Orzeczenie z dnia 21 października 2019r. Sygn. akt: D 97/18
Orzeczenie prawomocne
 

PRZEWODNICZĄCY:     r. pr. Paulina Sibilska
CZŁONKOWIE:           r. pr. Tomasz Iwańczuk
r. pr. Michał Rajski
PROTOKOLANT:         Wioletta Kopka
                                   Karolina Szymala

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawach w dniach […] r. i […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu J., […], któremu przedstawiono zarzut:
naruszenia Kodeksu Etyki Radcy Prawnego poprzez brak dochowania należytej staranności przy wykonywaniu obowiązków radcy prawnego w związku ze świadczoną na rzecz Skarżącego B.(1) pomocą prawną w toku postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym dla W. – W. w W., […] Wydział Cywilny za sygn. akt […] polegający na zaniechaniu w okresie od dnia […] roku do dnia […] roku złożenia wniosku o uzasadnieniu od niekorzystnego dla klienta wyroku Sądu Rejonowego  dla W. – W. w W. z dnia […] roku w tejże sprawie oraz zaniechanie złożenia apelacji od wyroku w okresie od dnia […] roku do dnia […] roku,
tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego art. 12 ust 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1870 z późn. zm.)
 

 

 
Wnioskiem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej „Rzecznik Dyscyplinarny”) wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej „Okręgowy Sąd Dyscyplinarny”) o ukaranie radcy prawnego J., wpisanego na listę radców prawnych pod nr […] (dalej „obwiniony”), któremu przedstawiono zarzut naruszenia Kodeksu Etyki Radcy Prawnego poprzez brak dochowania należytej staranności przy wykonywaniu obowiązków radcy prawnego w związku ze świadczoną na rzecz Skarżącego B.(1) pomocą prawną w toku postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym dla W.-W. w W., […] Wydział Cywilny za sygn. akt […] polegający na zaniechaniu w okresie od dnia […] roku do dnia […] roku złożenia wniosku o uzasadnieniu od niekorzystnego dla klienta wyroku Sądu Rejonowego dla W.-W. w W. z dnia […] roku w tejże sprawie oraz zaniechanie złożenia apelacji od wyroku w okresie od dnia […] roku do dnia […] roku, tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. (dalej „KERP”) w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1870 z późn. zm.)
 
Obwiniony wniósł odpowiedź na wniosek o ukaranie.
 
Sąd rozpoznał wniosek o ukaranie na rozprawach w dniach […] r. i [...] r.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił, co następuje:
 
W dniu […] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło pismo B.(1) (dalej „pokrzywdzony”), o podjęcie interwencji wobec radców prawnych: T.(1) ([…]), G. ([…]), Obwinionego i T.(2) ([…]), wobec naruszenia przez te osoby podstawowych obowiązków zawodowych, co bezpośrednio doprowadziło do powstania szkody w majątku pokrzywdzonego. Pokrzywdzony podniósł, że w dniu […] r. udzielił wymienionym radcom prawnym pełnomocnictw do zastępowania jego osoby w sprawie przeciwko A. S.A. Pokrzywdzony nie załączył do pisma odpisów, ani kopii udzielonych pełnomocnictw. Pokrzywdzony wskazał, że wymienieni powyżej radcowie prawni bez jego wiedzy, a tym bardziej akceptacji, zaniechali złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie pisemnego uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego dla W. – W. z dnia […] r. w sprawie […] o zapłatę, toczącej się z powództwa pokrzywdzonego przeciwko A. S.A., przez co wyrok stał się prawomocny i została zamknięta droga do jego zaskarżenia.

dowód: zawiadomienie pokrzywdzonego z dnia […] r. - k. […],
 
Pokrzywdzony pracował jako agent ubezpieczeniowy od […] r. do […] r. Od […] r. do […] r. współpracował jako agent z A. S.A. zajmując się m.in sprzedażą produktów inwestycyjnych z ochroną na życie (tzw. polisolokat). W ramach prowadzonej działalności […] r. pokrzywdzony zawarł z A. S.A. umowę ubezpieczenia na życie o charakterze inwestycyjnym. Umowa została potwierdzona polisą nr […]. Umowa została rozwiązana w […] r. A. S.A. po zakończeniu umowy i dokonaniu rozliczeń pobrało od pokrzywdzonego opłatę likwidacyjną w wysokości […] zł i opłatę od wykupu w wysokości […] zł.
 
Pokrzywdzony uznając pobranie opłat za bezpodstawne zawarł umowę ze spółką „P.” sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej „spółka”) zajmującą się pomocą w odzyskiwaniu pieniędzy z polisolokat. Pokrzywdzony zlecił spółce prowadzenie kilku spraw dotyczących polisolokat, w tym z umowy ubezpieczenia potwierdzonej polisą nr […]. W dniu […] r. pokrzywdzony udzielił dwóch pełnomocnictw: pierwszego - spółce do reprezentowania pokrzywdzonego wobec zakładów ubezpieczeń oraz innych podmiotów i organów administracji publicznej, organów policji i prokuratury oraz w sprawach związanych z umową ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym potwierdzoną polisą o numerze […] zawartą z A. S.A., drugiego - obwinionemu i radcy prawemu S. w sprawie dochodzenia roszczeń wynikających z umowy ubezpieczenia na życie zawartej […] r. Oba pełnomocnictwa zostały sporządzone na papierze firmowym spółki. Pełnomocnictwo dla radcy prawnego S. pokrzywdzony podpisał in blanco. W dniu […] r. radca prawny S. złożyła w imieniu pokrzywdzonego pozew o zapłatę przez A. S.A. […] zł tytułem nienależnie pobranej od pokrzywdzonego opłaty likwidacyjnej w związku z rozwiązaniem umowy ubezpieczenia na życie. Informacja, że pokrzywdzony jest agentem ubezpieczeniowym nie została podana w pozwie. Sprawa toczyła się przed Sądem Rejonowy dla W.-W. w W. pod sygn. akt […].
 
W dniu […] r. obwiniony działając jako prezes zarządu spółki wypowiedział pełnomocnictwo radcy prawnemu S. Pismem złożonym w dniu […] r. obwiniony poinformował Sąd Rejonowy dla W.-W. w W. o zmianie pełnomocnika pokrzywdzonego.
 
W dniu […] r. Sąd Rejonowy dla W.-W. w W. w sprawie […] wydał wyrok oddalający powództwo pokrzywdzonego. W dniu wydania wyroku obwiniony był jedynym pełnomocnikiem pokrzywdzonego.

dowód: kopia pozwu o zapłatę wraz z pełnomocnictwem dla radcy prawnego S. - k. […]-[…], pełnomocnictwo dla spółki „P.” sp. z o.o. - k. […], wypowiedzenie pełnomocnictwa radcy prawnemu S. - k. […], pismo obwinionego dotyczące zmiany pełnomocnika powoda - k. […], wyrok z dnia […] r. w sprawie […] - k. […], uzasadnienie wyroku z dnia […] r. - k. […]-[…], zeznania pokrzywdzonego - k. […]-[…]
 
Pokrzywdzony zawierając umowę ze spółką uzyskał dostęp do rejestru spraw prowadzonych w jego imieniu. W rejestrze odnotowywano wszelkie zmiany w sprawie […]. Po oddaleniu powództwa pokrzywdzonego w rejestrze spraw widniała informacja „Ł. wystąpi z wnioskiem o uzasadnienie”. Na podstawie tej informacji pokrzywdzony był przekonany, że wniosek o uzasadnienie niekorzystnego orzeczenia zostanie złożony.

dowód: wpisy w rejestrze sprawy pokrzywdzonego - k. […], zeznania pokrzywdzonego – k. […], zeznania świadka B.(2) - k. […]-[…]
 
W […] r. spółka wypowiedziała pokrzywdzonemu pełnomocnictwa w dwóch innych sprawach prowadzonych w jego imieniu. W związku otrzymanymi wypowiedzeniami pokrzywdzony chciał dowiedzieć się czy spółka otrzymała już uzasadnienie wyroku w sprawie […]. W związku z problemami w uzyskaniu informacji od spółki pokrzywdzony na własną rękę ustalił stan sprawy w Sądzie Rejonowym dla W.-W. w W. Pokrzywdzony uzyskał informację, że wniosek o uzasadnienie wyroku i apelacja od wyroku z dnia […] r. nie zostały złożone. Nikt ze spółki nie skontaktował się z pokrzywdzonym i nie poinformował, że apelacja w sprawie […] jest bezzasadna i nie będzie składana. Pokrzywdzony próbując wyjaśnić, dlaczego nie zostały złożone wniosek o uzasadnienie wyroku i apelacja otrzymał od obwinionego propozycję zawarcia ugody. Projekt ugody zawierał m.in. oświadczenie pokrzywdzonego o rezygnacji z wnoszenia apelacji, na co pokrzywdzony nie wyraził zgody.

dowód: protokół przesłuchania B.(1) - k. […]-[…], korespondencja mailowa - k. […]-[…], projekt ugody […]-[…], zeznania pokrzywdzonego - k. […]-[…]
 
W trakcie postępowania przygotowawczego, jak i przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym obwiniony przyznał, że w sprawie sądowej […] nie zostały złożone wniosek o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie wyroku z dnia […] r. i apelacja. Obwiniony wyjaśnił ponadto, że spółka pokryła za pokrzywdzonego koszty postępowania zasądzone na rzecz A. S.A. w sprawie […].
 
Ze względu na pracę pokrzywdzonego w transporcie międzynarodowym, która wiązała się z jego częstym przebywaniem poza miejscem zamieszkania o treści wyroku z dnia […] r. została poinformowana B.(2) – żona pokrzywdzonego. B.(2) jest prezesem A. sp. z o.o. współpracującej ze spółką. B.(2) miała posiadać upoważnienie do przekazywania mężowi wszelkich informacji o prowadzonych przez spółkę sprawach oraz posiadać dostęp do rejestru spraw męża. B.(2) była na bieżąco informowana o wszystkich czynnościach podejmowanych w sprawie […], w tym o treści wyroku z dnia […] r. oraz o stanowisku spółki w zakresie braku zasadności wnoszenia apelacji od tego wyroku, ze względu na obowiązujące orzecznictwo Sądu Okręgowego w W. w podobnych sprawach.  Informacja o niekorzystnym dla pokrzywdzonego wyroku miała zostać przekazana B.(2) przez aplikanta radcowskiego K., działającego z upoważnienia obwinionego. Obwiniony złożył do akt sprawy oświadczenie radcy prawnego K., na okoliczność poinformowania żony pokrzywdzonego o treści wyroku z […] r.

dowód: wyjaśnienia obwinionego z […] r. - k. […]-[…], oświadczenie radcy prawnego K. z dnia […] r. - k. […], wyjaśnienia obwinionego - k. […]-[…]
 
B.(2) niedługo po ogłoszeniu wyroku w sprawie […] rozmawiała przez telefon z radcą prawnym T.(2) współpracującym ze spółką. Podczas rozmowy radca prawny T.(2) miał przeprosić żonę pokrzywdzonego za niezłożenie wniosku o uzasadnienie wyroku i apelacji od wyroku w sprawie […]. W związku z zaistniałą sytuacją radca prawny T.(2) zaproponował B.(2) zapłatę […] zł tytułem rekompensaty. B.(2) odpowiedziała radcy prawnemu T.(2), że sprawa dotyczy jej męża i nie jest uprawniona do podejmowania żadnych decyzji w tym zakresie. W przypadku niezaakceptowania przedstawionych warunków radca prawny T.(2) miał poinformować B.(2), że umowy, które A. sp. o.o. miała zawarte ze spółką zostaną rozwiązane. Nikt ze spółki nie rozmawiał po […] r. z B.(2) o tym, że wniosek o uzasadnienie wyroku nie będzie składany, a sama apelacja, że jest bezzasadna. B.(2) nie wyrażała zgody na nieskładanie apelacji w sprawie męża.

dowód: protokół przesłuchania B.(2) - k. […]-[…], zeznania B.(2) - k. […]-[…]
 
Radcowie prawni: T.(1), G., T.(2) zobowiązani przez Rzecznika Dyscyplinarnego do złożenia pisemnych wyjaśnień wskazali, iż nie byli umocowani przez pokrzywdzonego do prowadzenia w jego imieniu sprawy przeciwko A. S.A. toczącej się przez Sądem Rejonowym dla W.-W. pod sygn. akt […] w przedmiocie dochodzenia roszczeń związanych z umową ubezpieczenia potwierdzoną polisą nr […]. Ponadto wskazali, że umocowanymi do prowadzenia powyższej sprawy byli radca prawny S. wpisana na listę radców prawnych pod numerem […] oraz obwiniony. Na dowód powyższego przedstawili pełnomocnictwo z dnia […] r. udzielone przez pokrzywdzonego r.pr. S. i obwinionemu.

dowód: odpowiedź r.pr. T.(2) z dnia […] r. - k. […]-[…], odpowiedź r.pr. G. z […] r. - k. […]-[…], wyjaśnienia r.pr. T.(1) z dnia […] r. - k. […]-[…] 
 
Postanowieniem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego postanowił o wszczęciu dochodzenia w sprawie podejrzenia naruszenia Kodeksu Etyki Radcy Prawnego poprzez brak dochowania należytej staranności przy wykonywaniu obowiązków radcy prawnego w związku ze świadczoną na rzecz B.(1) pomocą prawną w toku postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym dla W.-W. w W., […] Wydział Cywilny za sygn. akt […] polegającej na zaniechaniu w okresie od dnia […] roku do dnia […] roku złożenia wniosku o uzasadnienie od niekorzystnego dla klienta wyroku Sądu Rejonowego dla W.-W. w W. z dnia […] roku w tejże sprawie oraz zaniechanie złożenia apelacji od wyroku w okresie od dnia […] roku do dnia […] roku, tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1870 z późn. zm.).
 
Postanowieniem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego przedstawił radcy prawnemu J. zarzut naruszenia art. 12 ust. 1 KERP.
 
Radca prawny J. przesłuchany w dniu […] r. w charakterze obwinionego nie przyznał się do stawianego zarzutu. Obwiniony potwierdził, że nie złożył wniosku o uzasadnienie wyroku z dnia […] r. w sprawie akt […]. Obwiniony wskazał, że sprawą pokrzywdzonego pod jego nadzorem zajmował się aplikant radcowski, a później radca prawny, K.. K. miał kontaktować się z pokrzywdzonym za pośrednictwem B.(2) i przekazać jej informację o niekorzystnym wyroku oraz o braku podstaw do składania od niego apelacji. K. złożył w dniu […] r. oświadczenie, z którego wynika, że poinformował B.(2) o wyroku z dnia […] r. oraz o niezasadności wnoszenia apelacji w sprawie, ze względu na istniejące orzecznictwo sądów w podobnych sprawach. Obwiniony przyznał, że próbował ugodowo rozwiązać sprawę z pokrzywdzonym, jednak stronom nie udało się porozumieć.

dowód: postanowienie z dnia […] r. o wszczęciu dochodzenia - k. […]-[…], postanowienie z dnia […] r. o przedstawieniu zarzutów - k. […], protokół przesłuchania obwinionego - k. […]-[…] 
 
Radca prawny K. rozmawiał z B.(2), jednak nie był pewny czy przed ogłoszeniem wyroku z dnia […], czy już po. Radca prawny K. miał poinformować żonę pokrzywdzonego, iż ze względu na obwiązujące orzecznictwo dotyczące agentów ubezpieczeniowych, którym był pokrzywdzony, powództwa są oddalane. Świadek miał poinformować żonę pokrzywdzonego, że spółka nie widzi podstaw do wnoszenia apelacji, jak wskazał „Mogło to być przed wyrokiem, mogło to być po (…)”. Podczas rozmowy nie była poruszana kwestia sporządzenia wniosku o uzasadnienie wyroku.

dowód: protokół przesłuchania radcy prawnego K. - k. […]-[…], zeznania radcy prawnego K. - k. […]-[…]
 
Radca prawny T.(2) w ramach umowy zlecenia prowadzi obsługę prawną spółki. Od pracownika spółki dowiedział się, że po wyroku oddalającym powództwo pokrzywdzonego w sprawie […], ten zgłasza pretensje do usług wykonanych przez spółkę. T.(2) przesłuchany przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego zeznał, że wniosek o uzasadnienie wyroku w sprawie […] nie został złożony. Ponadto świadek zeznał, że rozmawiał o sprawie z panią B.(2). Chcąc ugodowo zakończyć sprawę z pokrzywdzonym, świadek zaproponował zawarcie ugody. Świadek zeznał, że spółka zapłaciła koszty postępowania sądowego zasądzone od pokrzywdzonego na rzecz A. S.A. z siedzibą w W.. W projekcie ugody przygotowanej przez świadka znalazła się informacja, że „państwo B. wyrazili zgodę na nie składanie apelacji.” Dalsze negocjacje treści ugody dotyczyły tylko kwoty, ale stronom nie udało się dojść do porozumienia.

dowód: protokół przesłuchania radcy prawnego T.(2) - k. […]-[…]
 
Dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wydał postanowienie o zamknięciu dochodzenia w sprawie i skierował do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego wniosek o ukaranie obwinionego. 

dowód: postanowienie o zamknięciu dochodzenia - k. […], wniosek o ukaranie - k. […]-[…]
 
W dniu […] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych wpłynęła odpowiedź obwinionego na wniosek o ukaranie. Obwiniony podtrzymał wyjaśnienia złożone w toku postępowania prowadzonego przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego oraz oświadczył, że działał zgodnie z przepisami i normami wynikającymi z etyki zawodowej radców prawnych, wykonując swoje czynności sumiennie oraz z należytą starannością, postępując lojalnie i kierując się dobrem reprezentowanego klienta.
 
Obwiniony przesłuchany na rozprawie w dniu […] r. podtrzymał swoje dotychczasowe wyjaśnienia w sprawie. 

dowód: wyjaśnienia obwinionego - k. […]-[…]
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił powyższe przede wszystkim na podstawie dowodów z dokumentów, które ze względu na formę stanowią najbardziej wartościowe źródło ustaleń dotyczących dat poszczególnych zdarzeń, jak i samej treści dokumentów. Dotyczy to w szczególności oświadczenia radcy prawnego K. z dnia […] r., projektu ugody przesłanego przez obwinionego do pokrzywdzonego w dniu […] r. oraz korespondencji email w sprawie negocjacji ugody (k. […]-[…]) złożonych przez pokrzywdzonego na rozprawie w dniu […] r. W ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego są one wiarygodnym źródłem ustaleń w szczególności z tego powodu, że korespondują z pisemnymi wyjaśnieniami obwinionego złożonymi do sprawy i zeznaniami pokrzywdzonego i świadków. Dokumenty, ich wiarygodność dowodowa, nie były przez strony kwestionowane.
 
Wobec potwierdzenia przez obwinionego, że nie złożył wniosku o uzasadnienie wyroku z dnia […] r. oraz apelacji o tego wyroku Okręgowy Sąd Dyscyplinarny nie uznał za przekonywujące wyjaśnień obwinionego, iż takie zaniechanie wynikało z ustaleń z pokrzywdzonym bądź z żoną pokrzywdzonego. Obwiniony nie przedstawił żadnego dowodu na potwierdzenie tej okoliczności. Za taki dowód nie można uznać oświadczenia radcy prawego K. z dnia […] r. (k. […]). Podkreślić należy, że na rozprawie w dniu […] r. świadek K. zeznał odnośnie oświadczenia - „zawiera ono błąd w tym zakresie, gdyż rozmawiałem z panią B.(2) na temat zakończenia postępowania i ta rozmowa miała miejsce prawdopodobnie jeszcze przed wyrokiem w sprawie”.
 
Obwiniony nie wykazał, że ze względu na pracę pokrzywdzonego w transporcie międzynarodowym były trudności w nawiązaniu nim kontaktu po wydaniu wyroku z dnia […] r. W dobie powszechnego dostępu do środków porozumiewania się na odległość zgromadzony materiał wskazuje natomiast na całkowite zaniechanie przez obwinionego poinformowania pokrzywdzonego o wyniku sprawy […].
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego oraz świadków B.(2) i radcy prawnego K. uznając je za wiarygodne, logiczne i zgodne z pozostałymi, uznanymi za wiarygodne dowodami. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny dopuścił jako dowód w sprawie korespondencję mailową pomiędzy pokrzywdzonym i obwinionym z […] r. dotyczącą negocjacji w sprawie zawarcia ugody oraz projekt ugody (k. […]-[…]), która potwierdza, że obwiniony dopuścił się czynu zarzucanego we wniosku o ukaranie. W ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego brak było innych dowodów, które mogłyby podważyć ich wiarygodność. Okoliczności objęte zeznaniami pokrzywdzonego i świadków, dotyczące istotnych elementów stanu faktycznego, znajdują potwierdzenie w dokumentach, w szczególności w projekcie ugody złożonej na rozprawie dniu […] r. Jak wynika z zeznań zarówno pokrzywdzony, jak i świadek B.(2) na podstawie wpisu w rejestrze spraw prowadzonym przez spółkę byli przekonani, że wniosek o uzasadnienie wyroku zostanie złożony, a pokrzywdzony nie wyraził zgody na niewnoszenie środka odwoławczego.
 
Powyższych ustaleń faktycznych Okręgowy Sąd Dyscyplinarny dokonał na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy na kartach […], […], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […], […]-[…] - strony nie kwestionowały ich treści, a Sąd nie powziął wątpliwości odnośnie ich prawdziwości i uznał dowody wynikające z tych dokumentów za zgodne z prawdą i dał im wiarę.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
 
Okoliczności popełnienia deliktu dyscyplinarnego i wina obwinionego nie budziły wątpliwości.
 
Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych, radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za czyny sprzeczne m.in. z zasadami etyki zawodowej. Zgodnie z art. 6 KERP radca prawny, mając na uwadze treść roty ślubowania określonej w ustawie o radcach prawnych, obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami. KERP swoimi regulacjami z jednej strony opisuje szczególny charakter i funkcje radcy prawnego oraz istotę (cele) pomocy prawnej świadczonej przez radców prawnych, a z drugiej - stanowi gwarancję prawidłowego wykonywania tej profesji i realizacji celów pomocy prawnej. Oceniając w konkretnej sprawie, czy doszło do naruszenia ww. obowiązków, konieczne jest uwzględnienie: charakteru zawodu radcy prawnego jako zawodu zaufania publicznego, a także celów pomocy prawnej – „Pomoc prawna świadczona przez radcę prawnego ma na celu ochronę prawną interesów podmiotów, na których rzecz jest wykonywana” – art. 2 ustawy o radcach prawnych.
 
Zgodnie z art. 12 KERP radca prawny zobowiązany jest wykonywać czynności zawodowe sumiennie oraz z należytą starannością uwzględniając profesjonalny charakter działania. Obwiniony nie zadośćuczynił temu obowiązkowi w zakresie przyjętego od pokrzywdzonego zlecenia prowadzenia w jego imieniu sprawy o zapłatę przeciwko A. S.A. Za całkowicie niezrozumiałe i nieakceptowalne należy ocenić wprowadzanie pokrzywdzonego w błąd, odnośnie zamiaru złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku z dnia […] r., na co wskazywał wpis w rejestrze spraw, a następnie w celu ukrycia zaniedbań, brak woli udzielania pokrzywdzonemu informacji o stanie sprawy. Nie może być uznana za skuteczną linia obrony obwinionego, który obarczył odpowiedzialnością za popełnione zaniechania personel spółki. Świadczenie przez radcę prawnego pomocy prawnej przy udziale współpracowników nie zwalnia ani nie umniejsza jakimkolwiek obowiązkom zawodowym radcy prawnego wynikającym z ustawy o radcach prawnych lub KERP, w szczególności dotyczącym należytej staranności przy świadczeniu tej pomocy. W ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego obwinionemu należało przypisać odpowiedzialność za niedochowanie należytej staranności przy obsłudze zlecenia pokrzywdzonego, co spowodowane było jego niedbałością tzn. nieprawidłowym świadczeniem pomocy prawnej. Zatem w sprawie obwiniony dopuścił się naruszenia art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i z tego powodu podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
 
Na marginesie Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zwraca uwagę, że zgodnie z art. 44 ust. 3 KERP radca prawny powinien poinformować klienta o bezzasadności lub niecelowości wnoszenia środka odwoławczego. Obowiązek ten doznaje pewnych ograniczeń, którym jest zgoda pomiędzy radcą prawnym i klientem co do zasadności wnoszenia środka odwoławczego, jak i jego niewnoszenia. Postępowanie dowodowe przeprowadzone w sprawie nie wykazało, aby wolą pokrzywdzonego było zaniechanie wnoszenia apelacji od wyroku Sądu Rejonowego dla W.-W. w W. […] Wydział Cywilny w sprawie […].
 
Radca prawny, rezygnując z wnoszenia środka odwoławczego, powinien o tym wyraźnie poinformować klienta. W KERP brak jest uregulowań co do formy i treści informacji jaką radca prawny powinien skierować do klienta o niezasadności lub niecelowości wniesienia środka odwoławczego. Wydaje się jednak, że ze względu na treść takiej informacji – wskazanie klientowi braku podstaw do wnoszenia środka odwoławczego – powinna zostać sporządzona w formie pisemnej, aby klient w sposób przystępny mógł zapoznać się z argumentami uzasadniającymi takie stanowisko. W sytuacji, kiedy pomiędzy radcą prawnym a klientem zaistniałaby różnica zdań co do niewnoszenia środka odwoławczego, radca prawny nie zgadzając się ze stanowiskiem klienta powinien wypowiedzieć pełnomocnictwo. Radca prawny, rezygnując z prowadzenia sprawy, powinien uczynić to w takim czasie, by klient dla ochrony swoich interesów mógł skorzystać z pomocy prawnej innej osoby.
 
Uznając winę obwinionego w zakresie objętym zarzutem wniosku o ukaranie Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał, że adekwatne będzie orzeczenie kary nagany. Wymierzona kara uzasadniona jest stopniem winy i charakterem dokonanego naruszenia. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny miał na uwadze zarówno jej celowość, tj. okoliczność, iż stanowić będzie dla obwinionego represję, która powinna w przyszłości skutkować wykonywaniem przez obwinionego obowiązków wynikających z ustawy o radcach prawnych jak i przestrzegania zasad KEPR, z drugiej zaś strony miał na uwadze okoliczność, że obwiniony był już karany dyscyplinarnie.
 
O kosztach postępowania dyscyplinarnego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny postanowił na podstawie art. 70⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
 
(WK)