Orzeczenie z dnia 1 grudnia 2017 r. Sygn. akt: D 50/17
Orzeczenie prawomocne
 

PRZEWODNICZĄCY:  radca prawny Paulina Sibilska
CZŁONKOWIE: radca prawny Gerard Dźwigała
radca prawny Dominik Skoczek
PROTOKOLANT: Karolina Szymala

 
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu T., […], obwinionej o to, że będąc wyznaczonym pełnomocnikiem z urzędu dla pani K. w sprawie zawisłej przed Sądem Okręgowym w W., sygn. akt […] nie dołożyła należytej staranności przy sporządzeniu opinii prawnej z dnia […] o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu Okręgowego w W. […] Wydział Pracy z dnia […] dla swej mandantki, która to opinia nie zawierała stanu faktycznego, była lakoniczna i nie zawierała analizy prawnej w zakresie nie wystąpienia podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej,
tj. o czyn określony w art. 12 ust 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn. zm.)

 
orzeka:

 

 
 

 

 
Pismem z dnia […], które do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło w dniu […] Przewodniczący […] Wydziału Pracy Sądu Okręgowego w W. poinformował, że radca prawny T. (dalej także „Obwiniona”), wyznaczona z urzędu celem reprezentowania K. (dalej także „Pokrzywdzona”) w sprawie […] nie dochowała należytej staranności przy sporządzaniu opinii o niestwierdzeniu podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Przygotowana przez Obwinioną opinia była lakoniczna, nie zawierała ustalenia stanu faktycznego sprawy, brak było w niej również fachowej analizy prawnej w zakresie niewystąpienia podstaw do wniesienia skargi.
Pokrzywdzona pismem z dnia […], które do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło dnia […] wniosła o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko radcy prawnemu T. W skardze Pokrzywdzona zarzuciła radcy prawnemu T., nienależyte wykonywanie obowiązków pełnomocnika z urzędu w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. pod sygnaturą akt […]. W szczególności Pokrzywdzona wskazała na sporządzoną w sprawie przez radcę prawnego T. opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w przedmiotowej sprawie. Pokrzywdzona zarzuciła opinii brak rzetelności, fachowości oraz należytej staranności oraz żenujący poziom merytoryczny.  
Postanowieniem z dnia […] Zastępca Rzecznik Dyscyplinarnego wszczął dochodzenie w sprawie niedochowania należytej staranności przez radcę prawnego T. będącą wyznaczoną pełnomocnikiem z urzędu pani K. w sprawie zawisłej przed Sądem Okręgowym w W. pod sygnaturą akt […], przy sporządzaniu opinii prawnej z dnia […] dla swego mandanta, która nie zawierała stanu faktycznego, była lakoniczna i nie zawierała analizy prawnej w zakresie niewystąpienia podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu zasad art. 11 ust. 1 i 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r., w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego w dniu […] wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wniosek o ukaranie radcy prawnego T. We wniosku o ukaranie Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego zarzucił radcy prawnemu sporządzenie opinii prawnej datowanej na dzień […], o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, która nie zawierała stanu faktycznego, była lakoniczna i nie zawierała analizy prawnej w zakresie niewystąpienia podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, tj. popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 12 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r., w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.
 
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje.
 
Zgodnie z brzmieniem art. 118 § 5 Kodeksu postępowania cywilnego z dnia 17 listopada 1964 r. (t.j. Dz. U. 2016 poz. 1822 ze zm.), jeżeli adwokat lub radca prawny ustanowiony w związku z postępowaniem kasacyjnym lub postępowaniem ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, nie stwierdza podstaw do wniesienia skargi, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić na piśmie o tym stronę oraz sąd, nie później niż w terminie 2 tygodni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu.
Okoliczności przedmiotowej sprawy w świetle zgromadzonych i przeprowadzonych dowodów nie budzą wątpliwości. Kluczowym dowodem w sprawie jest kopia opinii sporządzonej przez Obwinioną dnia […], wysłana do Pokrzywdzonej i Sądu Okręgowego w W. […] Wydziały Pracy (k. […]-[…]). 
Analiza treści przedmiotowej opinii wskazuje na słuszność zarzutów Pokrzywdzonej  zawartych we wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego oraz zarzutów postawionych przez Przewodniczącego […] Wydziały Pracy Sądu Okręgowego w W. oraz przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego we wniosku o ukaranie z dnia […]. W ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego treść opinii z dnia […] nie wskazuje na możliwość obrony tezy, iż obowiązki swe radca prawny wykonała z należytą starannością. Niniejsze rozważania Okręgowy Sąd Dyscyplinarny czyni w całkowitym oderwaniu od meritum sprawy, która toczyła się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Pracy. Przedmiotem rozstrzygnięcia Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej nie jest w tym przypadku, co oczywiste, zagadnienie słuszności czy braku słuszności wnoszenia w sprawie Pokrzywdzonej i w jej imieniu nadzwyczajnego środka zaskarżenia. Kwestią oceny jest wyłącznie treść przedstawionej Pokrzywdzonej opinii, jednak w ograniczeniu do istnienia określonych elementów konstrukcyjnych pozwalających ocenić taki efekt pracy radcy prawnego pod kątem kryterium należytej staranności.
Jest poza dyskusją, iż brak w przepisach prawa stanowionego jednej obowiązującej i uniwersalnej definicji opinii prawnej, w szczególności w zakresie jej formy oraz obligatoryjnych elementów. Jednakże poza wątpliwościami jest co opinia prawna winna zawierać w zakresie pewnego minimum, tak aby uczynić zadość postulatowi należytej staranności działania radcy prawnego. To zaś z kolei to: przejrzysty opis stanu faktycznego danej sprawy (ustalony przez sąd, ze wskazaniem okoliczności, które sąd uznał za udowodnione i za pośrednictwem jakich dowodów oraz wskazaniem okoliczności i dowodów, które sąd pominął), opis stanu prawnego sprawy, opis zapadłego rozstrzygnięcia oraz przedstawione wnioski w kontekście zapadłego rozstrzygnięcia wskazane na tle obowiązujących poglądów doktryny oraz aktualnego orzecznictwa. Istotnym przy tym jest, aby całość opinii przyjęła taką formę, której lektura pozwala klientowi, ale i każdej innej osobie nie znającej wnikliwie danej sprawy zrozumieć jej istotę i prześledzić przedstawioną argumentację.
Przedstawiona przez radcę prawnego T. opinia z dnia […] nie spełnia w/w postulatów powodując, iż zarzut braku należytej staranności przy jej przygotowaniu jest w pełni uzasadniony.
Uznając winę Obwinionej w zakresie objętym zarzutami wniosku o ukaranie Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał, że adekwatne będzie orzeczenie wobec Obwinionej kary upomnienia. Wymierzona kara pozwoli w ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego dobrze spełnić funkcje prewencyjne kary tj. zapobiegać popełnianiu tego typu przewinień w przyszłości.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 70⁶ ustawy o radcach prawnych oraz § 1 ust. 1 pkt 1) uchwały nr 86/IX/2015 Krajowej Rady Radców prawnych z dnia 20 marca 2015 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
Z tych powodów należało orzec jak w sentencji.
 
(AD)