Orzeczenie z dnia 15 kwietnia 2019 r. Sygn. akt: D 18/19
Orzeczenie jest prawomocne
 

PRZEWODNICZĄCY:     r. pr. Katarzyna Szwed - Kawka
CZŁONKOWIE:           r. pr. Igor Bąkowski
r. pr. Robert Karpiński
PROTOKOLANT:         Karolina Szymala

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu N., […], obwinionego o to, że:
1. w okresie od […] r. do dnia […] r. nie uzupełnił w terminie braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu, co spowodowało odrzucenie środka zaskarżenia,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 6 KERP,
2. w okresie od […] r. do dnia […] r. nie informował uczestników postępowania (klienta) o przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych mimo wielokrotnych próśb klienta w tej mierze,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 44 ust. 1 KERP,
3. począwszy od dnia […] r. do dnia przedstawienia zarzutów,
tj. […] r. nie podjął współpracy z organami samorządu zawodowego radców prawnych,
polegającego na złożeniu wyjaśnień na wezwanie Rzecznika Dyscyplinarnego,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 62 ust. 3 KERP,
 

 

 

 
Towarzystwo P., zwane również „Zawiadamiającym” lub „Pokrzywdzonym” z siedzibą w K. w dniu […] r., złożyło skargę na radcę prawnego N. nr wpisu […], zwanego dalej „Obwinionym” podnosząc jego bierną postawę jako pełnomocnika Stowarzyszenia w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. sygn. akt […]. Zawiadamiający wskazał, że pełnomocnik nie uzupełnił braków formalnych zażalenia w przypisanym terminie co skutkowało odrzuceniem zażalenia Towarzystwa oraz nie informował go o stanie sprawy. (k. […]-[…]).
 
Pismem z dnia […] r. Rzecznik Dyscyplinarny M. (dalej jako „Rzecznik” wezwał radcę prawnego N. do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie […] dni od daty doręczenia pisma. (k. […]). Obwiniony nie złożył wyjaśnień. Nie stawił się również na posiedzenie wyznaczone w dniu […] r. przez Rzecznika celem przesłuchania w charakterze obwinionego. (k. […] i […])
 
W dniu […] r. do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w W. wpłynął wniosek o ukaranie radcy prawnego N. wpisanego na listę radców prawnych pod nr […] obwinionego o to, że:
1). w okresie od […] r. do dnia […] r. nie uzupełnił w terminie braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu, co spowodowało odrzucenie środka zaskarżenia, t. j. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 6 KERP;
2). w okresie od […] r. do […] r. nie informował uczestników postępowania (klienta) o przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych mimo wielokrotnych próśb klienta w tej mierze t. j. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 44 ust. 1 KERP;
3). począwszy od […] r. do dnia przedstawienia zarzutów t. j. […] r. nie podjął współpracy z organami samorządu zawodowego radców prawnych polegającego na złożeniu wyjaśnień na wezwanie Rzecznika Dyscyplinarnego t. j. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 62 ust. 3 KERP.
 
Obwiniony nie złożył odpowiedzi na wniosek o ukaranie.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych rozpoznał sprawę na rozprawie w dniu […] r.  Obwiniony nie stawił na rozprawę.
 
Sąd, na podstawie art. 68 (3) ustawy o radcach prawnych postanowił prowadzić postępowanie bez jego udziału albowiem Sąd uznał, że obecność Obwinionego nie jest niezbędna, gdyż stan faktyczny sprawy może być ustalony w oparciu o przedstawione przez Rzecznika dokumenty i zeznania świadków.
 
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
 
Towarzystwo P. było uczestnikiem postępowania z wniosku Starosty o uchylenie jednej z uchwał Towarzystwa. Sprawa w pierwszej instancji zakończyła się pomyślnie dla Zawiadamiającego. Orzeczenie I instancji zostało zaskarżone przez uczestnika (Starostę). Sąd Okręgowy Odwoławczy uchylił orzeczenie Sądu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Sąd nie pouczył Towarzystwa o przysługujących środkach zaskarżenia. W tej sytuacji Towarzystwo zwróciło się do radcy prawnego N. o przygotowanie pisma – wniosku o przywrócenie terminu oraz zażalenia na postanowienie Sądu Okręgowego Odwoławczego do Sądu Najwyższego. Radca prawny uzgodnił z Towarzystwem wynagrodzenie za prowadzenie sprawy a Towarzystwo w dniu […] r., reprezentowane przez G., W., K. upoważniło go do reprezentowania Towarzystwa w sprawie zażalenia na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia […] r., sygn. akt […] przed Sądem Najwyższym (korespondencja mailowa z dnia […] k. […] i pełnomocnictwo k. […])
 
Obwiniony w dniu […] r. złożył w imieniu Towarzystwa zażalenie do Sądu Okręgowego wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia. Wniesione do Sądu pismo zawierało jednak braki formalne. Zarządzeniem z dnia […] r. Obwiniony został wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu poprzez wskazanie przyczyny uchybienia terminowi, wskazanie w jakiej dacie ustała przyczyna uchybienia  i uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających wniosek a także złożenie opłaconego zażalenia wraz z odpisem w terminie […] dni pod rygorem zwrotu wniosku. Wezwanie nie zostało odebrane przez pełnomocnika, a w dniu […] r. Sąd uznał je za doręczone przez „awizo” z dniem […] r.  Wobec nieuzupełnienia braków, postanowieniem z dnia […] r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił zażalenie. (k. […])
 
Ostatni kontakt e-mailowy ze strony Obwinionego miał miejsce […] r. i dotyczył uiszczenia opłaty za zażalenie w kwocie […] zł. Na jego prośbę Pokrzywdzony w dniu […] r. przesłał Obwinionemu potwierdzenia dokonania przelewu  (k. […], zeznania św. G. k. […])
 
Po tym dniu Towarzystwo bezskutecznie próbowało kontaktować się z Obwinionym i dowiedzieć się o stanie sprawy. Obwiniony nie odbierał jednak telefonów i nie odpowiadał na e-maile.
 
W dniu […] r. działające w imieniu Towarzystwa G., K., M.(1) wysłały e-maila do Obwinionego w którym poprosiły pełną informację w sprawie. (k. […])
 
W dniu […] r. Panie ponowiły swoje prośby w e-mailu podnosząc dodatkowo, że niepokoi ich braku jakiegokolwiek kontaktu z Obwinionym, nie odbieranie przez niego telefonów oraz nie odbieranie zarządzeń Sądu. Ponownie zażądały wyjaśnień w sprawie a także spotkania. (k. […]).
 
Od […] r. do […] r.  Towarzystwo nie posiadało informacji o stanie sprawy. W dniu […] odbyło się spotkanie na którym Obwiniony zobowiązał się wyjaśnić sprawę i poinformować o wynikach tych ustaleń. Twierdził, że Sąd nie doręczał mu korespondencji. Zapewniał, że złoży zażalenie na postanowienie o odrzuceniu zażalenia. (vide: korespondencja mailowa k. […], zeznania św. G. k. […], […], k.[…] zeznania św. K. k. […]-[…],k. […]-[…] zeznania świadka W. k. […]-[…])
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w W. zważył co następuje:
 
Wniosek o ukaranie zasługiwał na uwzględnienie w całości.
 
Podkreślić należy, że od radcy prawnego, świadczącego pomoc prawną, wymagana jest sumienność i najwyższa staranność. Zarówno w orzecznictwie sądowym, jak i w poglądach doktryny ugruntowane jest stanowisko potwierdzające, że zawodowy charakter działalności oznacza podwyższony zakres wymagań.
 
Odnosząc się do czynu opisanego w punkcie pierwszym Obwiniony naruszył przepis art. 64 ust. 1 w zw. z art. 6 KERP, który to przepis nakłada na radców prawnych obowiązek wykonywania swoich czynności rzetelnie i uczciwie. Nie ulega wątpliwości, że radca prawny jako profesjonalny pełnomocnik ma obowiązek należytego reprezentowania strony przed sądem polegającego m.in. na kierowaniu odpowiednich (odnoszących się do stanu sprawy) pism do sądu, odbieraniu korespondencji sądowej a także występowania w imieniu strony przed sądem. Rację ma Rzecznik wskazując, iż strona posiadająca profesjonalnego pełnomocnika nie musi czuwać nad tym czy jej pełnomocnik odebrał pismo z sądu i czy na nie właściwie zareagował. Jak wynika ze stanu faktycznego sprawy Obwiniony nie odebrał w terminie pisma Sądu Okręgowego wzywającego go do uzupełnienia wniosku o przywrócenie terminu, co skutkowało doręczenie pełnomocnikowi pisma przez tzw. awizo, a następnie odrzuceniem zażalenia Klienta.  W sprawie nie wystąpiły żadne okoliczności, które mogłyby usprawiedliwić fakt nie odebrania przez pełnomocnika korespondencji kierowanej w sprawie i nie podjęcia w związku z tym żądanych przez sąd czynności. Takie działanie pełnomocnika, który jest radcą prawnym nie wskazuje na profesjonalne działanie i jest naganne. Z powyższych względów Sąd uznał, że kara nagany będzie adekwatna do stopnia zawinienia i charakteru popełnionego czynu.
 
Karą nagany Obwiniony został ukarany również za czyny opisane w pkt 2 i 3 wniosku o ukaranie Odnosząc się do czynu opisanego w pkt 2 wniosku o ukaranie Okręgowy Sąd Dyscyplinarny stwierdza, że nagannym jest nie informowanie klienta o przebiegu sprawy i jego wynikach, a w szczególności o podejmowanych czynnościach. Nie ulega wątpliwości, że Towarzystwo domagało się wyjaśnień od Obwinionego, o czym świadczą m.in. wysyłane maile Pokrzywdzonego  z dnia  […] i […] r. Dyspozycja przepisu art. 44 ust. 1 KERP nie pozostawia wątpliwości, że na żądanie Klienta radca prawny jest obowiązany do informowania klienta o przebiegu sprawy i jego wynikach. Takie uprawnienie klienta jest oczywiste i wynika z jego zainteresowania wynikiem prowadzenia sprawy, której skutki (tak pozytywne jak i negatywne) będą „obciążały” klienta.
 
Do obowiązków radcy prawnego należy również współpraca z organami samorządu zawodowego, polegająca na składaniu wyjaśnień na wezwanie Rzecznika Dyscyplinarnego. Przepis art. 62 ust. 3 KERP ma na celu pełne, rzetelne i szybkie wyjaśnienie zagadnień będących przedmiotem zainteresowania podmiotów samorządu zawodowego. Brak współpracy Obwinionego w niniejszej sprawie z Rzecznikiem wynika z akt sprawy. Obwiniony nie złożył wyjaśnień w postępowaniu przygotowawczym, nie stawił się również na wyznaczone przesłuchanie.
 
Mając na względzie powyższe okoliczności oraz fakt, że za każdy z czynów opisanych we wniosku o ukaranie Sąd ukarał Obwinionego karą nagany, na podstawie art. 65 (1) ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w pkt 1, 2 i 3 Okręgowy Sąd Dyscyplinarny połączył w ten sposób, że orzekł karę łączną nagany.
 
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 70(6) ust. 2 ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
 
(WK)