Orzeczenie z dnia 13 września 2019 r. Sygn. akt: D 66/19
Orzeczenie jest prawomocne
 
 

PRZEWODNICZĄCY:    r. pr. Tomasz Iwańczuk
CZŁONKOWIE:           r. pr. Artur Załuski
r. pr. Marzena Okła - Anuszewska
PROTOKOLANT:         Karolina Szymala

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniach […] i […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu L., […], obwinionemu o to, że nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i nie uzyskał […] z wymaganych co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r. – czym naruszył obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych,
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (t. j. uchwała Nr 124/X/2017 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 października 2017 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku.
 

 

 

 
Pismem z dnia […] r. skierowanym do Rzecznika Dyscyplinarnego, Dziekan Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. przekazał – zgodnie z § 17 ust. 1 i 2 uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Radcy Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku – wykaz radców prawnych, którzy nie wypełnili obowiązku doskonalenia zawodowego w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r. (k. […])
 
Na przedmiotowej liście figurowało nazwisko radcy prawnego L., który uzyskał […] z […] wymaganych od niego punktów szkoleniowych.
 
Dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego postanowił wszcząć dochodzenie w sprawie naruszenia przez radcę prawnego L. zasad etyki radcy prawnego, w ten sposób, że nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i nie uzyskał wymaganej ilości punktów szkoleniowych we wskazanym cyklu szkoleniowym, czym naruszył obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne, a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych. (k. […]-[…])
 
Dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego postanowił przedstawić radcy prawnemu L. (nr wpisu […]) zarzut tego, że nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i nie uzyskał […] z wymaganych co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r., czym naruszył obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne, a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych, tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w zw. z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku. (k. […])
 
Postanowieniem z dnia […] r. Rzecznik Dyscyplinarny postanowił zamknąć dochodzenie w sprawie. (k. […])
 
Pismem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego wniosek o ukaranie przeciwko L. obwinionemu o czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w zw. z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku. (k. […]-[…])
 
Dnia […] roku do Sekretariatu Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło pismo podpisane przez radcę prawnego L. zatytułowane jako odpowiedź na wniosek o ukaranie. W ramach odpowiedzi Obwiniony radca prawny wskazał, iż nie zaprzecza stanowi faktycznemu przedstawionemu we wniosku o ukaranie oraz jego kwalifikacji prawnej, niemniej wskazuje na podstawie art. 21 par. 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku kodeks karny w związku z art. 74 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, na wystąpienie okoliczności osobistych, a mianowicie konieczności opieki nad dwójką małych dzieci, oraz istotnych problemów rodzinnych, zakończonych sprawą rozwodową.
 
Ponadto, Obwiniony radca prawny zobowiązał się do przekazania tutejszemu Sądowi odpisu wyroku rozwodowego wydanego przez Sąd Okręgowy W.-P. w W. z dnia […] r. oraz wniósł o przeprowadzenie dowodu ze wskazanych w treści pisma dokumentów. W związku z powyższym, na podstawie art. 1 par. 3 k.k. w zw. z art. 74 par. 1 ustawy o radcach prawnych Obwiniony wniósł o uniewinnienie go od zarzutów zawartych we wniosku o ukaranie w związku z brakiem zawinienia zarzucanych mu czynów (k. […]-[…]).
 
Na rozprawie w dniu […] r. stawił się Obwiniony r. pr. L. oraz Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego r. pr. M. Sąd Dyscyplinarny postanowił dopuścić dowód z przesłuchania obwinionego L. Sąd Okręgowy postanowił zobowiązać Obwinionego do złożenia publikacji do dnia […] r. oraz przerwać rozprawę do dnia […] r. (k. […]-[…].
 
Dnia […] roku do Sekretariatu Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło pismo Obwinionego w którym przedłożył wydruki jedenastu artykułów, których jest autorem oraz wywiadów z jego udziałem. (k. […]-[…].
 
Na rozprawie w dniu […] r. stawił się Obwiniony r. pr. L. oraz Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego r. pr. K. (k. […]-[…]).
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny:
 
Okręgowa Izba Radców Prawnych w W., w celu umożliwienia spełnienia przez wszystkich radców prawnych obowiązku doskonalenia zawodowego, na bieżąco przekazywała informacje dotyczące organizacji szkoleń. Na stronie OIRP znajdowała się (i znajduje) zakładka doskonalenia zawodowego, dzięki której radcowie prawni mieli i mają dostęp do informacji o organizacji wszystkich szkoleń zawodowych. Znajdują się tam również uchwały, na podstawie których radcowie prawni są zobowiązani do realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego. Ponadto, w wysyłanym regularnie, co […] tygodnie, Newsletterze OIRP radcowie prawni informowani są na bieżąco o aktualnej ofercie szkoleniowej, a same szkolenia były organizowane z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem, co umożliwiało, aby radcowie prawni w sposób dla siebie dogodny mogli wybrać zarówno temat jak i termin wykładu.
 
Organizowane prze OIRP w W. wykłady, prowadzone w ramach poniedziałków i wtorków radcowskich były organizowany cyklicznie – w każdy poniedziałek i wtorek szkolenia te były nieodpłatne. Przygotowano także […] wykładów e-learningowych, które są udostępniane wszystkim radcom prawnym za pośrednictwem internetu. Tą drogą można było uzyskać […] punktów szkoleniowych, naliczanych w sposób automatyczny. Okręgowa Izba Radców Prawnych w W. organizowała również szkolenia jednodniowe i wyjazdowe.
 
Obowiązek doskonalenia zawodowego, poza uczestnictwem w różnego rodzaju wykładach i szkoleniach, mógł być także realizowany w innych formach (np. poprzez publikacje, udział w konferencjach i seminariach, prowadzenie szkoleń).
 
Radca prawny L., do czasu przedłożenia w dniu […] roku pisma wraz z załącznikami w postaci […] artykułów, których jest autorem oraz wywiadów z jego udziałem, dostępnych w serwisie internetowym pod adresem: […] z lat […]-[…], uzyskał […] z wymaganych […] punktów szkoleniowych.
 
Wspomnianym powyżej pismem Obwiniony radca prawny przedłożył wydruki artykułów jego autorstwa pod tytułem: „[…]” […] nr […], „[…]” […] nr […], „[…]” […] nr […], „[…]” […] nr […], „[…]” […] nr […], „[…]” […] nr […], „[…]” […] nr […], „[…]” […] nr […], „[…]” […] nr […] (k. […]-[…]).
 
Dnia […] roku Sąd Okręgowy W.-P. w W. wydał wyrok, w którym rozwiązał przez rozwód związek małżeński zawarty pomiędzy L., a Z. (k. […])
 
Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o akta sprawy o sygn. […] oraz załączonej dokumentacji. Autentyczność zgromadzonych w sprawie dokumentów nie budziła zastrzeżeń Sądu, nie była ona także kwestionowana przez strony. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom Obwinionego radcy prawnego w pełnym zakresie, albowiem znajdują one potwierdzenie w zebranych dokumentach, są spójne i konsekwentne.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
 

I. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Izby Radców Prawnych w W. uznaje radcę prawnego  L. za niewinnego zarzucanego mu we wniosku o ukaranie czynu.

 
Zgodnie z treścią art. 74¹ ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o radach prawnych w sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy: Kodeksu postępowania karnego oraz rozdziałów I–III Kodeksu karnego.
 
Natomiast, jak stanowi art. 1 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny, nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu. Ponadto, według brzmienia art. 21 § 1 Kodeksu karnego okoliczności osobiste, wyłączające lub łagodzące albo zaostrzające odpowiedzialność karną, uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą.
 
Obowiązujący Kodeks karny przewiduje zasadę indywidualizacji odpowiedzialności z uwagi na okoliczności natury osobiste. Okoliczności osobiste, o których mowa w art. 21 § 1 k.k., to zarówno okoliczności charakteryzujące sprawcę jako podmiot przestępstwa, jak i okoliczności związane z popełnionym przez niego czynem, ujawniające się zarówno w trakcie jego popełniania, jak i po jego popełnieniu, takie jak: okoliczność, że dana osoba jest intraneusem, czyli podmiotem indywidualnym (matką, osobą na której ciążył obowiązek opieki, funkcjonariuszem publicznym, żołnierzem, sprawcą wcześniej prawomocnie skazanym za dany typ przestępstwa), osobą działającą w warunkach kontratypu lub błędu albo która przejawiła czynny żal przy popełnianiu czynu zabronionego.
 
Przenosząc powyższe na realia przedmiotowej sprawy, w ocenie tutejszego Sądu Dyscyplinarnego, zaprezentowana przez radcę prawnego L. postawa, nie pozwala na uznanie go za winnego zarzucanego mu we wniosku o ukaranie przewinienia dyscyplinarnego w postaci braku dochowania obowiązku doskonalenia zawodowego w omawianym cyklu szkoleniowym.
 
Okoliczności osobiste Obwinionego radcy prawnego w postaci toczącego się postępowania rozwodowego zakończonego wyrokiem Sądu Okręgowego W.-P. w W. z dnia […] r., konieczność dodatkowej opieki nad dwójką małoletnich dzieci oraz istotne problemy w życiu osobistym, wzmagają przekonanie Sądu Dyscyplinarnego, o braku winy Obwinionego, który dopiero na etapie postępowania przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym przedłożył wydruki […] artykułów jego autorstwa, za które przyznano punkty szkoleniowe po […] punkty za każdy z artykułów, łącznie […] punktów. Uzyskane w powyższy sposób punkty szkoleniowe, zsumowane z dotychczas zrealizowaną ilością punktów w liczbie [..], pozwala na stwierdzenie, iż docelowo Obwiniony radca prawny spełnił wymaganie uzyskania co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] roku.
 
Zdaniem Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego, okoliczność, iż Obwiniony radca prawny złożył do akt sprawy wydruki potwierdzające Jego dotychczasową aktywność zawodową w postaci publikacji artykułów jego autorstwa uzasadniało przyznanie mu dodatkowych […] punktów szkoleniowych. Natomiast, przedstawione przez radcę prawnego L. okoliczności osobiste zaistniałej sytuacji, jak również zaprezentowana przez Niego postawa i współpraca przed organami samorządu OIRP w W., przemawia za brakiem winy Obwinionego w czasie czynu. Stosując zatem do postępowania dyscyplinarnego odpowiednio przepis Kodeksu postępowania karnego oraz Kodeksu karnego, z uwagi na brak winy radcy prawnego w czasie zarzucanego czynu, nie można przypisać mu odpowiedzialności dyscyplinarnej.
 

II. O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 70⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych biorąc pod uwagę stopień złożoności sprawy wyznaczających niezbędny nakład pracy dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Z uwagi na powyższe, orzeczono jak w sentencji.
 
(WK)