Orzeczenie z dnia 22 sierpnia 2018 r. Sygn. akt: D 30/18
Orzeczenie nieprawomocne.
 
 

PRZEWODNICZĄCY:   r. pr. Igor Bąkowski
CZŁONKOWIE:    r. pr. Andrzej Dudziuk
r. pr. Michał Rajski
PROTOKOLANT:    Karolina Szymala

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu J., […], obwinionemu o to, że:
1. w dniu […] r. przyjmując do prowadzenia sprawę sądową dochodzenia roszczeń pieniężnych przez Pana P. od Pana Z., a także pobierając w dniu […] r. za prowadzenie wyżej wskazanej sprawy część wynagrodzenia w kwocie […] zł, ostatecznie zaniechał podjęcia jakichkolwiek czynności procesowych w tym zakresie, nie informując jednocześnie o tym swojego Mocodawcy, tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1870 z późn.zm) w zw. z art. 6 oraz art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, przyjętego uchwałą Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r.
2. od dnia […] r. do dnia […] r. zaniechał informowania swojego Mocodawcy Pana P. o przebiegu sprawy sądowej toczącej się przed Sądem Najwyższym pod sygnaturą akt […] (sygn. akt Sądu […] instancji) z wniosku T. o podział majątku, a także o stanie planowanej sprawy sądowej o zapłatę przeciwko Z.,
tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1870 z późn. zm.) w zw. z art. 6 oraz art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, przyjętego uchwałą Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014;
3. od dnia […] r. do dnia […] r. nie zwrócił Panu P., pomimo jego wniosku, otrzymanych od niego dokumentów oraz pism otrzymanych z Sądu w sprawie jaka toczyła się przed Sądem Najwyższym pod sygnaturą akt […] (sygn. akt Sądu […] instancji) z wniosku T. o podział majątku, a także dokumentów otrzymanych od Mocodawcy w sprawie sądowej o zapłatę, którą radca prawny miał wytoczyć przeciwko Panu Z.,
tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1870 z późn. zm) w zw. art. 6 oraz art. 46 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, przyjętego uchwałą Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014.
  

orzeka: 

 

 
Pismem z dnia […] r. P. (zwany dalej także „skarżącym” lub „pokrzywdzonym”) złożył skargę na działanie radcy prawnego J. (zwanego dalej także „obwinionym”) w którym zarzucił mu niedochowanie należytej staranności zawodowej w trakcie spraw sądowych prowadzonych w jego imieniu i na jego rzecz, tj. postępowania sądowego przed Sądem Najwyższym o podział majątku z wniosku T., sygn. akt […] oraz czynności dotyczących dochodzenia roszczeń przeciwko Z., które skarżący planował wytoczyć.

[…] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wydał postanowienie o przedstawieniu obwinionemu zarzutów.

Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, […] roku Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego skierował do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego wniosek o ukaranie obwinionego o to, że:
1. w dniu […] r. przyjmując do prowadzenia sprawę sądową dochodzenia roszczeń pieniężnych przez P. od Pana Z., a także pobierając w dniu […] r. za prowadzenie wyżej wymienionej sprawy część wynagrodzenia w kwocie […] zł, ostatecznie zaniechał podjęcia jakichkolwiek czynności procesowych w tym zakresie, nie informując o tym swojego mocodawcy, tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 oraz art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, przyjętego uchwałą Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. (dalej także jako „KERP”);
2. od dnia […] r. do dnia […] r. zaniechał informowania swojego Mocodawcy P. o przebiegu sprawy toczącej się przed Sądem Najwyższym pod sygnaturą akt […] z wniosku T. o podział majątku, a także o stanie planowanej sprawy sądowej o zapłatę przeciwko Panu Z., tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 oraz art. 44 ust. 1 KERP;
3. od dnia […] r. do dnia […] r. nie zwrócił Panu P., pomimo jego wniosku, otrzymanych od niego dokumentów oraz pism otrzymanych z Sądu w sprawie jaka toczyła się przed Sądem Najwyższym pod sygnaturą akt […] z wniosku T. o podział majątku, a także dokumentów otrzymanych od Mocodawcy w sprawie sądowej o zapłatę, którą radca prawny miał wytoczyć przeciwko Panu Z., tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 oraz art. 46 KERP.

Stan faktyczny sprawy został ustalony w oparciu o dowody zgromadzone w sprawie w tym dowody z dokumentów wskazanych we wniosku o ukaranie oraz pokrzywdzonego P..
 
Na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przewodu sądowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił i zważył, co następuje:

Pokrzywdzony poznał obwinionego w restauracji w której pracuje pokrzywdzony. Pokrzywdzony prowadził sprawę o podział majątku ze swoją byłą żoną (T.), w której pomagał pokrzywdzonemu inny prawnik – Z.. Żona pokrzywdzonego złożyła kasację. Wstępnie pokrzywdzony ustalił, że w sprawie kasacyjnej przed Sądem Najwyższym będzie go reprezentował Z., któremu pokrzywdzony zapłacił […] złotych za napisanie odpowiedzi na kasację, jednakże Z. pisma procesowego w tej sprawie nie złożył i okazało się że nie jest on uprawniony do reprezentowania przed Sądem Najwyższym. Wtedy pokrzywdzony zlecił prowadzenie sprawy przed Sądem Najwyższym obwinionemu. Pokrzywdzony przekazał obwinionemu dokumenty sprawy przed Sądem Najwyższym oraz dokumenty w sprawie dotyczącej dochodzenia roszczeń od Z.. Pomimo prób kontaktu i wezwań obwiniony nie odpowiadał pokrzywdzonemu i nie oddał dokumentacji spraw.

Z obwinionym kontaktowała się także mailowo w szczególności w dniach […] r. (k. […]) oraz […] r. (k. […]) dziewczyna obwinionego N.. Pomimo ustaleń obwiniony nie wniósł do sądu sprawy przeciwko Z.. […] r. pokrzywdzony udzielił obwinionemu pełnomocnictwa do prowadzenia sprawy przed Sądem Najwyższym (k. […]) oraz sprawy przeciwko Z. ( k. […]). […] r. pokrzywdzony wpłacił obwinionemu tytułem zaliczki za prowadzenie sprawy przeciwko Z. […] złotych (k. […]). […] r. pokrzywdzony dokonał opłaty od pozwu przeciwko Z. w kwocie […] zł (k. […]).  

[…] r. obwiniony przesłał mail do p. N. z projektem pozwu przeciwko Z. (k. […]-[…]).

W mailu z dnia […] r. do p. N. (k. […]) obwiniony wskazał, że przygotowuje pozew przeciwko Z. i że za sprawę przeciwko Z. ustalone zostało z pokrzywdzonym wynagrodzenie w kwocie […] zł.

Obwiniony nie stawił się na rozprawę przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym pomimo prawidłowego wezwania.

Po przeprowadzeniu rozprawy Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał obwinionego winnym zarzucanych mu czynów.

[…] r. obwiniony przyjął do prowadzenia sprawę sądową dochodzenia roszczeń pieniężnych przez P. od Pana Z., z tytułu której otrzymał w dniu […] r. za prowadzenie wyżej wymienionej sprawy wynagrodzenie w kwocie […] zł. Od tego czasu, pomimo potwierdzania obwinionemu (także za pośrednictwem jego dziewczyny N.) iż pozew przygotowuje (a także przesłania projektu pozwu) pomimo prób kontaktu ze strony obwinionego i N., do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu mu zarzutów ([…] r.) zaniechał podjęcia jakichkolwiek czynności procesowych w tym zakresie, nie informując o tym swojego mocodawcy. Czyn ten stanowi naruszenie przewinienie dyscyplinarne określone w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 oraz art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, przyjętego uchwałą Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. (dalej także jako „KERP”).
Radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami (art. 6 KERP), a także sumiennie oraz z należytą starannością uwzględniającą profesjonalny charakter działania (art. 12 ust. 1 KERP). W ocenie Sądu działanie obwinionego wyraźnie naruszało te przepisy. Należy zważyć na długi okres czasu jaki upłynął od poczynienia ustaleń odnośnie prowadzenia sprawy przez obwinionego i udzielenia mu pełnomocnictwa przez pokrzywdzonego ([…] r.) a trwającym brakiem działań obwinionego trwającym aż do chwili postawienia mu zarzutów w postępowaniu dyscyplinarnym w […] r.

Uznając winę obwinionego w powyższym zakresie Sąd, mając na uwadze zawiniony charakter popełnionego przewinienia dyscyplinarnego uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec obwinionego na podstawie art. 65 ust. 1 pkt. 3 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary pieniężnej w kwocie […] zł.

Rodzaj kary (pieniężna) w ocenie Sądu jest najbardziej adekwatny do charakteru przewinienia obwinionego a jej wysokość jest uzasadniona okolicznościami sprawy.

Wysokość wymierzonej kary jest uzasadniona stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę charakter naruszenia i postawę obwinionego.

Od dnia […] r. do dnia […] r. obwiniony nie informował pokrzywdzonego o przebiegu sprawy toczącej się przed Sądem Najwyższym pod sygnaturą akt […] z wniosku T. o podział majątku, a także o stanie planowanej sprawy sądowej o zapłatę przeciwko Panu Z..

Działanie obwinionego w tym zakresie wypełnia dyspozycję przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 oraz art. 44 ust. 1 KERP. Zgodnie z art. 44 ust. 1 KERP radca prawny, na żądanie klienta, obowiązany jest informować go o przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych. Obwiniony pomimo prób kontaktu i pytań ze strony pokrzywdzonego informacji takich nie udzielał oraz unikał kontaktu z pokrzywdzonym.

Uznając winę obwinionego w powyższym zakresie Sąd, mając na uwadze zawiniony charakter popełnionego przewinienia dyscyplinarnego uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec obwinionego na podstawie art. 65 ust. 1 pkt. 3 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary pieniężnej w kwocie […] zł.

Rodzaj kary (pieniężna) w ocenie Sądu jest najbardziej adekwatny do charakteru przewinienia obwinionego a jej wysokość jest uzasadniona okolicznościami sprawy.

Wysokość wymierzonej kary jest uzasadniona stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę charakter naruszenia i postawę obwinionego.

Od dnia […] r. do dnia […] r. obwiniony nie zwrócił pokrzywdzonemu, pomimo jego wniosku, otrzymanych od niego dokumentów oraz pism otrzymanych z Sądu w sprawie jaka toczyła się przed Sądem Najwyższym pod sygnaturą akt […] z wniosku T. o podział majątku, a także dokumentów otrzymanych od pokrzywdzonego w sprawie sądowej o zapłatę, którą pokrzywdzony miał wytoczyć przeciwko Panu Z..

W ocenie Sądu obwiniony dopuścił się popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 oraz art. 46 KERP - radca prawny nie może odmówić wydania klientowi na jego wniosek, po zakończeniu stosunku prawnego na podstawie którego prowadził sprawę, otrzymanych od niego dokumentów oraz pism procesowych w sprawach, które prowadził i nie może uzależniać wydania tych dokumentów od uregulowania przez klienta należności.

Uznając winę obwinionego w powyższym zakresie Sąd, mając na uwadze zawiniony charakter popełnionego przewinienia dyscyplinarnego uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec obwinionego na podstawie art. 65 ust. 1 pkt. 3 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary pieniężnej w kwocie […] zł.

Rodzaj kary (pieniężna) w ocenie Sądu jest najbardziej adekwatny do charakteru przewinienia obwinionego a jej wysokość jest uzasadniona okolicznościami sprawy.

Wysokość wymierzonej kary jest uzasadniona stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę charakter naruszenia i postawę obwinionego.

Trzeba podkreślić, że zawód radcy prawnego jest zawodem zaufania publicznego i radca prawny winien starannie świadczyć pomoc prawną, mając na uwadze godność zawodu, zaufanie klienta i uczciwość.

Istotne w ocenie Sądu są też specyficzne okoliczności przedmiotowej sprawy. Pokrzywdzony jest Włochem mieszkającym w Polsce o umiarkowanej znajomości języka polskiego, który powierzył obwinionemu prowadzenie między innymi sprawy o odzyskanie środków przekazanych osobie która nie posiadając uprawnień do reprezentowania pokrzywdzonego w sprawie przed Sądem Najwyższym przyjęła od pokrzywdzonego istotną ilość pieniędzy ([…] złotych) pomimo, że nie mogła go reprezentować. Pokrzywdzony był w trudnej sytuacji bo potrzebował obligatoryjnego zastępstwa przed Sądem Najwyższym w toczącej się sprawie kasacyjnej a jednocześnie utracił dużą kwotę pieniędzy na rzecz osoby która nierzetelnie podeszła do możliwości świadczenia mu pomocy prawnej w tejże sprawie kasacyjnej, które to pieniądze chciał pokrzywdzony odzyskać. Obwiniony musiał być świadomy tej sytuacji (jako że przyjął do obu spraw pełnomocnictwa, komunikował się na początku z pokrzywdzonym) a także zdawać sobie sprawę że pokrzywdzony potrzebuje w tej sprawie aktywnej pomocy prawnej z jego strony a pomimo to przez ponad dwa lata nie złożył pozwu Panu Z. i unikał kontaktu z pokrzywdzonym. Z kolei fakt niezwrócenia pokrzywdzonemu dokumentów przez obwinionego utrudniał pokrzywdzonemu ewentualne skorzystanie z pomocy innego prawnika.

Na podstawie art. 65¹ ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w punktach […]-[…] orzeczenia Sąd połączył orzekając jako karę łączną karę pieniężną w wysokości […] zł. Kara łączna w ocenie Sądu jest ustalona w adekwatnej wysokości.

O kosztach postępowania OSD orzekł na podstawie art. 70⁶ ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
 
(WK)