23.11.2024

Orzeczenie z dnia 19 sierpnia 2019 r. Sygn. akt: D 30/19

opublikowano: 2020-11-17 przez: Więckowska Milena

Orzeczenie z dnia 19 sierpnia 2019 r. Sygn. akt: D 30/19
WSD orzeczeniem z dn. 20 lutego 2020 r. zmienił orzeczenie OSD w ten sposób, że w pkt 1 uniewinnia obwinionego, w pkt 2 kosztami postępowania obciąża OIRP.
Orzeczenie  jest prawomocne

 
PRZEWODNICZĄCY:    r. pr. Michał Rajski
CZŁONKOWIE:           r. pr. Artur Załuski
r. pr. Katarzyna Szwed - Kawka
PROTOKOLANT:         Wioletta Kopka
           

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu K., […], obwinionemu o to, że:
nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i uzyskał […] z wymaganych co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r. – czym naruszył obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne, a także obowiązek stosowania się  do uchwał organów samorządu radców prawnych,
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku  (t. j. uchwała Nr 124/X/2017 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 października 2017 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku).
 
orzeka:
 
  1. Uznaje radcę prawnego K., […], winnym zarzucanego we wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę […] zł ([…] złotych);
  2. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego K., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] zł ([…] złotych).
 
Uzasadnienie
 
W dniu […] roku do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynął wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. o ukaranie radcy prawnego K. o to, że nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i uzyskał […] z wymaganych co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r. – czym naruszył obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne, a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych, tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (tj. uchwała Nr 124/X/2017 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 października 2017r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku.
 
W uzasadnieniu ww. wniosku Zastępca Rzecznika Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. podniósł, iż OIRP w W. w celu spełnienia przez wszystkich radców prawnych obowiązku doskonalenia zawodowego na bieżąco przekazywała informacje dotyczące organizacji szkoleń. Na stronie OIRP znajdowała się (i znajduje) zakładka doskonalenia zawodowego, dzięki której radcowie prawni mieli i mają dostęp do informacji o organizacji wszystkich szkoleń zawodowych. Znajdują się tam również teksty uchwał, na podstawie których radcowie są zobowiązani do realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego.
 
Ponadto Rzecznik wskazał, iż Dział Doskonalenia Zawodowego OIRP w W. podejmował szereg działań mających na celu przypomnienie i zmotywowanie radców prawnych, w tym również Obwinionego, co wypełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego, tj.  wysyłka informacji o stanie punktowym z dnia […] r., […] r., […] r., […] r. oraz pisma z dnia […] r., […] r. i […] r. Rzecznik podniósł, iż każdy radca prawny miał możliwość, w sposób przez siebie wybrany, zrealizować obowiązek doskonalenia zawodowego.
 
W dniu […] r. Obwiniony wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W. odpowiedź na wniosek o ukaranie, w którym wskazał, iż nie zgadza się z tezą wniosku, że nie wykonał obowiązku doskonalenia zawodowego.
 
W odpowiedzi Obwiniony podniósł, że liczba punków nie może stanowić jedynego i nieomylnego kryterium wykonywania bądź nie obowiązku permanentnego podnoszenia swojej wiedzy. Obwiniony w odpowiedzi na wniosek o ukaranie szeroko odniósł się do obowiązków jakie wynikają z jego aktywności zawodowej, tj. wykonywania zawodu nauczyciela akademickiego. Zdaniem Obwinionego z uwagi na powyższe obowiązek nieustannego doskonalenia zawodowego oraz podnoszenia poziomu swojej wiedzy prawniczej wykonuje w stopniu ponadstandardowym.
 
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego, ujawnionego w toku rozprawy głównej, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. ustalił następujący stan faktyczny:
 
Obwiniony nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i nie uzyskał wymaganych co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […]r.
 
Obwiniony wykonuje zawód nauczyciela akademickiego, jest profesorem prawa cywilnego w I. Dla obwinionego zawód radcy prawnego jest zawodem dodatkowym. Powodem braku uzyskania wymaganych punktów w ramach doskonalenia zawodowego było przeświadczenie Obwinionego, że nieustanne i stałe kształcenie zawodowe w ramach wykonywanego zawodu nauczyciela akademickiego, wypełnia obowiązek doskonalenia zawodowego w ramach samorządu radców prawnych.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje:
 
Zgodnie z § 7 ust. 1 Regulaminu Doskonalenia w okresie rozliczeniowym […]-[…] Obwiniony miał obowiązek odbycia szkoleń zawodowych lub innych form doskonalenia dla zgromadzenia minimum […] punktów rozliczeniowych. Nie ulega wątpliwości, że obowiązku tego nie wykonał w związku z czym nie wywiązał się z obowiązku doskonalenia w rozumieniu § 11 Regulaminu Doskonalenia.
 
Obowiązek stałego doskonalenia oraz uczestnictwa w szkoleniach zawodowych na podstawie przepisów samorządowych wynika także z art. 14 ust. 1 i 2 KERP, zaś obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu ma podstawę w art. 61 ust. 2 KERP.
 
W związku z tym zaniechanie Obwinionego w zakresie realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego stanowi naruszenie przepisów KERP, co podlega odpowiedzialności na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
 
W ocenie Sądu Dyscyplinarnego okoliczności stanu faktycznego niniejszej sprawy nie budzą wątpliwości, a zebrany materiał dowodowy wskazuje, że Obwiniony nie wypełnił ciążącego na nim obowiązku szkoleniowego potwierdzonego uzyskaniem co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r.
 
Formy w jakich można zrealizować obowiązek doskonalenia zawodowego określa § 4 ust. 1 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku. W przepisie tym przyjęto, że wypełnianie obowiązku doskonalenia zawodowego odbywa się m.in. poprzez udział w charakterze prowadzącego zajęcia wykładowcy, publikowanie książek, artykułów lub komentarzy z zakresu prawa, uczestniczenie w konferencjach lub seminariach z zakresu prawa. Jednocześnie w § 4 ust. 2 Regulaminu wskazano, że każdorazowy udział w którejkolwiek formie doskonalenia zawodowego wymaga potwierdzenia przez jej organizatora, jeżeli organizatorem nie jest organ samorządu radców prawnych. Potwierdzeniem wypełnienia obowiązku w formie publikowania książek, artykułów lub komentarzy z zakresu prawa, jest przedłożenie dowodu publikacji.
 
Na podstawie przedstawionych przez radców prawnych zaświadczeń, certyfikatów bądź dowodów publikacji uprawnione organy potwierdzają uzyskanie punktów.
 
Obwiniony w okresie trwania cyklu szkoleniowego, jak i w toku prowadzonego postępowania dyscyplinarnego nie udokumentował odbycia odpowiedniej liczby godzin doskonalenia zawodowego, pomimo powoływania się na nieustanne kształcenie zawodowe w ramach wykonywania zawodu nauczyciela akademickiego, tj. poza samorządem radców prawnych. W związku z tym nie było możliwe naliczenie Obwinionemu punktów szkoleniowych i wobec nieuzyskania wymaganej liczby  punktów, został uznany za radcę prawnego, który nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego.
 
W ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego w świetle zgromadzonego materiału dowodowego okoliczności popełnienia czynu i wina Obwinionego nie budzą wątpliwości.
 
Kara pieniężna jest adekwatna z tego powodu, że samorząd zawodowy dużym wysiłkiem organizacyjnym i finansowym, ze składek wszystkich członków i dochodów z majątku samorządowego, zapewnia wszystkim, także Obwinionemu, możliwość nieodpłatnego uczestnictwa w licznych szkoleniach o zróżnicowanym zakresie przedmiotowym. Rezygnacja z udziału w zapewnionych w ten sposób szkoleniach oznacza marnotrawienie przez tych radców, którzy nie wykonują swojego obowiązku wspólnego wysiłku organizacyjnego i finansowego samorządu. Stąd właściwe w takim wypadku i sprawiedliwe jest wymierzenie kary pieniężnej jako dotyczącej sfery praw ekonomicznych Obwinionego.
 
(WK)

Prawo i praktyka

Przygody Radcy Antoniego

Odwiedź także

Nasze inicjatywy