Orzeczenie z dnia 20 grudnia 2021 r. Sygn. akt: D 55/21
Orzeczenie nie jest prawomocne
 

Przewodniczący:       r. pr. Andrzej Szmigiel
Członkowie:              r. pr. Mikołaj Pedrycz
r. pr. Marcin Milewski
Protokolant:              Karolina Szymala

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawach w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu S.S., […], obwinionemu o to, że:
w dniu […] r. w W. reprezentując J.N. na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa procesowego z dnia […] r., złożył do A. S.A. (następcy A2 S.A.), za pośrednictwem A.S., dyspozycję przelania na jego rachunek bankowy kwoty 8.771,00 zł (przyznaną postanowieniem z dnia […] r. (sygn. akt […]) J.N.), na którą to kwotę składała się kwota 3.600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, kwota 3.171,00 zł tytułem opłaty od pozwu opłaconej przez powódkę oraz kwota 2.000,00 zł tytułem częściowego wynagrodzenia biegłego wypłaconego z zaliczki uiszczonej przez powoda – w sytuacji gdy ww. pełnomocnictwo uprawniało jedynie do odbioru kosztów zastępstwa procesowego,
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 w związku z art. 6 i art. 8 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego oraz w związku z art. 91 pkt 5 k.p.c;

 
orzeka:

 

 

 
W dniu […] r. do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. („OSD”) wpłynął wniosek o ukaranie z dnia […] r. („Wniosek o Ukaranie”) przeciwko radcy prawnemu S.S., wpisanemu na listę radców prawnych pod nr […] („Obwiniony”), który został złożony przez Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. („Rzecznik”) obwinionemu o to, że:

 
Rzecznik we Wniosku o Ukaranie wskazał, że z ustalonego stanu faktycznego bezsprzecznie wynika, że w dniu […] r. Obwiniony, który reprezentował Pokrzywdzoną na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa procesowego z dnia […] r., złożył do A. S.A., za pośrednictwem A.S., dyspozycję przelania na jego rachunek bankowy kwoty 8.771,00 zł (przyznanej postanowieniem z dnia […] r. (sygn. akt: […]) Pokrzywdzonej), na którą to kwotę składała się kwota 3.600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, kwota 3.171,00 zł tytułem opłaty od pozwu opłaconej przez powódkę oraz kwota 2.000,00 zł tytułem częściowego wynagrodzenia biegłego wypłaconego z zaliczki uiszczonej przez powoda. Tymczasem udzielone mu przez Pokrzywdzoną pełnomocnictwo ograniczało umocowanie w zakresie odbioru kosztów procesu wyłącznie do odbioru kosztów zastępstwa procesowego. Rzecznik stwierdził, iż w związku z powyższym Obwiniony nie miał umocowania do odbioru pozostałej części kosztów procesu tj. kosztów w postaci opłaty od pozwu opłaconej przez powódkę w wysokości 3.171,00 zł oraz częściowego wynagrodzenia biegłego wypłaconego z zaliczki uiszczonej przez powódkę w wysokości 2.000,00 zł. Niniejsze oznacza, że Obwiniony mógł jedynie złożyć dyspozycję przelania na rachunek bankowy jego kancelarii jedynie kwoty 3.600,00 zł tj. kwoty stanowiącej koszty zastępstwa procesowego – nie miał natomiast prawa do złożenia dyspozycji przelania na rachunek bankowy jego kancelarii pozostałej kwoty, przyznanej przez referendarza sądowego w wysokości 5.171,00 zł.
 
Według Rzecznika takie działanie stoi zarówno w opozycji do art. 91 pkt 5 KPC, jak i narusza stypizowany w art. 6 KERP obowiązek wykonywania czynności zawodowych w sposób rzetelny i uczciwy, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej i dobrymi obyczajami, jak również narusza art. 8 KERP, gdyż przedmiotowe zachowanie ewidentnie wskazuje na nielojalne i sprzeciwiające się dobru klienta – postępowanie Obwinionego.
 
W dniu […] r. OSD rozpoznał na rozprawie sprawę przeciwko Obwinionemu. Po wywołaniu sprawy stawili się: Pokrzywdzona oraz Rzecznik Dyscyplinarny r. pr. B.M. Nie stawili się: Obwiniony oraz r. pr. P.B., prawidłowo powiadomieni o terminie rozprawy. Przewodniczący uznał nieobecność Obwinionego za nieusprawiedliwioną z uwagi na fakt, że do wniosku o odroczenie terminu rozprawy nie zostały załączone dokumenty potwierdzające okoliczności faktyczne w nim powołane. Wobec faktu, że Obwiniony, który został prawidłowo zawiadomiony o rozprawie, nie stawił się na rozprawę bez usprawiedliwienia, OSD na podstawie art. 68³ Ustawy o Radcach Prawnych postanowił prowadzić postępowanie bez jego udziału, albowiem OSD uznał, że obecność Obwinionego nie jest niezbędna, gdyż stan faktyczny sprawy może być ustalony w oparciu o przedstawione przez Rzecznika dokumenty i zeznania świadków. Strony nie zgłosiły wniosków formalnych. OSD postanowił dopuścić dowód z przesłuchania świadka Pokrzywdzonej.
 
Pokrzywdzona zeznała, że w zakresie pełnomocnictwa, którego udzieliła Obwinionemu było jedynie upoważnienie do odbioru środków w zakresie zasądzonych kosztów zastępstwa procesowego, a nie całości kosztów procesu. Pokrzywdzona dodała, że przed pobraniem całości kosztów procesu Obwiniony nie pytał się jej o zgodę w tym zakresie, co więcej nie był on wtedy nawet jej pełnomocnikiem, z uwagi na odwołanie przez nią pełnomocnictwa. Tym samym środki z tytułu kosztów procesu pobrał od niej bezumownie, bez umocowania. Pokrzywdzona zeznała również, że była świadoma, iż Obwiniony może dopuścić się takiego zachowania, dlatego odwołała udzielone mu pełnomocnictwo. Ponadto według Pokrzywdzonej Obwiniony do dnia rozprawy nie rozliczył się z kosztów procesu wykraczających poza koszty zastępstwa procesowego. Pokrzywdzona nie założyła sprawy cywilnej. Na pytanie członka składu orzekającego Pokrzywdzona odpowiedziała, że Obwiniony na jej pytanie: dlaczego się nie chce rozliczyć, stwierdził, że poczeka do rozstrzygnięcia WSD, które na pewno go uniewinni. Pokrzywdzona dodała, że Obwiniony nie używał żadnych innych argumentów natury cywilno-prawnej. Na pytanie Rzecznika Pokrzywdzona odpowiedziała, że: dowiedziała się, że środki zostały bezprawnie pobrane od Obwinionego w Sądzie na K., kiedy spytała się czy wyliczone już zostały koszty procesu, które przysługiwały jej tytułem zwrotu kosztów.
 
Strony nie wniosły o uzupełnienie postępowania dowodowego. OSD dopuścił dowód z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. Ponadto OSD uznał za ujawnione bez odczytania, w trybie art. 394 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. KPK dowody dopuszczone w poprzednim zdaniu. Strony nie wniosły o ich odczytanie. Przewodniczący zamknął przewód sądowy. Rzecznik wniósł jak we wniosku o ukaranie, o wymierzenie kary pieniężnej w kwocie 10 000 złotych. Pokrzywdzona przyłącza się do Rzecznika.
 
OSD po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. sprawy przeciwko Obwinionemu orzekł:

 
Sąd ustalił i zważył co następuje:
 
Stan faktyczny w niniejszej sprawie jest bezsporny co do faktu wyegzekwowania przez Obwinionego na własny rachunek bankowy zasądzonych na rzecz Pokrzywdzonej kosztów procesu w postaci kwoty w wysokości 3.600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, kwoty 3.171,00 zł tytułem opłaty od pozwu opłaconej przez Obwinioną oraz kwoty 2.000,00 zł tytułem częściowego wynagrodzenia biegłego wypłaconego z zaliczki uiszczonej przez powoda w sprawie. Spośród tych kwot Obwinionemu należne były od Pokrzywdzonej jedynie koszty zastępstwa procesowego, tj. kwota 3600 złotych. Pozostała zaś kwota w łącznej wysokości 5171 złotych, na którą składały się kwota w wysokości 2000 złotych w postaci częściowego wynagrodzenia biegłego oraz kwota w wysokości 3171 złotych z tytułu opłaty od pozwu, żadnym razie nie były i nie są Obwinionemu należne. Co więcej, Obwiniony zgodnie z udzielonym mu pełnomocnictwem uprawniony został jedynie do wyegzekwowania na swoją rzecz kosztów zastępstwa procesowego. Taki zakres umocowania wprost wynika z dokumentu pełnomocnictwa znajdującego się w aktach sprawy. Jak przy tym wynika z zeznań Pokrzywdzonej, Obwiniony do dnia dzisiejszego nie zwrócił jej nienależnej mu części kosztów procesu. Czyn ten – jeśli faktycznie miał i ma miejsce (przy założeniu jego charakteru ciągłego) stanowić może odrębne – dużo drastyczniejsze przewinienie dyscyplinarne polegające na przywłaszczeniu lub sprzeniewierzeniu pobranych przez Obwinionego lub powierzonych Obwinionemu środków. To jednak od Rzecznika Dyscyplinarnego zależy, czy wątek ten podda odrębnemu postępowaniu. Sama zaś Pokrzywdzona powinna z udziałem profesjonalnego wsparcia prawnego rozważyć czy w ogóle pozwany zakład ubezpieczeń skutecznie wobec niej dokonał spłaty kosztów procesu w zakresie wykraczającym poza zasądzone koszty zastępstwa procesowego. Kwestii tej w niniejszym postępowaniu ocenić nie można gdyż wykracza poza ramy niniejszego postępowania. Niemniej zasadnym wydaje się składowi orzekającemu zasygnalizowanie tej kwestii pokrzywdzonej bezprawnym działaniem członka samorządu radcowskiego.
 
Sąd uznał zatem, że wina Obwinionego nie budziła najmniejszych wątpliwości, zaś karą adekwatną do przewinienia w zakresie, w którym zostało ono przypisane Obwinionemu wnioskiem o ukaranie jest kara 5.000 złotych. Kara w tym zakresie powinna w sposób należyty spełnić funkcje represyjne, prewencyjne oraz wychowawcze.
 
O kosztach orzeczono jak w sentencji.
 
GF