Orzeczenie z dnia 15 października 2021 r. Sygn. akt: D 13/21
opublikowano: 2025-02-07 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 15 października 2021 r. Sygn. akt: D 13/21
Orzeczenie jest prawomocne
Orzeczenie jest prawomocne
Przewodniczący: r. pr. Artur Załuski
Członkowie: r. pr. Mikołaj Pedrycz
r. pr. Paulina Sibilska
Protokolant: Ewelina Raczko
Członkowie: r. pr. Mikołaj Pedrycz
r. pr. Paulina Sibilska
Protokolant: Ewelina Raczko
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w składzie następującym po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu P. K., ([...]), obwinionemu o to, że:
w okresie od […] r. do dnia [...] r., w G. i B., w sposób nieprofesjonalny i nierzetelny wykonywał czynności zawodowe wobec klientki M. S., poprzez to, że zobowiązując się do świadczenia na jej rzecz pomocy prawnej, w tym do wniesienia pozwu do Sądu, nie wniósł przedmiotowego pozwu, jak również unikał kontaktu z klientką, tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 w związku z art. 6, art. 8 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego P. K., ([...]), winnym zarzucanego we wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 w związku z art. 6, art. 8 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę 5 000 ( pięć tysięcy) zł;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego P. K., ([...]), na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę 2000 (dwa tysiącę) zł;
Uzasadnienie
W dniu [...] r. do OIRP w W. wpłynął wniosek Pani M. S. o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec radcy prawnego P. K. w związku z nierzetelnym wykonywaniem czynności zawodowych.
Skarżąca zarzuciła radcy prawnemu, że pomimo zlecenia mu czynności związanych z prowadzeniem sporu w oparciu o przepisy prawa budowlanego oraz przyjęcia umówionego wynagrodzenia, radca prawny nie podjął czynności, do których się zobowiązał.
W dniu [...] r. radca prawny został wezwany do złożenia pisemnych wyjaśnień.
Pismem datowanym na dzień [...] r. radca prawny P. K. przedstawił wyjaśnienia w sprawie. W ramach wyjaśnień przedstawione zostało, iż sprawa nie wymagała na jej wczesnym etapie wystąpienia z pozwem do sądu powszechnego. Uzasadnionym było wszczęcie postępowania administracyjnego, które działaniem radcy prawnego zostało wszczęte. Co do kwestii rozliczeń radca prawny P. K. wyjaśnił, iż w sprawie podjął szereg czynności w związku z czym nie może dokonać zwrotu przyjętego honorarium.
W dniu [...] r. Pani M. S. została przesłuchana w charakterze świadka.
W dniu [...]r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wydał postanowienie o przedstawieniu zarzutów radcy prawnemu P. K. i zarzucił radcy prawnemu, iż ten w okresie od […] r. do dnia [...] r. w G. i B., w sposób nieprofesjonalny i nierzetelny wykonywał czynności zawodowe wobec klientki M. S., poprzez to, iż zobowiązując się do świadczenia na jej rzecz pomocy prawnej, w tym do wniesienia pozwu do Sądu, nie wniósł tego pozwu jak również unikał kontaktu z klientką.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pismem z dnia [...] r. skierowanym do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W., Rzecznik Dyscyplinarny OIRP w W. wniósł o ukaranie radcy prawnego P. K. zarzucając, że w okresie od […] r. do dnia [...] r. w G. i B., w sposób nieprofesjonalny i nierzetelny wykonywał czynności zawodowe wobec klientki M. S., poprzez to, iż zobowiązując się do świadczenia na jej rzecz pomocy prawnej, w tym do wniesienia pozwu do Sądu, nie wniósł tego pozwu jak również unikał kontaktu z klientką.
Powyższe zachowanie stanowi naruszenie podstawowych wartości i zasad wykonywania zawodu radcy prawnego, określonych w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6, art. 8 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
Obwiniony r.pr. P. K. nie stawił się na rozprawie w dniu [...] r. pomimo, że został prawidłowo powiadomiony o terminie rozprawy.
OSD zważył co następuje.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny OIRP w W. uznał r.pr. P. K. winnym zarzucanego mu czynu określonego we wniosku o ukaranie.
Okoliczności przedmiotowej sprawy nie budzą wątpliwości. W zakresie ustalenia faktów niedochowania należytej staranności OSD oparł się na dokumentach załączonych do wniosku o ukaranie (pkt 1 – 8 wniosku).
Na rozprawie w dniu [...] r. Sąd przesłuchał świadka M. S..
W zakresie zeznań świadka co do genezy jej spotkania z Obwinionym, przebiegu spotkania, zlecanego zakresu zastępstwa prawnego oraz sposobu jego wykonania przez Obwinionego Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, które są spójne i logiczne.
Jednym z obowiązków organów dyscyplinarnych, w kontekście uznania ewentualnego naruszenia obowiązków zawodowych, jest ocena sposobu postępowania radcy prawnego w aspekcie dochowania wymogów formalnych i terminów, czy też zaniechania podjęcia stosownych działań radcy prawnego.
Ich niedochowanie lub niepodjęcie działań mających na celu ochronę interesów klienta skutkuje naruszeniem zasad wynikających z kodeksu etyki radcy prawnego, w szczególności zasady należytej staranności.
W ocenie OSD czyny te wypełniają dyspozycję art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych w zw. z art. 6, art. 8 i art. 12 ust. 1 KERP, przepisów nakazujących radcy prawnemu „wykonywanie czynności zawodowych sumiennie oraz z należytą starannością” a także „rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami”. Tejże staranności w działaniu obwinionego zabrakło skoro jak zostało przyjęte przez OSD klientka w ogóle nie została poinformowana o sposobie zakończenia postępowania administracyjnego a postępowania przed sądem powszechnym w ogóle nie zostało wszczęte.
W zakresie kary, a więc zarówno jego rodzaju jak i wysokości OSD OIRP w W. orzekł zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, uznając, że rodzaj kary jak i jej wysokość są adekwatne do popełnionego przez obwinionego czynu biorąc przy tym pod uwagę dotychczasową postawę radcy prawnego oraz co istotne jej postawę w trakcie toczącego się postępowania i jego postępowania wobec Pokrzywdzonej tj. zawarcie z Pokrzywdzoną ugody. Stąd w zakresie wymiaru kary pieniężnej została orzeczona kara w granicach zbliżonych do jej najniższego wymiaru.
Z tych powodów należało orzec jak w sentencji.
GF