Orzeczenie z dnia 21 kwietnia 2022 r. Sygn. akt: D 195/21
Orzeczenie jest prawomocne

 

PRZEWODNICZĄCY:      r. pr. Mikołaj Pedrycz
CZŁONKOWIE:                 r. pr. Paulina Sibilska
r. pr. Grzegorz Stelmach
PROTOKOLANT:              Karolina Szymala

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu A. G. ([…]) obwinionemu o to, że:
1) w okresie od dnia […] r. do dnia […] r., w W., mimo zrealizowania obowiązku doskonalenia zawodowego w cyklu szkoleniowym […], nie poinformował Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. o zrealizowaniu powyższego obowiązku, mimo kierowanych do niego wiadomości mailowych i pism informujących go o niezrealizowaniu tego obowiązku – czym, poprzez spowodowanie bezprzedmiotowego uruchamiania postępowania dyscyplinarnego, naruszył obowiązek współdziałania z organami samorządu radców prawnych w sprawach związanych z jego funkcjonowaniem i zadaniami oraz w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania Kodeksu Etyki Radcy Prawnego,
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 62 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
 

 

 

 
W dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej: „RD”) wydał postanowienie o przedstawieniu zarzutów wobec radcy prawnego A. G. (nr wpisu […], dalej: „Obwiniony”), któremu zarzucono popełnienia przewinienia dyscyplinarnego z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1166, dalej: „UoRP”) w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego (dalej: „KERP”), tj. brak realizacji obowiązku szkoleniowego w okresie […] – […] r.
 
Zgodnie z treścią wniosku Obwiniony nie zdobył w tym okresie żadnego z wymaganych 40 punktów szkoleniowych, pomimo wielokrotnych wiadomości przypominających o konieczności realizacji tego obowiązku.
 
Obwiniony, podczas przesłuchania przez RD w dniu […] r. zeznał, iż wypełnił obowiązek szkoleniowy, przedkładając na to stosowne dowody (zaświadczenia o odbyciu szkoleń w okresie […] r.).
 
Pismem z dnia […] r., skierowanym do RD, OIRP w W. poinformowała, iż ww. dokumenty wskazują na spełnienie przez Obwinionego obowiązku szkoleniowego. OIRP wskazała ponownie, że Obwiniony nie wykazał tej informacji w terminie wcześniejszym, pomimo kierowanej do niego korespondencji (pismo z dnia […] r.).
 
W związku z ww. okolicznościami RD wydał w dniu […] r. postanowienie o umorzeniu dochodzenia w związku z zarzutami opisanymi na wstępie.
 
Następnie, w dniu […] r., RD wydał postanowienie o wszczęciu dochodzeniu w związku z podejrzeniem popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 UoRP w zw. z art. 62 ust. 2 KERP, tj. niepoinformowanie właściwych organów samorządu radcowskiego o odbytym obowiązku szkoleniowym., co spowodowało nieuzasadnione wszczęcie i prowadzenie postępowania dyscyplinarnego.
 
Podczas rozprawy przed OSD w dniu […] r. RD podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko. Obwiniony wskazał natomiast, że niedopełnienie przez niego obowiązku informacyjnego spowodowane było chorobą oraz pracą zdalną. Obwiniony wskazał także, że wpływ na owo zaniechanie miał utrudniony (ograniczony) dostęp do skrzynki e – mail, z której zwykle korzystał.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił, co następuje
 
Obwiniony w okresie od […] r. do […] r. wypełnił obowiązek doskonalenia zawodowego. Nie przedstawił jednak żadnych zaświadczeń o odbytych szkoleniach, co pozwoliłoby prawidłowo rozliczyć uzyskane punkty szkoleniowe.
 
Obwiniony nie dopełnił ww. obowiązku, pomimo kierowanej do niego w tej sprawie korespondencji przez Dział Doskonalenia Zawodowego OIRP w W. Korespondencja ta była kierowana także przed zakończeniem okresu szkoleniowego (pismo z dnia […] r., informujące Obwinionego, że w tej dacie nie uzyskał żadnych punktów szkoleniowych), jak również po zakończeniu okresu szkoleniowego, jednak  jeszcze przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego (pismo z dnia […] r.).
dowód: korespondencja przewodniczącego Komisji ds. Doskonalenia Zawodowego Okręgowej Izby Radców Prawych w W. oraz Dziekana OIRP w W. – k. […],
 
Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
 
W ocenie OSD, Obwiniony dopuścił się naruszenia art. 62 KERP, polegającego na braku współdziałania z właściwymi organami samorządu radców prawnych oraz brakiem udzielania stosownych wyjaśnień po otrzymaniu wezwania do ich złożenia. Obwiniony został poinformowany o konieczności uzyskania określonej liczby punktów szkoleniowych. Informacja ta została jednak przez niego całkowicie zignorowana – Obwiniony nie podjął żadnej próby skontaktowania się z przedstawicielami Komisji ds. doskonalenia Zawodowego w celu wyjaśnienia swojej sytuacji. Dochowując minimalnej staranności w tym aspekcie, Obwiniony powinien podjąć choćby kroki w celu uzyskania informacji o sposobie prawidłowego rozliczenia punktów szkoleniowych. Tymczasem brak jakiejkolwiek reakcji na otrzymane pisma, świadczy o braku woli Obwinionego do pełnej realizacji obowiązku szkoleniowego. Zachowanie takie należy uznać, za uregulowany w art. 62 ust. 1 KERP brak współdziałania. Proaktywna postawa Komisji ds. Doskonalenia Zawodowego spotkała się z brakiem jakiejkolwiek reakcji ze strony Obwinionego, co uniemożliwiło rozliczenie obowiązku szkoleniowego, a warto podkreślić, że bez współdziałania radcy prawnego nie jest możliwa ewaluacja tego obowiązku.
 
Stosowne potwierdzenia odbytych szkoleń zostały doręczone Rzecznikowi Dyscyplinarnemu dopiero po wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, co spowodowało nieuzasadnione, dodatkowe zaangażowanie kilku organów i jednostek organizacyjnych samorządu (RD, OSD, Komisja ds. Doskonalenia Zawodowego). W zaistniałej sytuacji można domniemywać, że gdyby nie wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, Obwiniony nigdy nie przedstawiłby dowodów realizacji obowiązku szkoleniowego, przez co od strony formalnej widniałby w ewidencji jako osoba, która nie zrealizowała tego obowiązku.
 
OSD nie podziela jednocześnie argumentacji Obwinionego dotyczącej powagi rzeczy osądzonej. Aby powołać się na tę negatywną przesłankę procesową, musiałaby zachodzić tzw. tożsamość czynu. W niniejszej sprawie, postępowanie o sygn. akt […] dotyczyło czynu (zaniechania) polegającego na braku realizacji szkoleń (czego domniemaną konsekwencją był brak reakcji na wezwania do ich rozliczenia). Natomiast drugie z postępowań ([…]), które zostało wszczęte po uzyskaniu informacji o realizacji obowiązku szkoleniowego, dotyczyło innego czynu, tj. zaniechania polegającego na braku reakcji na kierowane do Obwinionego wezwania do realizacji obowiązku szkoleniowego.
 
Jest to naruszenie mniejszej wagi niż brak realizacji szkoleń, jednak również stanowi delikt dyscyplinarny, zgodnie z art.  64 ust. 1 UoRP w zw. z art. 62 KERP.
 
W ocenie Sądu Dyscyplinarnego wobec rodzaju naruszenia, uwzględniając postawę Obwinionego, adekwatną karą jest kara upomnienia – najniższa z kar przewidzianych w art. 65 ust. 1 UoRP. OSD, wymierzając tę karę miał na uwadze jej celowość, tj. okoliczność, iż stanowić będzie dla Obwinionego represję, która powinna w przyszłości skutkować wykonywaniem przez Obwinionego obowiązków wynikających z ustawy o radcach prawnych i KERP z należytą starannością – w szczególności podjęcie choćby próby nawiązania kontaktu z właściwymi organami samorządu radcowskiego, gdy mają one uzasadnione wątpliwości co do realizacji przez Obwinionego jego ustawowych obowiązków.
 
Ustalono ponadto, iż Obwiniony nie był wcześniej karany za podobny czyn, wobec czego OSD uznał, iż nie zachodzą przesłanki do orzeczenia kary surowszej.
 
Obwiniony w związku z ukaraniem ponosi zryczałtowane koszty niniejszego postępowania dyscyplinarnego na podstawie art. 70⁶ ust. 2 UoRP, którymi został obciążony w kwocie 500 zł (słownie: pięćset złotych) na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.
 
JR