Orzeczenie z dnia 21 stycznia 2019 r. Sygn. akt: D 157/18
opublikowano: 2021-03-03 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 21 stycznia 2019 r. Sygn. akt: D 157/18
Orzeczenie prawomocne
Orzeczenie prawomocne
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Andrzej Szmigiel
CZŁONKOWIE: r. pr. Katarzyna Szwed – Kawka
r. pr. Gerard Dźwigała
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
CZŁONKOWIE: r. pr. Katarzyna Szwed – Kawka
r. pr. Gerard Dźwigała
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu P., […], obwinionej o to, że:
1) w okresie od […] r. do […] r., w W., mimo prawomocnego i podlegającego wykonaniu od dnia […] r. orzeczenia Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego w W. z dnia […] r. wymierzającego jej karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na czas […] - nadal wykonywała zawód radcy prawnego - poprzez składanie w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny Odwoławczy (sygn. akt […]) pism procesowych w dniach […] r. i […] r. oraz w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny Odwoławczy (sygn. akt […]) pism procesowych w dniach […] r., […] r., […] r. i […] r.:
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 3 ust. 1 i art. 28 ust. 2 ustawy o radcach prawnych oraz w związku z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego wnioskiem o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 3 ust. 1 i art. 28 ust. 2 ustawy o radcach prawnych oraz w związku z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 ustawy o radcach prawnych wymierza obwinionej karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas […] oraz dodatkowo na podstawie art. 65 2b ustawy o radcach prawnych zakaz wykonywania patronatu na czas […] lat;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionej radcy prawnego P., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
Uzasadnienie
W dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wydał postanowienie o przedstawieniu radcy prawnemu P. ([…]) zarzutów tego, że:
- w okresie od […] r. do […] r. w W., mimo prawomocnego i podlegającego wykonaniu od dnia […] r. orzeczenia Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. z dnia […] r. wymierzającego jej karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na czas […] - nadal wykonywała zawód radcy prawnego – poprzez składanie w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny Odwoławczy (sygn. akt […]) pism procesowych w dniach […] r. i […] r. oraz w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny Odwoławczy (sygn. akt […]) pism procesowych w dniach […] r., […] r., […] r., […] r. i […] r.,
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 3 ust. 1 i art. 28 ust. 2 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 KodeksuEtyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
Po wysłuchaniu Obwinionej, w dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wydał postanowienie o umorzeniu dochodzenia w części, tj. w zakresie:
- wykonywania zawodu radcy prawnego, mimo prawomocnego i podlegającego wykonaniu od dnia […] r. orzeczenia Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. z dnia […] r. wymierzającego jej karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na czas […] – poprzez złożenie w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny Odwoławczy (sygn. akt […]) pisma procesowego z dnia […] r. wobec stwierdzenia, że ww. czynu nie popełniono.
Rzecznik Dyscyplinarny wskazał, iż jak wynika z zebranego w toku dochodzenia materiału dowodowego, Obwiniona w sprawie o sygnaturze akt: […] nie składała pisma procesowego datowanego na dzień […] r.
W dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny skierował do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wniosek o ukaranie radcy prawnego P. obwinionej o to, że:
- w okresie od […] r. do […] r. w W., mimo prawomocnego i podlegającego wykonaniu od dnia […] r. orzeczenia Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. z dnia […] r. wymierzającego jej karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na czas […] – nadal wykonywała zawód radcy prawnego – poprzez składanie w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny Odwoławczy (sygn. akt […]) pism procesowych w dniach […] r. i […] r. oraz w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny Odwoławczy (sygn. akt […]) pism procesowych w dniach […] r., […] r., […] r. i […] r.,
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 3 ust. 1 i art. 28 ust. 2 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 KodeksuEtyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
W dniu […] r. Obwiniona skierowała do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wniosek o wydanie orzeczenia skazującego i wymierzenie jej kary upomnienia bez przeprowadzania postępowania lub ewentualnie kary nagany i nieobciążanie jej kosztami postępowania. W swym wniosku Obwiniona wskazała, iż nie zgadza się z orzeczeniem Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego z dnia […] r., a ponadto pisma w postępowaniach wskazanych w zarzutach kierował do niej sam Sąd, mimo iż był poinformowany o zawieszeniu jej w prawie do wykonywania zawodu radcy prawnego.
W dniu […] r. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. rozpoznał na rozprawie sprawę przeciwko Obwinionej. Wobec nieusprawiedliwionego niestawiennictwa Obwinionej na rozprawie, Sąd na podstawie art. 683 ustawy o radcach prawnych postanowił przeprowadzić postępowanie bez udziału Obwinionej, albowiem Sąd uznał, że obecność Obwinionej nie jest niezbędna, gdyż stan faktyczny sprawy może być ustalony w oparciu o przedstawione przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego dokumenty i zeznania świadków. Strony nie zgłosiły żadnych wniosków formalnych. Rzecznik Dyscyplinarny wniósł o wymierzenie kary zawieszenia w prawie do wykonywania zawodu na okres […] roku.
Sąd dopuścił następujące dowody z dokumentów wymienionych na stronie […] i […] wniosku o ukaranie, a także na kartach […]-[…], […]-[…], […], […], […], […], […], […], […], […], […], […], […], […], […], […]. Sąd postanowił uznać dowody za ujawnione bez odczytania w trybie art. 394§ 2 kpk. Strony nie wniosły o ich odczytanie.
Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu P. ([…]) obwinionej o to, że:
- w okresie od […] r. do […] r. w W., mimo prawomocnego i podlegającego wykonaniu od dnia […] r. orzeczenia Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. z dnia […] r. wymierzającego jej karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na czas […] – nadal wykonywała zawód radcy prawnego – poprzez składanie w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny Odwoławczy (sygn. akt […]) pism procesowych w dniach […] r. i […] r. oraz w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny Odwoławczy (sygn. akt […]) pism procesowych w dniach […] r., […] r., […] r. i […] r.,
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 3 ust. 1 i art. 28 ust. 2 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 KodeksuEtyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. orzekł:
- uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego wnioskiem o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 3 ust. 1 i art. 28 ust. 2 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za ten czyn na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 ustawy o radcach prawnych wymierza obwinionej karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas […] oraz dodatkowo na podstawie art. 65 ust. 2b ustawy o radcach prawnych zakaz wykonywania patronatu na czas […] lat;
- na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego P., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
Sąd ustalił i zważył, co następuje.
Stan faktyczny w niniejszej sprawie jest w zasadzie bezsporny, co do samych zdarzeń i opisu deliktu wieloczynowego, którego dopuściła się Obwiniona. Sporna jest jedynie jego ocena przez strony postępowania i przez sam sąd.
Dlatego też ustalenia faktyczne Sąd poczynił w oparciu o bezsporne dokumenty, z których dopuścił dowód na ostatniej rozprawie oraz w oparciu o wyjaśnienia Obwinionej, zawarte w odpowiedzi na wniosek o ukaranie.
Z przyczyn całkowicie fundamentalnych nie można się jednak zgodzić z samooceną poczynań dokonaną przez Obwinioną.
W pierwszym rzędzie przypomnieć należy, iż kara zawieszenia w prawie do wykonywania zawodu wymierzona została Obwinionej za „wypowiedzenie lojalności” Klientowi, Okręgowej Izbie Radców Prawnych i niejako całemu ustrojowi wymiaru sprawiedliwości.
Uwypuklić należy, iż w sprawie dyscyplinarnej, której dotyczy naruszona przez Obwinioną kara zawieszenia, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny oceniając czyny, których dopuściła się Obwiniona, podkreślił, iż były one szczególnie naganne i karygodne. Absolutnie elementarnym obowiązkiem radcy prawnego ustanowionego pełnomocnikiem z urzędu dla uczestnika postępowania sądowego było bowiem – dla Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego – zapewnienie mu pomocy prawnej umożliwiającej zrealizowanie prawa do rzetelnego procesu w dwóch instancjach. Tymczasem, Obwiniona swoim działaniem powyższe elementarne prawa Pokrzywdzonego w tamtej sprawie w sposób bezwzględny, niczym nieuprawniony, naruszyła. Takie działanie Obwinionej świadczyło o tym – jak wskazał Okręgowy Sąd Dyscyplinarny – iż nie pojmuje ona należycie całkowicie podstawowych obowiązków spoczywających na radcy prawnym, będącym uczestnikiem szeroko pojętego wymiaru sprawiedliwości.
Tymczasem, jak się okazało w niniejszym postępowaniu, wymierzona Obwinionej prawomocnie kara zawieszenia w prawie do wykonywania zawodu, nie przyniosła jakichkolwiek skutków wychowawczych ani prewencyjnych. Wręcz przeciwnie. Obwiniona w odpowiedzi na wniosek o ukaranie wprost wskazuje, iż karę tą uznaje za całkowicie niesłuszną, że się z nią nie zgadza, a naruszenie zasad wykonywania tej kary uznaje za drobne naruszenie, które winno być co najwyżej ukarane karą upomnienia lub nagany.
Nie sposób nie dostrzec, że Obwiniona po raz kolejny – działając w warunkach recydywy zwykłej – „wypowiada posłuszeństwa” Okręgowej Izbie Radców Prawnych i niejako całemu ustrojowi wymiaru sprawiedliwości. Zaś jej uzupełniające tłumaczenie, że jedynie reagowała na pisma z sądów powszechnych, są tak dalece nie merytoryczne, że stanowią dodatkową okoliczność obciążającą Obwinioną.
W ocenie Sądu Dyscyplinarnego, pobłażliwe potraktowanie przez organy dyscyplinarne postawy Obwinionej, naraziłoby na szwank powagę i wizerunek Okręgowej Izby Radców Prawnych, także w relacji z sądami powszechnymi. Świadczyłoby bowiem o tym, że same organy dyscyplinarne – powiadomione przez sąd powszechny o naruszeniu wymierzonej Obwinionej kary dyscyplinarnej – nie podchodzą poważnie do wydawanych przez siebie orzeczeń.
Zarazem jednak, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny, mając na względzie także wiek Obwinionej, uznał, iż danie Obwinionej „ostatniej szansy” przed wymierzeniem najsurowszej z kar, to jest wymierzenie jej ponownej kary zawieszenia w prawie do wykonywania zawodu radcy prawnego, tym razem na dłuższy czas […], daje mimo wszystko szanse na radykalną zmianę jej postawy i osiągnięcie celów kary dyscyplinarnej.
Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji.
(WK)
Prawo i praktyka
Przygody Radcy Antoniego
Odwiedź także
Nasze inicjatywy
