Orzeczenie z dnia 18 grudnia 2013 r., Sygn. akt: D 102/2013
Orzeczenie prawomocne
 

Przewodniczący: r. pr. Artur Załuski
Członkowie: r. pr. Krzysztof Jacek Woś
r. pr. Jacek Wiśniewski
      Protokolant: Anna Gabrysiak

 
Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] r. w W. sprawy przeciwko r. pr. K, [...], obwinionemu o to, że:
w dniu [...] r. nie stawił się na wezwanie zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego celem przesłuchania w charakterze obwinionego, w sprawie o sygn. akt [...] i nie usprawiedliwił swojej nieobecności, 
co stanowi naruszenie art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. 2010, Nr 10, poz. 65 z późn. zm.) w związku z art. 47 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego;
 

 

 

 
Postanowieniem z dnia [...] r. Z-ca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w Warszawie wszczął dochodzenie w sprawie niestawienia się radcy prawnego K na wyznaczony przez Z-cę Rzecznika Dyscyplinarnego na dzień [...] r. termin w celu ogłoszenia postanowienia i przesłuchania w charakterze obwinionego i nie usprawiedliwienia swej nieobecności. Zaniedbanie tego obowiązku było zdaniem Z-cy Rzecznika Dyscyplinarnego naruszeniem art. 47 ust. 1 KERP.
 
Postanowieniem z dnia [...] r. Z-ca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w Warszawie przedstawił zarzut radcy prawnemu K. Z-ca Rzecznika Dyscyplinarnego przedstawił radcy prawnemu zarzut, [...] iż w dniu [...] r. nie stawił się na wezwanie Z-cy Rzecznika Dyscyplinarnego celem przesłuchania w charakterze obwinionego, w sprawie o sygn. akt. [...] i nie usprawiedliwił swojej nieobecności, co stanowi naruszenie art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych w związku z art. 47 ust 1 KERP.
 
Radca prawny K nie złożył zeznań w charakterze obwinionego. Wezwania Z-cy Rzecznika Dyscyplinarnego w celu przesłuchania w charakterze obwinionego zostały do radcy prawnego K doręczone prawidłowo ([...]). W tej sytuacji Z-ca Rzecznika Dyscyplinarnego złożył do tutejszego OSD OIRP w Warszawie wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego w oparciu o sformułowane postanowieniem z dnia [...] r. zarzuty.
 
OSD zważył, co następuje.
Okoliczności przedmiotowej sprawy, w szczególności brak stawiennictwa radcy prawnego na przesłuchanie przed Z-cą Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w Warszawie nie budzą wątpliwości. W zakresie ustalenia faktu nie stawienia się przez radcę prawnego K na przesłuchanie w dniu [...] r. przed Z-cą Rzecznika Dyscyplinarnego, OSD OIRP w Warszawie oparł się na aktach niniejszej sprawy, odpowiedzi obwinionego na wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego (pismo datowane na dzień [...]r.) oraz jego wyjaśnieniach złożonych na rozprawie przed OSD OIRP w Warszawie w dniu [...]r. OSD OIRP w Warszawie odmówił wiarygodności twierdzeniom radcy prawnego jakoby o nowo wyznaczonym przez Z-cę Rzecznika Dyscyplinarnego terminie przesłuchania nie wiedział. Sam, bowiem Obwiniony w korespondencji e-mail do OIRP w Warszawie w zakresie poprzedniego terminu przesłuchania wyznaczonego na [...]r. wskazuje, że do dnia [...] r. przebywał będzie poza W, zaś w [...] będzie mogło dojść do przesłuchania. Pod uwagę OSD OIRP wziął, co istotne całokształt zgromadzonego materiału w sprawie, a zatem fakt, iż stosowne wezwanie zostało wysłane do radcy prawnego K w dniu [...] r., jak i całokształt zachowania radcy prawnego w toku postępowania tj. fakt, iż został prawidłowo zawiadomiony o dalszych czynnościach Z-cy Rzecznika Dyscyplinarnego (postanowienie o przedstawieniu zarzutów i wezwanie na przesłuchanie [...]), na które się również nie stawił.
 
W zakresie podstawy prawnej orzeczenia OSD OIRP w Warszawie wyjaśnia, iż na radcy prawnym, jako członku samorządu zawodowego, do którego przynależność jest obowiązkowa ciążą różnorakie obowiązki korporacyjnej natury. Jednym z takich obowiązków jest sformułowany w art. 47 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, który z racji obowiązkowej przynależności samorządowej stosuje się również do radcy prawnego K. Obowiązek ten przewiduje konieczność stawienia się na wezwanie wymienionych w tym przepisie organów samorządu, a w razie zaistnienia poważnej przeszkody obowiązek usprawiedliwienia niemożności stawiennictwa. Zdaniem OSD OIRP w Warszawie Obwiniony uchybił wskazanemu powyżej obowiązkowi. Pod uwagę, bowiem wziąć trzeba, iż Obwinionemu nie są stawiane zarzuty niestawiennictwa na poprzedni termin w dniu [...] r. Skoro jednak na ten termin przesłuchania się nie stawił wskazując ze swej strony swą dostępność od początku [...] r. okoliczność braku usprawiedliwienia nieobecności w dniu [...] r. na terminie przesłuchania i braku stosownego usprawiedliwienia w pełni obciąża obwinionego.

W zakresie kary tj. zarówno rodzaju jak i jej wysokości OSD OIRP w Warszawie orzekł zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, uznając, iż rodzaj kary jak i jej wysokość są adekwatne do popełnionego przez obwinionego czynu. OSD OIRD w Warszawie wziął pod uwagę dotychczasową postawę radcy prawnego, stawienie się na rozprawie i złożenie stosownych wyjaśnień i doszedł do wniosku, iż wymierzony stosunkowo łagodny wymiar kary spełni jej przewidzianą funkcję wychowawczą bez nadmiernego eskalowania jej funkcji represyjnej.

Z tych powodów należało orzec jak w sentencji.
 
(EM)