Orzeczenie z dnia 19 maja 2015 r. Sygn. akt: D 64/2014
Orzeczenie prawomocne
 

Przewodniczący: radca prawny Agnieszka Świstak
Członkowie: radca prawny Andrzej Szmigiel
radca prawny Krzysztof Jacek Woś
Protokolant: Anna Gabrysiak

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu P., [...], obwinionemu o to, że:
będąc ustanowionym z urzędu pełnomocnikiem pana G. w okresie od dnia [...] r. do dnia [...] r. pomimo wezwania Sądu nie uzupełnił w terminie braku formalnego skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu Okręgowego w S. z dnia [...] r. w sprawie o sygn. akt [...] przez zawarcie w niej uzasadnienia wniosku o przyjęcie do rozpoznania,
tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 637.) w związku z art. 2 ww. ustawy oraz art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia
28 grudnia 2010 r.
 

 

 

 
Pismem, które do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło w dniu [...] r. Pan G. (Pokrzywdzony) zawiadomił o tym, że radca prawny P., nr wpisu [...] (odp. Zaskarżony, Obwiniony) pomimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z ustanowienia go pełnomocnikiem z urzędu, nie wniósł w terminie skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu Okręgowego w S. w sprawie o sygn. akt [...].
Zaskarżony wezwany przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. do złożenia wyjaśnień, w piśmie, które do Okręgowej Izby Radców Prawnych wpłynęło w dniu [...] r., poinformował, że w jego ocenie dotrzymał terminu wniesienia skargi kasacyjnej, uzupełnił braki formalne, a przez fakt, że nie otrzymał postanowienia Sądu Najwyższego, nie może zająć stanowiska co do prawidłowości ostatecznego orzeczenia.
Postanowieniem z dnia [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wszczęła dochodzenie w sprawie niedochowania należytej staranności przez Zaskarżonego w związku z prowadzoną przed Sądem Okręgowym w S. sprawą o sygn. akt [...], tj. czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określone w art. 6 pkt 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz.637).
Postanowieniem z dnia [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. przedstawiła Obwinionemu zarzut, że będąc ustanowionym z urzędu pełnomocnikiem Pokrzywdzonego w okresie od [...] r. do [...] r. pomimo wezwania sądu nie uzupełnił w terminie braku formalnego skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu Okręgowego w S. z dnia [...] r. w sprawie o sygn. akt [...] przez zawarcie w niej uzasadnienia wniosku o przyjęcie do rozpoznania, tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz.637) w zw. z art. 2 ww. ustawy oraz art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r.
W dniu [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. przesłuchała Pokrzywdzonego w charakterze świadka. Podtrzymał on swoje stanowisko wyrażone w skardze.
Obwiniony przesłuchany w dniu [...] r. przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wyjaśnił, że nie przyznaje się do zarzucanego mu czynu, a brak formalny skargi kasacyjnej uzupełnił w terminie.
Na podstawie zebranego materiału dowodowego Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. zamknęła dochodzenie w sprawie oraz w oparciu o przedstawione zarzuty wniosła do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego.
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
Obwiniony został ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu Pokrzywdzonego do sporządzenia skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu Okręgowego w S. w sprawie o sygn. akt [...]. Jest to okoliczność bezsporna, której w żaden sposób nie neguje ani Pokrzywdzony ani Obwiniony (k. [...]).
Skarga kasacyjna wniesiona została w terminie, Sąd Najwyższy zarządzeniem z dnia [...] r. zwrócił skargę kasacyjną Sądowi Okręgowemu celem wezwania pełnomocnika Pokrzywdzonego do uzupełnienia skargi przez zawarcie w niej uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania. Wezwanie w tym zakresie zostało wysłane Obwinionemu na adres kancelarii podany w skardze ale pomimo dwukrotnego awiza w dniach [...] r. i [...] r. nie zostało ono odebrane. Następnie wezwanie to zostało zwrócone Sądowi Okręgowemu w dniu [...] r. W dniu [...] r. ww. wezwanie wydano Obwinionemu w siedzibie sądu, a brak formalny skargi został uzupełniony w dniu [...] r. (k. [...]) 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje.
Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności zeznania Pokrzywdzonego, jak i inne dowody ujawnione w trakcie rozprawy z dnia [...] r. potwierdzają fakt, że Obwiniony dopuścił się zarzucanego mu we wniosku o wszczęcie postępowania czynu naruszenia zasad etyki zawodu radcy prawnego poprzez to, że będąc ustanowionym z urzędu pełnomocnikiem Pokrzywdzonego w okresie od dnia [...] r. do dnia [...] r. pomimo wezwania sądu nie uzupełnił w terminie braku formalnego skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu Okręgowego w S. z dnia [...] r. w sprawie o sygn. akt [...] poprzez zawarcie w niej uzasadnienia wniosku o przyjęcie do rozpoznania, tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 637) w związku z art. 2 ww. ustawy oraz art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010r.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe zgodnie z prawem, uczciwie i rzeczowo i z należytą starannością. Art. 2 ustawy o radcach prawnych nakazuje natomiast aby pomoc świadczona przez radcę prawnego miała na celu ochronę prawą interesów podmiotów, na rzecz których jest wykonywana.
Sąd nie znajdując podstaw do kwestionowania, dał wiarę wszystkim dokumentom dopuszczonym jako dowód w sprawie. Ich treść koresponduje z zeznaniami złożonymi przez Pokrzywdzonego, którym z uwagi na brak podstaw do odebrania przymiotu wiarygodności, Sąd dał wiarę w całości.
W ocenie Sądu okoliczności stanu faktycznego niniejszej sprawy nie budzą żadnych wątpliwości. W szczególności zebrane w sprawie dowody jednoznacznie potwierdzają, że Obwiniony był ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu Pokrzywdzonego do sporządzenia skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu Okręgowego w S. w sprawie o sygn. akt [...]. Jest to okoliczność bezsporna, której nie neguje żadna ze stron.
Obwiniony ze swoich obowiązków wywiązał się jedynie w części bowiem pomimo sporządzenia i wniesienia w terminie skargi kasacyjnej, Obwiniony uzupełnił skargę przez zawarcie w niej uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania, z przekroczeniem tygodniowego terminu wyznaczonego przez sąd.
Zdaniem Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego brak jest uzasadnienia dla jakiegokolwiek kwestionowania skuteczności doręczenia Obwinionemu wezwania do uzupełnienia braków formalnych w dniu [...] r.. Datą doręczenia pisma sądowego w przypadku przewidzianym w art. 139 § 1 k.p.c., jeżeli przed upływem tego terminu adresat nie dokonał odbioru, jest data, w której upłynął termin do odbioru złożonego pisma w oddawczym urzędzie pocztowym. Dwukrotne wysłanie i awizowanie przesyłki zawierającej wezwanie do uzupełnienia braków formalnych ([...] r. i [...] r.), stanowi spełnienie wymagania skuteczności doręczania pism sądowych. W konsekwencji powyższego należy przyjąć, że odebranie przez Obwinionego ww. wezwania w siedzibie sądu w dniu [...] r. nastąpiło po upływie terminu do odbioru pisma we właściwym urzędzie pocztowym tj. dniu [...] r., oraz, że wezwanie zostało skutecznie doręczone Obwinionemu w tym dniu tj. [...] r. Tym samym złożenie pisma procesowego zawierającego uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania w dniu [...] r. było spóźnione, co było przyczyną odrzucenia skargi kasacyjnej przez Sad Najwyższy.
Zdaniem Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego uchybienia powyższe świadczą o tym, że Obwiniony nie wykonywał swoich czynności zawodowych z należytą starannością i naruszył tym samym podstawowe zasady etyki radcy prawnego.
Sąd przyjął, że w ramach przeprowadzonego w sprawie postępowania zostały zbadane wszystkie okoliczności warunkujące prawidłową ocenę przesłanek odpowiedzialności dyscyplinarnej Obwinionego, w zakresie zawiadomienia złożonego przez Pokrzywdzonego. Dokonując oceny zebranego materiału dowodowego, Sąd za należycie udowodnione uznał zarzuty podniesione przez Pokrzywdzonego w zawiadomieniu.
Uznając zawiniony charakter popełnionego przewinienia dyscyplinarnego, Sąd wymierzając karę, uznał za konieczne wzięcie pod uwagę okoliczność dwukrotnego ukarania Obwinionego w dniu [...] r. karami pieniężnymi za przewinienia dyscyplinarne w sprawach o sygn. akt D [...] i [...], które orzeczone były w związku z niedopełnieniem przez Obwinionego obowiązków pełnomocnika ustanowionego z urzędu. Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów postępowania dyscyplinarnego będzie wymierzenie kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu radcy prawnego na czas [...] miesięcy oraz dodatkowo zakazu wykonywania patronatu na czas [...] lat. Zdaniem Sądu wymierzona kara powinna zapobiec naruszaniu przez Obwinionego zasad etyki radcy prawnego w przyszłości.
Mając powyższe na względzie Okręgowy Sąd Dyscyplinarny orzekł jak w sentencji.
O kosztach postępowania dyscyplinarnego Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 70 ⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
(AG)