Orzeczenie z dnia 22 maja 2023 r. Sygn. akt: D 37/22
opublikowano: 2025-02-21 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 22 maja 2023 r. Sygn. akt: D 37/22
Orzeczenie jest nieprawomocne
Orzeczenie jest nieprawomocne
Przewodniczący: r. pr. Andrzej Szmigiel
Członkowie: r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Andrzej Domański
Protokolant: Gabriela Filip
Członkowie: r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Andrzej Domański
Protokolant: Gabriela Filip
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w składzie następującym po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu L. O., [...], obwinionemu o to, że:
- w okresie od [...] r. do [...] r. w W. i R. wykonywał czynności zawodowe wobec klientki Z. Z. w sposób nielojalny i nieprofesjonalny jak również wprowadził Sąd w błąd co do faktu rozwiązania stosunku pełnomocnictwa - w ten sposób, że wypowiedział ww. klientce pełnomocnictwo procesowe pismem datowanym na dzień [...] r., które wysłał do klientki w dniu [...] r. i które zostało przez nią odebrane w dniu [...] r. a pismo informujące Sąd o wypowiedzeniu pełnomocnictwa wysłał w dniu [...] r., (data wpływu do Sądu: [...] r.), po czym nie stawił się na rozprawie wyznaczonej na dzień [...] r., mimo iż spoczywał jeszcze na nim prawny obowiązek reprezentowania klientki i co doprowadziło do tego, że klientka, w celu ochrony swoich interesów, nie mogła skorzystać z pomocy prawnej innej osoby,
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 w związku z art. 94 § 2 kpc oraz w związku z art. 6, art. 8, art. 12 ust. 1 i art. 47 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego L. O., [...], winnym zarzucanego wnioskiem o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 w związku z art. 94 § 2 kpc oraz w związku z art. 6, art. 8, art. 12 ust. 1 i art. 47 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2) ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego L. O., [...], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę 1 500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych).
Uzasadnienie
W dniu [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej: „ZRD”) złożył do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej: „OSD”) wniosek o ukaranie radcy prawnego L. O. ([...]), obwinionego o to, że w okresie od [...] r. do [...] r. w W. i R. wykonywał czynności zawodowe wobec klientki Z. Z. w sposób nielojalny i nieprofesjonalny jak również wprowadził Sąd w błąd co do faktu rozwiązania stosunku pełnomocnictwa w ten sposób, że wypowiedział ww. klientce - pełnomocnictwo procesowe pismem datowanym na dzień [...] r., które wysłał do klientki w dniu [...] r. i które zostało przez nią odebrane w dniu [...] r. a pismo informujące Sąd o wypowiedzeniu pełnomocnictwa wysłał w dniu [...] r., (data wpływu do Sądu: [...] r.), po czym nie stawił się na rozprawie wyznaczonej na dzień [...] r., mimo iż spoczywał jeszcze na nim prawny obowiązek reprezentowania klientki i co doprowadziło do tego, że klientka w celu ochrony swoich interesów nie mogła skorzystać z pomocy prawnej innej osoby,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych w zw. z art. 6, art. 8, art., 12 ust. 1 i art. 47 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. (dalej: „KERP”).
Uzasadniając wniosek o ukaranie ZRD, wskazał, że pismem z dnia [...] r. Z. Z. poinformowała o postępowaniu obwinionego. Zawiadamiająca wskazała, że obwiniony był jej pełnomocnikiem w sprawie o drogę konieczną, która toczyła się przed sądem Rejonowym w R. I Wydziałem Cywilnym pod sygn. akt […] (dalej „Sprawa”). W dniu [...] r. Obwiniony zawarł umowę zlecenia z Zawiadamiającą, w ramach której zobowiązał się do analizy akt Sprawy. Za świadczenie pomocy prawnej Zawiadamiająca wpłaciła na rachunek bankowy radcy prawnego kwotę 3075 zł. Zawiadamiająca zapłaciła również za reprezentację na rozprawie w dniu [...] r. Na tej rozprawie Zawiadamiającą reprezentowała adwokat A. K. - występująca z substytucji obwinionego. W dniu [...] r. Zawiadamiająca otrzymała z kancelarii Obwinionego telefon z żądaniem wpłaty kwoty 3 950 zł. za prowadzenie Sprawy pod rygorem wypowiedzenia pełnomocnictwa. Wypowiedzenie pełnomocnictwa Zawiadamiająca otrzymała w dniu [...] r., przy czym wypowiedzenie to było opatrzone datą [...] r.
Jak ustalono Obwiniony pismem nieoznaczonym datą, wysłanym w dniu [...] r., które wpłynęło do sądu w dniu [...] r., poinformował Sąd o rozwiązaniu stosunku pełnomocnictwa. Na rozprawie w Sprawie w dniu [...] r. Obwiniony, ani nikt z jego substytucji nie stawił się w roli pełnomocnika Zawiadamiającej.
Zdaniem ZRD z powyższego wynika, że Obwiniony poinformował Sąd o rozwiązaniu pełnomocnictwa w sytuacji, gdy nie wiedział kiedy Zawiadamiająca odebrała pismo wypowiadające jej pełnomocnictwo. Oznacza to, że w istocie rzeczy wprowadził Sąd w błąd co od daty wypowiedzenia pełnomocnictwa.
ZRD przypomniał, że skoro Zawiadamiająca odebrała i zapoznała się z treścią pełnomocnictwa w dniu [...] r. to w świetle art. 94 § 2 k.p.c. Obwiniony miał obowiązek reprezentować ją jeszcze do dnia [...] r. - a więc i reprezentować Pokrzywdzoną w rozprawie w dniu [...] roku.
W odpowiedzi na wniosek o ukaranie, Obwiniony wniósł o umorzenie postępowania z uwagi na przedawnienie karalności zarzucanych czynów; ewentualnie z daleko posuniętej ostrożności procesowej wniósł o umorzenie postępowania z uwagi na brak znamion czynu zabronionego.
Obwiniony poniósł w swoim piśmie kilka tez, które następnie uzasadniał. Stwierdził, że Pokrzywdzona zachowywała się dalece nielojalnie wobec niego i wobec poprzednich pełnomocników ją reprezentujących.
Obwiniony podniósł, że w dniu [...] r. zawarto z Pokrzywdzoną umowę wyłącznie na analizę akt Sprawy. Kancelaria podjęła się jednorazowej reprezentacji Pokrzywdzonej na jej wyraźną prośbę. Obwiniony wskazał, że dopiero na rozprawie okazało się, że Pokrzywdzona jest już reprezentowana przez r. pr. B. M., która przed rozprawą nie wiedziała o umocowaniu Obwinionego, jak i Obwiniony nie wiedział o uprzednim umocowaniu innego pełnomocnika. Jego zdaniem Pokrzywdzona od początku postępowała nielojalne względem umocowanych przez siebie pełnomocników. Obwiniony stwierdził również, że w dniu [...] r. pokrzywdzona podjęła próbę zaangażowania w sprawę ustanowionego do ww. terminu substytuta z pominięciem pełnomocnika głównego, celem zmniejszenia kosztów prowadzenia sprawy. Powyższe działanie stanowiące przejaw skrajnej nielojalności świadczy niezbicie, iż zachowanie pokrzywdzonej od początku ukierunkowane było na przeprowadzenie postępowania po możliwie najmniejszych kosztach, a kiedy to okazało się niemożliwe - wyłudzenia od Obwinionego usługi polegającej na prowadzeniu sprawy.
Obwiniony wyjaśnił, że jego zdaniem pełnomocnictwo Pokrzywdzonej wypowiedziano skutecznie [...] roku, bo tego dnia telefonicznie i mailowo dotarło do Pokrzywdzonej oświadczenie woli Obwinionego o wypowiedzeniu udzielonemu mu pełnomocnictwa. Jak więc twierdził Obwiniony oświadczenie wypowiedzenie pełnomocnictwa dotarło do pokrzywdzonej drogą telefoniczną i mailową w dniu [...] roku, a więc nie był on zobowiązany do reprezentacji pokrzywdzonej na rozprawie [...].
Obwiniony uzasadnił też swój zarzut przedawnienia karalności czynu. Wskazał on, że dnia [...] r. ZRD wszczął postępowanie sprawdzające, które wszczyna się celem uzupełnienia materiału zawartego w skardze pokrzywdzonego. Skoro ZRD zdecydował się wszcząć postępowanie sprawdzające, to w ówczesnym sranie sprawy nie widział podstaw by zainicjować właściwe postępowanie dyscyplinarne. Obwiniony przypomniał, że złożył wyjaśnienia w zakreślonym przez ZRD terminie tj. w dniu [...] roku. Nie czekając jednak na wyjaśnienia obwinionego, ZRD wszczął postępowanie przygotowawcze w dniu [...] roku. W związku z faktem, że między wezwaniem obwinionego do złożenia wyjaśnień, a wydaniem postanowienia o wszczęciu dochodzenia ZRD nie uzyskał żadnych nowych informacji na temat domniemanego czynu Obwinionego, nieprawidłowym było wszczęcie dochodzenia w dacie [...] r. i miało na celu jedynie bezzasadne przerwanie biegu przedawnienia.
Zarządzono przesłuchanie Pokrzywdzonej, która powtórzyła tezy z zawiadomienia wszczynającego sprawę. Wskazała, że po wiadomości e-mail z dnia [...] r. nie zdawała sobie sprawy z woli wypowiedzenia pełnomocnictwa przez Obwinionego. Pokrzywdzona zeznała, że wiedziała, że pełnomocnik obowiązany jest reprezentować ją jeszcze 14 dni po wypowiedzeniu pełnomocnictwa.
Orzeczeniem z dnia [...] r. Sąd uznał Obwinionego winnym zarzucanego mu czynu i za ten czyn na podstawie art. 64 ust. 1 i 65 ust. 1 pkt 2) ustawy o radcach prawnych wymierzył mu karę nagany. Ponadto, na podstawie art. 70(6) ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądził od Obwinionego na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę w wysokości 1 500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych).
Sąd zważył co następuje.
W ocenie Sądu Dyscyplinarnego wina Obwinionego nie budziła żadnych wątpliwości.
Bezspornym jest, że Obwiniony przyjął pełnomocnictwo do prowadzenia sprawy, co wprost wynika z jego treści. Niezależnie od ustaleń finansowych stron w związku z tym pełnomocnictwem, zobowiązany był zatem na jego mocy działać w okresie obowiązywania samego pełnomocnictwa oraz w okresie 14 dni od jego wygaśnięcia. Zarazem jak wynika z akt sprawy wypowiedzenie pełnomocnictwa zostało Pokrzywdzonej doręczone w dniu [...] r. a rozprawa następująca po wypowiedzeniu pełnomocnictwa odbyła się w dniu [...] r. Na rozprawie tej Obwiniony się nie stawił, mimo iż spoczywał jeszcze na nim prawny obowiązek reprezentowania Klientki do dnia [...] r. Powyższe doprowadziło do tego, że interes procesowy i materialny Klientki doznał uszczerbku.
Tym samym Obwiniony wykazał się nierzetelnością przy wykonywaniu czynności zawodowych oraz nielojalnością wobec swojej Klientki, czym w sposób oczywisty naruszył art. 6, art. 8, art., 12 ust. 1 i art. 47 KERP.
W ocenie Sądu Dyscyplinarnego karą adekwatną do wagi czynu, stopnia zawinienia Obwinionego i nasilenia u niego złej woli jest kara nagany. Pozwoli ona na osiągnięcie podstawowych funkcji kary, którymi są funkcja represyjna, prewencyjna, wychowawcza oraz satysfakcjonująca dla Pokrzywdzonej.
O kosztach orzeczono zgodnie z obowiązującymi stawkami ryczałtowymi.
GF