Orzeczenie z dnia 15 czerwca 2015 r. Sygn. akt: D 21/2015
Orzeczenie prawomocne
WSD orzeczeniem z dnia […] r. sygn. […] zmienił orzeczenie OSD w zakresie pkt 2 i zasądził od obwinionego na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] zł ([…] złotych).
 

Przewodniczący : radca prawny Michał Rajski
Członkowie: radca prawny Agnieszka Świstak
radca prawny Tomasz Iwańczuk
Protokolant: Anna Gabrysiak
 

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu M., [...], obwinionemu o to, że:
złożył niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne datowane na dzień [...] r.,
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 6 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r. Nr 637 z późn. zm.).

 

 

 
Dnia [...] roku do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło pismo, którym Krajowa Izba Radców Prawnych przekazała według właściwości, orzeczenia sądów lustracyjnych w W. z dnia [...] r. sygn. akt [...] oraz utrzymującego to orzeczenie w mocy, orzeczenie Sądu Apelacyjnego w W. z dnia [...] r., sygn. akt [...] w sprawie radcy prawnego M.. Do ww. pisma załączone zostały wymienione w nim orzeczenia stwierdzające, że Radca Prawny M. (dalej: Obwiniony) złożył niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne określone w art.7 ust.1 ustawy z dnia 18 października 2006 roku o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa z lat 1944 -1990 oraz treści tych dokumentów.
Dnia[...] roku, po przeanalizowaniu zgromadzonych w sprawie dokumentów, Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wszczął dochodzenie w sprawie dotyczącej złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego tj. w sprawie czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określone w art. 6 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 roku w zw. z art. 64 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r o radcach prawnych.
Dnia [...] roku Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. postanowił przedstawić Obwinionemu zarzut złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego datowanego na dzień [...] r., tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 6 ust.2 Kodeksu Etyki Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr.10. poz. 65 z późn. zm.) i tego samego dnia przesłuchał Obwinionego, który złożył wyjaśnienia.
Dnia [...] roku do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynął opatrzony datą [...] roku wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko radcy prawnemu M. o to, że złożył niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne datowane na dzień [...] roku tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 6 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Izby Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust.1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r. Nr 637 z późn. zm.)
Dnia [...] roku do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło pismo Obwinionego z dnia [...] roku w którym wyjaśnia on dlaczego złożył dnia [...] roku oświadczenie lustracyjne o takiej a nie innej treści; przyznał iż świadomie złożył nieprawdziwe oświadczenie lustracyjne, podnosząc jednocześnie okoliczności w jakich do złożenia tego oświadczenia doszło oraz emocjonalnego nastawienia Obwinionego do nałożonego ww. ustawą lustracyjną obowiązku złożenia oświadczenia lustracyjnego.
Na rozprawie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie w dniu [...] roku obwiniony przyznał się do winy i wniósł w trybie art. 387 § 1 k.p.k. o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności karnej w wymiarze [...] lat zawieszenia wykonywania zawodu radcy prawnego oraz zakazu wykonywania patronatu na okres [...] lat. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. przychylił się do wniosku obwinionego.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny:
Obwiniony został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w W.
[...] Wydział Karny z [...] roku wydanym w sprawie toczącej się za sygn. akt [...] w przedmiocie stwierdzenia niezgodności z prawdą oświadczenia lustracyjnego, na mocy którego w pkt 1 Sąd stwierdził, iż radca prawny M. złożył niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne określone w art. 7 ust. 1 ustawy o ujawnieniu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz o treści tych dokumentów. Wobec powyższego Sąd Okręgowy orzekł w pkt. 2 ww. wyroku w stosunku do Obwinionego utratę na okres [...] lat prawa [...]. Ponadto na podstawie art. 21a ust.2b tej ustawy orzeczono wobec Obwinionego zakaz [...] o której mowa w art. 4 pkt 2)-57) tej ustawy na okres [...] lat.
Obwiniony w okresie od [...] do [...] roku pełnił służbę w pionie  [...], a następnie, w okresie od [...] do [...] roku w wydziale [...] podległym Ministrowi Spraw Wewnętrznych.
Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu akta sprawy o sygn. D 21/2015, wyjaśnienia Obwinionego M., odpis wyroku Sądu Okręgowego z dnia [...] r. (sygn. akt [...]).
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Rozpoznając wniosek o dobrowolne poddanie się karze, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. badał go zarówno pod względem tego, czy okoliczności dopuszczenia się przez Obwinionego zarzucanego mu we wniosku o wszczęcie postępowania, czynu nie budzą wątpliwości, jak i tego, czy pomimo nieprzeprowadzania postępowania dowodowego, cele postępowania zostaną osiągnięte.
Wskazać należy, iż instytucja dobrowolnego poddania się karze ma wprawdzie upraszczać postępowanie karne, co jednak ”nie jest równoznaczne ze zwolnieniem sądu od obowiązku należytej kontroli i oceny zgromadzonego materiału dowodowego służącego ustaleniu niebudzącego wątpliwości stanu faktycznego i realizacji celów postępowania karnego określonych w art. 2 KPK”. (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Wojskowa z dnia 27 czerwca 2013 r. WA 13/13). Przyznanie się Obwinionego do popełnienia zarzucanego mu czynu nie może bowiem prowadzić do automatycznego akceptowania jego wniosku, a więc wymaga zbadania pod kątem spełnienia przesłanek z art. 387  § 2 k.p.k.
Materiał dowodowy zebrany w sprawie jednoznacznie wskazuje, że Obwiniony dopuścił się zarzucanego mu czynu, jednocześnie Sąd Dyscyplinarny dał wiarę zeznaniom Obwinionego w których przyznaje się on do winy.
Poczynione ustalenia wskazują jednoznacznie, że radca prawny M. dopuścił się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 6 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 637), polegającego na niezgodnym z ustawą z dnia 18 października 2006 roku o ujawnieniu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425 z późn. zm.) złożeniu w dniu [...] roku niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego określonego w art. 7 ust. 1 tej ustawy, za co radca prawny został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w W. [...] Wydział Karny z dnia
[...] roku (sygn. akt [...]).
Przede wszystkim podkreślić należy, że ww. wyrok wiąże organy samorządu radcowskiego, w tym Sąd Dyscyplinarny, co do faktu popełnienia czynu w nim opisanego.
Co więcej, fakt złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego nie budzi wątpliwości również z tego względu, iż Obwiniony w trakcie przesłuchania go przez Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w dniu [...] roku oraz w piśmie skierowanym do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. z dnia [...] roku, jak i w trakcie rozprawy przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w dniu [...] roku, przyznał iż świadomie złożył nieprawdziwe oświadczenie lustracyjne, podnosząc w niniejszym postępowaniu jedynie okoliczności w jakich do złożenia tego oświadczenia doszło oraz jego subiektywnego nastawienia do nałożonego ww. ustawą lustracyjną obowiązku złożenia oświadczenia lustracyjnego.
W szczególności w piśmie złożonym do akt sprawy Obwiniony podkreślił, że niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne złożył z uwagi na fakt, iż w przypadku złożenia oświadczenia i przyznania, że „służył w latach [...] w organach podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, byłoby w ówczesnej sytuacji politycznej równoznaczne z rozwiązaniem w trybie natychmiastowym umowy o zatrudnienie na stanowisku głównego specjalisty w [...], w ramach odwetu politycznego”. Nieprawdziwe oświadczenie lustracyjne o takiej treści złożył zgodnie ze swoim sumieniem „gdyż chociaż treść jego nie jest zgodna z obiektywną rzeczywistością to jednak oświadczenie takie nie jest niezgodne z ustawą”, a praca którą wykonywał Obwiniony nie była związana „z gwałceniem prawa do życia, wolności, własności i bezpieczeństwa obywateli.”
W dalszej części pisma Obwiniony wyjaśnia, że składając niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne zrobił to także z uwagi na obraźliwą jego zdaniem treść preambuły ww. ustawy z dnia 18 października 2006 roku o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa z lat 1944 -1990 oraz treści tych dokumentów, oraz przekonania Obwinionego, że Sąd lustracyjny na podstawie art. 7 ust. 2 ww. ustawy lustracyjnej uzna jego oświadczenie za nieważne z mocy prawa. Dalej Obwiniony oświadcza „Niestety pomyliłem się, a raczej Sąd się pomylił i dokonał nieprawidłowej interpretacji obowiązujących przepisów prawnych” i prosi „o zawieszenie wykonywania zawodu radcy prawnego na jak najkrótszy okres czasu”.
W związku z powyższymi ustaleniami należy uznać, iż okoliczności popełnienia przewinień dyscyplinarnych przyznane przez Obwinionego, nie budzą wątpliwości.
W ocenie Sądu Dyscyplinarnego, Obwiniony wykonując zawód radcy prawnego, zobowiązany jest kierować się przepisami prawa oraz dbać o godność zawodu przy wykonywaniu zawodu jak i w życiu prywatnym. Stosunek emocjonalny do obwiązującego prawa, nawet subiektywne poczucie krzywdy, której zdaniem Obwinionego, doznał on w wyniku sformułowań i treści przepisów ustawy z dnia 18 października 2006 roku o ujawnieniu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425 z późn. zm.) nie może w żadnym wypadku usprawiedliwiać umyślnego, choćby w zamiarze ewentualnym, łamania przepisów prawa tą ustawą wprowadzonych.
Uznając winę obwinionego w zakresie objętym zarzutem wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego oraz uwzględniając wniosek Obwinionego złożony w trybie art. 387 § 1 k.p.k. złożony na rozprawie w dniu [...] r., którym Obwiniony wniósł o poddanie się karze zawieszenia prawa do wykonywania czynności zawodowych na okres [...] lat oraz zakaz wykonywania patronatu na okres [...] lat, do którego to wniosku przyłączył się Rzecznik Dyscyplinarny, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny, uznał, że adekwatne będzie orzeczenie wobec Obwinionego kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na okres [...] lat, zakaz wykonywania patronatu na czas [...] lat oraz zasądzenie od radcy prawnego M. na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. kwoty [...] zł tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego.
Zgodnie z treścią art. 387 § 2 k.p.k.  Sąd może uwzględnić wniosek oskarżonego o wydanie wyroku skazującego, gdy okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości i cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości; uwzględnienie takiego wniosku jest możliwe jedynie wówczas, gdy nie sprzeciwią się temu prokurator, a także pokrzywdzony należycie powiadomiony o terminie rozprawy oraz pouczony o możliwości zgłoszenia przez oskarżonego tego wniosku.
W niniejszej sprawie, w ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego, okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości zaś Rzecznik Dyscyplinarny nie oponował wnioskowi Obwinionego o wydanie wyroku skazującego. Ponadto, w ocenie Sądu Dyscyplinarnego, cel postępowania w niniejszej sprawie został osiągnięty, zaś wymierzona kara jest uzasadniona umyślnym charakterem i stopniem winy oraz charakterem dokonanego naruszenia przepisów, skutkującym wystawieniem na szwank godności zawodowej.
Sąd Dyscyplinarny uznał, że kara zawieszenia prawa wykonywania zawodu radcy prawnego na okres [...] lat oraz orzeczony wraz nią zakaz wykonywania patronatu na czas [...] lat będzie w pełni adekwatna do popełnionego czynu.
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 70⁶ ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
(AG)