Orzeczenie z dnia 17 stycznia 2020 r. Sygn. akt: D 137/18

Orzeczenie jest prawomocne

WSD orzeczeniem z dnia 26 maja 2021 r. sygn. WO-166/20

1. zmienił  zaskarżone orzeczenie w pkt 1 w ten sposób, że uznaje radcę prawnego K., […], winną zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 ust. 1, art. 11 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i za ten czyn  i za czyn ten na podstawie art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
2. zmienił  zaskarżone orzeczenie w pkt 2 w ten sposób, że uznaje radcę prawnego K., […], winną zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 ust. 1, art. 11 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i za ten czyn  i za czyn ten na podstawie art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
3. zmienił  zaskarżone orzeczenie w pkt 3 w ten sposób, że uznaje radcę prawnego K., […], winną zarzucanego w punkcie 3 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i za ten czyn  i za czyn ten na podstawie art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w kwocie[…] i na podstawie art. 65 ust 2a orzeka zakaz patronatu na okres […] lat;
4. w pozostałym zakresie utrzymuje w mocy.

 

PRZEWODNICZĄCY:     r. pr. Tomasz Iwańczuk
CZŁONKOWIE:           r. pr. Artur Załuski
r. pr. Marzena Okła-Anuszewska
PROTOKOLANT:         Karolina Szymala
Wioletta Kopka

           
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniach […] r., […] r., […] r., […] r. i […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu K., […], obwinionej o to, że:

 
orzeka: 

 
Uzasadnienie

 
W dniu […] roku do Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło zawiadomienie złożone przez Starostę G. (dalej „Zawiadamiający") dotyczące rozważenia możliwości wszczęcia postępowania wyjaśniającego w celu oceny zgodności działania radcy prawnego K. (nr wpisu […]) z postanowieniami Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. tj. art. 8, art. 9, art. 11 ust. 1 i ust. 2, art. 15 ust. 1, art. 16, art. 32 pkt 3.
 
Dnia […] r. Rzecznik Dyscyplinarny wezwał r. pr. K. do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie 14 dni od daty doręczenia niniejszego pisma.
 
Postanowieniem z dnia […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. postanowił wszcząć dochodzenie w sprawie okoliczności popełnienia czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego określone w art. 8, art. 9, art. 11, art. 15 ust. 1, art. 16, art. 32 pkt 3, a także art. 62 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.
 
Postanowieniem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. na podstawie art. 313 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.) w zw. z art. 74¹ pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn.zm.) i par. 15 ust. 7 uchwały Nr 98/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 września 2015 r. w sprawie zasad działania Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego, rzeczników dyscyplinarnych, a także ich zastępców oraz trybu i sposobu wyboru zastępców Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego i zastępców rzeczników dyscyplinarnych postanowił przedstawić radcy prawnemu K. (nr wpisu […]) zarzut:

 
Na wniosek obwinionego radcy prawnego K. w dniu […] roku sporządzono uzasadnienie postanowienia o przedstawieniu zarzutów.
 
Postanowieniem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. postanowił zamknąć dochodzenie.
 
W dniu […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. złożył do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego wniosek o ukaranie radcy prawnego K. oskarżonej o to, że:

 
Dnia […] roku do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W. wpłynęło pismo złożone przez radcę prawnego K. zatytułowane jako odpowiedź na wniosek o ukaranie radcy prawnego.
 
W dniu […] r., na rozprawie przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. stawili się obwiniona r. pr. K., Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego oraz świadkowie: M. Starosta Powiatu w poprzedniej kadencji, S., W. i O. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny postanowił dopuścić dowód z przesłuchania obwinionego K., świadka M.
 
Postanowieniem z dnia […] r. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny postanowił oddalić wniosek r. pr. K. z dnia […] r. w sprawie wyłączenia trzech członków Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W.
 
W dniu […] r., na rozprawie przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. stawili się obwiniona r. pr. K., Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego oraz świadkowie: W. i O. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny postanowił dopuścić dowód z przesłuchania świadka O.
 
W dniu […] r., na rozprawie przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. stawili się obwiniona r. pr. K., Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego oraz świadek W. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny postanowił dopuścić dowód z przesłuchania świadka W.
 
Postanowieniem z dnia […] r. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny postanowił oddalić jako bezzasadny wniosek r. pr. K. z dnia […] r. w sprawie wyłączenia trzech członków Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W.
 
W dniu […] r., na rozprawie przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. stawili się obwiniona r. pr. K., Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego oraz świadek O. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny postanowił dopuścić dowód z przesłuchania świadka O.
 
W dniu […] r., na rozprawie przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. stawili się obwiniona r. pr. K., Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego oraz świadek O. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny postanowił dopuścić dowód z przesłuchania świadka O.
 
Postanowieniem z dnia […] r. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny postanowił oddalić wniosek r. pr. K. z dnia […] r. w sprawie wyłączenia trzech członków Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W.
 
W dniu […] r., na rozprawie przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. stawili się obwiniona r. pr. K., Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego oraz świadek W. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny postanowił kontynuować dowód z przesłuchania świadka W.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny:
 
Radca prawny K. współpracując z Kancelarią Z. sp. p. Świadczyła w imieniu tej kancelarii usługi prawne na rzecz Starostwa Powiatowego w G.
 
Powołując się na niski poziom świadczonych usług Zarząd Powiatu G. w dniu […] r. wypowiedział Kancelarii umowę na obsługę prawną, które następnie w drodze porozumienia zostało cofnięte pod warunkiem wyłączenia ze składu obsługi prawnej, któregoś z prawników i zastąpienia nowym. Kancelaria wymieniła obwinioną K. W wyniku czego w dniu […]r. Kancelaria wypowiedziała umowę na obsługę prawną r.pr. K. ze skutkiem na dzień […]r.
 
Po rozwiązaniu umowy z Obwinioną, radca prawny K. złożyła […] wniosków o udostępnianie informacji w trybie o dostępie informacji publicznej dotyczących czynności będących wcześniej przedmiotem świadczonej przez nią pomocy prawnej, objętych tajemnicą zawodową.
 
Natomiast po dniu […] r. radca prawny K. skierowała do Starosty G. kolejne […] wniosków o udostępnienie informacji publicznej, wezwanie do usunięcia rażącego naruszenia prawa, skargę na działania Starosty G., wniosek o ponowne rozpatrzenie skargi do Rady Powiatu G., mające na celu uzyskanie informacji dotyczących Powiatu G. oraz celem mogącym spowodować destabilizację jego pracy, kierowanie oskarżeń o działania niezgodne z prawem przez organy Powiatu G., powołując się na wiedzę uzyskaną podczas świadczenia usług prawnych na rzecz Powiatu G.
 
Ponadto, pomimo wypowiedzenia Obwinionej pełnomocnictw, odebraniu dostępu do dokumentów Skarżącego, doszło kilkukrotnie do incydentów, w których brała udział r. pr. K., w dniu […]r. oraz […]r. polegających na bezpodstawnym okupowaniu pokoju zespołu prawnego uniemożliwiając wykonywania pracy i udzielania konsultacji przez Powiatowego Rzecznika Konsumentów, a następnie w dniu […]r. poprzez utrudnianie przebiegu posiedzenia Zarządu Powiatu G. zakończonego interwencją Policji. Ignorując wezwania do opuszczenia posiedzenia Zarządu, pomimo braku zaproszenia, Obwiniona okupowała salę do czasu wyjścia jej w asyście Policji.
 
Kolejno, Obwiniona podjęła także próby wywarcia bezpośredniej presji na Staroście G. poprzez próby zastraszania Starosty G. poprzez wysłanie mu na prywatny numer telefonu wiadomości z dnia […]r. z informacją o zamiarze „złożenia pisma do CBA z przyczyn wypowiedzenia umowy” oraz wiadomości e-mail dnia […]r. powołując się na liczne wpływy w organach państwowych oraz możliwości skierowania spraw do prokuratury oraz CBA.
 
Pomimo wezwań kierowanych do radcy prawnego K. - wezwanie z dnia […]r., ponowne wezwanie z dnia […]r. oraz zawiadomienia kierowanego na adres poczty e-mail w dniu […]r., radca prawny nie udzieliła wyjaśnień w sprawie, nie stawiła się także dnia […]r.
 
Materiał dowodowy w niniejszej sprawie stanowią w pierwszej kolejności kserokopie dokumentów, korespondencji a w ty sms oraz innych dokumentów prywatnych. OSD uznał ten materiał za wiarygodny i potwierdzający odzwierciedlone w nim okoliczności. Prawdziwość załączonych do sprawy dokumentów nie budziła wątpliwości OSD, nie była również kwestionowana przez żadną ze stron. Tym samym OSD uznał, że zgromadzone dokumenty mogły stanowić rzetelną podstawę do dokonania ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
 
I. W ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., obwiniony radca prawny K. (nr wpisu […]) dopuściła się przewinienia dyscyplinarnego – zarzucanego jej w pkt 1 wniosku o ukaranie – który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 ust. 1, art. 11 ust. 2, art. 15 ust. 1 oraz art. 16 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany.
 
1. Wskazać należy, iż działania radcy prawnego sprowadzające się do utrudniania pracy Starostwa Powiatowego poprzez składanie licznych wniosków w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, uznać należy za nadużycie prawa poprzez wykorzystywanie instytucji prawnej wbrew jej celowi i funkcji. W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazano, że „nadużycie prawa dostępu do informacji publicznej polega na próbie skorzystania z tej instytucji dla osiągnięcia celu innego niż troska o dobro publiczne, jakim jest prawo do przejrzystego państwa i jego struktur, przestrzeganie prawa przez podmioty życia publicznego, jawność działania administracji i innych organów władzy publicznej” (tak wyrok NSA z dnia 23 listopada 2016 r., I OSK 1601/15). Działanie Obwinionej oraz ilość i treść złożonych wniosków o udostępnienie informacji publicznej w niniejszej sprawie nie świadczy o zamiarze uzyskania informacji publicznej w celu jej wykorzystania dla dobra wspólnego. Treść wniosków oraz korespondencji w tej sprawie świadczy o chęci realizacji przez Obwinioną prywatnego celu, wymuszenia wznowienia z Nią współpracy, rewanżu za niesłuszne w jej ocenie zakończenie współpracy z Kancelarią poprzez negatywną ocenę jej kwalifikacji przez Skarżącego. Karygodnym jest sugerowanie przez Obwinioną możliwości wykorzystania posiadanej przez nią wiedzy zdobytej podczas świadczenia usług prawnych na rzecz Skarżącego poprzez ujawnienie publicznie informacji mogących zostać potraktowanymi jako niekorzystne dla Skarżącego. Może to stanowić naruszenie nie tylko art. 11, ale także art. 15 ust. 1 oraz art. 16 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Informacje dotyczące podmiotu, na której rzecz radca prawny zakończył wykonywanie czynności zawodowych są chronione w taki sam sposób, jak podmiotów nadal korzystających z usług pełnomocnika. Co więcej, obowiązek istnieje również po zaprzestaniu wykonywania zawodu przez radcę prawnego. Klienci powinni mieć pewność, iż wiadomości, które zostały przez nich powierzone będą w należyty sposób chronione, nawet po zakończeniu współpracy. W niniejszej sprawie to zaufanie zostało w sposób oczywisty zburzony, a Skarżący wprost wskazuje na obawy uzasadnione działaniem Obwinionej, że dojdzie do ujawnienia tajemnicy zawodowej mogącej skutkować konsekwencjami.
 
2. Kolejno, zdaniem Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W., obwiniony radca prawny K. (nr wpisu […]) dopuściła się przewinienia dyscyplinarnego - zarzucanego jej w pkt 2 wniosku o ukaranie - który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 ust. 1, art. 11 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany.
 
Jak wynika z treści art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu nie tylko przy wykonywaniu czynności zawodowych, ale również w działalności publicznej i w życiu prywatnym.
 
Zgodnie zaś z treścią art. 64 ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r., o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r., nr 10, poz. 65 z późn. zm.) radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za zawinione, nienależyte wykonywanie zawodu radcy prawnego oraz za czyny sprzeczne ze ślubowaniem radcowskim lub z zasadami etyki radcy prawnego. Podkreślić należy, iż powyższe jednoznacznie wskazuje, że wszczęcie postępowania może nastąpić, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie zawinionego, nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego bądź popełnienia czynów sprzecznych ze ślubowaniem radowskim lub zasadami etyki radcy prawnego.
 
W ocenie Sądu Dyscyplinarnego, za oczywiście sprzeczne z wartościami prezentowanymi w Kodeksie Etyki Radcy Prawnego, jak i ustawy o radcach prawnych, uznać należy zachowanie radcy prawnego K., która pomimo wypowiedzenia jej pełnomocnictw oraz odebraniu dostępu do dokumentów Skarżącego w dniach […] r. oraz […] r. bezpodstawnie okupowała pokój zespołu prawnego uniemożliwiając wykonywania pracy i udzielania konsultacji przez Powiatowego Rzecznika Konsumentów, a następnie w dniu […] r. utrudniała przebieg posiedzenia Zarządu Powiatu G. zakończonego interwencją Policji. Jak wynika bowiem ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, radca prawny K., ignorując wezwania do opuszczenia posiedzenia Zarządu, pomimo braku zaproszenia, okupowała salę do czasu przybycia Policji. Takie działania podejmowane świadomie przez Obwinioną, muszą zostać ocenione przez organy samorządu radcowskiego jako naruszające godność wykonywanego przez Obwinioną zawodu radcy prawnego.
 
3. Nie ulega też wątpliwości tutejszego Sądu, iż obwiniony radca prawny K. (nr wpisu […]) dopuściła się przewinienia dyscyplinarnego - zarzucanego jej w pkt 3 wniosku o ukaranie – który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 ust. 1 oraz art. 38 ust. 1, art. 38 ust. 2, art. 38 ust. 5 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 ustawy o radcach prawnych wymierza karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na okres […] lat i na podstawie art. 65 ust. 2b orzeka zakaz wykonywania patronatu na okres […] lat.
 
Jednoznacznie negatywnie OSD ocenił zatem postawę Obwinionej, który pomimo swojego oczywistego prawa do krytycznej oceny działalności organów samorządu terytorialnego, podjęła próby wywarcia bezpośredniej presji na Staroście G. poprzez próby Jego zastraszania polegające na wysyłaniu jemu na prywatny numer telefonu wiadomości dnia […] r. z informacją o zamiarze „złożenia pisma do CBA z przyczyn wypowiedzenia umowy” oraz wiadomości e-mail dnia […] r. powołując na liczne wpływy w organach państwowych oraz możliwości skierowania spraw do prokuratury oraz CBA. Już samo powoływanie się na możliwość zawiadomienia służb państwowych oraz swoje koneksje wykracza poza zakres norm etycznych i winno zostać potraktowane jako delikt poprzez stosowanie groźby wobec podmiotu, na którego rzecz radca prawny świadczył pomoc prawną. Był to rodzaj „szantażu”, który miał spowodować zmianę decyzji Kancelarii, z którą obwiniona współpracowała. W celu wywołania zaplanowanego skutku prawnego obwiniona nie cofnęła się przed użyciem groźby nawet wobec osoby, która tylko pośrednio mogła wpłynąć na Kancelarię będącą jedynie władną w podjęciu decyzji, co do cofnięcia wypowiedzenia. Takie działanie obwinionej jest niedopuszczalne i stoi w sprzeczności wszelkim granicom świadczenia pomocy prawnej, jak też zachowaniu tajemnicy zawodowej, która jest zrębem pracy radcy prawnego. Już sama groźba ujawnienia tajemnicy stoi w sprzeczności zasadom pracy i świadczenia pomocy prawnej przez członka samorządu radców prawnych. Dowody w tej sprawie w postaci korespondencji, a w tym sms obwinionej oraz jej zeznań przyznających fakt dokonania czynu chociaż inaczej go interpretującej świadczą jednoznacznie o winie i popełnieniu przez radcę prawnego przewinienia dyscyplinarnego. Kara jest zdaniem sądu adekwatna dla popełnionego czynu. W ocenie Sądu takie postępowanie Obwinionej ponad wszelką wątpliwość stwarzało podstawy do formułowania negatywnych ocen o poziomie etyki środowiska radców prawnych, a tym samym podważyło zaufanie do tego zawodu.
 
4. Kolejno, zdaniem Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W., obwiniony radca prawny K. (nr wpisu […]) dopuściła się przewinienia dyscyplinarnego - zarzucanego jej w pkt 4 wniosku o ukaranie - który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 1 ustawy o radcach prawnych wymierza karę upomnienia.
 
Jak stanowi treść przywołanego przepisu art. 62 ust. 3 KERP radca prawny wezwany do złożenia wyjaśnień przez podmiotu, o których mowa w ust. 2, w sprawach wynikających z ustawowych zadań samorządu radców prawnych bądź Kodeksu Etyki obowiązany jest złożyć wyjaśnienia w wyznaczonym terminie.
 
W przedmiotowym postępowaniu radca prawny K. pomimo skutecznego doręczenia wezwania z dnia […] r. (doręczono […] r.) oraz wezwania z dnia […] r. (doręczono dnia […] r.) nie złożyła pisemnych wyjaśnień w sprawie.
 
Nie ulega wątpliwości, iż niewywiązanie się z obowiązku złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie wyznaczonym przez rzecznika dyscyplinarnego stanowi przewinienie dyscyplinarne, za które radca prawny winien ponieść odpowiedzialność dyscyplinarną.
 
5. W ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., obwiniony radca prawny K. (nr wpisu […]) dopuściła się przewinienia dyscyplinarnego – zarzucanego jej w pkt 5 wniosku o ukaranie – który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 62 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 1 ustawy o radcach prawnych wymierza karę upomnienia.
 
Zgodnie z art. 62 ust. 2 KERP radca prawny ma obowiązek stawienia się w wyznaczonym terminie w przypadku wezwania go przez: dziekana, wicedziekana, rzecznika dyscyplinarnego, zastępcę rzecznika dyscyplinarnego, sąd dyscyplinarny, wizytatorów.
 
Biorąc pod uwagę, iż radca prawny K., nie stawiła się w Biurze Rzecznika Dyscyplinarnego w W. w dniu […] r. na wezwanie zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego w celu ogłoszenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów i przesłuchania w charakterze obwinionego i nie usprawiedliwiła swojego niestawiennictwa, doszło do naruszenia art. 62 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.
 
II. W zakresie kary tj. zarówno rodzaju jak i jej wysokości Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. orzekł zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, uznając, iż rodzaj kary jak i jej wysokość są adekwatne do popełnionych przez radcę prawnego czynów. Ponadto, na podstawie art. 65¹ ust. 1 ustawy o radcach prawnych OSD kary orzeczone w pkt 1, 2, 4, 5 orzeczenia łączy w ten sposób, że wymierza jako łączną karę nagany. W ocenie Sądu powyższa kara nie będzie stanowiła zbytniego obciążenia dla obwinionego radcy prawnego, a jednocześnie będzie na tyle znacząca, iż będzie zapobiegała ewentualnym kolejnym naruszeniom przepisów prawa oraz zasad etyki w przyszłości.
 
III. O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 70⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych biorąc pod uwagę stopień złożoności sprawy wyznaczających niezbędny nakład pracy dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.
 
(WK)