Orzeczenie z dnia 13 stycznia 2020 r. Sygn. akt: D 108/19
Orzeczenie jest prawomocne
 

PRZEWODNICZĄCY:    r. pr. Artur Załuski
CZŁONKOWIE:           r. pr. Tomasz Iwańczuk
r. pr. Gerard Dźwigała
PROTOKOLANT:         Karolina Szymala

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniach […] r. i […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu C. ([…]) obwinionemu o to, że:
naruszenia Kodeksu Etyki Radcy Prawnego poprzez świadczenie pomocy prawnej w okresie od […] roku do dnia wydania niniejszego postanowienia na rzecz powodów w postępowaniu przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej „K.” toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny za sygn. akt […], pomimo że świadczenie tej pomocy stwarzało znaczne zagrożenie naruszenia tajemnicy zawodowej, a posiadana przez radcę prawnego wiedza o sprawach pozwanego – Wspólnoty Mieszkaniowej „K.”, na której rzecz radca prawny świadczył pomoc prawną, dawała reprezentowanemu przez radcę prawnego powodowi nieuzasadnioną przewagę
tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 22 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r w związku z art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 10, poz. 65 z późn. zm.) oraz art. 15 ust. 1, 26 ust. 1, Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2115 z późn. zm.)
 

 

 

 
W dniu […] r. do OIRP w W. wpłynęła skarga Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej „K.” Al. S. […] w W. (data pisma […] r.) zawierająca żądanie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego i ukarania radcy prawnego C.
 
Skarżący Zarząd Wspólnoty zarzucił radcy prawnemu, że w dniu […] r. przygotował pozew przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej, której w dalszym ciągu był pełnomocnikiem. Zaskarżony reprezentował część właścicieli mieszkań we Wspólnocie a sprawa dotyczyła uchylenia uchwały dotyczącej wyboru nowych członków zarządu. Zdaniem Skarżącego radca prawny złożył pozew przeciwko klientowi, na rzecz którego świadczył pomoc prawną.
 
Skarżący Zarząd Wspólnoty podkreślił, że jeszcze w […] r. Wspólnota Mieszkaniowa otrzymała od kancelarii r. pr. C. maila dotyczącego postępowań w których reprezentował Wspólnotę, zaś akta spraw windykacyjnych przekazał dopiero w […] r.
 
Pismem z dnia […] r. Rzecznik Dyscyplinarny OIRP zwrócił się do r. pr. C. o złożenie pisemnych wyjaśnień.
 
Pismem, które wpłynęło do sekretariatu OIRP w dnia […] r., Zaskarżony ustosunkował się do postawionego przez Rzecznika zarzutu.
 
Oświadczył, że sprawa o uchylenie uchwały w sprawie wyboru nowego zarządu oparta była na zarzutach dotyczących sposobu zbierania głosów i w żaden sposób nie było możliwości wykorzystania informacji z wcześniej prowadzonych spraw windykacyjnych. Jednocześnie wskazał, że w przedmiotowej sprawie przeciwnikiem nie była Wspólnota lecz członkowie „nowego zarządu”.
 
W dniu […] r. została przesłuchana w charakterze świadka p. L., członek zarządu Wspólnoty. Jednocześnie do akt sprawy toczącej się przed Rzecznikiem Dyscyplinarnym OIRP dołączono dokumenty związane ze sprawą o uchylenie uchwały dotyczącej wyboru nowych członków zarządu Wspólnoty.
 
W dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych wszczął dochodzenie w sprawie r. pr. C. zarzucając, że naruszył Kodeks Etyki Radcy Prawnego poprzez świadczenie pomocy prawnej w okresie od […] r. do dnia […] r. na rzecz powodów w postępowaniu przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej „K.” toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny za sygn. akt […]. Świadczenie tej pomocy stwarzało znaczne zagrożenie naruszenia tajemnicy zawodowej, a posiadana przez radcę prawnego wiedza o sprawach pozwanego Wspólnoty Mieszkaniowej „K.”, na rzecz której Zaskarżony świadczył pomoc prawną dawała reprezentowanemu przez radcę prawnego powodowi nieuzasadnioną przewagę, tj. popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 22 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych oraz art. 15 ust.1 , 26 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
 
W dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych wydał postanowienie o przedstawieniu zarzutu r. pr. C. naruszenia KERP poprzez świadczenie pomocy prawnej w okresie od […] r. do dnia wydania niniejszego postanowienia na rzecz powodów w postępowaniu przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej „K.” toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Cywilny za sygn. akt […]. Świadczenie tej pomocy stwarzało znaczne zagrożenie naruszenia tajemnicy zawodowej, a posiadana przez radcę prawnego wiedza o sprawach pozwanego Wspólnoty Mieszkaniowej „K.”, na rzecz której Zaskarżony świadczył pomoc prawną dawała reprezentowanemu przez r. pr. C. powodowi nieuzasadnioną przewagę.
 
W dniu […] r. r. pr. C. został przesłuchany w charakterze obwinionego i podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.
 
W dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych wydał postanowienie o zamknięciu dochodzenia.
 
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pismem z dnia […] r. skierowanym do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W., Rzecznik Dyscyplinarny OIRP w W. wniósł o ukaranie radcy prawnego obwinionego o popełnienie czynu wyszczególnionego w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów z dnia […] r.
 
Jako podstawę prawną wskazano art. 22 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010r.  w związku z art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych (Dz.U. z 2010r. nr 10, poz. 65 ze zm.) oraz art. 15 ust.1, 26 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014r. w związku z art. 64 ustawy z dnia 6 lipca 1982r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2018r. poz. 2115 ze zm.).
 
Na rozprawie w dniu […] r. i na rozprawie w dniu […] r. Strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska w sprawie.
 
R. pr. C. oświadczył, że nie naruszył w jakikolwiek sposób zasad określonych w Kodeksie Etyki Radców Prawnych i nie było zagrożenia naruszenia tajemnicy zawodowej, gdyż „nie miał co ujawniać faktycznie”.
 
OSD zważył co następuje.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny OIRP w W. uznał r. pr. C. winnym zarzucanego we wniosku o ukaranie czynu.
 
Z zebranego materiału dowodowego wynika, że w dacie złożenia pozwu i wystąpienia z wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia radca prawny pozostawał pełnomocnikiem Wspólnoty w licznych postępowaniach windykacyjnych (windykacja należności) na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej „K.”. Radca prawny nie poinformował Wspólnoty o przyjęciu pełnomocnictwa od powodów (część właścicieli mieszkań we Wspólnocie) i o zamiarze złożenia pozwu wraz z wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia.
 
Radca prawny rozwiązał współpracę ze Wspólnotą w […] r. a więc po złożeniu wniosku i wydaniu postanowienia w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia, które zapadło w dniu […]r.
 
Zdaniem OSD należy wskazać, że zgodnie z art. 26 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego radca prawny nie może świadczyć pomocy prawnej, jeśli wykonywanie czynności zawodowych naruszałoby tajemnicę zawodową lub stwarzało znaczne zagrożenie jej naruszenia, ograniczenia jego niezależności, albo gdy posiadana przez niego wiedza o sprawach innego klienta lub osób, na rzecz których uprzednio wykonywał czynności zawodowe, dawałaby klientowi nieuzasadnioną przewagę. W ocenie Sądu doszło do stworzenia znacznego zagrożenia wystąpienia tego rodzaju okoliczności.
 
Zachowanie r. pr. C. spowodowało wystąpienie po stronie byłego klienta (Wspólnoty Mieszkaniowej „K.”) stanu obawy czy informacje uprzednio przez niego przekazane zostaną wykorzystane przeciwko temu klientowi.
 
Zdaniem OSD radca prawny powinien powstrzymać się od działania bo istniało potencjalne ryzyko naruszenia tajemnicy zawodowej i nieuzasadniona przewaga po stronie nowego klienta.
 
Okoliczności przedmiotowej sprawy nie budzą wątpliwości a OSD uznał materiał dowodowy za kompletny i wiarygodny.
 
Jednym z obowiązków organów dyscyplinarnych, w kontekście uznania ewentualnego naruszenia obowiązków zawodowych, jest ocena sposobu postępowania radcy prawnego w aspekcie dochowania wymogów formalnych i terminów, czy też zaniechania podjęcia stosownych działań radcy prawnego.
 
W ocenie OSD r. pr. C. popełnił zarzucany mu czyn i z tych powodów należało orzec jak w sentencji.
 
W.K.