Orzeczenie z dnia 19 czerwca 2019 r. Sygn. akt: D 112/19
Orzeczenie jest prawomocne
 

PRZEWODNICZĄCY:     r. pr. Paulina Sibilska
CZŁONKOWIE:           r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Michał Rajski
PROTOKOLANT:         Karolina Szymala

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu J., […], obwinionemu o to, że
1) naruszył godność zawodu radcy prawnego przez fakt sprawowania począwszy od […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów funkcji członka zarządu spółki P. sp. z o. o. z siedzibą w W., oferującej świadczenie pomocy prawnej i posiadającej za przedmiot działalności inne czynności niż świadczenie pomocy prawnej,
tj. w sprawie czynu określonego w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o radcach prawnych oraz art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych oraz
2) dopuścił się nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego przez wykonywanie go począwszy od […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów w spółce P. sp. z o. o. z siedzibą w W. („Spółka”) na rzecz osób innych niż Spółka (w szczególności Pani C.), co spowodowało wystąpienie ryzyka naruszenia tajemnicy zawodowej radcy prawnego oraz działania w warunkach konfliktu interesów,
tj. w sprawie czynu określonego w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o radcach prawnych, art. 11 ust. 1, 15 ust. 1, 16, 25 ust. 1 oraz 26 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 10 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego
 

 

 

 
Wnioskiem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej „Rzecznik Dyscyplinarny”) wniosła o ukaranie r. pr. J., wpisanego na listę radców prawnych pod numerem […] (dalej „Obwiniony”) obwinionego o:
1) naruszenie godności zawodu radcy prawnego przez fakt sprawowania począwszy od […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów funkcji członka zarządu spółki P. sp. z o. o. z siedzibą w W., oferującej świadczenie pomocy prawnej i posiadającej za przedmiot działalności inne czynności niż świadczenie pomocy prawnej,
tj. w sprawie czynu określonego w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o radcach prawnych oraz art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych oraz
2) dopuszczenie się nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego przez wykonywanie go począwszy od […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów w spółce P. sp. z o. o. z siedzibą w W. („Spółka”) na rzecz osób innych niż Spółka (w szczególności Pani C.), co spowodowało wystąpienie ryzyka naruszenia tajemnicy zawodowej radcy prawnego oraz działania w warunkach konfliktu interesów,
tj. w sprawie czynu określonego w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o radcach prawnych, art. 11 ust. 1, 15 ust. 1, 16, 25 ust. 1 oraz 26 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 10 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego
 
Obwiniony złożył odpowiedź na wniosek o ukaranie, w której zaprzeczył stawianym zarzutom.
 
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny.
 
W dniu […] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło zawiadomienie z Sądu Okręgowego w W. w sprawie Obwinionego. Sąd wskazał, że w sprawie o zapłatę, sygn. akt […] z powództwa C. przeciwko P. S.A. z siedzibą w W., Obwiniony nie zawiadomił Sądu Apelacyjnego w W. o zgonie swojej klientki C., który nastąpił […] r., w następstwie czego Sąd Apelacyjny w W. w dniu […] r. wydał wyrok z udziałem nieżyjącej wówczas powódki. Takiej informacji Obwiniony nie podał również we wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku nadanym w dniu […] r. W sprawie […] powódce, a właściwie jej nieustalonym do chwili złożenia zawiadomienia następcą prawnym, służyła skarga kasacyjna. W ocenie zawiadamiającego Sądu zachowanie Obwinionego wskazuje na długotrwały brak jakiekolwiek kontaktu z mocodawczynią i niedochowanie wymogów staranności nałożonych na zawodowego pełnomocnika procesowego, tym bardziej że w niniejszej sprawie zachodzi podejrzenie odbioru przez Obwinionego jako pełnomocnika powódki odszkodowania zasądzonego na jej rzecz we wspomnianej sprawie sądowej.
 
Dowód: Zawiadomienie Sądu Okręgowego w W. […] Wydział Cywilny z dnia […] r. – k. […]
 
W pisemnych wyjaśnianiach złożonych na wezwanie M. - Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. - Obwiniony zaprzeczył informacjom wynikającym z zawiadomienia Sądu Okręgowego w W., wskazując m.in., że wiadomość o śmierci C. uzyskał po wydaniu wyroku przez Sąd […] instancji oraz że nie odebrał w jej imieniu odszkodowania. Należne C. środki zostały przekazane na rzecz Spółki, zgodnie z pełnomocnictwem, a następnie podmiot ten przekazał środki na rachunek bankowy C.
 
Dowód: Pisemne wyjaśnienia Obwinionego – k. […]-[…]
 
Zgodnie z informacją odpowiadającą odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców, z dnia […] r. oraz dostępną pod adresem […], Obwiniony jest Prezesem Zarządu w „P.” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. Przedmiotem działalności Spółki jest: działalność związana z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat ([…]), pozostałe pośrednictwo pieniężne ([…]), leasing finansowy ([…]), pozostałe formy udzielania kredytów ([…]), pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych ([…]), pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych ([…]), pozostała działalność wspomagająca ubezpieczenia i fundusze emerytalne ([…]), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi ([…]), pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania ([…]), pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana ([…]).
 
Dowód: Informacja odpowiadającą odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców, z dnia […] r. – k. […]-[…]
 
Spółka posiada stronę internetową pod adresem […]. Na stronie internetowej według stanu na dzień […] r. zamieszczono m.in. następujące informacje:
 - Tylko z nami skuteczna pomoc prawna, więc odszkodowania wyższe nawet o […] %;
- Możesz również sprawdzić nasz wpis pomoc prawna dla Frankowiczów ([…]);
- Wszczynamy postępowania sądowe;
- (…) Potrzebujesz sprawiedliwości oraz skutecznego, mocnego wsparcia prawników zadzwoń do nas […];
- Zadzwoń do nas i porozmawiaj z naszym prawnikiem;
- Ty też możesz pomagać poszkodowanym w wypadkach. Dzięki Tobie mogą uzyskać najskuteczniejszą pomoc prawną;
- Będziemy Cię reprezentować zatem masz zagwarantowane wsparcie zaangażowanego prawnika bez żadnych opłat; 
 
Dowód: Wydruki ze strony internetowej […] według stanu na dzień […] r. – k. […]-[…] 
 
W dniu […] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło pismo Obwinionego z załącznikami, w tym kopiami pełnomocnictw udzielonych Spółce przez C. oraz kopiami pism procesowych wniesionych w sprawie C. Pisma procesowe, w tym pozew o zapłatę z podpisany przez samego Obwinionego, zostały złożone na papierze firmowym Spółki zawierającym: logo „P.”, NIP, REGON, dane adresowe, numery telefonów, adres mailowy oraz adres strony www Spółki.
 
Dowód: Pismo Obwinionego z dnia […] r. wraz z załącznikami – k. […]-[…]
 
Postanowieniem z dnia […] r. Rzecznik Dyscyplinarny wszczęła dochodzenie w sprawie nienależytego wykonywania przez Obwinionego zawodu radcy prawnego w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością tj. popełnienia czynu z art. 8 ust. 1 i 2 oraz art. 11 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego (dalej „KERP”) stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych. Następnie w dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny postanowiła przedstawić Obwinionemu zarzut naruszenia godności zawodu radcy prawnego oraz nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego. 
 
Dowód: Postanowienie o wszczęciu dochodzenia z dnia […] r. – k. […]-[…]
             Postanowienie o przedstawieniu zarzutów z dnia […] r. – k. […]-[…]
 
Obwiniony nie przyznał się do stawianych zarzutów.
 
Dowód: Protokół przesłuchania Obwinionego – k. […]-[…]
 
W dniu […] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęły pisemne wyjaśnienia Obwinionego wraz z wnioskiem o umorzenie dochodzenia prowadzonego przez Rzecznika Dyscyplinarnego. Obwiniony ponownie zaprzeczył, aby popełnił zarzucane czyny i na tej podstawie wniósł o umorzenie dochodzenia w oparciu o art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. art. 74¹ ustawy o radcach prawnych. Odnośnie działalności Spółki Obwiniony wyjaśnił, że podmiot ten nie prowadzi działalności prawniczej i nie świadczy pomocy prawnej, a świadczy usługi wiązane z organizowaniem dochodzenia na rzecz konsumentów roszczeń ubezpieczeniowych, co powoduje, że nie sposób uznać, iż Spółka oferuje świadczenie pomocy prawnej.
 
Dowód: Pisemne wyjaśnienia Obwinionego - k. […]-[…]
 
Postanowieniem z dnia […] r. Rzecznik Dyscyplinarny umorzyła dochodzenie w części dotyczącej okoliczności opisanych w zawiadomieniu Sądu Okręgowego w W. z dnia […] r.
 
Dowód: Postanowienie o częściowym umorzeniu dochodzenia z dnia […] r. – k. […]-[…]
 
Dnia […] r. Rzecznik Dyscyplinarny wydała postanowienie o zamknięciu dochodzenia w sprawie i skierowała do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej „Sąd”) wniosek o ukaranie Obwinionego.
 
Dowód: Postanowienie o zamknięciu dochodzenia z dnia […] r. – k. […]
             Wniosek o ukaranie radcy prawnego – k. […]-[…]
 
W dniu […] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęła odpowiedź Obwinionego na wniosek o ukaranie, w której wniósł o uniewinnienie od stawianych zarzutów i umorzenie postępowania w sprawie.
 
Dowód: Odpowiedź na wniosek o ukaranie- k. […]-[…]
 
Sąd ustalił powyższe przede wszystkim na podstawie dowodów z dokumentów, które ze względu na formę stanowią najbardziej wartościowe źródło ustaleń dotyczących dat poszczególnych zdarzeń, jak i samej treści dokumentów. W ocenie Sądu są one wiarygodnym źródłem ustaleń w szczególności z tego powodu, że korespondują z pisemnymi wyjaśnieniami Obwinionego złożonymi do sprawy. Dokumenty, ich wiarygodność dowodowa, nie była przez Obwinionego kwestionowana. Dotyczy to w szczególności wydruków ze strony internetowej […], pism procesowych składanych przez Spółkę w sprawie C., informacji odpowiadającej odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców.
 
Sąd nie dał wiary pisemnym wyjaśnieniom Obwinionego, że Spółka nie udziela (nie świadczy) pomocy prawnej, a jedynie uczestniczy w jej zapewnieniu bądź organizacji. Przeczą temu informacje zawarte na stronie według stanu na dzień […] r., z których wynika jednoznacznie, że Spółka świadczy pomoc prawną w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
 
W ocenie Sądu z okoliczności sprawy i doświadczenia życiowego wynika, że Obwiniony wykonywał w Spółce zawód radcy prawnego. Na powyższe wskazuje m.in. załączony do pisma z dnia […] r. pozew o zapłatę z dnia […] r. wniesiony w imieniu C., sporządzony na papierze firmowym Spółki i podpisany przez Obwinionego z użyciem tytułu zawodowego radca prawny. Posługiwanie się w ramach prowadzonej indywidualnie przez Obwinionego działalności prawniczej papierem firmowym Spółki oraz wskazanie w piśmie tytułu zawodowego radca prawny, w ocenie Sądu przeczy twierdzeniom Obwinionego, że w ramach Spółki nie wykonywał zawodu radcy prawnego.
 
Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy na kartach […], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…] na okoliczności powyżej ustalone, Obwiniony nie kwestionował ich treści, a Sąd nie powziął wątpliwości odnośnie ich prawdziwości. Wobec tego Sąd uznał dowody wynikające z tych dokumentów za zgodne z prawdą i dał im wiarę.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
 
Obwiniony, w toku rozprawy głównej, przyznał się do popełnienia czynów objętych wnioskiem o ukaranie, a także złożył wniosek o wydanie orzeczenia wymierzającego karę pieniężną za każdy z czynów.
 
Wniosek Obwinionego zasługiwał na uwzględnienie, w świetle art. 387 § 2 k.p.k. stosowanego odpowiednio w postępowaniu dyscyplinarnym.
 
Normatywnym źródłem odpowiedzialności dyscyplinarnej radców prawnych jest przepis art. 64 ustawy o radcach prawnych. Zgodnie z powołaną regulacją, radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.
 
Natomiast KERP swoimi regulacjami z jednej strony opisuje szczególny charakter i funkcje radcy prawnego oraz istotę (cele) pomocy prawnej świadczonej przez radców prawnych, a z drugiej - stanowi gwarancję prawidłowego wykonywania tej profesji i realizacji celów pomocy prawnej. Oceniając w konkretnej sprawie, czy doszło do naruszenia ww. obowiązków, konieczne jest uwzględnienie: charakteru zawodu radcy prawnego jako zawodu zaufania publicznego, a także celów pomocy prawnej – „Pomoc prawna świadczona przez radcę prawnego ma na celu ochronę prawną interesów podmiotów, na których rzecz jest wykonywana” – art. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych oraz obowiązku wykonywania czynności zawodowych „zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą starannością” - art. 6 ust. 1 KERP.
 
Zawód radcy prawnego wykonywany może być wyłącznie w jednej z form wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o radcach prawnych. Zgodnie z art. 8 ust. 1 Radca prawny wykonuje zawód w ramach stosunku pracy, na podstawie umowy cywilnoprawnej, w kancelarii radcy prawnego oraz w spółce:
1) cywilnej lub jawnej, w której wspólnikami są radcowie prawni, adwokaci, rzecznicy patentowi, doradcy podatkowi lub prawnicy zagraniczni wykonujący stałą praktykę na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1874);
2) partnerskiej, w której partnerami są radcowie prawni, adwokaci, rzecznicy patentowi, doradcy podatkowi lub prawnicy zagraniczni wykonujący stałą praktykę na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej;
3) komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, w której komplementariuszami są radcowie prawni, adwokaci, rzecznicy patentowi, doradcy podatkowi lub prawnicy zagraniczni wykonujący stałą praktykę na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej.
 
W myśl art. 11 ust. 1 KERP radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu nie tylko przy wykonywaniu czynności zawodowych, ale również w działalności publicznej i w życiu prywatnym.
 
Zakres usług świadczonych przez Spółkę wskazany na stronie […] według stanu na dzień […] r. oraz pisma procesowe złożone w sprawie wskazują na to, że przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie pomocy prawnej przez osoby będące adwokatami lub radcami prawnymi. Brak kodu […] w przedmiocie działalności Spółki ujawnionym w Rejestrze Przedsiębiorców, nie oznacza, że działalności takiej Spółka nie może prowadzić, ani tym bardziej że jej nie prowadzi. O rodzaju, prowadzonej działalności gospodarczej decyduje sam przedsiębiorca. Informacje zawarte na stronie internetowej odnośnie świadczenia pomocy prawnej sugerują przeciętnemu klientowi, że przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie pomocy prawnej przez radców prawnych lub adwokatów.
 
Radca prawny wpisany na listę radców prawnych, nie może pełnić funkcji Prezesa Zarządu, ani być wspólnikiem kapitałowej spółki świadczącej pomoc prawną, nawet jeżeli nie wykonuje w niej zawodu radcy prawnego. Taki radca prawny należy bowiem do samorządu zawodowego i zobowiązany jest przestrzegać zasad KERP oraz przepisów ustawy o radcach prawych, także w działalności pozazawodowej, tym bardziej związanej z rynkiem usług prawniczych. Radca prawny nie może bowiem obchodzić prawa, czyli zakazu świadczenia pomocy prawnej w formie spółki kapitałowej. Przekładając powyższe uwagi na okoliczności przedmiotowej sprawy za niezgodne z art. 8 ustawy o radcach prawnych należy uznać świadczenie pomocy prawnej przez Obwinionego dla klientów Spółki nie bezpośrednio na zlecenie tych klientów, ale pośrednio, tj. na zlecenie Spółki, której klienci udzielają pełnomocnictw m.in. do występowania przed sądami. Za niezgodne z tym przepisem należy uznać, wszelkie formy współdziałania radcy prawnego z taką spółką. Z art. 8 ustawy o radcach prawnych wynika, że radca prawny (poza formami spółek wymienionymi w tym przepisie) winien nawiązać bezpośrednią relację prawną z klientem, w tym - co szczególnie istotne - ponosić wobec niego odpowiedzialność za wykonywaną pomoc prawną oraz za ewentualne szkody. Radca prawny nie może świadczyć pomocy prawnej klientom takiej spółki, jeżeli nie on sam, ale ta spółka jest stroną umowy z klientem bądź zostaje przez takiego klienta upoważniona z czym mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z […] r. w sprawie […] radca prawny wykonujący zawód w ramach stosunku pracy lub umowy zlecenia, świadczy pomoc prawną wyłącznie na rzecz pracodawcy lub zleceniodawcy, a nie na rzecz ich klientów. Jeśli spółka kapitałowa wykonuje zlecone jej usługi prawne przy pomocy zatrudnionego przez siebie radcy prawnego, to jest to niezgodne z art. 8 Ustawy z dnia 6 lipca 1982 r o radcach prawnych. Taki radca nie powinien reprezentować klienta tej spółki w procesie, bo wykonywałby zawód niezgodnie z prawem. Radca prawny nie może również być wspólnikiem tego rodzaju spółki, nawet jeśli sam nie wykonuje w niej czynności zawodowych, czy to na jej rzecz, czy jej klientów. Nie może bowiem obchodzić prawa, czyli zakazu świadczenia pomocy prawnej w formie spółki kapitałowej, jeśli byłaby ona świadczona przez innych radców lub adwokatów.
 
W konsekwencji Sąd przyjął, że jeżeli spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie mogą prowadzić działalności prawnej, to Obwiniony wykonując w Spółce zawód radcy prawnego i będąc Prezesem Zarządu Spółki naruszył obowiązujące regulacje. Sąd doszedł do przekonania, że zarzut stawiany Obwinionemu w zakresie popełnienia czynu sprzecznego z art. 8 Ustawy o radcach prawnych jest zasadny i znajduje oparcie w materiale dowodowym. Sąd wziął pod rozwagę treść dokumentów dopuszczonych jako dowód w sprawie, dał wiarę wszystkim tym dokumentom, ponieważ nie znalazł podstaw by kwestionować ich wiarygodność. Także Obwiniony nie kwestionował wiarygodności tych dokumentów.
 
Stosownie do art. 15 ust. 1 KERP radca prawny jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystkie informacje dotyczące klienta i jego spraw, ujawnione radcy prawnemu przez klienta bądź uzyskane w inny sposób w związku z wykonywaniem przez niego jakichkolwiek czynności zawodowych, niezależnie od źródła tych informacji oraz formy i sposobu ich utrwalenia (tajemnica zawodowa).
 
Zgodnie z art. 16 KERP dochowanie tajemnicy zawodowej obejmuje nie tylko zakaz ujawniania informacji i dokumentów, o których mowa w art. 15, ale również zakaz skorzystania z nich w interesie własnym lub innej osoby, chyba że przepisy prawa lub Kodeksu stanowią inaczej.
 
Art. 25 ust. 1 KERP stanowi, że radca prawny nie może zajmować się sprawami ani w jakikolwiek sposób uczestniczyć w czynnościach, które ograniczałyby jego niezależność, uwłaczały godności zawodu, podważały do niego zaufanie albo groziły naruszeniem tajemnicy zawodowej natomiast art. 26 ust. 1 KERP stanowi, że radca prawny nie może świadczyć pomocy prawnej, jeżeli wykonywanie czynności zawodowych naruszałoby tajemnicę zawodową lub stwarzało znaczne zagrożenie jej naruszenia, ograniczenia jego niezależności, albo gdy posiadana przez niego wiedza o sprawach innego klienta lub osób, na rzecz których uprzednio wykonywał czynności zawodowe, dawałaby klientowi nieuzasadnioną przewagę.
 
Poza sporem pozostają okoliczności, że Obwiniony pełni funkcję Prezesa Zarządu Spółki. Co za tym idzie świadczenie pomocy prawnej przez Obwinionego za pośrednictwem Spółki, czy też w jej ramach, na rzecz osób innych niż Spółka powoduje tym samym ryzyko wystąpienia możliwości naruszenia tajemnicy zawodowej oraz działania w warunkach konfliktu interesów. Tajemnica zawodowa należy do najważniejszych obowiązków zawodowych radcy prawnego i jednocześnie podstawowych zasad etyki radcy prawnego. Natomiast konflikt interesów jest jednym z najpoważniejszych naruszeń zasad etyki zawodowej, albowiem godzi w jedną z podstawowych wartości zawodu radcy prawnego, jaką jest zaufanie do zawodu radcy prawnego. Sąd pragnie podkreślić, że zgodnie z art. 10 KERP, obowiązek unikania przez radcę prawnego konfliktu interesów służy zapewnieniu niezależności, a także dochowaniu tajemnicy zawodowej oraz lojalności wobec klienta. Z tych wszystkich względów, Sąd podzielił stanowisko Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego i uznał, że wykonując zawód radcy prawnego w Spółce istniało ryzyko naruszenia przez Obwinionego powołanych wyżej zasad wykonywania zawodu radcy prawnego.
 
Sąd doszedł również do przekonania, że cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości. Sprawca deliktu dyscyplinarnego został bowiem ustalony, co pozwoliło na zastosowanie środków w celu prewencji indywidualnej, prewencji generalnej oraz umacniania poszanowania prawa. Ponadto, możliwe okazało się rozstrzygnięcie rozprawy na pierwszym terminie rozprawy głównej.
 
Rzecznik Dyscyplinarny nie sprzeciwiła się wnioskowi Obwinionego.
 
Dokonując wymiaru kary za poszczególne czyny Sąd zważył na postawę Obwinionego, który stawił się na wezwanie Sądu, przyznał się w trakcie rozprawy głównej do zarzucanych czynów, czym przyczynił się do przyspieszenia postępowania. Sąd wziął pod uwagę także okoliczność, że na dzień rozprawy głównej strona internetowa Spółki nie zawierała już informacji o świadczeniu pomocy prawnej. Ponadto Sąd wziął pod uwagę fakt, że Obwiniony nie był do tej pory karany dyscyplinarnie, jak również fakt, że swoim postępowaniem nie wyrządził nikomu szkody. Szkodą pozostaje natomiast uszczerbek na wizerunku radcy prawnego. Jest szczególnie ważne, aby w odbiorze zewnętrznym zawód ten wykonywany był w sposób społecznie aprobowany, a jego wykonywaniu towarzyszyło zaufanie publiczne. Na zaufanie to składa się szereg czynników, wśród których na pierwszy plan wysuwają się: przekonanie o zachowaniu przez wykonującego ten zawód dobrej woli, właściwych motywacji, należytej staranności zawodowej oraz wiara w przestrzeganie wartości istotnych dla profilu danego zawodu.
 
Uznając winę Obwinionego w zakresie objętym zarzutami wniosku o ukaranie Sąd uznał, że adekwatne będzie orzeczenie wobec Obwinionego kar pieniężnych za każdy z zarzucanych czynów, a na podstawie art. 65¹ ust. 1 ustawy o radcach prawnych obie kary Sąd połączył, wymierzając łączną karę pieniężną w wysokości [..] zł.
 
Wymierzone kary pieniężne są uzasadnione stopniem winy i charakterem dokonanych naruszeń. Sąd ustalając ich wysokość miał na uwadze ich celowość, tj. okoliczność, iż stanowić będą dla Obwinionego represję, która powinna w przyszłości skutkować wykonywaniem przez Obwinionego obowiązków wynikających z ustawy o radcach prawnych i KERP z należytą starannością.
 
O kosztach postępowania dyscyplinarnego Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 70⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
 
W.K.