginałów rzekomych dokumentów pełnomocnictw, a także wszelkiej dokumentacji, notatek, plików elektronicznych oraz korespondencji e-mailowej i pozyskanych informacji, jako rzekomy przedstawiciel lub pełnomocnik pokrzywdzonych spółek, pomimo wezwania Obwinionego przez ww. spółki oraz odwołania wszelkich rzekomych pełnomocnictw,
    tj. w sprawie czynu określonego w 6, 11 ust. 1, 12 ust. 1 i 46 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych oraz
  4. dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego przez podawanie się w okresie począwszy od dnia […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów za rzekomego dyrektora i sekretarza spółek O. GmbH oraz C. Limited, wystąpienie z powództwem w sprawie prowadzonej przed Sądem w L na C., sygn. akt […] przeciwko spółce A. Limited z siedzibą na C., wobec której legitymował się równolegle jako jej rzekomy pełnomocnik w ramach innych czynności zawodowych, będąc pełnomocnikiem procesowym spółki A. Limited z siedzibą na C. w sprawie przed Sądem Okręgowym w W. pod sygn. akt […],
    tj. w sprawie czynu określonego w art. 6, 11 ust. 1, 12 ust. 1, 25 ust. 1, 26 ust. 1, 27 pkt 5 i 28 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych oraz
  5. dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego w okresie począwszy od […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów przez posługiwanie się nieważnymi oraz sfałszowanymi pełnomocnictwami z dnia […] r. udzielonymi rzekomo przez A1 do działania w imieniu Spółki A. Limited z siedzibą na C.,
    tj. w sprawie czynu określonego w art. 6, 11 ust. 1 i 12 ust. 1  Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych oraz
  6. dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego w okresie począwszy od […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów przez podejmowanie czynności procesowych bez wiedzy i zgody Spółki A. Limited, a nadto nieinformowanie Spółki A. Limited o podjętych czynnościach, przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności,
    tj. w sprawie czynu określonego w art. 6, 11 ust. 1 i 12 ust. 1 i 44 ust. 1 i 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.  
 
orzeka:
  1. Uznaje radcę prawnego Obwinionego ([…]) winnym zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych w zw. z art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art., przy czym przyjmuje, że czyn został popełniony do 1 kwietnia 2019 r., i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego;
  2. Uznaje radcę prawnego Obwinionego ([…]) winnym zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych w zw. z art. art. 6, 11 ust. 1, 12 ust. 1 i 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, przy czym przyjmuje, że czyn został popełniony do dnia orzekania, i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego;
  3. Uznaje radcę prawnego Obwinionego ([…]) winnym zarzucanego w punkcie 3 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych w zw. z art. 6, 11 ust. 1, 12 ust. 1 i 46 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, przy czym przyjmuje, że czyn został popełniony do dnia orzekania, i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego;
  4. Uznaje radcę prawnego Obwinionego ([…]) winnym zarzucanego w punkcie 4 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych w zw. z art. 6, 11 ust. 1, 12 ust. 1, 25 ust. 1, 26 ust. 1, 27 pkt 5 i 28 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, przy czym przyjmuje, że czyn został popełniony do dnia 14 marca 2019 r., i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego;
  5. Uznaje radcę prawnego Obwinionego ([…]) winnym zarzucanego w punkcie 5 wniosku o ukaranie czynu, przyjmując, że czy ten polegał na tym, iż Obwiniony dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego w okresie począwszy od […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów przez posługiwanie się nieważnymi oraz sfałszowanymi pełnomocnictwami z dnia […] r. udzielonymi rzekomo przez A1 do działania w imieniu Spółki A. Limited z siedzibą na C. poprzez  m.in. zawarcie w dniu […] r. w imieniu spółki A. Limited umowy darowizny (Rep. A nr […]) przed notariuszem W. w R., działając zarówno po stronie darczyńcy (A. Limited), jak i obdarowanego (Fundacja H. im. H. z siedzibą w W.), której przedmiot stanowiły nieruchomości o wartości według kwoty wskazanej w akcie notarialnym: […] zł, nie będąc do niniejszej umocowanym, działając bez zlecenia oraz wbrew woli Spółki A. Limited, doprowadzając niniejszą spółkę do znacznej szkody w wyniku m. in. zmiany wpisu własności tych nieruchomości, polegającej na braku możliwości rozporządzania nieruchomościami, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych w zw. z art. 6, 11 ust. 1 i 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego;
  6. Uniewinnia radcę prawnego Obwinionego ([…]) od czynu zarzucanego w punkcie 6 wniosku o ukaranie.
  7. Na podstawie art. 651 ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w pkt 1 - 5 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego;
  8. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego Obwinionego ([…]) na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] złotych.
 
Uzasadnienie
 
Zastępca Rzecznika Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., (dalej: „Rzecznik”) wniósł do tutejszego Sądu w dniu […] r. wniosek o ukaranie (sygn. akt RD […]) Obwiniony, wpisanego na listę radców prawnych pod nr.: […], zarzucając Obwinionemu, że:
  • dopuścił się naruszenia godności zawodu radcy prawnego przez występowanie w bliżej nieustalonym okresie jednak nie wcześniej niż w dniu […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów jako rzekomy dyrektor i wyższy urzędnik spółek O. GmbH oraz C. Limited, wydając wytyczne oraz zalecenia w imieniu ww. spółek w przedmiocie wszczęcia i dalszego prowadzenia działań na ich rzecz, działając bez wiedzy, wbrew woli oraz na szkodę pokrzywdzonych spółek, w tym zakresie wszczęcia i prowadzenia postępowania sądowego przed Sądem w L., pod sygn. akt […], w sytuacji gdy nigdy nie był mianowany na dyrektora czy wyższego urzędnika w O. GmbH oraz C. Limited, co zostało stwierdzone wiadomym mu prawomocnym wyrokiem Sądu Wyższego w Republice W., nr […],
    tj. czynu określonego w art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych oraz
  • dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego przez niezłożenie w okresie począwszy od dnia […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów sprawozdania z czynności podjętych w imieniu spółek O. GmbH oraz C. Limited, jako ich rzekomy przedstawiciel lub pełnomocnik tym spółkom,
    tj. czynu określonego w 6, 11 ust. 1, 12 ust. 1 i 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych oraz
  • dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego przez niezwrócenie w okresie począwszy od dnia […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów spółkom: O. GmbH oraz C. Limited, oryginałów rzekomych dokumentów pełnomocnictw, a także wszelkiej dokumentacji, notatek, plików elektronicznych oraz korespondencji e-mailowej i pozyskanych informacji, jako rzekomy przedstawiciel lub pełnomocnik pokrzywdzonych spółek, pomimo wezwania Obwinionego przez ww. spółki oraz odwołania wszelkich rzekomych pełnomocnictw,
    tj. czynu określonego w 6, 11 ust. 1, 12 ust. 1 i 46 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych oraz
  • dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego przez podawanie się w okresie począwszy od dnia […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów za rzekomego dyrektora i sekretarza spółek O. GmbH oraz C. Limited, wystąpienie z powództwem w sprawie prowadzonej przed Sądem w L. na C., sygn. akt […] przeciwko spółce A. Limited z siedzibą na C., wobec której legitymował się równolegle jako jej rzekomy pełnomocnik w ramach innych czynności zawodowych, będąc pełnomocnikiem procesowym spółki A. Limited z siedzibą na C., w sprawie przed Sądem Okręgowym w W. pod sygn. akt […],
    tj. czynu określonego w art. 6, 11 ust. 1, 12 ust. 1, 25 ust. 1, 26 ust. 1, 27 pkt 5 i 28 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych oraz
  • dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego w okresie począwszy od […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów przez posługiwanie się nieważnymi oraz sfałszowanymi pełnomocnictwami z dnia […] r. udzielonymi rzekomo przez A1 do działania w imieniu Spółki A. Limited z siedzibą na C.,
    tj. czynu określonego w art. 6, 11 ust. 1 i 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o  radcach prawnych oraz
  • dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego w okresie począwszy od […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów przez podejmowanie czynności procesowych bez wiedzy i zgody Spółki A. Limited, a nadto nieinformowanie Spółki A. Limited o podjętych czynnościach, przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności,
    tj. czynu określonego w art. 6, 11 ust. 1 i 12 ust. 1 i 44 ust. 1 i 2  Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
 
Obwiniony wniósł odpowiedź na wniosek o ukaranie, pismem z dnia […] r. (k. […]). Wskazując na bezzasadność stawianych zarzutów, Obwiniony wniósł o uniewinnienie. W uzasadnieniu, Obwiniony wskazał, że ustalenie osób uprawnionych do reprezentacji spółek O. GmbH z siedzibą w Republice W. oraz C. Limited z siedzibą w Republice W (obydwie spółki zwane dalej razem: „Pokrzywdzone”) wykracza poza kognicję tutejszego Sądu stanowiąc jednocześnie zagadnienie prejudycjalne w sprawie. W związku z tym, że kwestia reprezentacji Pokrzywdzonych nie została prawomocnie rozstrzygnięta, przedwczesne jest orzekanie o tym, czy działania podejmowane przez Obwinionego były zgodne z wolą Pokrzywdzonych, czy Obwiniony był zobowiązany do wydania dokumentów. Powyższą argumentację Obwiniony odnosi do spółki A. Limited z siedzibą w Republice C. powołując się na postępowanie prowadzone przez Sąd w L. za sygn. akt […]. Dalej, Obwiniony podniósł, że wyrok Sądu Najwyższego Republiki W[…], złożony do akt sprawy, nie został opatrzony klauzulą apostille, nie posiada wzmianki o prawomocności lub wykonalności. Brak jest również dowodu na przeprowadzenie procedury uznania tego wyroku w P[…]. Stąd, Obwiniony twierdzi, że moc dowodowa tego wyroku jest ograniczona. Mimo to, Obwiniony podniósł, że w sprawie, w której został wydany rzeczony wyrok, został złożony wniosek o ponowne rozpoznanie wniosku przez A2 oraz A1. Ponadto, Obwiniony wskazał, że czynności wykonane w imieniu Pokrzywdzonych nie były związane z wykonywaniem zawodu radcy prawnego. Obwiniony nie posługiwał się tym tytułem zawodowym w wystąpieniach dokonywanych jako dyrektor każdej z Pokrzywdzonych. Pokrzywdzone nie udzieliły pełnomocnictwa Obwinionemu, który zasiadł w ich organach. Stąd, nie występowała między Obwinionym i Pokrzywdzonymi relacja: radca prawny – klient. Powyższe prowadzi Obwinionego do wniosku o braku możliwości działania przez niego w warunkach konfliktu interesów (art. 28 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego). Prezentując szerszy kontekst swoich działań Obwiniony wskazał, że bronił przed wrogim przejęciem „swoich klientów”. Ponadto, Obwiniony sformułował wnioski o przeprowadzenie dowodu z dokumentów, zeznań świadków: A2 i A1, a także wniósł o zwrócenie się do Sądu Okręgowego w L. z wnioskiem o pomoc prawną w zakresie: udzielenia informacji o stanie sprawy prowadzonej za sygn. akt […], udzielenie informacji o skuteczności postanowień z dnia […] r. oraz […] r. w przedmiocie zabezpieczenia oraz udzielenia informacji w zakresie zasad reprezentacji spółki A. Limited.
 
Obwiniony stawił się na rozprawie w dniu […] r. (k. […]). Następnie, Obwiniony ani jego obrońca nie stawili się na rozprawie w dniu […] r. (k. […]). Obrońca wniósł, w formie wiadomości e-mail z dnia […] r., o zniesienie terminu wyznaczonego na dzień […] r. z powodu przebywania na zwolnieniu lekarskim. Do powyższego wniosku został załączony skan zaświadczenia lekarskiego na druku ZUS ZLA, wskazującego na niezdolność Obrońcy do pracy w dniach […] r. – […] r. (miejsce udzielenia świadczeń zdrowotnych: S. Przychodnia) (k. […]). Sąd uznał, że zaświadczenie przedstawione przez Obrońcę nie jest wystarczające dla należytego usprawiedliwienia nieobecności oraz wniosku o zniesienie terminu rozprawy. W związku z powyższym, Sąd zważył przede wszystkim na fakt, że przedstawiona kopia zaświadczenia nie wskazuje na niemożliwość stawiennictwa przed Sądem, lecz wyłącznie na niezdolność do pracy, która nie oznacza per se niemożliwości wzięcia udziału w czynnościach procesowych (vide: Orzeczenie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Krajowej Izby Radców Prawnych z […], […]; Legalis numer: […]). Zaświadczenie obejmuje okres jedynie czterech dni roboczych (włącznie z sobotą), co świadczy o tym, że przypadłość Obrońcy nie wymagała długiego leczenia, nie była bardzo poważna. Przedłożone zaświadczenie nie zostało wystawione przez lekarza sądowego. Ponadto, Sąd miał na uwadze dotychczasową postawę Obrońcy, który w korespondencji elektronicznej prowadzonej w sprawie terminu rozprawy wyznaczonego na dzień […] r. wnosił o zniesienie terminu przedstawiając nieprecyzyjne uzasadnienie oparte na potrzebie samoizolacji wobec licznych kontaktów z osobami z pozytywnym wynikiem na obecność wirusa Covid-19, a także złego samopoczucia wskazującego na prawdopodobieństwo zarażenia się (k. […]). Po wezwaniu do przedstawienia informacji o sposobie skonsultowania stanu swojego zdrowia oraz ewentualnych podstaw zachowania kwarantanny, Obrońca zaprzestał dalszej korespondencji z Sądem (k. […].). Powyższe postępowanie Obrońcy wskazywało, w ocenie Sądu, na działanie zmierzające do przewleczenia postępowania. Z tych wszystkich względów Sąd uznał nieobecność Obrońcy za nieusprawiedliwioną.
 
Obwiniony nie przedstawił usprawiedliwienia swojej nieobecności w dniu […] r., nie wnosił samodzielnie o przerwanie bądź odroczenie rozprawy.
 
Po rozpoznaniu sprawy, Sąd uznał Obwinionego winnym czynów zarzuconych we wniosku o ukaranie zmieniając opis czynu z pkt. 1 - 4 wniosku poprzez przyjęcie, że czyny objęte tymi punktami zostały popełnione do dnia orzekania, a także czynu z pkt. 5 wniosku uznając Obwinionego popełnienia deliktu polegającego na tym, że Obwiniony dopuścił się naruszenia godności zawodu i nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego w okresie począwszy od […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów przez posługiwanie się nieważnymi oraz sfałszowanymi pełnomocnictwami z dnia […] r. udzielonymi rzekomo przez A1 do działania w imieniu Spółki A. Limited z siedzibą na C. poprzez  m.in. zawarcie w dniu […] r. w imieniu spółki A. Limited umowy darowizny (Rep. A nr […]) przed notariuszem W. w R., działając zarówno po stronie darczyńcy (A. Limited), jak i obdarowanego (Fundacja H. im. H. z siedzibą w W.), której przedmiot stanowiły nieruchomości o wartości według kwoty wskazanej w akcie notarialnym: […] zł, nie będąc do niniejszej umocowanym, działając bez zlecenia oraz wbrew woli Spółki A. Limited, doprowadzając niniejszą spółkę do znacznej szkody w wyniku m. in. zmiany wpisu własności tych nieruchomości, polegającej na braku możliwości rozporządzania nieruchomościami.
 
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego, ujawnionego w toku rozprawy głównej, Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
 
W dniu […] r. zostały sporządzone dwa dokumenty pełnomocnictw umocowujących Obwinionego do działania za spółkę A. Limited z siedzibą na C. (k. […] i […]). Obydwa dokumenty wskazują wyraźnie, że umocowanie zostaje udzielone Obwinionemu – radcy prawnemu. Jeden z dokumentów (k. […]) został poświadczony za zgodność z oryginałem w dniu […] r. przez Obwinionego w ramach czynności zawodowych (k. […]).
 
W dniu […] r. Obwiniony, działając za A. Limited z siedzibą na C. na podstawie dokumentu pełnomocnictwa udzielonego mu w dniu […] r. przez A1 oraz działając równocześnie za Fundację H. im. H. z siedzibą w W., jako jej prezes, zawarł umowę darowizny. Na mocy powyższej umowy, A. Limited darowała Fundacji H., im. H., […] nieruchomości lokalowe (k. […]). Darczyńca zobowiązał obdarowaną Fundację do tego, aby pożytki osiągnięte w pierwszej kolejności z darowanych nieruchomości zostały przeznaczone na:
  • spłatę zobowiązań G., oraz F., powstałych na mocy przeniesienia na nich odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki A2. Limited zarejestrowanej pod prawem C., z tytułu zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług na terytorium P.,
  • spłatę wszelkich innych zobowiązań G., oraz F., związanych z zaległościami podatkowymi wskazanych wyżej spółek w podatku od towarów i usług powstałymi na terytorium P., oraz przeniesienia odpowiedzialności za te zaległości na dyrektorów spółki R., Limited, M., Limited oraz V., Limited na mocy odpowiednich przepisów,
  • spłatę wszelkich innych zobowiązań darczyńcy.
Jednocześnie zastrzeżono, że pożytki osiągnięte z nieruchomości stanowiących przedmiot umowy nie mogą posłużyć do świadczenia na rzecz Obwinionego bądź podmiotów, w których Obwiniony pełni rolę wspólnika, członka zarządu lub inną funkcję przewidzianą przepisami prawa spółek handlowych (k.[…]).
 
W dniu […] r. zostało sporządzone pisemne oświadczenie za spółkę A. Limited, z którego wynika, że:
  1. od […] r. do dnia złożenia oświadczenia jedynym dyrektorem A. Limited jest D. ltd,
  2. od dnia 23 grudnia 2014 r. A1 nie był uprawniony do reprezentowania A., Limited, nie był uprawniony do udzielenia pełnomocnictwa Obwinionemu w dniu […] r.,
  3. z uwagi na powyższe, Obwiniony nie był uprawniony do reprezentowania A. Limited, w tym do zawarcia umowy darowizny z […] r. (k. […]).
 
W dniu […] r., A1 złożył w obecności notariusza oświadczenie, w którym stwierdził m.in., że nie udzielił Obwinionemu pełnomocnictwa do reprezentowania A. Limited oraz że był dyrektorem A. Limited od dnia […]do dnia […] r. (k. […]).
 
W dniu […] r. została sporządzona ekspertyza grafologiczna, która stwierdza, że podpis A1 widniejący na kopii pełnomocnictwa udzielonego Obwinionemu przez A. Limited z siedzibą na C., w dniu […] r. nie jest oryginalnym podpisem A1 (k. […]).
 
Postanowieniem z dnia […] r., Sąd Okręgowy w Ł., działając z wniosku A., Limited z udziałem Fundacji H. im. H., udzielił zabezpieczenia roszczenia poprzez ustanowienie zakazu zbywania oraz obciążania […] lokali. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Okręgowy wskazał na uprawdopodobnienie roszczenia o stwierdzenie nieważności umowy darowizny z dnia […] r. ze względu na nieprawidłowe umocowanie Obwinionego działającego w imieniu A1 Limited (k. […]).
 
W dniu […] r. […] złożył oświadczenie przed notariuszem, które to oświadczenie miało być okazane wedle uznania Obwinionego. Z treści oświadczenia wynika m.in., że […]:
  1. jest jedynym Dyrektorem spółki A. Limited od dnia […] r., a od tej daty nie nastąpiły żadne zdarzenia powodujące wygaśnięcie jego mandatu,
  2. w dniu […] r. ustanowił Obwinionego (radcę prawnego) pełnomocnikiem A. Limited, a od tej daty nie nastąpiły żadne zdarzenia powodujące wygaśnięcie jego mandatu,
  3. akt darowizny dokonany przez Obwinionego jest zgodny z wolą A Limited,
  4. inne osoby niż Obwiniony działają w złej wierze, a czynności przez nie dokonane są nieważne (k. […]).
 
W dniu […] r. została sporządzona kolejna ekspertyza grafologiczna, która stwierdza, że podpis A1 widniejący na kopii pełnomocnictwa udzielonego Obwinionemu przez A. Limited z siedzibą na C., w dniu […] r. nie jest oryginalnym podpisem A1. (k. […]).
 
W dniu […] r. została sporządzona ekspertyza kryminalistyczna dokumentów, z której wynika, że podpis złożony pod dokumentem pełnomocnictwa udzielonego Obwinionemu przez A. Limited z siedzibą na C., (k. […]) nie został złożony przez osobę, która złożyła podpis m.in. na paszporcie A1 (k. […]).
 
Pozwem z dnia […] r. (wniesionym w tej samej dacie) A. Limited reprezentowana przez K1 z substytucji K2, wytoczyła przeciwko Fundacji H., im. H., powództwo o ustalenie nieważności umowy darowizny z dnia […] r., na podstawie której strona pozwana uzyskała nieodpłatnie własność […] lokali od powodowej A. Limited. W uzasadnieniu pozwu wskazano m.in. na nieskuteczność umocowania Obwinionego do działania w imieniu A. Limited z tego powodu, że w dniu udzielenia pełnomocnictwa Obwinionemu, tj. […] r., A. Limited nie była reprezentowana przez A1. Ponadto, A1 zaprzeczył udzieleniu pełnomocnictwa Obwinionemu, ekspertyzy sporządzone na zlecenie powoda wykazały, że podpis widniejący na dokumencie pełnomocnictwa udzielonego Obwinionemu nie został złożony przez A1 (k. […]). 
 
W dniu […] r. Obwiniony spotkał się z T1 oraz T2 (przedstawicielami kancelarii G. LLC.), którym przedstawił szczegóły i dokumenty związane ze sprawą wszczętą następnie przed Sądem Okręgowym w L. za sygn. akt […] (k. […]).
 
W dniu […] r., Obwiniony złożył przysięgę i oświadczenie przed Sądem Rejonowym w L., w sprawie pomiędzy: Pokrzywdzonymi oraz O. Limited (występującymi jako powodowie) a C., D. (C.) Ltd., M., S., T3., A. Limited, V. Limited, T. P. Ltd., Rejestr Spółek oraz Syndyków Mas Upadłościowych (występującymi jako pozwani). W dokumencie obejmującym oświadczenie, Obwiniony stwierdził w szczególności, że:
  1. jest z zawodu prawnikiem,
  2. celem złożenia oświadczenia jest wydanie decyzji o tymczasowych i innych środkach naprawczych,
  3. jest dyrektorem i sekretarzem Pokrzywdzonej O GmbH,
  4. A1 wydał Obwinionemu polecenia, aby założyć fundację non-profit w P., do której Obwiniony przeniósłby nieruchomości, które zostały odnalezione jako należące do A. Limited; po przekazaniu nieruchomości Obwiniony dokonałby ich sprzedaży w celu uzyskania środków z przeznaczeniem na rozliczenie podatku VAT w P., co miało uwolnić dyrektorów spółek z nieokreślonej grupy od odpowiedzialności za niezgodne z prawem działania N.,
  5. załącza do oświadczenia załącznik nr […], który stanowi zaświadczenie o prawie reprezentowania Pokrzywdzonej O. GmbH stwierdzające, że A2., jest udziałowcem Pokrzywdzonej O. GmbH, a Obwiniony jest jej dyrektorem i sekretarzem,
  6. załącza do oświadczenia załącznik nr […], który stanowi zaświadczenie o prawie reprezentowania Pokrzywdzonej C. Limited stwierdzające, że A1 jest udziałowcem Pokrzywdzonej C. Limited, a Obwiniony jest jej dyrektorem i sekretarzem.
 
W treści powyższego oświadczenia, Obwiniony przedstawił obszerne wywody dotyczące formalnych aspektów zmian korporacyjnych i właścicielskich w spółkach zaangażowanych w postępowanie prowadzone przez Sąd w L. (k. […]).
 
W dniu […] r., Sąd Okręgowy w L., (C.) sporządził dokument w sprawie pomiędzy: Pokrzywdzoną O. GmbH, Pokrzywdzoną C. Limited oraz O. Limited (występującymi jako powodowie) a C., D. (C.) Ltd., M., S., T3, A. Limited, V. Limited, T. P. Ltd., Rejestr Spółek oraz Syndyków Mas Upadłościowych (występującymi jako pozwani), prowadzonej pod nr. pozwu: […]. Z treści powyższego dokumentu wynika, że na jego mocy, Sąd Okręgowy w L[…] dokonał czynności o charakterze zabezpieczającym zakazując pozwanym dokonywania określonych czynności rozporządzających, dotyczących majątku pozwanych (w tym tytułów uczestnictwa w spółkach) oraz aktów reprezentacji. Powodowie byli reprezentowani przez adwokatów G. LLC. Dokument został opatrzony apostille  […] r. (k. […]).
 
Następnie, w dniu […] r. Sąd Okręgowy w L., (C.) sporządził dokument w powołanej wyżej sprawie, w którym Sąd ten stwierdził prawomocność orzeczenia z dnia […] r. oraz zobowiązał pozwanych do złożenia oświadczeń oraz wyjawienia dokumentów dotyczących zmian właścicielskich w gronie pozwanych. Powodowie byli reprezentowani przez adwokatów G. LLC. Dokument został opatrzony apostille  […] r. (k. […]).
 
W dniu […] r., Obwiniony został powołany do Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej P. w Ł. (k. […]).
 
Postanowieniem z dnia […] r., Sąd Okręgowy w Ł., (sygn. akt […]) oddalił wniosek pozwanej Fundacji H. im. H., o zawieszenie postępowania o ustalenie nieważności umowy darowizny z […] r. do zakończenia postępowania prowadzonego przez Sąd Okręgowy w L. (C.) w przedmiocie kontroli nad powodową spółką (sygn. […]) (k.[…]).
 
Sąd Najwyższy w Republice W. wydał w dniu […] r. wyrok zaoczny w sprawie z powództwa M. Foundation w P., przeciwko A2 oraz A1 (sprawa cywilna […]). Na mocy tego wyroku, Sąd Najwyższy w Republice W., postanowił, że:
  1. na dzień […] r. powód jest jedynym udziałowcem w Pokrzywdzonej O. GmbH,
  2. pozwana A2 była dyrektorem Pokrzywdzonej O. GmbH do […] r.,
  3. na dzień […] r. P.T. P., Ltd. jest jedynym dyrektorem Pokrzywdzonej O. GmbH,
  4. F., jest jedynym Dyrektorem Pokrzywdzonej C. Limited,
  5. Obwiniony nigdy nie był mianowany na Dyrektora czy wyższego urzędnika w Pokrzywdzonej O. GmbH oraz Pokrzywdzonej C. Limited,
  6. powód M. Foundation w P., jako jedyny udziałowiec Pokrzywdzonych może wedle swojego uznania zgłaszać nowe adresy siedziby do RMI Rejestru spółek.
 
Dokument obejmujący wyrok został opatrzony apostille  […] r. ([…]).
 
Postanowieniem z dnia […] r., Sąd Okręgowy w W., stwierdził brak podstaw do odmowy uznania orzeczenia Sądu Okręgowego w L. z dnia […] r. w sprawie nr […] oraz stwierdził brak podstaw do odmowy uznania orzeczenia Sądu Okręgowego w L., z dnia […] r. w sprawie nr […] (k. […]).
 
W dniu […] r. Sąd Najwyższy w Republice W., wydał postanowienie (sprawa cywilna […]), którym odrzucił wniosek o unieważnienie wskazanego wyżej wyroku zaocznego z dnia […] r. w sprawie z powództwa M. Foundation w P. przeciwko A2 oraz A1. Dokument obejmujący postanowienie został opatrzony apostille […] r. ([…]).
 
W dniu […] r. spółka T. Inc. z siedzibą w M., Republika W., sporządziła zaświadczenie o prawie reprezentowania spółki O. GmbH zarejestrowanej na W., […] r. pod nr. rejestracyjnym […] (dalej: Pokrzywdzona O. GmbH), z którego wynika, że: (i) Pokrzywdzona O. GmbH spełnia wymogi ustawowe W., (ii) udziałowcem, Dyrektorem oraz wyższym urzędnikiem Pokrzywdzonej O. GmbH jest M. Foundation (Folio nr […]) z siedzibą w P. C., Republika P. Zaświadczenie zostało opatrzone apostille […] r. (k. […]).
 
We wskazywanej wyżej dacie, spółka T. Inc. z siedzibą w M., Republika W., sporządziła zaświadczenie o prawie reprezentowania spółki C. Limited zarejestrowanej na W., […] r. pod nr. rejestracyjnym […] (dalej: Pokrzywdzona C. Limited), z którego wynika, że: (i) Pokrzywdzona C. Limited spełnia wymogi ustawowe W., (ii) udziałowcem, Dyrektorem oraz wyższym urzędnikiem Pokrzywdzonej O. GmbH jest M. Foundation (Folio nr[…]) z siedzibą w P. C., Republika P. Zaświadczenie zostało opatrzone apostille […] r. (k.[…]).
 
W okresie od […] r. do […] r. T4 prowadziła wymianę korespondencji e-mail z adwokatami T2 oraz T1 w sprawie niezgodnego z prawem reprezentowania Pokrzywdzonych O. GmbH i C. Limited przed Sądem. W korespondencji tej T1 wskazał na orzeczenie Sądu W., z […] r., które uchyla orzeczenie z dnia […] r. (k. […]). W odpowiedzi na powyższe T4 podniosła, że dokumenty załączone przez T1 stanowią jedynie wniosek złożony do Sądu W., a nie orzeczenie uchylające poprzednie orzeczenie (k. […]). Ostatecznie, T1 poinformował T4, że nie reprezentuje powodów w przedmiotowej sprawie – sprawa jest prowadzona przez inną kancelarię prawniczą (k. […]).
 
W wiadomości e-mail z dnia […] r. A3 (z kancelarii A&K) poinformowała T2 na polecenie Obwinionego o tym, że w sądzie na W., toczy się spór dotyczący prawnej reprezentacji i kontroli nad Pokrzywdzonymi spółkami, które są powodami w sprawie […], w której zapadł wyrok zaoczny w dniu […] r. Obwiniony złożył wniosek o uchylenie tego orzeczenia, który to wniosek został uwzględniony. W wyniku tego funkcjonują dwa przeciwstawne zarządy Pokrzywdzonych, jeden oparty na wyroku zaocznym, a drugi z przeciwnymi poglądami w sprawie […]. Obwiniony uważa siebie za jedynego prawowitego dyrektora Pokrzywdzonych. W związku z powyższym, autor wiadomości skierował prośbę o powstrzymanie się od dalszych czynności w sprawie […] oraz o udostępnienie wszelkich materiałów i dokumentów dotyczących tej sprawy (k. […]).
 
W dniu […] r. adwokaci T2 i T1 sporządzili odpowiedź na skargę T4, adresowaną do Komisji Dyscyplinarnej Izby Adwokackiej na C. W piśmie tym, stwierdzono m.in., że:
  1. adwokaci T2 i T1 nie zastosowali się do polecenia skarżącej nakazującego wycofanie sprawy […] z Sądu Okręgowego w L.,
  2. sprawa ta została wniesiona zgodnie z instrukcjami otrzymanymi od Obwinionego, który w tym czasie ([…] r.) był dyrektorem powodowych spółek,
  3. zaświadczenia o prawie reprezentowania Pokrzywdzonych zostały przekazane przez Obwinionego, oryginały zaświadczeń zostały złożone w Sądzie do sprawy […] jako dowody dla wsparcia wniosku o tymczasowe postanowienie,
  4. umowy o współpracy w sprawie pozwu zostały podpisane przez Obwinionego działającego w imieniu Pokrzywdzonych w roli dyrektora,
  5. w roku […] G., który przedstawił adwokatów T1 i T2 Obwinionemu, poinformował o pogorszeniu relacji z Obwinionym oraz o zaangażowaniu kolejnej kancelarii – A&K w sprawę,
  6. w wiadomości e-mail z dnia […] r. kancelaria A&K poinformowała o zawieszeniu postanowienia Sądu W. w wyniku wniosku Obwinionego,
  7. w świetle powyższego, adwokaci T1 i T2 wskazali na spór co do własności i kontroli Pokrzywdzonych oraz na okoliczność, że sprawa nie została rozstrzygnięta ostatecznym postanowieniem Sądu W., (k. […]).
 
Pismem z dnia […] r. T4, działając za M. FOUNDATION - dyrektora Pokrzywdzonych, sformułowała wezwanie do zaniechania naruszeń prawa przez Obwinionego. W treści wezwania, Obwiniony został poinformowany lub wezwany do tego, że:
  1. nigdy nie był uprawniony do reprezentacji Pokrzywdzonych,
  2. Pokrzywdzone nie chcą, żeby Obwiniony działał w ich imieniu i na ich rzecz,
  3. Pokrzywdzone nie potwierdzają jakichkolwiek działań podjętych w imieniu i na ich rzecz,
  4. Pokrzywdzone wzywają go do poinformowania m.in. Sądu na C., (sygn. akt […]) oraz wymienionych kancelarii, że nie jest i nie był osobą uprawnioną do reprezentacji Pokrzywdzonych,
  5. wezwany do wydania oryginałów dokumentów, wszelkiej dokumentacji, notatek, plików elektronicznych oraz komunikacji mailowej,
  6. złożenia sprawozdania z czynności podjętych w imieniu i na rzecz Pokrzywdzonych,
  7. Pokrzywdzone podejmą kroki prawne w celu ochrony ich interesów oraz naprawienia szkody wyrządzonej bezprawnym działaniem Obwinionego,
  8. z ostrożności – o odwołaniu wszelkich pełnomocnictw udzielonych Obwinionemu na rzecz jakiejkolwiek osoby w dowolnym czasie (k. […]).
 
Obwiniony udzielił odpowiedzi na powyższe wezwanie T4 w piśmie z dnia […] r., w którym wskazał na brak umocowania M. Foundation do reprezentowania Pokrzywdzonych oraz na kwestię sporu sądowego, obejmującego kwestię kontroli nad Pokrzywdzonymi. Obwiniony podniósł, że wyrok zaoczny […] nie jest prawomocny i został zaskarżony sprzeciwem wniesionym do Wysokiego Trybunału W., w dniu […] r. Obwiniony czerpie swoje umocowanie do działania w imieniu Pokrzywdzonych z pełnomocnictw udzielonych mu przez A2 oraz A1 (k. […]).
 
W nawiązaniu do powyższej odpowiedzi Obwinionego, T4 wskazała w piśmie nadanym do Obwinionego w dniu […] r., że jego twierdzenia wprowadzają w błąd, ponieważ postępowanie prowadzone przez Obwinionego na W., zmierza do wznowienia zakończonego postępowania sądowego. Dokumenty przedstawione przez Obwinionego świadczą jednoznacznie o złożeniu apelacji od odmowy wznowienia postępowania, co nie wpływa na prawomocność wyroku. T4 ponownie wezwała Obwinionego do wykonania obowiązków określonych w piśmie z dnia z dnia […] r.   (k. […]).   
 
W nieokreślonej dacie został sporządzony dokument podpisany przez r.pr. K1 (Kancelaria K2), z którego wynika, że:
  1. r.pr. K1 jest pełnomocnikiem procesowym spółki A Limited z siedzibą na C., w czterech postępowaniach sądowych,
  2. w toku powołanych wyżej postępowań Obwiniony przedstawił dokumenty pełnomocnictw udzielonych do reprezentowania A. Limited przez A1,
  3. z Certyfikatu określającego Dyrektorów A. Limited z dnia […] r. wynika, że dyrektorem A. Limited w okresie od dnia […] do dnia […] r. był A1, co wyłączało możliwość udzielenia pełnomocnictw przez A1 do reprezentowania A. Limited w dniach […] i […] r.,
  4. w oświadczeniu złożonym przed notariuszem, A1 oświadczył, że nie udzielił Obwinionemu pełnomocnictwa do reprezentowania A. Limited oraz że był dyrektorem powołanej wyżej spółki od dnia […] do dnia […] r.,
  5. z ekspertyz grafologicznych sporządzonych na zlecenie spółki A. Limited wynika, że dokument pełnomocnictwa udzielonego Obwinionemu w dniu […] r. nie został podpisany przez A1,
  6. w związku z wnioskiem płynącym z powołanych wyżej ekspertyz, Sąd Rejonowy dla Ł-Ś w Ł., skierował zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa,
  7. Obwiniony, posługując się dokumentem pełnomocnictwa z dnia […] r., zawarł w dniu […] r. umowę darowizny […] lokali mieszkalnych w imieniu A. Limited z Fundacją H. im. H., z siedzibą w W., którą reprezentował Obwiniony jako jej prezes,
  8. osoby reprezentujące spółkę A. Limited jako jej dyrektorzy złożyły oświadczenie o tym, że Obwiniony nie jest osobą upoważnioną do reprezentowania tej spółki, Obwiniony nie posiadał umocowania do zawarcia umowy darowizny w imieniu A. Limited, która odmawia potwierdzenia tej czynności,
  9. na gruncie przedstawionego wyżej stanu faktycznego zostały wszczęte postępowania cywilne.
 
Ze wskazania zawartego w treści tego dokumentu wynika, że jego autor prezentuje informacje pozyskane od osób działających w imieniu i na rzecz A. Limited dotyczące czynności podejmowanych w jej imieniu przez Obwinionego oraz osób działających z jego upoważnienia (k. […]).
 
W dniu […] r. zostało wydane zaświadczenie o prawie reprezentowania Pokrzywdzonej O. GmbH przez T4. Zaświadczenie to zostało opatrzone klauzulą apostille w tej samej dacie (k. […]).
 
Również w dniu […] r. zostało wydane zaświadczenie o prawie reprezentowania Pokrzywdzonej C. Limited przez T4. Zaświadczenie to zostało opatrzone klauzulą apostille w tej samej dacie (k. […]).
 
W dniu […] r. Sąd Najwyższy Republiki W. wydał opinię w sprawie o nr. […], w której stronami byli M. Foundation w P. jako powód-pozwany w postępowaniu apelacyjnym przeciwko A2 i A1 jako pozwani-apelanci. Z treści tejże opinii wynika, że M. Foundation zatrudniła Obwinionego do rejestracji Pokrzywdzonych. Początkowo, A2 i A1 pełnili funkcje dyrektora i sekretarza odpowiednio Pokrzywdzonej O. GmbH oraz Pokrzywdzonej C. Limited. Następnie, wyżej wymienione osoby przeniosły swoje udziały na M. Foundation, która powinna zostać jedynym wspólnikiem Pokrzywdzonych spółek. W roku […] A2 i A1 zrezygnowali z pełnionych funkcji bądź zostali z nich zwolnieni. Później, Obwiniony złożył sfałszowane deklaracje o prawie reprezentowania Pokrzywdzonych spółek w Rejestrze Spółek W. Polegając na fałszywych deklaracjach, Rejestr wydał Zaświadczenia o prawie do reprezentowania spółek w […] r., które nieprawidłowo wskazywały Obwinionego jako dyrektora każdej ze spółek, A2 jako jedynego wspólnika Pokrzywdzonej O. GmbH oraz A1 jako jedynego wspólnika Pokrzywdzonej C. Limited. Obwiniony wykorzystał fałszywe Zaświadczenia do zdobycia kontroli nad Pokrzywdzonymi spółkami i do przeniesienia własności w P. o wartości szacowanej na około […] euro do fundacji kontrolowanej przez niego. W związku z tym, M. Foundation wytoczył powództwo o ustalenie, że Obwiniony nigdy nie był nie był powołany na dyrektora czy członka kierownictwa Pokrzywdzonych, a M. Foundation była jedynym wspólnikiem Pokrzywdzonych od […] r. W sprawie tej został wydany wyrok zaoczny w dniu […] r. Pozwani wnieśli o unieważnienie tego wyroku. Sąd Najwyższy odrzucił ten wniosek […] r., a pozwani wnieśli odwołanie. Dalej, Sąd stwierdził, że  A2 i A1 byli zaangażowani, a przynajmniej świadomi czynów Obwinionego. Zaangażowanie A2 i A1 w wydanie fałszywych Zaświadczeń miało wpływ na Pokrzywdzone spółki poprzez unieważnienie przeniesienia ich udziałów do M. Foundation. Ostatecznie, Sąd podtrzymał postanowienie Sądu Wyższego z […] r. odrzucające wniosek o unieważnienie wyroku zaocznego (k. […]).
 
W dniu […] r. D., legitymujący się jako Specjalny Agent upoważniony przez Republikę W., oraz jako adwokat dopuszczony do praktyki w Republice W., pod nr. […], sporządził zaświadczenie, w którym potwierdził, że wyrok zaoczny Sądu Wyższego z dnia […] r. (sprawa cywilna […]) jest ostateczny i nie można się od niego odwołać (k. […]).
 
Według stanu na dzień […] r., Obwiniony reprezentował A. Limited jako pełnomocnik w sprawie prowadzonej przez Sąd Okręgowy w W. (sygn. akt […]) z powództwa wyżej wymienionej spółki przeciwko Bankowi Gospodarstwa Krajowego w W., w którym to postępowaniu po stronie powoda przystąpiła Fundacja H. im. H. (k. […]).
 
Obwiniony występuje jako radca prawny również w postępowaniach prowadzonych z udziałem A. Limited oraz Fundacji H. im. H. przez Sąd Okręgowy w Ł. (sygn. akt […] oraz […]) (k. […]).
 
W korespondencji e-mail z dnia […] oraz […] r. T4 po raz kolejny wezwała Obwinionego do zwrotu dokumentów Pokrzywdzonych powołując się na ostateczną decyzję Sądu Najwyższego z W. (k. […]).
 
Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy na kartach wymienionych szczegółowo powyżej. Dowody z dokumentów, które nie zostały w powołane akapitach poprzedzających, potwierdzają okoliczności objęte ustaleniami Sądu bądź są pozbawione doniosłości dla sprawy.
 
Sąd dał wiarę wszystkim dokumentom, z których przeprowadził dowód, ponieważ nie znalazł podstawy dla ich kwestionowania. Strony nie kwestionowały dowodów z dokumentów.
 
Sąd oparł się również i dał wiarę zeznaniom złożonym przez T4, które były zgodne z treścią dowodów z dokumentów. Zeznania T4 były wewnętrznie spójne i logiczne, zostały złożone w sposób spontaniczny. Niewiarygodne były wypowiedzi dotyczące braku wiedzy, do kogo należą tytuły uczestnictwa w Pokrzywdzonych. Okoliczność ta nie była doniosła do rozstrzygnięcia w sprawie.
 
Wyjaśnienia Obwinionego nie dostarczyły informacji istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Obwiniony zasłaniał się niepamięcią. Sąd nie uznał za wiarygodne wyjaśnień dotyczących sfałszowania dokumentu pełnomocnictwa (k. […]) oraz zaangażowania Obwinionego w ujawnione sprawy wyłącznie z chęci udzielenia pomocy przyjacielskiej, z powodów przedstawionych w dalszych wywodach.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
 
Na gruncie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd doszedł do przekonania, że w ustalonym stanie faktycznym Obwiniony dopuścił się czynów sprzecznych z zasadami wykonywania zawodu radcy prawnego.
 
U podstaw rozstrzygnięcia Sądu legły następujące powody.
 
Osąd ujawnionych czynów Obwinionego wymagał przede wszystkim ustalenia, czy Obwiniony występował w sprawie jako radca prawny, wykonując czynności zawodowe, czy też sprawa pozostaje wyłącznie w sferze działalności prywatnej Obwinionego.
 
W ocenie Sądu, czyny zarzucone Obwinionemu zostały popełnione w ramach wykonywania zawodu. Zważyć należało przede wszystkim na szeroki kontekst działań Obwinionego. W ustalonym stanie faktycznym Obwiniony dokonywał różnorodnych czynności, w tym obejmujących reprezentację spółek zarejestrowanych w Republice W., zaangażowanie profesjonalnych pełnomocników i prowadzenie postępowania sądowego w Republice C., a także czynności wywołujących skutki prawne (m.in. zawarcie umowy darowizny nieruchomości w imieniu spółki A., Limited na rzecz Fundacji H. im. H.). Czynności Obwinionego były podejmowane również w obszarze odległym od terytorium P. (Republika W. oraz Republika C.), z zaangażowaniem osób zamieszkujących poza granicami kraju (A1 legitymujący się paszportem wydanym przez Republikę K. – k. […]). Nie sposób przyjąć, w świetle doświadczenia życiowego, że wyłączną przyczyną tak intensywnego zaangażowania Obwinionego w sprawie były wyłącznie przyjacielskie relacje z G.
 
Obwiniony posiadł niewątpliwie obszerną wiedzę w zakresie spraw, w których uczestniczył. Świadczy o tym przede wszystkim treść oświadczenia z k. […]. Przy tym, wiedza Obwinionego obejmowała, co należy podkreślić, znajomość formalnych aspektów prowadzenia spraw spółek występujących w niniejszej sprawie, funkcjonujących pod obcym reżimem prawnym. Powzięcie tak obszernej wiedzy z całą pewnością wymagało ponad przeciętnego zaangażowania w sprawę, dalece odbiegającego od standardu przysługi przyjacielskiej.
 
Obwiniony wyraźnie wskazał na wstępie oświadczenia powołanego w akapicie poprzedzającym, że wykonuje zawód prawnika (k. […]).
 
W kontekście wskazanej wyżej skali działań zważyć również należało, że Obwiniony nie odstąpił od zajmowania się powierzonymi mu sprawami pomimo pogorszenia relacji z G., (k. […] oraz wyjaśnienie Obwinionego na k. […]), które miały stanowić przyczynę dla zaangażowania Obwinionego w sprawie.
 
Dostrzec należało, że w treści dokumentów pełnomocnictw, jakie miały zostać udzielone Obwinionemu przez A1 w dniu […] r., wyraźnie wskazano, że pełnomocnik jest radcą prawnym prowadzącym kancelarię prawną (k. […] oraz […]). Podkreślenia wymaga również fakt, że dokument pełnomocnictwa z k. […] został poświadczony za zgodność z oryginałem przez Obwinionego w formie czynności zawodowej (k. […]).
 
Dalej, wypowiedź Obwinionego zawarta w oświadczeniu na k. […], zgodnie z którą A1 wydał Obwinionemu polecenie aby założyć fundację non-profit w P., do której Obwiniony przeniósłby nieruchomości należące do A. Limited, wskazuje na relacje między radcą prawnym i klientem.
 
Obwiniony, prezentując kontekst swoich działań wskazał, że bronił przed wrogim przejęciem „swoich klientów” (vide: odpowiedź na wniosek o ukaranie z k. […]).
 
Z dokumentu sporządzonego przez r.pr. K1 (Kancelaria K2) na k. […] wynika m.in., że Obwiniony podając się za pełnomocnika spółki A. Limited składał dokumenty pełnomocnictw udzielonych mu w dniu […] r. w postępowaniach prowadzonych przez: Sąd Okręgowy w W., (sygn. akt […]), Sąd Okręgowy w Ł., (sygn. akt […]) oraz Sąd Rejonowy dla Ł. – Ś. Powyższe potwierdza w części wydruk strony – Portalu Sądów Apelacji W., dotyczący sprawy prowadzonej przez Sąd Okręgowy w W., za sygn. akt […] (k. […]), z którego wynika, że Obwiniony występował w sprawie jako pełnomocnik A. Limited jeszcze w […] r. mimo, że jego relacje z G., nie były przyjacielskie od roku […] (k. […] oraz wyjaśnienie Obwinionego na k. […]).
 
Z tych wszystkich względów, Sąd doszedł do przekonania, że działanie Obwinionego ustalone w stanie faktycznym sprawy stanowiło w istocie swej wykonywanie zawodowych czynności radcy prawnego. Powyższej oceny nie zmienia zaangażowanie kancelarii prawnych do prowadzenia sprawy przed Sądem w L. Okoliczność ta wynika z oczywistych względów związanych z barierą językową oraz obcą jurysdykcją. Podobnie ocenić należało kwestionowany udział Obwinionego w organach Pokrzywdzonych. W ocenie Sądu, działalność Obwinionego w tym wymiarze stanowiła element całokształtu jego aktywności, która miała formę świadczenia pomocy prawnej w ramach wykonywanego zawodu.
 
W powyższym kontekście należało odczytywać znaczenie i konsekwencje czynów zarzuconych Obwinionemu.
 
Ad. Zarzut 1) wniosku o ukaranie
 
Obwiniony w nieustalonej dacie zaczął działać w imieniu i na rzecz każdej z Pokrzywdzonych.
 
Obwiniony uzyskał  zaświadczenia o prawie reprezentowania Pokrzywdzonych (k. […] i […] vs tłumaczenie na k. […]). Sąd Najwyższy Republiki W., w opinii z dnia […] r. wskazał m.in., że Obwiniony złożył sfałszowane deklaracje o prawie reprezentowania Pokrzywdzonych, co stanowiło podstawę do wydania zaświadczeń wskazujących w sposób nieprawidłowy Obwinionego jako dyrektora każdej ze spółek. Celem działania Obwinionego miało być przejęcie kontroli nad Pokrzywdzonymi i przeniesienie prawa własności o przybliżonej wartości […] euro na rzecz fundacji kontrolowanej przez Obwinionego (k. […]). Powołany dokument wskazuje w sposób jednoznaczny na nieprawidłowość postępowania Obwinionego.
 
Tutejszy Sąd podjął próbę uzyskania potwierdzenia prawomocności orzeczenia zapadłego przed Wyższym Sądem Republiki W. Sąd nie uzyskał odpowiedzi na swój wniosek, kierowany również drogą dyplomatyczną. Powyższa okoliczność nakazywała sięgnięcie po materiał dowodowy, który pozwoliłby na usunięcie płynących stąd wątpliwości. W ocenie Sądu, za wiarygodnością przesądzeń zawartych w dokumentach postępowań prowadzonych przez Sądy Republiki W., świadczyły następujące okoliczności w sprawie. Zważyć należało w pierwszej kolejności na zaświadczenie sporządzone przez D., legitymującego się jako Specjalny Agent upoważniony przez Republikę W., oraz jako adwokat dopuszczony do praktyki w Republice W., w którym to zaświadczeniu potwierdził, że wyrok zaoczny Sądu Wyższego z dnia […] r. (sprawa cywilna […]) jest ostateczny i nie można się od niego odwołać (k. […]). Ponadto, zaświadczenia zgromadzone w aktach sprawy na k. […] oraz k. […] wskazywały na inne podmioty upoważnione do reprezentacji Pokrzywdzonych. Wystawienie takich zaświadczeń powinno zostać poprzedzone rozstrzygnięciem kwestii reprezentacji. Obwiniony nie kwestionował mocy orzeczeń wydanych przez Sądy Republiki W., podnosząc jedynie nieprawomocność zapadłych rozstrzygnięć z powodu wniosku o ponowne rozpoznanie wniesionego przez A2 oraz A1 (wyjaśnienia Obwinionego na k. […]). Treść opinii Sądu Najwyższego Republiki W., (nr […]) wskazuje, że Sąd ten utrzymał w mocy postanowienie Sądu Wyższego z […] r. odrzucające wniosek o unieważnienie Wyroku Zaocznego (k. […]). Obwiniony nie zgłosił podjęcia dalszych kroków w celu zwalczenia orzeczenia, którego treść była dla niego obciążająca.
 
W ocenie tutejszego Sądu przedstawione wyżej okoliczności pozwalały na wyciągnięcie wniosku o ostateczności rozstrzygnięcia zapadłego przed Sądami Republiki W.
 
W świetle powyższego odczytywać należało czynności podejmowane przez Obwinionego za Pokrzywdzone. Nie będąc osobą uprawnioną do reprezentacji Pokrzywdzonych, Obwiniony podjął działanie polegające na wszczęciu postępowania przed Sądem w L., (sygn. akt […]) w ramach z góry powziętego zamiaru doprowadzenia do przeniesienia nieruchomości ze spółki A. Limited na rzecz reprezentowanej przez siebie fundacji.
 
Takie postępowanie radcy prawnego jest dla niego dyskredytujące w opinii osób postronnych, podważa do niego zaufanie jako osoby reprezentującej zawód zaufania publicznego. W konsekwencji, działanie Obwinionego godziło w godność zawodu radcy prawnego jako takiego. Powyższe świadczyło za naruszeniem art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
 
Czyn został popełniony w okresie, który rozpoczął bieg w dniu […] r. (data spotkania Obwinionego z T1 i T2 – k. […]). Obwiniony w piśmie z dnia […] r. kwestionował umocowanie działających za Pokrzywdzone w sposób nakazujący przyjęcie, że nadal uważa siebie za uprawnionego do reprezentowania Pokrzywdzonych. Tym niemniej, Sąd uznał, że czyn został popełniony do […] r. opierając się na zeznaniach T4, których wynika, że w […] r. nastąpiło zakończenie postępowania prowadzonego przez Sąd Okręgowy w L., ze względu na cofnięcie pozwu.
 
Ad. Zarzut 2) wniosku o ukaranie
 
Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że Obwiniony nie odpowiedział pozytywnie na wezwanie T4 z dnia […] r. (doręczone w dniu […] r.) w zakresie przedstawienia sprawozdania z czynności podjętych w imieniu Pokrzywdzonych, pomimo przedstawienia przez wzywającą dokumentów potwierdzających umocowanie do działania (k. […]). W dalszej korespondencji, w formie wiadomości e-mail z dnia […] oraz […] r., T4 po raz kolejny wezwała Obwinionego do zwrotu dokumentów Pokrzywdzonych powołując się na ostateczną decyzję Sądu Najwyższego z W., (k. […]).
 
W związku z powyższym, Sąd doszedł do przekonania, że Obwiniony powinien przedstawić sprawozdanie najpóźniej po powzięciu informacji o decyzji Sądu Najwyższego z W., z dnia […] r. (k. […]), co nastąpiło w dniu […] r. Konsekwentnie, Sąd przyjął, że przedmiotowy czyn został popełniony w okresie od dnia […] r. do dnia orzekania przez Sąd.
 
W ocenie Sądu, rozważany czyn Obwinionego godzi w sposób oczywisty w obowiązek wynikający z art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, zgodnie z którym radca prawny, na żądanie klienta, obowiązany jest informować go o przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych. W ocenie Sądu, powyższy obowiązek jest aktualny także wobec radcy prawnego względem jego klienta w przypadku, w którym dojdzie do ustalenia braku podstaw prawnych dla działania przez radcę w imieniu lub na rzecz klienta. Niezaspokojenie żądania przez Obwinionego świadczy o nierzetelności, nieuczciwości, braku profesjonalizmu  oraz zachowaniu sprzecznym z dobrymi obyczajami i standardami etycznymi obowiązującymi radców prawnych (art. 6 i 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radców Prawnych), które godzi w godność zawodu radcy prawnego (art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radców Prawnych).  
 
Obwiniony nie wywiązał się z rzeczonego obowiązku do dnia orzekania.
 
Ad. Zarzut 3) wniosku o ukaranie
 
Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że Obwiniony nie odpowiedział pozytywnie na wezwanie T4 z dnia […] r. (doręczone w dniu […] r.) także w zakresie wydania Pokrzywdzonym dokumentów, notatek, plików i korespondencji elektronicznej, pomimo przedstawienia przez wzywającą dokumentów potwierdzających umocowanie do działania (k. […]). W dalszej korespondencji, w formie wiadomości e-mail z dnia […] oraz […] r. T4 po raz kolejny wezwała Obwinionego do zwrotu dokumentów Pokrzywdzonych Spółek powołując się na ostateczną decyzję Sądu Najwyższego z W., (k. […]).
 
W związku z powyższym, analogicznie jak w przypadku zarzutu 2) wniosku o ukaranie, Sąd doszedł do przekonania, że Obwiniony powinien wydać materiały objęte żądaniem  najpóźniej po powzięciu informacji o decyzji Sądu Najwyższego z W., z dnia […] r. (k. […]), co nastąpiło w dniu […] r. Konsekwentnie, Sąd przyjął, że przedmiotowy czyn został popełniony w okresie od dnia […] r. do dnia orzekania przez Sąd.
 
Rozważany czyn Obwinionego godzi w sposób oczywisty w obowiązek wynikający z art. 46 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, zgodnie z którym radca prawny nie może odmówić wydania klientowi na jego wniosek, po zakończeniu stosunku prawnego na podstawie którego prowadził sprawę, otrzymanych od niego dokumentów oraz pism procesowych w sprawach, które prowadził. W ocenie Sądu, powyższy obowiązek jest aktualny bez względu na istnienie stosunku prawnego, na podstawie którego radca świadczył pomoc. Niezaspokojenie żądania przez Obwinionego świadczy o nierzetelności, nieuczciwości, braku profesjonalizmu oraz zachowaniu sprzecznym z dobrymi obyczajami i standardami etycznymi obowiązującymi radców prawnych (art. 6 i 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radców Prawnych), które godzi w godność zawodu radcy prawnego (art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radców Prawnych).  
 
Obwiniony nie wywiązał się z rzeczonego obowiązku do dnia orzekania.
 
Ad. Zarzut 4) wniosku o ukaranie
 
Obwiniony, działając za Pokrzywdzone, doprowadził do wszczęcia postępowania przed Sądem w L., w którym to postępowaniu jako strona pozwana występowała m.in. spółka A. Limited. Postępowanie to toczyło się do […] r. (zeznanie T4 na k. […]). Równolegle, Obwiniony reprezentował powodową spółkę A. Limited w postępowaniu prowadzonym przez Sąd Okręgowy w W., (sygn. akt […]) przeciwko Bankowi Gospodarstwa Krajowego, co najmniej do […] r. (k. […]). W związku z powyższym Sąd uznał, że Obwiniony popełnił przedmiotowy czyn w okresie do dnia […] r.
 
W świetle powyższego, Obwiniony podjął się jednoczesnego reprezentowania spółek, które są przeciwnikami procesowymi. W takiej konstelacji podmiotowej, Obwiniony działał w warunkach konfliktu interesów. Układ podmiotowy klientów Obwinionego ograniczał jego niezależność, groził naruszeniem tajemnicy zawodowej. Co więcej, wiedza posiadana przez Obwinionego o sprawach jednej z przywołanych wyżej spółek mogła dać drugiej spółce  nieuzasadnioną przewagę. Wszystkie te okoliczności świadczyły o naruszeniu zasad płynących z art. 25 ust. 1 oraz art. 26 ust. 1 kodeksu Etyki Radcy Prawnego. 
 
Ponadto, czyn Obwinionego godzi w sposób oczywisty w zakaz, zgodnie z którym radca prawny nie może udzielić pomocy prawnej jeżeli był albo pozostaje w bliskich stosunkach z przeciwnikiem swojego klienta lub osobą zainteresowaną niekorzystnym dla klienta rozstrzygnięciem sprawy (art. 27 pkt 5) Kodeksu Etyki Radcy Prawnego).
 
Wreszcie, Obwiniony naruszył art. 28 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, zgodnie z którym radca prawny nie może być obrońcą lub pełnomocnikiem klienta, jeżeli przeciwnik klienta jest również jego klientem w jakiejkolwiek sprawie.
 
W konsekwencji powyższego uznać należało, że czyn Obwinionego stanowił o nierzetelności, nieuczciwości, braku profesjonalizmu  oraz zachowaniu sprzecznym z dobrymi obyczajami i standardami etycznymi obowiązującymi radców prawnych (art. 6 i 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radców Prawnych), które godzi w godność zawodu radcy prawnego (art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radców Prawnych).
 
Czyn został popełniony przez Obwinionego w okresie od dnia […] r., kiedy Obwiniony spotkał się z T1 oraz T2 (przedstawicielami kancelarii G. LLC.), którym przedstawił szczegóły i dokumenty w celu wszczęcia postępowania, które toczyło się następnie przed Sądem Okręgowym w L., za sygn. akt […] (k. […]), do dnia […] r., tj. d dnia, w którym Obwiniony nadal reprezentował A. Limited.
 
Ad. Zarzut 5) wniosku o ukaranie
 
Obwiniony, legitymując się pełnomocnictwem uzyskanym od A1 w dniu […] r., dokonał czynności darowizny w imieniu i na rzecz A. Limited w dniu […] r. Czynność ta była przysparzająca dla reprezentowanej przez Obwinionego Fundacji H. im. H.
 
Następnie, w dniach […] r. oraz […] r. zostały sporządzone ekspertyzy grafologiczne, które zgodnie stwierdzają, że podpis A1 widniejący na kopii pełnomocnictwa udzielonego Obwinionemu przez A. Limited z siedzibą na C., w dniu […] r. nie jest oryginalnym podpisem A1.
 
Obwiniony wyjaśnił w toku rozprawy głównej, że nie wie, gdzie został podpisany dokument pełnomocnictwa udzielonego mu w dniu […] r. Dokument ten otrzymał w biurze podawczym Kancelarii S. w W.
 
W sprawie nie przeprowadzono dowodu, który wskazywałby wprost na bezpośrednie zaangażowanie Obwinionego w sporządzenie dokumentu pełnomocnictwa ani w uzyskanie podpisu mocodawcy – A1.
 
Tym niemniej, znamienne są zdarzenia oraz postępowanie Obwinionego po zawarciu umowy darowizny, o której wyżej mowa.
 
Jak wskazano, dokumenty pełnomocnictwa zostały sporządzone w dniu […] r., natomiast do zawarcia umowy darowizny doszło […] r. Wkrótce po tym została sporządzona pierwsza opinia grafologiczna, tj. w dniu […] r.
 
W dniu […] r. zostało sporządzone pisemne oświadczenie spółki A. Limited, z którego wynika między innymi, że Obwiniony nie był uprawniony do reprezentowania A. Limited do zawarcia umowy darowizny z […] r. z tego powodu, że A1 nie był uprawniony do udzielenia pełnomocnictwa w dniu […] r.(k. […]).
 
Następnie, w dniu […] r. A1 złożył oświadczenie przed notariuszem, z którego to oświadczenia wynika, że nie udzielił Obwinionemu umocowania do działania za A. Limited (k. […]).
 
[…] r.,  Sąd Okręgowy w Ł., działając z wniosku A. Limited z udziałem Fundacji H. im. H., postanowił udzielić zabezpieczenia roszczenia poprzez ustanowienie zakazu zbywania oraz obciążania […] lokali (sygn. akt […]). W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Okręgowy wskazał na uprawdopodobnienie roszczenia o stwierdzenie nieważności umowy darowizny z dnia […] r. ze względu na nieprawidłowe umocowanie Obwinionego działającego w imieniu A. Limited (k. […]).
 
W dniu […] r. A1 miał złożyć kolejne oświadczenie przed notariuszem, z którego wynika, że  w dniu […] r. ustanowił Obwinionego (radcę prawnego) pełnomocnikiem A. Limited, a od tej daty nie nastąpiły żadne zdarzenia powodujące wygaśnięcie jego mandatu. Akt darowizny dokonany przez Obwinionego jest zgodny z wolą A. Limited k. […]).
 
W dniu […] r. została sporządzona kolejna ekspertyza grafologiczna, która, podobnie jak poprzednia, stwierdza, że podpis A1 widniejący na kopii pełnomocnictwa udzielonego Obwinionemu przez A. Limited z siedzibą na C., w dniu […] r. nie jest oryginalnym podpisem A1.
 
Pozwem z dnia […] r., spółka A. Limited reprezentowana przez r.pr. K1 z substytucji K2, wytoczyła przeciwko Fundacji H. im. H., powództwo o ustalenie nieważności umowy darowizny z dnia […] r., na podstawie której strona pozwana uzyskała nieodpłatnie własność […] lokali od powodowej A. Limited. W uzasadnieniu pozwu wskazano m.in. na nieskuteczność umocowania Obwinionego do działania w imieniu A. Limited przez A1.
 
W dniu […] r. Obwiniony spotkał się z cypryjskimi prawnikami w celu powierzenia im prowadzenia sprawy. Pozew został wniesiony w dniu […] r. (k. […]). Również w dniu […] r. Obwiniony złożył przysięgę i oświadczenie przed Sądem Rejonowym w L. w sprawie pomiędzy: Pokrzywdzonymi oraz O. Limited (występującymi jako powodowie) a C., D. (C.) Ltd., M., S., T3., A. Limited, V. Limited, T. P. Ltd., Rejestr Spółek oraz Syndyków Mas Upadłościowych (występującymi jako pozwani).
 
W dniu […] r., Sąd Okręgowy w L., wydał orzeczenie o charakterze zabezpieczającym (sygn. akt […] ) (k. […]).
 
W świetle przedstawionej wyżej chronologii zdarzeń zważyć należało przede wszystkim na postawę Obwinionego. Po otrzymaniu dokumentu pełnomocnictwa z […] r. i zawarciu umowy darowizny, Obwiniony powziął wiedzę o okolicznościach świadczących o nienależytym umocowaniu do działania w imieniu spółki A. Limited, tj. o sporządzeniu opinii grafologicznej, złożeniu oświadczenia przez spółkę A. Limited  w dniu […] r. oraz przez A1 w dniu […] r.
O powyższych okolicznościach Obwiniony dowiedział się najpóźniej z postanowienia Sądu Okręgowego w Ł., z dnia […] r. (sygn. akt. […]), które zostało wydane w postępowaniu z udziałem Fundacji H. im. H., (k. […]). Co istotne, będąc zawodowym prawnikiem, Obwiniony bez trudu odczytał z treści zapadłego postanowienia, że Sąd Okręgowy w Ł., uznał roszczenie A. Limited o ustalenie nieważności umowy darowizny nieruchomości za uprawdopodobnione z powodu wadliwości umocowania udzielonego przez A1. W takim stanie rzeczy, Obwiniony zainteresowany osobiście w sprawie z tytułu osobistego zaangażowania w kierowanie Fundacją H. im. H., powinien, postępując racjonalnie, poszukiwać dowodów na odparcie twierdzeń, które legły u podstaw postanowienia wydanego przez Sąd Okręgowy w Ł., a także w toku procesu wytoczonego następnie przez A. Limited.
 
W materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie pojawił się dokument obejmujący kolejne oświadczenie, jakie miał złożyć A1 w dniu […] r. Powyższe oświadczenie jest korzystne dla Obwinionego, potwierdza udzielenie mu umocowania w dniu […] r. do działania za spółkę
A. Limited.
 
Następnie, w stanie faktycznym sprawy pojawia się kolejna opinia grafologiczna, podważająca wiarygodność pełnomocnictwa z dnia […] r., a w konsekwencji również prawdziwość oświadczenia A1 z dnia […] r.
 
Niejako w odpowiedzi na wytoczenie powództwa w P., przez A. Limited, Obwiniony doprowadził do wszczęcia postępowania przez Sądem c., które to postępowanie ma na celu zachowanie status quo w zakresie kontroli korporacyjnej w spółkach pozwanych, a wśród nich również w samej A. Limited. W ten sposób Obwiniony usiłował doprowadzić do sytuacji, w której rozpoznanie spraw cywilnych przed Sądami w P., z udziałem A. Limited mogło być utrudnione ze względu na przebieg sprawy przed Sądem Okręgowym w L. Obwiniony sięgnął po ten argument dla swojej obrony.
 
Odnosząc się do powyższego wskazać należy przede wszystkim na okoliczność, iż obranie przez Obwinionego sposobu postępowania wykazującego względną bądź trwałą skuteczność z perspektywy realizowania własnych interesów nie oznacza per se, że takie postępowanie jest etycznie akceptowalne na gruncie zasad deontologii zawodowej radców prawnych. Zgodnie z przyjęciem dokonanym we wcześniejszych wywodach, Sąd uznał czynności wykonane przez Obwinionego w oparciu o dokument pełnomocnictwa z dnia […] r., za czynności zawodowe radcy prawnego. Obwiniony, jako profesjonalny pełnomocnik powinien, po powzięciu wiedzy o okolicznościach ujętych w uzasadnieniu powoływanego wyżej postanowienia Sądu Okręgowego w Ł., podjąć czynności zmierzające do ustalenia rzeczywistego stanu rzeczy w sposób niewątpliwy. Ogląd dokumentu pełnomocnictwa otrzymanego przesyłką pocztową wraz z dokumentacją pochodzącą z obcej jurysdykcji mógł nie stanowić wystarczającej podstawy dla pewnych ustaleń w zakresie autentyczności podpisu złożonego przez A1. Obwiniony nie zdecydował się na zlecenie sporządzenia opinii grafologicznej, czego w sytuacji istnienia opinii podważającej autentyczność podpisu A1 oczekiwać należało. W to miejsce pojawiło się oświadczenie A1 z […] r., które jest całkowicie sprzeczne z  oświadczeniem opatrzonym datą wcześniejszą. Już w tym stanie rzeczy, pomijającym kolejną, niekorzystną dla Obwinionego opinię grafologiczną, Obwiniony nie był uprawniony do zawierzenia autentyczności dokumentów pełnomocnictw z […] r. oraz oświadczenia A1 z […] r. Mimo to, Obwiniony podjął czynności procesowe przed Sądem Okręgowym w L., w celu utrzymania zarządzanej przez niego Fundacji przy darowanych jej lokalach.
 
W ocenie Sądu, treść dwóch opinii grafologicznych, sporządzonych przez niezależne osoby, stwarzała wiarygodną podstawę dla dokonania ustaleń w sprawie. Wnioski opinii sąd zgodne. Obwiniony podejmując obronę w sprawie nie zakwestionował opinii, nie wnosił o sporządzenie kolejnej opinii w toku postępowania dyscyplinarnego. Prawidłowość wniosków opinii wspiera również brak wpisów w paszporcie A1, które wskazywałyby na jego pobyt w S., Z., gdzie miało dojść do podpisania dokumentów pełnomocnictw opatrzonych datą […] r. ([…]). Podnieść również należy, że oświadczenie A1 z […] r. stanowiło materiał porównawczy dla sporządzenia powyższych opinii (k. […] i […]).
 
Przedstawione wyżej okoliczności świadczyły za uznaniem, że Obwiniony przystępując do umowy darowizny z […] r. w imieniu i na rzecz A. Limited wiedział, że dokument pełnomocnictwa z […] r. nie został prawidłowo podpisany przez A1, ze wszystkimi konsekwencjami tej okoliczności w wymiarze regulacji prawa cywilnego.
 
Za powyższym przesądzeniem świadczyły również ustalenia Sądu w zakresie działania Obwinionego za Pokrzywdzone. 
 
Ponadto, Pokrzywdzone wnosiły o wystąpienie do Sądu Okręgowego w Ł., który prowadzi sprawę za sygn. akt […], o udostępnienie kopii opinii biegłego z zakresu grafologii w zakresie podpisu złożonego przez A1 pod pełnomocnictwem udzielonym Obwinionemu w dniu […] r. Do zamknięcia przewodu sądowego Sąd nie uzyskał tej opinii. Tym niemniej, wniosek Pokrzywdzonych wskazywał na to, że opinia ta potwierdza wnioski płynące z poprzednich opinii sporządzonych w tym zakresie. 
 
Czyn Obwinionego stanowił o nierzetelności, nieuczciwości, braku profesjonalizmu  oraz zachowaniu sprzecznym z dobrymi obyczajami i standardami etycznymi obowiązującymi radców prawnych (art. 6 i 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radców Prawnych), które godzi w godność zawodu radcy prawnego (art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radców Prawnych).
 
Ad. Zarzut 6) wniosku o ukaranie
 
Z dokumentu sporządzonego przez r.pr. K1 (Kancelaria K2) wynika m.in., że Obwiniony podając się za pełnomocnika spółki A. Limited złożył  dokumenty pełnomocnictw udzielonych mu w dniu […] r. w sprawach, w których r.pr. K1 jest pełnomocnikiem procesowym spółki A. Limited (k. […]). Powyższe dotyczy postępowań prowadzonych przez: Sąd Okręgowy w W., (sygn. akt […]), Sąd Okręgowy w Ł., (sygn. akt […]) oraz Sąd Rejonowy dla Ł., – Ś. Powyższe potwierdza w części wydruk strony – Portalu Sądów Apelacji W., dotyczący sprawy prowadzonej przez Sąd Okręgowy w W. za sygn. akt […] (k. […]), z którego wynika, że Obwiniony występował w sprawie jako pełnomocnik A. Limited co najmniej do dnia […] r.
 
Zgodnie z art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, radca prawny, na żądanie klienta, obowiązany jest informować go o przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych. Z powołanego przepisu wynika expressis verbis, że obowiązek informacyjny radcy prawnego wobec klienta materializuje się dopiero z chwilą otrzymania żądania w tym zakresie.
 
W niniejszej sprawie brak jest dowodu na zgłoszenie przez A. Limited żądania przedstawienia informacji przez Obwinionego o przebiegu spraw, do których Obwiniony wstąpił jako pełnomocnik powołanej spółki.
 
Zgodnie z art. 44 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, radca prawny obowiązany jest uzyskać zgodę klienta na dokonanie czynności procesowych obejmujących wniesienie pozwu, uznanie powództwa, zawarcie ugody, cofnięcie powództwa.
 
W niniejszej sprawie brak jest dowodu na dokonanie przez Obwinionego w imieniu A. Limited którejkolwiek spośród czynności procesowych, wymienionych w art. 44 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
 
W tym stanie rzeczy należało Obwinionego uniewinnić od rozważanego czynu w całości.
 
W ocenie Sądu, czyny objęte pkt. 1) – 4) tenoru orzeczenia zostały popełnione umyślnie, w zamiarze bezpośrednim bądź ewentualnym. Obwiniony był z całą pewnością świadomy znaczenia i skutków swoich działań i zaniechań. Istotne jest również, że Obwiniony posiadał interes w doprowadzeniu do przeniesienia nieruchomości na rzecz Fundacji, która zarządzał. Takie przysporzenie mogło pozwolić na osiągnięcie osobistych korzyści przez Obwinionego, niekoniecznie realizowanych w sposób bezpośredni. 
Sąd, bacząc na zasady wymiaru kary, wymierzył Obwinionemu karę pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego za każdy z czynów z pkt. 1 – 5 wniosku o ukaranie.  Orzeczone kary zostały połączone na zasadach określonych w art. 651 ustawy o radcach prawnych, przez co orzeczono karę pozbawienia prawa wykonywania zawodu jako karę łączną.
 
Przyczyny, dla których Sąd sięgną po najsurowszą spośród katalogu kar były następujące.
 
Przede wszystkim, czyny Obwinionego naruszały podstawowe zasady regulujące wykonywanie zawodu radcy prawnego. Konsekwentnie, w sposób pośredni popełnione przewinienia godziły w wartości chronione przez naruszone zasady. Zawód radcy prawnego, powołany jako zawód obdarzony zaufaniem publicznym, podlega określonej reglamentacji, której celem jest z jednej strony ochrona klientów i wymiaru sprawiedliwości, a z drugiej zapewnienie odpowiedniego standardu merytorycznego i etycznego przy wykonywaniu czynności zawodowych.
 
Naruszenie wymienionych wyżej norm Kodeksu Etyki Radcy Prawnego podważa fundamenty powołania i funkcjonowania zawodu w sposób rażący, a więc widoczny dla każdego obserwatora, który pozna stan sprawy. Obwiniony podjął się spraw, także w wymiarze sposobu ich prowadzenia, które nie wpisują się w standardy etyczne radców prawnych.
 
Ponadto, podkreślić należy raz jeszcze fakt, że Obwiniony będąc radcą prawnym z pewnością był świadomy nieprawidłowości swojego postępowania. Z powyższego wynika umyślność działania Obwinionego, co stanowi okoliczność przemawiającą za zaostrzeniem wymiaru kary.
 
Zważyć również należy na fakt, że czyny Obwinionego nie obejmują zachowań o charakterze incydentalnym, lecz działalność zorganizowaną, wielowątkową, prowadzoną w długim okresie czasu. Każdy z czynów służył osiągnięciu tego samego celu, jakim było uzyskanie tytułu do nieruchomości należących do A. Limited, co z kolei mogło pozwolić na realizację dalszych, nieustalonych zamierzeń.
 
Obwiniony był w przeszłości prawomocnie karany dyscyplinarnie, co jest wiadome Sądowi z urzędu.
 
Sąd nie dopatrzył się okoliczności, które przemawiałyby za złagodzeniem wymiaru kary. Obecne zachowanie Obwinionego nie daje podstaw dla przyjęcia, że w przyszłości odstąpi od obranej przez siebie praktyki. Niedopuszczalne jest, aby działanie, jakie zostało ujawnione w toku postępowania, było kojarzone z zawodem radcy prawnego będącego immanentną częścią wymiaru sprawiedliwości w warstwie instytucjonalnej.
 
Sąd orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 706 ustawy o radcach prawnych oraz § 1 ust. 1 pkt 1) uchwały nr 86/IX/2015 Krajowej Rady Radców prawnych z dnia 20 marca 2015 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę zakres czynności podjętych w postępowaniu. Sprawa została rozpoznana na dwóch terminach. Postępowanie dowodowe obejmowało odebranie zeznań jednego świadka. Rozpoznanie sprawy wymagało przeprowadzenia dowodu ze stosunkowo licznych dokumentów, z których większość była tłumaczona na język polski, co stanowiło okoliczność utrudniającą ustalenie stanu faktycznego. Ponadto, niezbędne było podjęcie dodatkowych czynności związanych z próbą uzyskania stanowiska Sądu z Republiki W., obejmujących w szczególności prowadzenie korespondencji w języku angielskim.
 
GF

Prawo i praktyka

Przepisy o ochronie sygnalistów. Nowe obowiązki pracodawców

Radca prawny w kontekście „podsłuchów”

Praktyczne aspekty stosowania art. 296 Kodeksu karnego

Termin przedawnienia należności z tytułu składek członkowskich na rzecz izby lekarskiej

Zasady techniki prawodawczej w najnowszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego

Przygody Radcy Antoniego

image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image

Odwiedź także

Nasze inicjatywy