Orzeczenie z dnia 22 czerwca 2021 r. Sygn. akt: D 10/20
Orzeczenie nie jest prawomocne
 

PRZEWODNICZĄCY:      r. pr. Igor Bąkowski
CZŁONKOWIE:                 r. pr. Tomasz Iwańczuk
r. pr. Radosław Radosławski
PROTOKOLANT:              Karolina Szymala
Ewelina Raczko

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., po rozpoznaniu na rozprawach w dniach […] r., […] r., […] r., […] r. […] r. i […] r. w W., sprawy przeciwko radcy prawnemu P., ([…]), obwinionemu o to, że:

 

 

 

 
[…] r. wpłynęło do Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., („OIRP”) przekazane mu do wiadomości, pismo datowana na […] r., wezwanie do zapłaty kierowane przez B., (zwany dalej także „Zawiadamiającym”) do radcy prawnego P., (zwany dalej także „Obwinionym”) w którym wzywa go on w związku z nieuregulowaniem zwrotu płatności wynikających z wniesienia wkładu do spółki partnerskiej oraz pokrycia kosztów jej funkcjonowania – do zapłaty kwoty […]złotych.
 
W związku z powyższym Rzecznik Dyscyplinarny wszczął dochodzenie w sprawie.
 
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego skierował do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego wniosek o ukaranie Obwinionego o to, że:

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., („Sąd”) rozpatrzył sprawę na rozprawach w dniach […] r., […] r., […] r., […] r., […] r. i […] r.
 
Obwiniony stawił się na rozprawę przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym w dniu […] r., nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. Na rozprawę w dniu […] r. Obwiniony prawidłowo wezwany nie stawił się i dopiero po zamknięciu rozprawy […] r. do Sądu przekazano wniosek Obwinionego o odroczenie rozprawy i usprawiedliwienie jego nieobecności na rozprawie w tym dniu, w którym uzasadnił on swoją nieobecność nagłą chorobą (bez bliższego doprecyzowania) i nie dołączono do niego zwolnienia lekarskiego. W piśmie tym wskazał, że zwolnienie lekarskie dołączył do pisma wysłanego pocztą – pismo takie wpłynęło do Sądu […] r. i dołączone do niego było zwolnienie lekarskie w którym nie wskazano jednak niemożności stawienia się na rozprawie przed Sądem.
 
W sprawie przesłuchano pokrzywdzonych oraz przeprowadzono dowody z szeregu dokumentów, w szczególności wskazanych we wniosku o ukaranie.
 
Na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przewodu sądowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił i zważył, co następuje:
 
W […] r. Obwiniony zamieścił w Internecie ogłoszenie, że poszukuje osób do wspólnego projektu prowadzenia działalności w ramach spółki partnerskiej. Osoby zainteresowane tą formą współpracy, w tym m.in. pokrzywdzeni: doradca podatkowy Zawiadamiający, adwokat G2, radca prawny G1 i radca prawny K., spotykały się z Obwinionym w jego kancelarii, która mieściła się wówczas przy ul. Z., w W. W […] r. doszło do zawarcia i podpisania umowy spółki partnerskiej przez Obwinionego z Pokrzywdzonymi. Umowa ta została podpisana w ilości egzemplarzy równej liczbie partnerów plus jeden egzemplarz. Wszystkie egzemplarze umowy zatrzymał Obwiniony i żaden z Pokrzywdzonych nie otrzymał egzemplarza umowy spółki partnerskiej. Zgodnie z postanowieniami umowy spółki partnerskiej, partnerzy mieli wnieść wkład w wysokości […] zł i potem ponosić comiesięczne koszty w wysokości […] zł brutto.
 
[…] r. Zawiadamiający przesłał drogą mailową wypowiedzenie umowy spółki. Po tym wypowiedzeniu Obwiniony przekazał Zawiadamiającemu, że ponieważ jest zawiązana umowa spółki to winien on zapłacić jakąś kwotę tytułem rekompensaty za rezygnację z uczestnictwa w spółce. Obwiniony miał świadomość i wiedzę, że projekt prowadzenia działalności w formie spółki partnerskiej nie będzie realizowany, nie poinformował jednak o tej okoliczności Zawiadamiającego, czym wprowadził go w błąd co do realizowania projektu w ww. formie, co skutkowało tym, że Zawiadamiający zawarł z Obwinionym w dniu […] r. w W., porozumienie, w ramach którego zobowiązał się do zapłacenia na rzecz Obwinionego kwoty […] zł tytułem rekompensaty za rezygnację z udziału w spółce partnerskiej.
 
W późniejszym okresie Zawiadamiający powziął informację, że spółka partnerska nie została zgłoszona do rejestracji, nie powstała. Wówczas, w związku z treścią § 7 ust. 1 porozumienia, który stanowił, że jeżeli pozostali wspólnicy spółki nie poniosą kosztów w wysokości co najmniej […] zł w związku z zamiarem rozpoczęcia prowadzenia wspólnej kancelarii prawnej – to porozumienie ulegnie rozwiązaniu, a Obwiniony zwróci kwotę […] zł, wezwał on Obwinionego do zwrotu kwoty […] zł, której jednakże obwiniony nie zwrócił od dnia […] r. do dnia […] r., pomimo kierowanych wezwań do zapłaty.
 
Koncepcja prowadzenia działalności w formie spółki partnerskiej zaczęła upadać na przełomie […] i […] r. Obwiniony informował pokrzywdzonych, że ze względów finansowo-księgowych w jego ocenie łatwiej jest zawrzeć umowę o współpracę ze spółką z o.o. którą on zakupił i był jej udziałowcem niż prowadzić spółkę partnerską. Obwiniony odbył ze wszystkimi pokrzywdzonymi oprócz Zawiadamiającego rozmowy celem przekonania ich do koncepcji współpracy z jego spółką z o.o. Następnie zostały zawarte pomiędzy D., sp. z o.o. reprezentowaną przez Obwinionego jako Prezesa Zarządu a G2, G1 i K., umowy o współpracy. Pokrzywdzeni nie byli wspólnikami D., sp. z o.o.
 
Obwiniony groził G2, G1 i K., że jeżeli nie zawrą umowy o współpracy z D., sp. z o.o., on, wbrew ich woli zarejestruje spółkę partnerską.
 
Obwiniony w szczególności w okresie od […] r. do […] r. w W., mimo kierowanych do niego próśb lub wezwań, nie przekazał wspólnikom spółki partnerskiej – radcy prawnemu K., radcy prawnemu G1 i adwokat G2 egzemplarza umowy spółki partnerskiej które te podpisały i pozostawiły u Obwinionego – co działało jako środek nacisku na pokrzywdzone aby zawarły umowy o współpracy z D., sp. z o.o.
 
Umowa o współpracę nie była należycie wykonywana ze strony Obwinionego a Obwiniony nie traktował pokrzywdzonych lojalnie i koleżeńsko. Spowodowało to wypowiedzenie umów o współpracę przez w/w pokrzywdzone.
 
Obwiniony pomimo wezwań i próśb przynajmniej od […] r. do co najmniej […] r. nie usunął ze strony internetowej www.[…].pl danych osobowych i informacji dotyczących adwokat G2, radcy prawnego G1 i radcy prawnego K.
 
Na stronie internetowej www.[…].pl w okresie przynajmniej od […] r. do co najmniej […] r. Obwiniony podawał niezgodne z rzeczywistością informacje o osobach wchodzących w skład zespołu kancelarii – na stronie tej widniały informacje, że adwokat G2, radca prawny G2 i radca prawny K., wchodzą w skład zespołu kancelarii, podczas gdy w rzeczywistości osoby te nie współpracowały już z kancelarią.
 
Obwiniony w okresie od dnia […] r. do […] r. nie zwrócił adwokat G2 i radcy prawnemu G1, pomimo ich żądań, zaświadczeń o prawie do wykonywania przez nie zawodu odpowiednio adwokata i radcy prawnego.
 
Obwiniony wykonując zawód w formie indywidualnej kancelarii prawnej cyklicznie zawiesza prowadzoną w tej formie działalność gospodarczą i ją odwiesza, nie informując o tym Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., pomimo obowiązku wynikającego z art. 8 ust. 3 ustawy o radcach prawnych. Obwiniony w okresie od dnia […] r. do chwili sporządzenia wniosku o ukaranie nie zawiadamiał Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., o kolejnych zawieszeniach i wznowieniach prowadzenia działalności gospodarczej w formie kancelarii radcy prawnego.
 
Powyższe Sąd ustalił na podstawie dowodów przeprowadzonych na rozprawie, w tym dokumentów wskazanych we wniosku o ukaranie (karty tam wskazane), zeznań pokrzywdzonych, przy czym w związku z niestawiennictwem pokrzywdzonej G2, Sąd na podstawie art. 291 kpk w związku z art. 74¹ ustawy o radcach prawnych odczytał w odpowiednim zakresie jej zeznania złożone w postępowaniu przygotowawczym.
 
Zeznania pokrzywdzonych były szczegółowe, spójne i konsekwentne oraz dawały szczegółowy obraz sytuacji oraz działań i zaniechań Obwinionego, co w połączeniu z analizą pozostałych dowodów pozwoliło Sądowi na dokładne ustalenie stanu faktycznego i następnie ocenę czynów Obwinionego.
 
Po przeprowadzeniu rozprawy, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał Obwinionego winnym zarzucanych mu czynów.
 
W zakresie czynu wskazanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie, Sąd uznał Obwinionego winnym tego, że Obwiniony w okresie od dnia […] r. do dnia […] r. w W., mimo kierowanych wezwań do zapłaty, nie zwrócił Zawiadamiającemu kwoty […] zł, zapłaconej mu w oparciu o postanowienia porozumienia zawartego w dniu […] r., mimo iż ziściła się przesłanka statuująca obowiązek zwrotu Zawiadamiającemu ww. kwoty tj. to, że pozostałe strony umowy spółki partnerskiej nie poniosły kosztów w wysokości co najmniej […] zł w związku z zamiarem rozpoczęcia prowadzenia projektu wspólnej kancelarii prawnej.
 
Sąd uznał iż działanie to wypełniało dyspozycję popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki.
 
Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.
 
Zgodnie z Art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu nie tylko przy wykonywaniu czynności zawodowych, ale również w działalności publicznej i w życiu prywatnym.
 
Swym czynem niewątpliwie Obwiniony naruszył godność zawodu bezpodstawnie próbując uchylić się od obowiązku zwrotu Zawiadamiającemu kwoty […] zł, zapłaconej mu w oparciu o postanowienia porozumienia zawartego w dniu […] r., mimo iż ziściła się przesłanka statuująca obowiązek zwrotu. Jest to postawa wysoce naganna i niegodna radcy prawnego.
 
Uznając winę Obwinionego w zakresie tego czynu Sąd, uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec Obwinionego na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt. 3 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary pieniężnej w wysokości […] złotych.
 
Rodzaj kary w ocenie Sądu jest adekwatny do charakteru przewinienia Obwinionego a jej wysokość jest uzasadniona okolicznościami sprawy.
 
Wysokość wymierzonej kary jest uzasadniona stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę charakter naruszenia i wysoce naganną postawę obwinionego.
 
W zakresie czynu wskazanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie, Sąd uznał Obwinionego winnym tego, że Obwiniony mając świadomość i wiedzę, że projekt prowadzenia działalności w formie spółki partnerskiej nie będzie realizowany, nie poinformował o tej okoliczności Zawiadamiającego, czym wprowadził go w błąd co do realizowania projektu w ww. formie, co skutkowało tym, że Zawiadamiający zawarł z Obwinionym w dniu […] r. w W., porozumienie, w ramach którego zobowiązał się do zapłacenia na rzecz Obwinionego kwoty […] zł tytułem rekompensaty za rezygnację z udziału w spółce partnerskiej.
 
Sąd uznał iż działanie to wypełniało dyspozycję popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki. Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych. Zgodnie z Art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu nie tylko przy wykonywaniu czynności zawodowych, ale również w działalności publicznej i w życiu prywatnym.
 
Swym działaniem niewątpliwie Obwiniony naruszył godność zawodu wprowadzając w błąd pokrzywdzonego celem zawarcia niekorzystnego dla pokrzywdzonego porozumienia. Jest to postawa wysoce naganna i niegodna radcy prawnego.
 
Uznając winę Obwinionego w zakresie tego czynu Sąd, uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec Obwinionego na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt. 3 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary pieniężnej w wysokości […] złotych.
 
Rodzaj kary w ocenie Sądu jest adekwatny do charakteru przewinienia Obwinionego a jej wysokość jest uzasadniona okolicznościami sprawy.
 
Wysokość wymierzonej kary jest uzasadniona stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę charakter naruszenia i wysoce naganną postawę Obwinionego.
 
W zakresie czynu wskazanego w punkcie 3 wniosku o ukaranie, Sąd uznał Obwinionego winnym tego, że Obwiniony w okresie od […] r. do […] r. w W., mimo kierowanych do niego próśb lub wezwań, nie przekazał wspólnikom spółki partnerskiej – radcy prawnemu K., radcy prawnemu G1 i adwokat G2 egzemplarza umowy spółki.
 
Sąd uznał iż działanie to wypełniało dyspozycję popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 11 ust. 1 i art. 50 ust. 1 Kodeksu Etyki. Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych. Zgodnie z Art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu nie tylko przy wykonywaniu czynności zawodowych, ale również w działalności publicznej i w życiu prywatnym.
 
Zgodnie z Art. 50 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest do lojalności i koleżeństwa wobec członków samorządu radców prawnych.
 
Działanie Obwinionego niewątpliwie naruszało godność zawodu i było działaniem nielojalnym i niekoleżeńskim wobec pokrzywdzonych.
 
Uznając winę Obwinionego w zakresie tego czynu Sąd, uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec Obwinionego na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt. 3 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary pieniężnej w wysokości […] złotych.
 
Rodzaj kary w ocenie Sądu jest adekwatny do charakteru przewinienia Obwinionego a jej wysokość jest uzasadniona okolicznościami sprawy.
 
Wysokość wymierzonej kary jest uzasadniona stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę charakter naruszenia i wysoce naganną postawę Obwinionego.
 
W zakresie czynu wskazanego w punkcie 4 wniosku o ukaranie, Sąd uznał Obwinionego winnym tego, że Obwiniony w okresie przynajmniej od […] r. do co najmniej […] r. w Warszawie, mimo kierowanych do niego próśb i wezwań, nie usunął ze strony internetowej www.[…].pl danych osobowych i informacji dotyczących adwokat G2, radcy prawnego G1 oraz radcy prawnego K.
 
Sąd uznał iż działanie to wypełniało dyspozycję popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 11 ust. 1 i art. 50 ust. 1 Kodeksu Etyki. Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych. Zgodnie z Art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu nie tylko przy wykonywaniu czynności zawodowych, ale również w działalności publicznej i w życiu prywatnym. Zgodnie z Art. 50 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest do lojalności i koleżeństwa wobec członków samorządu radców prawnych.
 
Działanie Obwinionego niewątpliwie naruszało godność zawodu i było działaniem nielojalnym i niekoleżeńskim wobec pokrzywdzonych.
 
Uznając winę Obwinionego w zakresie tego czynu Sąd, uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec Obwinionego na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt. 2 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary nagany.
 
Rodzaj kary w ocenie Sądu jest adekwatny do charakteru przewinienia Obwinionego i uzasadniony okolicznościami sprawy, stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę charakter naruszenia i naganną postawę Obwinionego.
 
W zakresie czynu wskazanego w punkcie 5 wniosku o ukaranie, Sąd uznał Obwinionego winnym tego, że Obwiniony w okresie przynajmniej od […] r. do co najmniej […] r. w W., na stronie internetowej www.[…].pl podawał niezgodne z rzeczywistością informacje o osobach wchodzących w skład zespołu Kancelarii tzn. na przedmiotowej stronie widniały informacje adwokat G2 oraz radcowie prawni G1 oraz K., wchodzą w skład zespołu Kancelarii gdy w rzeczywistości osoby te nie współpracowały już z Kancelarią.
 
Sąd uznał iż działanie to wypełniało dyspozycję popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 11 ust. 1 i art. 50 ust. 1 Kodeksu Etyki. Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych. Zgodnie z Art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu nie tylko przy wykonywaniu czynności zawodowych, ale również w działalności publicznej i w życiu prywatnym. Zgodnie z Art. 50 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest do lojalności i koleżeństwa wobec członków samorządu radców prawnych.
 
Działanie Obwinionego niewątpliwie naruszało godność zawodu i było działaniem nielojalnym i niekoleżeńskim wobec pokrzywdzonych.
 
Uznając winę Obwinionego w zakresie tego czynu Sąd, uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec Obwinionego na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt. 2 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary nagany.
 
Rodzaj kary w ocenie Sądu jest adekwatny do charakteru przewinienia Obwinionego i uzasadniony okolicznościami sprawy, stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę charakter naruszenia i naganną postawę Obwinionego.
 
W zakresie czynu wskazanego w punkcie 6 wniosku o ukaranie, Sąd uznał Obwinionego winnym tego, że Obwiniony w okresie między […] r. a […] r. w W., groził adwokat G2, radcy prawnemu G1 oraz radcy prawnemu K., tym, że jeśli nie zawrą ze spółką D., z o.o. umowy o współpracy, on, wbrew ich woli, zarejestruje spółkę partnerską.
 
Sąd uznał iż działanie to wypełniało dyspozycję popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 11 ust. 1 i art. 50 ust. 1 Kodeksu Etyki. Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych. Zgodnie z Art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu nie tylko przy wykonywaniu czynności zawodowych, ale również w działalności publicznej i w życiu prywatnym. Zgodnie z Art. 50 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest do lojalności i koleżeństwa wobec członków samorządu radców prawnych.
 
Działanie Obwinionego w tym zakresie polegające de facto na szantażowaniu pokrzywdzonych było działaniem wysoce naruszającym godność zawodu i działaniem skrajnie nielojalnym i niekoleżeńskim wobec pokrzywdzonych.
 
Uznając winę Obwinionego w zakresie tego czynu Sąd, uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec Obwinionego na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt. 4 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas […] ([…]) miesięcy.
 
Rodzaj kary w ocenie Sądu jest adekwatny do bardzo poważnego charakteru przewinienia Obwinionego a jej wysokość jest uzasadniona okolicznościami sprawy.
 
Wysokość wymierzonej kary jest uzasadniona stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę bardzo poważny charakter naruszenia i wysoce naganną postawę Obwinionego.
 
W zakresie czynu wskazanego w punkcie 7 wniosku o ukaranie, Sąd uznał Obwinionego winnym tego, że w okresie od dnia […] r. do […] r. w W., nie zwrócił adwokat G2, mimo jej żądania, zaświadczenia o prawie do wykonywania przez nią zawodu adwokata, a w okresie nie później niż od […] r. do […] r. w W., nie zwrócił radcy prawnemu G1, mimo jej żądania, zaświadczenia o prawie do wykonywania przez nią zawodu radcy prawnego.
 
Sąd uznał iż działanie to wypełniało dyspozycję popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki. Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych. Zgodnie z Art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu nie tylko przy wykonywaniu czynności zawodowych, ale również w działalności publicznej i w życiu prywatnym. Zgodnie z Art. 50 ust. 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest do lojalności i koleżeństwa wobec członków samorządu radców prawnych.
 
Działanie Obwinionego niewątpliwie naruszało godność zawodu i było działaniem nielojalnym i niekoleżeńskim wobec pokrzywdzonych.
 
Uznając winę Obwinionego w zakresie tego czynu Sąd, uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec Obwinionego na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt. 3 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary pieniężnej w wysokości […] złotych.
 
Rodzaj kary w ocenie Sądu jest adekwatny do charakteru przewinienia Obwinionego a jej wysokość jest uzasadniona okolicznościami sprawy.
 
Wysokość wymierzonej kary jest uzasadniona stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę charakter naruszenia i wysoce naganną postawę Obwinionego.
 
W zakresie czynu wskazanego w punkcie 8 wniosku o ukaranie, Sąd uznał Obwinionego winnym tego, że w okresie od dnia […] r. do chwili sporządzenia wniosku o ukaranie nie zawiadamiał Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., o kolejnych zawieszeniach i wznowieniach prowadzenia działalności gospodarczej w formie kancelarii radcy prawnego.
 
Sąd uznał iż działanie to wypełniało dyspozycję popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 3 ustawy o radcach prawnych.
 
Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.
 
Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o radcach prawnych „Radca prawny jest obowiązany zawiadomić radę właściwej okręgowej izby radców prawnych o podjęciu wykonywania zawodu i formach jego wykonywania, o adresie i nazwie kancelarii lub spółki oraz podać adres dla doręczeń. Radca prawny ma obowiązek niezwłocznie zawiadamiać o każdej zmianie tych danych. Pisma w postępowaniach prowadzonych na podstawie ustawy wysyła się, ze skutkiem doręczenia, na adres dla doręczeń, o którym mowa w zdaniu pierwszym.”
 
Działanie Obwinionego niewątpliwie naruszało ten przepis.
 
Uznając winę Obwinionego w zakresie tego czynu Sąd, uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec Obwinionego na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt. 3 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary pieniężnej w wysokości […] złotych.
 
Rodzaj kary w ocenie Sądu jest adekwatny do charakteru przewinienia Obwinionego a jej wysokość jest uzasadniona okolicznościami sprawy.
 
Wysokość wymierzonej kary jest uzasadniona stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę charakter naruszenia i wysoce naganną postawę Obwinionego.
 
Na podstawie art. 65¹ ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w punktach 1, 2, 3, 7 i 8 orzeczenia Sąd połączył orzekając jako karę łączną karę pieniężną w wysokości […] złotych. Kara łączna w ocenie Sądu jest ustalona w adekwatnej wysokości.
 
Na podstawie art. 65¹ ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w punktach 4 i 5 orzeczenia Sąd połączył orzekając jako karę łączną karę nagany.
 
Obok kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego, na podstawie art. 65 ust. 2b Sąd orzekł zakaz wykonywania przez Obwinionego patronatu na czas […] lat. W ocenie Sądu Obwiniony nie powinna sprawować patronatu nad aplikantami, którzy pod opieką patrona muszą przyswoić zasady wykonywania zawodu radcy prawnego w zgodzie z przepisami i Kodeksem Etyki. W ocenie Sądu ten okres powinien pozwolić Obwinionemu na zrozumienie jego czynów – co do których nie okazał w toku rozprawy jakiejkolwiek skruchy ani zrozumienia nieprawidłowości swoich działań i przyswojenie zasad wykonywania zawodu w sposób pozwalający w przyszłości na prawidłowe sprawowanie patronatu.
 
O kosztach postępowania OSD orzekł na podstawie art. 70⁶ ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
 
GF