Orzeczenie z dnia 1 października 2014r. Sygn. akt: D 44/2014
Orzeczenie prawomocne
 

Przewodniczący: radca prawny Igor Bąkowski
Członkowie: radca prawnyMarzena Okła-Anuszewska
radca prawny Krzysztof Jacek Woś
      Protokolant: Anna Gabrysiak
 

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie […] w W. sprawy przeciwko r.pr.  P., […], obwinionemu o to, że:
będąc wyznaczonym pełnomocnikiem z urzędu Pana G. w sprawie sygn. akt […], toczącej się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w W. Wydział […] w W., dotyczącym rozpatrzenia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. dotyczącego odmowy przyznania zasiłku stałego, nie zapoznał się z aktami sprawy, nie złożył pisma procesowego, nie stawił się na rozprawie w dniu […] r. w siedzibie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., nie poinformował skarżącego o terminie rozprawy, nie odebrał wyroku,
co stanowi naruszenie art. 6 ust. 1 oraz art. 28 ust. 5, 6, 7, 10 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego oraz art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2010 r. nr 10, poz. 65 z późn. zm.) w zw. z art. 64 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy;

 

 

 

 
[…] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło pismo zawierające skargę G. (zwanego dalej „pokrzywdzonym”) na działania radcy prawnego P. (zwanego dalej „obwinionym”). W piśmie tym pokrzywdzony zarzuca obwinionemu niedopełnienie obowiązków jako pełnomocnika i działanie na szkodę klienta, polegające na niepodjęciu czynności w celu zapoznania się z aktami sprawy, w której obwiniony występował jako pełnomocnik z urzędu oraz innych działań takich jak składanie pism procesowych, uczestnictwo w rozprawie, informowanie klienta o stanie sprawy.
Pokrzywdzony zarzucił także obwinionemu nieodebranie wyroku i niepodjęcie środków prawnych w celu uzyskania korzystnego dla pokrzywdzonego rozstrzygnięcia Sądu.
Do pisma pokrzywdzony załączył kserokopie dokumentów, w tym ustanowienia obwinionego pełnomocnikiem z urzędu. Pokrzywdzony wskazał, iż w związku z wykonaniem wyroku WSA istnieje możliwość że dozna szkody – wyrok był dla niego niekorzystny.
Obwiniony złożył w sprawie pisemne wyjaśnienia […] r. Wskazał w nich okoliczności ustanowienia go pełnomocnikiem z urzędu, przyznał, że nie uczestniczył w rozprawach, ze względu na swoje obowiązki w miejscu pracy. Zaprzeczył, aby celowo nie odebrał wyroku oraz nie złożył skargi kasacyjnej – wskazał, że nie wykonał tych czynności ze względu na zmianę adresu do korespondencji w wyniku czego nie otrzymał korespondencji z Sądu. Stwierdził, że poinformował o zmianie adresu pracownika Sądu podczas przeglądania akt w czytelni WSA. W piśmie wyraził ubolewanie z zaistniałej sytuacji, przeprosił pokrzywdzonego oraz zobowiązał się do naprawienia szkody.
Po przeprowadzeniu czynności sprawdzających, postanowieniem z […] r. (k. […]) Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. postanowił wszcząć dochodzenie, w toku którego przedstawiła obwinionemu (postanowienie o przedstawieniu zarzutów, k. […]) zarzut naruszenia zasad etyki radcy prawnego poprzez to, że będąc pełnomocnikiem pokrzywdzonego ustanowionym z urzędu w dniu […] r. w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym dotyczącym rozpatrzenia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. dotyczącą odmowy przyznania zasiłku celowego (sygn. akt […]), nie zapoznał się z aktami sprawy, nie złożył pisma procesowego, nie stawił się na rozprawie w dniu […] r. w siedzibie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., nie poinformował pokrzywdzonego o terminie rozprawy, nie odebrał wyroku, co stanowi naruszenie art. 6 ust. 1 oraz art. 28 ust. 5, 6, 7, 10 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego oraz art. 3 ust. 2 w związku z art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65 z późn. zm.).
Wnioskiem z […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W. o wszczęcie przeciwko obwinionemu postępowania dyscyplinarnego w związku z zarzuconymi mu wyżej czynami (k. […]).
Obwiniony stawił się na rozprawę Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego w dniu […] r. W trakcie przesłuchania (k. […]) przyznał się do zarzucanego mu czynu i podtrzymał swoje wyjaśnienia złożone przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego.
Obwiniony złożył wniosek na podstawie art. 387 § 1 kpk (stosowanego odpowiednio) o wydanie orzeczenia bez przeprowadzenia postępowania dowodowego. Wniósł o ukaranie go karą nagany.
Pokrzywdzony nie sprzeciwił się wnioskowi obwinionego. Wniosek poparł Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego.
Obwiniony wyjaśnił jednocześnie, że w tej sprawie świadczy nieodpłatnie pomoc prawną na rzecz pokrzywdzonego, a orzeczenie wydane przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym zostało uchylone i jest rozpatrywane ponownie przez Burmistrza Miasta Z., a aktualnie zostało złożone odwołanie od decyzji Burmistrza do SKO.
Sąd uzależnił uwzględnienie wniosku obwinionego o wydanie orzeczenia bez przeprowadzenia postępowania dowodowego od dokonania modyfikacji w rodzaju kary , tj.  kary pieniężnej  w wysokości […] zł w miejsce nagany.
Obwiniony wniósł o ukaranie go karą pieniężną […] zł. Pokrzywdzony nie sprzeciwił się wnioskowi obwinionego. Wniosek poparł Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego.
Strony nie wnosiły o uzupełnienie postępowania dowodowego.
Sąd dopuścił dowód z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy: k. […]: zawiadomienie o wyznaczeniu obwinionego pełnomocnikiem z urzędu dla pokrzywdzonego z dnia […] r., zarządzenie WSA o wyznaczeniu rozprawy na […] r. wraz z zawiadomieniem i potwierdzeniem odbioru, protokół rozprawy z dnia […] r., wyrok WSA z dnia […] r., zarządzenie o doręczeniu wyroku z uzasadnieniem, doręczenie wyroku z uzasadnieniem z uznaniem za doręczone, zarządzenie WSA z uznaniem wyroku za prawomocny, k. […]: przesłuchanie pokrzywdzonego, k. […] przesłuchanie obwinionego.
Na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przewodu sądowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił, co następuje:
Obwiniony radca prawny został wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu pokrzywdzonego w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym dotyczącym rozpatrzenia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. dotyczącą odmowy przyznania zasiłku celowego (sygn. akt […]) (dowód: zawiadomienie o wyznaczeniu obwinionego pełnomocnikiem z urzędu dla pokrzywdzonego z dnia […] r. - k. […]).
Obwiniony nie zapoznał się z aktami sprawy, nie złożył pisma procesowego, nie poinformował pokrzywdzonego o terminie rozprawy, nie odebrał wyroku (dowód: k. […]: przesłuchanie pokrzywdzonego, k. […] przesłuchanie obwinionego). Okoliczności te zostały przyznane przez obwinionego.
Obwiniony nie stawił się na rozprawie w dniu […] r. w siedzibie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. (dowód: zarządzenie WSA o wyznaczeniu rozprawy na […] r. wraz zawiadomieniem i potwierdzeniem odbioru, protokół rozprawy z dnia […]r. – k. […]).
Okoliczności te zostały także przyznane przez obwinionego.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że obwiniony dopuścił się zarzucanego mu we wniosku o wszczęcie postępowania czynu naruszenia zasad etyki zawodu radcy prawnego poprzez to, że będąc pełnomocnikiem pokrzywdzonego ustanowionym z urzędu w dniu […] r. w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym dotyczącym rozpatrzenia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. dotyczącą odmowy przyznania zasiłku celowego (sygn. akt […]), nie zapoznał się z aktami sprawy, nie złożył pisma procesowego, nie stawił się na rozprawie w dniu […] r. w siedzibie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., nie poinformował pokrzywdzonego o terminie rozprawy, nie odebrał wyroku, co stanowi naruszenie art. 6 ust. 1 oraz art. 28 ust. 5, 6, 7, 10 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego oraz art. 3 ust. 2 w związku z art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą starannością.
Art. 28 ust. 5 nakazuje radcy prawnemu informować klienta o przebiegu sprawy i jej wyniku w sposób ustalony z klientem, czego obwiniony w niniejszej sprawie nie uczynił.
W przypadku zaniechania wnoszenia środka zmierzającego do wzruszenia orzeczenia sądowego od orzeczenia kończącego sprawę w danej instancji radca prawny powinien uzyskać zgodę klienta (w miarę możliwości pisemną) na zaniechanie wnoszenia takiego środka (art. 28 ust. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego).
W przypadku prowadzenia sprawy z urzędu art. 28 ust. 7 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego nakłada na radcę prawnego wyższy standard staranności zawodowej, nakazując przedstawienie klientowi pisemnej opinii o braku podstaw do wniesienia takiego środka. W przypadku wyznaczenia radcy prawnego przez prezesa sądu do prowadzenia sprawy, winien ponadto zawiadomić o swoim stanowisku dziekana rady izby oraz Sąd.
Obwiniony winien był więc przedstawić pisemną opinię o braku podstaw do wnoszenia środka odwoławczego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Nawet jeżeli obwiniony miał obiektywne przeszkody dla dotarcia na rozprawę w dniu […] r. powinien zapewnić na niej zastępstwo, aby sprawa nie doznała uszczerbku (art. 28 ust. 10 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego).
Okoliczność, iż jak podnosi obwiniony, zmieniał adres nie stanowi usprawiedliwienia dla braku odebrania przesyłki, w sytuacji gdy obwiniony nie wskazał z odpowiednim wyprzedzeniem pisemnie faktu zmiany adresu Sądowi. W takiej sytuacji przesyłka doręczana jest skutecznie na adres znany Sądowi. Od radcy prawnego, jako profesjonalisty należy oczekiwać takiej organizacji odbierania przesyłek która zapewni ich odebranie. Niezależnie od powyższego, obwinionemu znany był termin rozprawy, a co się z tym wiąże wysokie prawdopobieństwo wydania wyroku w dniu rozprawy – mógł dowiedzieć się o wyroku i zapewnić jego odbiór.
Obwiniony złożył wniosek na podstawie art. 387 § 1 kpk (stosowanego odpowiednio) o wydanie orzeczenia bez przeprowadzenia postępowania dowodowego. Ostatecznie wniósł o ukaranie go karą pieniężną w wysokości […] zł.
W ocenie Sądu wniosek obwinionego zasługiwał na uwzględnienie.
Uznając winę obwinionego Sąd, uwzględniając jednak również okoliczność przyznania się przez obwinionego do zarzucanego mu czynu, jak i okoliczność świadczenia dalszej pomocy prawnej na rzecz pokrzywdzonego, mając jednak na uwadze zawiniony charakter popełnionego przewinienia dyscyplinarnego uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec obwinionego na podstawie art. 65 ust. 1 pkt. 3a ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary pieniężnej w wysokości […] zł.
Wysokość wymierzonej kary jest uzasadniona stopniem winy obwinionego oraz zaniechań, których dopuścił się on w toku świadczenia pomocy prawnej. Jednocześnie Sąd wziął pod uwagę okoliczności łagodzące, w tym przyznanie się przez obwinionego do zarzucanego mu czynu, jak i świadczenie dalszej pomocy prawnej na rzecz pokrzywdzonego. W ocenie Sądu, adekwatna do popełnionego czynu jest kara pieniężna jako stanowiąca pewną odczuwalną dolegliwość finansową dla obwinionego, jednakże w umiarkowanej wysokości, biorąc pod uwagę okoliczności łagodzące.
O kosztach postępowania OSD orzekł na podstawie art. 70⁶ ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
(AG)