Orzeczenie z dnia 12 lutego 2018 r. Sygn. akt: D 80/17
Orzeczenie prawomocne

WSD orzeczeniem z dnia 13 listopada 2018 sygn. akt WO-141/18:

 

PRZEWODNICZĄCY:   r. pr. Artur Załuski
CZŁONKOWIE:   r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Paulina Sibilska
PROTOKOLANT:   Karolina Szymala

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu G., […] obwinionemu o to, że:

Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 roku w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn.zm.)

 

 

 

 
W dniu […] r. do OIRP w W. wpłynęła skarga S.(1) (Skarżąca) na działanie radcy prawnego G. (Obwiniony).

W skardze Skarżąca wskazuje, że w […] r., zwróciła się do Obwinionego z prośbą o pomoc prawną dotyczącą skierowanej przeciwko niej egzekucji przez wierzyciela – P. sp. z o.o. Tytuł wykonawczy, na podstawie którego prowadzono egzekucję, związany był z zadłużeniem ojca Skarżącej. Skarżąca w ustawowym terminie odrzuciła spadek po ojcu. Skarżąca zwróciła się do radcy prawnego G. z prośbą o pomoc prawną celem uniknięcia spłacenia długów ojca, po którym odrzuciła spadek. Zaskarżony w przedmiotowej sprawie podjął czynności, w tym złożył skargę na orzeczenie referendarza. Niemniej jednak, nie przyniosły one oczekiwanych rezultatów. W konsekwencji powyższego Skarżąca dobrowolnie spłaciła dług ojca w wysokości roszczenia głównego około […] zł plus odsetki. W ocenie Skarżącej radca prawny G. nie podjął wszystkich czynności, które należało wykonać w przedmiotowej sprawie, w szczególności nie złożył wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty, powstrzymywał Skarżącą od kontaktów z wierzycielem i komornikiem. Skarżąca podnosi, że tylko dzięki jej działaniom udało się wstrzymać czynności egzekucyjne do czasu wydania postanowienia w konsekwencji złożenia skargi  na orzeczenie referendarza sądowego. Ponadto, Obwiniony nie poinformował Skarżącej o odrzuceniu skargi na orzeczenie referendarza. Wiedzę w powyższym zakresie Zaskarżona powzięła od wierzyciela po upływie wszelkich terminów odwoławczych. Skarżąca podkreśliła, że wiedzę o treści skargi poznała dopiero w dniu […] r. po kilkukrotnych prośbach.

Pismem z dnia […] r., na wezwanie Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP, radca prawny G. złożył wyjaśnienia. W wyjaśnieniach swych odnosi się on do skargi Skarżącej. Obwiniony potwierdza fakt zgłoszenia się do niego przez Skarżącą w dniu […] r. Na zachowanie terminów radca prawny G. miał jedynie dwa dni (odebranie przez Skarżącą korespondencji w dniu […] r.). Obwiniony niezwłocznie podjął działania zmierzające z jednej strony do podjęcia czynności procesowych w terminie, z drugiej do wstrzymania działań komornika. Egzekucja w przedmiotowej sprawie została wszczęta na podstawie nakazu zapłaty zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. Skarżąca o ww. nakazie nic nie wiedziała. Wprawdzie była zameldowana pod adresem, na który wskazany nakaz zapłaty został doręczony, jednak mieszkała pod innym adresem. W ocenie Obwinionego, należało złożyć skargę na orzeczenie referendarza sądowego w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności, czego Obwiniony dokonał w dniu […] r. (złożenie skargi bezpośrednio w Biurze Podawczym Sądu). Obwiniony wystąpił także o wydanie zaświadczenia o doręczeniu nakazu zapłaty na inny adres aniżeli miejsce zamieszkania pozwanego ustalone w postępowaniu egzekucyjnym (art. 820³ § 1 kpc), co miało mu umożliwić zawieszenie egzekucji. W dniu […] r. Obwiniony poinformował telefonicznie o podjętych krokach J. – komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w P., a po złożeniu pisma w Sądzie przesłał je najpierw mailem a potem listownie. W wyniku podjętych przez Obwinionego czynności  nie doszło do przewidzianych na dzień […] r. czynności w miejscu zamieszkania dłużnika. Obwiniony wskazuje, że z opisu przedstawionego w jego wyjaśnieniach nie wynika, aby w przedmiotowej sprawie zachodziły przesłanki do przywrócenia terminu. Bezspornym jest, że wniosek o przywrócenie terminu może zostać złożony jedynie w sytuacji, gdy strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy (art. 168 § 1 kpc). W niniejszej sprawie pozew nie został doręczony S.(1) W konsekwencji termin na złożenie sprzeciwu nie rozpoczął biegu. Poza tym, nieskuteczne byłoby złożenie sprzeciwu od nakazu zapłaty zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, gdyż nie można złożyć sprzeciwu od tytułu wykonawczego. Dopiero uwzględnienie skargi na postanowienie dotyczące nadania klauzuli wykonalności i następnie doręczenie Skarżącej pozwu i nakazu zapłaty otwierało drogę do wniesienia sprzeciwu, a dopiero od dnia doręczenia zaczęłyby biec terminy.

Ponadto, Obwiniony wskazał, że nieprawdą jest, że odwodził Skarżącą od kontaktu z wierzycielem. Obwiniony podkreślił, że zawsze zachęca do kontaktu z wierzycielem z uwagi na ewentualne skrócenie postępowania i obniżenie kosztów. Na prośbę Klientów Obwiniony wielokrotnie sam nawiązywał kontakt i podejmował rozmowy. W niniejszej sprawie rozmowy z wierzycielem prowadziła Skarżąca. Na podstawie przedmiotowych rozmów Skarżąca poinformowała radcę prawnego G. telefonicznie, że „wierzyciel wycofał się z dochodzenia roszczenia”. Była to na tyle istotna informacja, że Obwiniony odnotował ją na jednej ze stron akt sprawy. Następnie Obwiniony dostał postanowienie komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela. Przedmiotowe postanowienie stanowiło dla Obwinionego formalne potwierdzenie informacji przekazanej przez Skarżącą i podstawę do uznania sprawy za zakończoną. W świetle powyższych okoliczności Obwiniony uznał postanowienie Sądu o odrzuceniu skargi na orzeczenie referendarza za bezprzedmiotowe i nie doręczył go Skarżącej.

Postanowieniem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W., radca prawny S.(2), postanowiła wszcząć dochodzenie. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wskazuje, że przedstawiony w zawiadomieniu Skarżącej stan faktyczny oraz wyjaśnienia Obwinionego powodują konieczność przeprowadzenia dalszych czynności dowodowych w celu ustalenia czy postępowanie Obwinionego wypełnia znamiona deliktów dyscyplinarnych.

W dniu […] r. Skarżąca została przesłuchana w charakterze świadka. Skarżąca zeznała, że w przedmiotowej sprawie było sporządzone pełnomocnictwo. Wynagrodzenie, należne Obwinionemu  wynosiło […] zł. (świadek nie pamięta, czy dostała pokwitowanie). Według twierdzeń Skarżącej wynagrodzenie miało obejmować pismo do sądu i do komornika. Skarżąca wskazała, że nie wiedziała, czego pismo ma dotyczyć. Była przekonana, że będzie obejmowało żądanie wznowienia i że dokument potwierdzający odrzucenie spadku będzie najważniejszy w sprawie. Obwiniony powiedział, że będzie trzeba poczekać, aż Sąd rozpatrzy jego pismo. Skarżąca żyła w przekonaniu, że pismo załatwia sprawę, otwiera ponownie drogę do przedstawienia jej racji. Skarżąca wskazała, że odniosła wrażenie, że Obwiniony nie spodziewał się, że jego pismo będzie odrzucone przez Sąd. Nie mówił o żadnym ryzyku. Skarżąca wskazała, że radca prawny G. odwodził ją od kontaktu z komornikiem twierdząc, że to nie ma sensu. Skarżąca dodała, że Obwiniony stwierdził, że należy czekać na decyzję Sądu i wtedy działać, że decyzja sądu wstrzyma postępowanie egzekucyjne. Skarżąca podkreśliła, że poprzez swoje postępowanie spowodowała, że postępowanie zostało wstrzymane, zostało umorzone. Skarżąca przyznała, że Obwiniony twierdził, że kontaktował się z komornikiem, żeby upewnić się, że jego pismo doszło. Skarżąca otrzymała od komornika i wierzyciela informację o przychyleniu się do jej prośby o wstrzymanie egzekucji. Myślała, że sprawa jest zakończona, a decyzja Sądu to tylko formalność. Skarżąca złożyła kopię przed egzekucyjnego wezwania do zapłaty z dnia […] r., które dostała od wierzyciela. Zadzwoniła do radcy prawnego G.. Egzekucja była zawieszona, a Skarżąca myślała, że to pomyłka. Obwiniony powiedział, że otrzymał z Sądu postanowienie z […] r. o tym, że „prośba została odrzucona”, ale nie przekazał go Skarżącej z uwagi na to, że myślał, że egzekucja jest umorzona, a wierzyciel nie chce dochodzić długu. Skarżąca napisała pismo do wierzyciela, żeby odstąpili (od dochodzenia długu), ale nikt nie chciał rozmawiać. Na przełomie […] i […] r. Skarżąca musiała zapłacić około […] zł wierzycielowi. Koszty komornicze opłaciła wcześniej około […]-[…] zł. Egzekucji nie było już w […] r. W międzyczasie Skarżąca uzyskała z Sądu postanowienie wydane w […] r., a radca prawny G. dał je Skarżącej podczas spotkania. Skarżąca podkreśliła, że „nakaz zapłaty był od razu na nią”. Pełnomocnictwo nie było wypowiedziane. Radca prawny powiedział Skarżącej, że nic się nie da zrobić. Skarżąca wskazała, że Obwiniony złożył skargę na orzeczenie referendarza, co miało miejsce ok. […] r. Radca prawny G. cały czas obiecywał, że prześle skargę, ale tego nie zrobił. Skarżąca podkreśliła, że dokonanie czynności komorniczych udało się powstrzymać dzięki niej osobiście. Skarżąca wskazała, że gdyby dostała postanowienie z […] r., to może by się odwołała. Skarżąca zaznaczyła, że radca prawny G. był na bieżąco osobiście informowany i wiedział, że Skarżąca składa wnioski o umorzenie do czasu wydania postanowienia.

W dniu […] r. w charakterze świadka została przesłuchana matka Skarżącej – S.(3). Zeznała, że była świadkiem rozmowy Skarżącej i Obwinionego. Umówili się, że Obwiniony napisze dwa pisma jedno do Sądu, drugie do komornika. Według świadka, pismo do Sądu miało dotyczyć wstrzymania nakazu zapłaty i ponownego rozpatrzenia sprawy. W dniu składania pisma do Sądu, radca prawny G. był w posiadaniu wszystkich dokumentów, o które prosił. Świadek nie pamięta, czy Obwiniony przedstawiał inne możliwe sposoby działania. Świadek miała przekonanie, że wskazane pismo odwróci bieg spawy i będzie ona rozpatrzona ponownie. Świadek potwierdziła, że Skarżąca zapłaciła Obwinionemu w gotówce […] zł i podpisała upoważnienie. Świadek zaznaczyła, że wie, że Obwiniony nie przesłał Skarżącej żadnego pisma. Świadek wskazała, że Obwiniony zobowiązał się, że zdzwoni do komornika i do wierzyciela. Nie wie czy Obwiniony to zrobił. Skarżąca sama umówiła się na spotkanie z radcą prawnym obsługującym wierzyciela i uzyskała to, że sprawa od komornika została wycofana. Wierzyciel czekał na rozstrzygnięcie Sądu. Radca prawny G. miał dzwonić do wierzyciela, ale „nie obiecywał, że będzie pilotował”. Mówił, że „nie ma sensu dzwonić i załatwiać, bo to nic nie daje”. Świadek wie od Skarżącej, że w momencie, kiedy skarga została przez Sąd odrzucona, wierzyciel ponownie upomniał się o należność. Jedynie dzięki pismu wierzyciela Skarżąca dowiedziała się o odrzuceniu skargi, a Obwiniony nic o tym nie mówił. Świadek wskazała, że Sąd nie wiedział nic o odrzuceniu spadku przez Skarżącą. Świadek stwierdziła, że radca prawny G. nie wystawił rachunku, ani nie dał pokwitowania potwierdzającego dokonaną zapłatę.

Pismem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W., radca prawny S.(2), postanowiła przedstawić radcy prawnemu G. zarzuty o to, że

Pismem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W., radca prawny S.(2), postanowiła o uzupełnieniu ww. zarzutów o zarzut przedstawiony radcy prawnemu G. o to, że pomimo pobrania od Skarżącej w dniu […] r. w gotówce kwoty […] zł tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną w sprawie przed Sądem Rejonowym dla m.st. W. w W., sygn. akt […] nie wydał pokwitowania oraz nie wystawił rachunku albo faktury VAT, tj. o czyn stypizowany w art. 6 oraz 12 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.

W uzasadnieniu postanowienia o przedstawieniu zarzutów Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W., radca prawny S.(2) wskazała, że zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności zeznania złożone przez Skarżącą w charakterze świadka i zeznania S.(3) oraz złożone przez Skarżącą do akt dokumenty, które to dowody zostały przyjęte za podstawę zarzutów, w stopniu dostatecznym uzasadnił, że radca prawny G. popełnił zarzucane mu czyny.

Pismem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W., radca prawny S.(2), postanowiła zamknąć dochodzenie.

Pismem z dnia […] r. do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (OSD) został złożony wniosek o ukaranie radcy prawnego G.. W uzasadnieniu przedmiotowego pisma Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W., radca prawny S.(2) wskazała, że zebrany w sprawie materiał dowodowy uzasadnia skierowanie przedmiotowego wniosku. Bezsporny jest fakt, że radca prawny G. nie skierował do Sądu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia […] r. wraz z przedmiotowym sprzeciwem. Należyta staranność wymagana od działań radcy prawnego przy wykonywaniu zawodu wymagała podjęcia ww. czynności w celu ochrony interesów Skarżącej, zgodnie z art. 2 ustawy o radcach prawnych. Z zeznań złożonych przez Skarżącą w charakterze świadka wynika, że Obwiniony nie informował, pomimo jej próśb, o przebiegu sprawy, w szczególności do […] r. nie przekazał informacji o postanowieniu Sądu z dnia […] r. W świetle informacji o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, nie sposób dojść do wniosku, że sprawa została zakończona wraz z umorzeniem postępowania. Zgodnie z art. 826 kpc, po wydaniu postanowienia o umorzeniu postępowania cywilnego, w każdym czasie można złożyć ponowny wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Ponadto, zeznania matki Skarżącej – S.(3) uzasadniają zarzut dotyczący niewydania pokwitowania oraz niewystawienia rachunku albo faktury pomimo przyjęcia kwoty […] zł tytułem zapłaty za świadczoną pomoc prawną.

W dniu […] r. do OIRP w W. wpłynęło pismo procesowe obrońcy Obwinionego – racy prawnego K.. W odniesieniu do zarzutu pierwszego, obrońca wskazał, że wiąże się on z oceną prawną zasadności wnoszenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w sytuacji, gdy dłużnik dowiaduje się o tytule wykonawczym z pisma komornika o wszczęciu postępowania egzekucyjnego. Obrońca Obwinionego wskazał na problematykę uznania przesyłki za doręczoną, wskazując art. 139 § 1 kpc jako jej podstawę prawną. Ponadto, podkreślił, że w przedmiotowej sytuacji, opisanej w piśmiennictwie, brak jest podstaw do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Opisana tamże ścieżka postępowania, zbieżna z działaniami Obwinionego, jest trafna. W sprawie nie uchybiono żadnemu terminowi, a na wniesienie sprzeciwu strona ma […] dni licząc od dnia faktycznego doręczenia nakazu zapłaty. Obrońca Obwinionego wskazał, że złożenie w przedmiotowej sprawie sprzeciwu wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia niewątpliwe byłoby niekorzystne dla Klientki, mając na względzie powołane w sprawie orzeczenie. W związku z powyższym nie zachodziły przesłanki do składania wniosku o przywrócenie terminu, a wystąpienie z takim wnioskiem byłoby działaniem na szkodę Skarżącej. Ponadto, obrońca  podkreślił, że żaden z powołanych przepisów KERP, tj. art. 6, 8 i 12 ust. 1 nie uzasadniają w niniejszym stanie faktycznym złożenia wniosku o przywrócenie terminu.

Ustosunkowując się do drugiego zarzutu, obrońca Obwinionego wskazał, że do czasu przekazania przez Obwinionego Skarżącej postanowienia komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, strony pozostawały w stałym kontakcie mailowym i telefonicznym. Postanowienie otrzymane w piątek […] r. zostało przekazane Skarżącej w poniedziałek […] r. wraz z informacją o terminie, w którym upływa termin do ewentualnego wniesienia odwołania. Obrońca wskazał, że Skarżąca sama przyznaje w swojej skardze, że w dniu […] r. powzięła wiadomość o treści skargi na postanowienie referendarza. W świetle powyższego zarzut, że Obwiniony nie informował jej o przebiegu sprawy uznać należy za całkowicie chybiony.

Odnosząc się do trzeciego zarzutu, obrońca Obwinionego podkreślił, że w dniu […] r. nieznany był zakres niezbędnych czynności podejmowanych w imieniu Skarżącej. Wpłacona kwota […] zł stanowiła zaliczkę na poczet niezbędnych wydatków oraz wynagrodzenia. Z przedmiotowej kwoty opłacona została opłata od skargi na czynności referendarza oraz opłata od pełnomocnictwa. Płatności w kancelarii przyjmuje Pani Sekretarka i ona wystawia pokwitowanie. W okresie pomiędzy świętami a Nowym Rokiem nie pracowała w biurze. Gdyby Skarżąca zwróciła się o pokwitowanie bez najmniejszych problemów otrzymałaby je. Natomiast mając w perspektywie wiele kontaktów ze Skarżącą i końcowe rozliczenie, wystawienie faktury VAT nie było celowe. Ponadto, prowadziłoby do „ovatowania” wniesionych opłat sądowych i skarbowych.

OSD zważył, co następuje.

Okoliczności przedmiotowej sprawy nie budzą wątpliwości. OSD ustalił okoliczności faktyczne na podstawie całokształtu materiału dowodowego dopuszczonego i ujawnionego w niniejszej sprawie.

W zakresie pierwszego z zarzucanych czynów, tj. niedochowania należytej staranności poprzez niezłożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia […] r. wydanego przez Sąd Rejonowy dla W. w W. w sprawie z powództwa P. sp. z o.o. z siedzibą w W. przeciwko S.(1), sygn. akt […] wraz ze sprzeciwem od tego nakazu zapłaty, tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 6, 8 oraz 12 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych, OSD uniewinnił radcę prawnego od zarzucanych mu czynów. OSD w zakresie ustalenia faktów odnoszących się do zarzucanego w punkcie pierwszym wniosku o ukaranie czynu, oparł się w szczególności na następujących dowodach: pisemnych wyjaśnieniach Obwinionego, piśmie procesowym obrońcy Obwinionego, potwierdzonych zeznaniami Obwinionego złożonymi podczas rozprawy w dniu […] r. Fakty wynikające z powyżej wyszczególnionego materiału dowodowego OSD uznał spójne, a materiał dowodowy za wiarygodny i kompletny. OSD nie uznał w szczególności dowodów z przesłuchania Skarżącej w charakterze świadka i matki Skarżącej – S.(3).

Jedną z powinności organów dyscyplinarnych, w kontekście uznania ewentualnego naruszenia obowiązków zawodowych, jest ocena sposobu postępowania radcy prawnego w aspekcie dochowania terminów i wymogów formalnych, czy też zaniechania podjęcia stosownych działań radcy prawnego. Ich niedochowanie lub niepodjęcie działań mających na celu ochronę interesów klienta skutkuje naruszeniem zasad wynikających z KERP, w szczególności zasady należytej staranności. W ocenie OSD zarzucone radcy prawnemu czyny nie wyczerpują dyspozycji art. 6 ust. 1 KERP, 8 oraz 12 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych. W okolicznościach niniejszej sprawy, nie sposób stwierdzić, że radca prawny G. nie dochował należytej staranności. Przeciwnie, Obwiniony wyczerpał dostępne i możliwe działania poparte wiedzą i doświadczeniem zawodowym (skarga na orzeczenie referendarza w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty, niezłożenie sprzeciwu od nakazu zapłaty wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia z uwagi na fakt, że ww. termin w ogóle nie rozpoczął biegu).

OSD uznał radcę prawnego G. winnym zarzucanych mu czynów w punkcie 2 i 3 wniosku o ukaranie polegających na tym, że nienależycie wykonywał zawód radcy prawnego w ten sposób, że będąc pełnomocnikiem Skarżącej w sprawie toczącej się pod sygn. akt […] nie informował Skarżącej o przebiegu sprawy i jej wyniku, a także na tym, że pomimo pobrania od Skarżącej w dniu […] r. w gotówce kwoty […] zł tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną nie wydał pokwitowania oraz nie wystawił rachunku albo faktury VAT, tj. o popełnienie przewinień dyscyplinarnych stypizowanych w art. 6, 8, 12 oraz 44 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.

Z ujawnionego w sprawie materiału dowodowego, na którym OSD oparł swoje rozstrzygnięcie (w szczególności dowód z przesłuchania Skarżącej i matki Skarżącej – S.(3) w charakterze świadka), w zakresie czynów zarzucanych radcy prawnemu G. w punkcie 2 i 3 wniosku o ukaranie wynika, że Obwiniony nie dopełnił obowiązku informowania klienta o przebiegu i wyniku sprawy, a także wynikającego z zasad profesjonalnego działania zasad właściwego rozliczenia się z klientem za świadczone usługi, w szczególności wydanie pokwitowania lub wystawienie rachunku albo faktury w związku z przyjęciem od klienta wpłaty w wysokości […] zł tytułem zapłaty za świadczoną pomoc prawną.

W zakresie kar tj. zarówno ich rodzaju jak i wysokości OSD OIRP w W. orzekł zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, uznając, że rodzaj kary jak i jej wysokość są adekwatne do popełnionych przez obwinionego czynu biorąc przy tym pod uwagę dotychczasową postawę radcy prawnego oraz co istotne jego postawę w trakcie toczącego się postępowania.

Z tych powodów należało orzec jak w sentencji.
 
(WK)