Orzeczenie z dnia 22 października 2018 r. Sygn. akt: D 70/18
opublikowano: 2020-07-31 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 22 października 2018 r. Sygn. akt: D 70/18
Orzeczenie prawomocne
Orzeczenie prawomocne
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Artur Załuski
CZŁONKOWIE: r. pr. Igor Bąkowski
r. pr. Katarzyna Szwed - Kawka
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
CZŁONKOWIE: r. pr. Igor Bąkowski
r. pr. Katarzyna Szwed - Kawka
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu S., […], obwinionej o to, że:
będąc wezwaną pismem z dnia […] r. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. w sprawie o sygn. akt […] jako pełnomocnik D. do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej z dnia […] r. – przez „nadesłanie wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie lub oświadczenia o zrzeczeniu się rozprawy wraz z odpisem dla strony postępowania”, w wystosowanej odpowiedzi z dnia […] r. nie usunęła braków formalnych skargi kasacyjnej, bowiem nie dołączyła wymaganego odpisu pisma w przedmiocie wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie dla Strony postępowania, co uniemożliwiło nadanie skardze kasacyjnej prawidłowego biegu i spowodowało jej odrzucenie na mocy postanowienia z dnia […] r. wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. akt. […] tj. popełnienia czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 12 ust. 1 oraz art. 38 ust. 4 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. 2017 poz. 1870 j.t. z późn.zm.)
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego S., […], winną zarzucanego we wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 12 ust. 1 oraz art. 38 ust. 4 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego S., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] zł ([…] złotych).
Uzasadnienie
W dniu […] r. do OIRP w W. wpłynął wniosek Pana D. o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec radcy prawnego S..
Skarżący zarzucił radcy prawnemu S., że nie złożyła odpowiedniej liczby odpisów skargi kasacyjnej oraz nie sporządziła prawidłowego wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie, nie uzasadniła wniosku co jest brakiem formalnym pisma procesowego i nie załączyła odpowiedniej liczby odpisów tego wniosku dla stron postępowania. Powyższe działanie spowodowało nieodwracalne skutki poprzez wydanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej i zamknęło Skarżącemu drogę w postępowaniu sądowo administracyjnym.
W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych wszczął dochodzenie w sprawie r. pr. S. zarzucając naruszenie podstawowych wartości i zasad wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 38 ust. 4 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych (Dz.U. z 2017r. poz. 1870 ze zm.) poprzez niedochowanie należytej staranności w sporządzeniu w imieniu D. skargi kasacyjnej z dnia […] r. od postanowienia Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w W. z dnia […] r. sygn. akt […] wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w sprawie nieusunięcia braków skargi kasacyjnej, do których Zaskarżona została wezwana pismem wystosowanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. z dnia […] r.
Pismem, które wpłynęło do sekretariatu OIRP w dnia […] r., Zaskarżona ustosunkowała się do postawionego przez Rzecznika zarzutu. Oświadczyła, że prawidłowo wysłała do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pismo z wnioskiem o rozpoznanie skargi na rozprawie dołączając jednocześnie, zgodnie z otrzymanym wezwaniem odpis dla strony przeciwnej. W ocenie Zaskarżonej postanowienie WSA z dnia […] r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej jest wadliwe i r. pr. S. poinformowała Pana D. o konieczności złożenia zażalenia na to rozstrzygnięcie. Jednocześnie poprosiła swego klienta o udzielenie pełnomocnictwa do wniesienia zażalenia, lecz nie uzyskała takiego dokumentu, a w dniu […] r. Pan D. odwołał wcześniej udzielone pełnomocnictwo do złożenia skargi kasacyjnej.
W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych wydał postanowienie o przedstawieniu dwóch zarzutów w sprawie r. pr. S.. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego zarzuciła Zaskarżonej, że nie dochowała należytej staranności podczas sporządzania skargi kasacyjnej i będąc wezwaną do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej „przez nadesłanie wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie lub oświadczenia o zrzeczeniu się rozprawy wraz z odpisem dla strony postępowania” nie usunęła braków formalnych skargi kasacyjnej i nie dołączyła wymaganej liczby odpisów skarg i załączników, co w konsekwencji doprowadziło do wydania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
W dniu […] r. został przesłuchany w charakterze świadka Pan D..
W dniu […] r. Zaskarżona skierowała do Rzecznika Dyscyplinarnego pismo polemizujące z zarzutami wskazanymi w w/w postanowieniu z dnia […] r.
W dniu […] r. r. pr. S. została przesłuchana w charakterze obwinionej.
Zakwestionowała zarzut braku należytej staranności, gdyż na wezwanie Sądu, w terminie uzupełniła braki formalne. Jednocześnie oświadczyła, że do wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie dołączyła odpis wniosku dla Strony postępowania.
Po otrzymaniu postanowienia WSA o odrzuceniu skargi kasacyjnej przygotowała dla Pana D. projekt zażalenia, lecz jej klient nie udzielił jej pełnomocnictwa do złożenia tego pisma.
W dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny OIRP skierował pismo do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o dostarczenie fotokopii z akt sprawy o sygn. akt […] w przedmiocie pisma z dnia […] r. (wraz ze wszystkimi załącznikami), które Obwiniona r. pr. S. złożyła w wykonaniu wezwania z dnia […] r. WSA do usunięcia braków skargi kasacyjnej.
Do akt niniejszej sprawy została dołączona kserokopia w/w dokumentu (k. […]).
Po dokonaniu analizy w/w dokumentu, w dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. zmienił zarzut postawiony r. pr. S. w ten sposób, że w wystosowanej odpowiedzi z dnia […] r. nie usunęła braków formalnych skargi kasacyjnej, bowiem nie dołączyła wymaganego odpisu pisma w przedmiocie wniosku o rozpoznanie skargi na rozprawie dla Strony postępowania. Powyższy czyn uniemożliwił nadanie skardze kasacyjnej prawidłowego biegu i spowodowało jej odrzucenie na mocy postanowienia z dnia […] r. wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W..
W dniu […] r. zaznajomiono Zaskarżoną z materiałami dochodzenia.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pismem z dnia […] r. skierowanym do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W., Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. wniosła o ukaranie radcy prawnego obwinionego o popełnienie czynu wyszczególnionego w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów z dnia […] r.
Jako podstawę prawną wskazano art. 12 ust. 1 oraz art. 38 ust. 4 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z ar. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych (Dz.U. z 2017r. poz. 1870 ze zm.)
Na rozprawie w dniu […] r. Strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska w sprawie. R. pr. S. oświadczyła, że przesyłką poleconą nadała odpowiedź na wezwanie wniosek o rozpoznanie na rozprawie wraz z odpisem dla strony postępowania. Skarżący Pan D. oświadczył, że przeglądając akta w Sądzie zauważył, iż na prezentacie Sądu w piśmie uzupełniającym braki formalne było napisane „0 załączników”.
OSD zważył co następuje.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny OIRP w W. uznał r. pr. S. winną zarzucanego jej czynu określonego we wniosku o ukaranie polegającego na tym, że w wystosowanej odpowiedzi z dnia […] r. nie usunęła braków formalnych skargi kasacyjnej, bowiem nie dołączyła wymaganego odpisu pisma w przedmiocie wniosku o rozpoznanie skargi na rozprawie dla Strony postępowania.
Zdaniem OSD Obwiniona nie dochowała należytej staranności w powierzonej jej sprawie, w szczególności nie przekazała wymaganego odpisu pisma dla Strony postępowania co doprowadziło do wydania w dniu […] r. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej (k. […]).
Czyny te wypełniają dyspozycję art. 12 ust. 1 oraz art.38 ust. 4 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych, przepisy nakazujące radcy prawnemu „wykonywanie czynności zawodowych sumiennie oraz z należytą starannością” a także „rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami”.
Jednocześnie Radca prawny „odpowiada za formę i treść pism procesowych i innych dokumentów przez siebie sporządzonych w związku ze świadczoną pomocą prawną.”
Okoliczności przedmiotowej sprawy nie budzą wątpliwości. W zakresie ustalenia faktów niedochowania należytej staranności OSD oparł się na następujących dowodach:
Skarżący zarzucił radcy prawnemu S., że nie złożyła odpowiedniej liczby odpisów skargi kasacyjnej oraz nie sporządziła prawidłowego wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie, nie uzasadniła wniosku co jest brakiem formalnym pisma procesowego i nie załączyła odpowiedniej liczby odpisów tego wniosku dla stron postępowania. Powyższe działanie spowodowało nieodwracalne skutki poprzez wydanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej i zamknęło Skarżącemu drogę w postępowaniu sądowo administracyjnym.
W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych wszczął dochodzenie w sprawie r. pr. S. zarzucając naruszenie podstawowych wartości i zasad wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 38 ust. 4 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych (Dz.U. z 2017r. poz. 1870 ze zm.) poprzez niedochowanie należytej staranności w sporządzeniu w imieniu D. skargi kasacyjnej z dnia […] r. od postanowienia Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w W. z dnia […] r. sygn. akt […] wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w sprawie nieusunięcia braków skargi kasacyjnej, do których Zaskarżona została wezwana pismem wystosowanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. z dnia […] r.
Pismem, które wpłynęło do sekretariatu OIRP w dnia […] r., Zaskarżona ustosunkowała się do postawionego przez Rzecznika zarzutu. Oświadczyła, że prawidłowo wysłała do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pismo z wnioskiem o rozpoznanie skargi na rozprawie dołączając jednocześnie, zgodnie z otrzymanym wezwaniem odpis dla strony przeciwnej. W ocenie Zaskarżonej postanowienie WSA z dnia […] r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej jest wadliwe i r. pr. S. poinformowała Pana D. o konieczności złożenia zażalenia na to rozstrzygnięcie. Jednocześnie poprosiła swego klienta o udzielenie pełnomocnictwa do wniesienia zażalenia, lecz nie uzyskała takiego dokumentu, a w dniu […] r. Pan D. odwołał wcześniej udzielone pełnomocnictwo do złożenia skargi kasacyjnej.
W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych wydał postanowienie o przedstawieniu dwóch zarzutów w sprawie r. pr. S.. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego zarzuciła Zaskarżonej, że nie dochowała należytej staranności podczas sporządzania skargi kasacyjnej i będąc wezwaną do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej „przez nadesłanie wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie lub oświadczenia o zrzeczeniu się rozprawy wraz z odpisem dla strony postępowania” nie usunęła braków formalnych skargi kasacyjnej i nie dołączyła wymaganej liczby odpisów skarg i załączników, co w konsekwencji doprowadziło do wydania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
W dniu […] r. został przesłuchany w charakterze świadka Pan D..
W dniu […] r. Zaskarżona skierowała do Rzecznika Dyscyplinarnego pismo polemizujące z zarzutami wskazanymi w w/w postanowieniu z dnia […] r.
W dniu […] r. r. pr. S. została przesłuchana w charakterze obwinionej.
Zakwestionowała zarzut braku należytej staranności, gdyż na wezwanie Sądu, w terminie uzupełniła braki formalne. Jednocześnie oświadczyła, że do wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie dołączyła odpis wniosku dla Strony postępowania.
Po otrzymaniu postanowienia WSA o odrzuceniu skargi kasacyjnej przygotowała dla Pana D. projekt zażalenia, lecz jej klient nie udzielił jej pełnomocnictwa do złożenia tego pisma.
W dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny OIRP skierował pismo do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o dostarczenie fotokopii z akt sprawy o sygn. akt […] w przedmiocie pisma z dnia […] r. (wraz ze wszystkimi załącznikami), które Obwiniona r. pr. S. złożyła w wykonaniu wezwania z dnia […] r. WSA do usunięcia braków skargi kasacyjnej.
Do akt niniejszej sprawy została dołączona kserokopia w/w dokumentu (k. […]).
Po dokonaniu analizy w/w dokumentu, w dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. zmienił zarzut postawiony r. pr. S. w ten sposób, że w wystosowanej odpowiedzi z dnia […] r. nie usunęła braków formalnych skargi kasacyjnej, bowiem nie dołączyła wymaganego odpisu pisma w przedmiocie wniosku o rozpoznanie skargi na rozprawie dla Strony postępowania. Powyższy czyn uniemożliwił nadanie skardze kasacyjnej prawidłowego biegu i spowodowało jej odrzucenie na mocy postanowienia z dnia […] r. wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W..
W dniu […] r. zaznajomiono Zaskarżoną z materiałami dochodzenia.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pismem z dnia […] r. skierowanym do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W., Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. wniosła o ukaranie radcy prawnego obwinionego o popełnienie czynu wyszczególnionego w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów z dnia […] r.
Jako podstawę prawną wskazano art. 12 ust. 1 oraz art. 38 ust. 4 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z ar. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych (Dz.U. z 2017r. poz. 1870 ze zm.)
Na rozprawie w dniu […] r. Strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska w sprawie. R. pr. S. oświadczyła, że przesyłką poleconą nadała odpowiedź na wezwanie wniosek o rozpoznanie na rozprawie wraz z odpisem dla strony postępowania. Skarżący Pan D. oświadczył, że przeglądając akta w Sądzie zauważył, iż na prezentacie Sądu w piśmie uzupełniającym braki formalne było napisane „0 załączników”.
OSD zważył co następuje.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny OIRP w W. uznał r. pr. S. winną zarzucanego jej czynu określonego we wniosku o ukaranie polegającego na tym, że w wystosowanej odpowiedzi z dnia […] r. nie usunęła braków formalnych skargi kasacyjnej, bowiem nie dołączyła wymaganego odpisu pisma w przedmiocie wniosku o rozpoznanie skargi na rozprawie dla Strony postępowania.
Zdaniem OSD Obwiniona nie dochowała należytej staranności w powierzonej jej sprawie, w szczególności nie przekazała wymaganego odpisu pisma dla Strony postępowania co doprowadziło do wydania w dniu […] r. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej (k. […]).
Czyny te wypełniają dyspozycję art. 12 ust. 1 oraz art.38 ust. 4 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych, przepisy nakazujące radcy prawnemu „wykonywanie czynności zawodowych sumiennie oraz z należytą starannością” a także „rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami”.
Jednocześnie Radca prawny „odpowiada za formę i treść pism procesowych i innych dokumentów przez siebie sporządzonych w związku ze świadczoną pomocą prawną.”
Okoliczności przedmiotowej sprawy nie budzą wątpliwości. W zakresie ustalenia faktów niedochowania należytej staranności OSD oparł się na następujących dowodach:
- Kopii wezwania WSA do usunięcia braków formalnych z dnia […] r. (k. […])
- Kopii postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia […] r. wraz z uzasadnieniem (k. […]-[…])
- Kserokopii skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia […] r. (k.[…], […]-[…]);
- Protokole rozprawy z dnia […] r. (k. […]-[…]).
Fakty wynikające z powyższej wyszczególnionego materiału dowodowego OSD uznał za spójne a materiał dowodowy za kompletny i wiarygodny.
OSD nie dał wiary wyjaśnieniom złożonym przez radcę prawnego w charakterze świadka (k. […]-[…], […]-[…], […]-[…]). Fakty wynikające z tych dowodów stoją w sprzeczności z faktami wynikającymi z dowodów uznanych przez OSD.
Jednym z obowiązków organów dyscyplinarnych, w kontekście uznania ewentualnego naruszenia obowiązków zawodowych, jest ocena sposobu postępowania radcy prawnego w aspekcie dochowania wymogów formalnych i terminów, czy też zaniechania podjęcia stosownych działań radcy prawnego. Ich niedochowanie lub niepodjęcie działań mających na celu ochronę interesów klienta skutkuje naruszeniem zasad wynikających z kodeksu etyki radcy prawnego, w szczególności zasady należytej staranności.
W ocenie OSD zarzucony radcy prawnemu czyn wyczerpuje dyspozycję art. 12 ust. 1 oraz art. 38 ust. 4 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych, który jako podstawowy wyznacznik działania radcy prawnego przyjmuje należytą staranność a także odpowiedzialność za formę i treść pism procesowych przez niego sporządzonych w związku ze świadczoną pomocą prawną. Tejże staranności w działaniu obwinionej zabrakło.
W zakresie kary, a więc zarówno jego rodzaju jak i wysokości OSD OIRP w W. orzekł zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, uznając, że rodzaj kary jak i jej wysokość są adekwatne do popełnionych przez obwinionego czynów biorąc przy tym pod uwagę dotychczasową postawę radcy prawnego oraz co istotne jego postawę w trakcie toczącego się postępowania.
Z tych powodów należało orzec jak w sentencji.
(WK)
OSD nie dał wiary wyjaśnieniom złożonym przez radcę prawnego w charakterze świadka (k. […]-[…], […]-[…], […]-[…]). Fakty wynikające z tych dowodów stoją w sprzeczności z faktami wynikającymi z dowodów uznanych przez OSD.
Jednym z obowiązków organów dyscyplinarnych, w kontekście uznania ewentualnego naruszenia obowiązków zawodowych, jest ocena sposobu postępowania radcy prawnego w aspekcie dochowania wymogów formalnych i terminów, czy też zaniechania podjęcia stosownych działań radcy prawnego. Ich niedochowanie lub niepodjęcie działań mających na celu ochronę interesów klienta skutkuje naruszeniem zasad wynikających z kodeksu etyki radcy prawnego, w szczególności zasady należytej staranności.
W ocenie OSD zarzucony radcy prawnemu czyn wyczerpuje dyspozycję art. 12 ust. 1 oraz art. 38 ust. 4 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych, który jako podstawowy wyznacznik działania radcy prawnego przyjmuje należytą staranność a także odpowiedzialność za formę i treść pism procesowych przez niego sporządzonych w związku ze świadczoną pomocą prawną. Tejże staranności w działaniu obwinionej zabrakło.
W zakresie kary, a więc zarówno jego rodzaju jak i wysokości OSD OIRP w W. orzekł zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, uznając, że rodzaj kary jak i jej wysokość są adekwatne do popełnionych przez obwinionego czynów biorąc przy tym pod uwagę dotychczasową postawę radcy prawnego oraz co istotne jego postawę w trakcie toczącego się postępowania.
Z tych powodów należało orzec jak w sentencji.
(WK)