Orzeczenie z dnia 10 czerwca 2016 r. Sygn. akt: D 23/2016
opublikowano: 2017-01-10 przez:
Orzeczenie z dnia 10 czerwca 2016 r. Sygn. akt: D 23/2016
Orzeczenie prawomocne
Orzeczenie prawomocne
Przewodniczący: radca prawny Artur Załuski
Członkowie: radca prawny Rafał Ziembiński
radca prawny Robert Karpiński
Protokolant: Anna Gabrysiak
radca prawny Robert Karpiński
Protokolant: Anna Gabrysiak
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu. K., [...], obwinionej o to, że:
naruszenia podstawowych wartości i zasad wykonywania zawodu radcy prawnego określonych w art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą
nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 507 z późn. zm.), który ma zastosowanie w postępowaniu niniejszym na podstawie par. 2 uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ponieważ dotyczy ono zdarzeń, które miały miejsce przed [...] r., tj. niedochowania należytej staranności przy wykonywaniu czynności zawodowych w okresie od [...] r. do [...] r. poprzez niezłożenie w imieniu klienta – S. pozwu przeciwko F. prowadzącemu działalność pn. PPHU [...] w sprawie, w której przyjęła pełnomocnictwo i przyjęła ją do prowadzenia na zlecenie klienta, zapewnianie klienta, że pozew został złożony w dniu [...] r., ani nie podjęcie żadnych innych czynności w celu obrony interesu klienta, przesz co klient został narażony na szkodę,
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego K., [...] , winną zarzucanego wnioskiem o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego.
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego K., [...], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę [...] zł ([...] złotych).
Uzasadnienie
Pismem z dnia [...] r. , które do OIRP w W. wpłynęło w dniu [...] r. adw. A. działając w imieniu S. złożyła zawiadomienie o popełnieniu przez radcę prawnego K. przewinień dyscyplinarnych opisując szczegółowo okoliczności powierzenia mec. K. prowadzenia sprawy przeciwko P.P.H.U. F.F.
Postanowieniem z dnia [...] r. Z-ca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. wszczął dochodzenie w sprawie dotyczącej nienależytego wykonywania przez radcę prawnego K. obowiązków zawodowych.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w dniu [...] r. Z-ca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. wniósł do OSD OIRP w W. wniosek o ukaranie radcy prawnego K. We wniosku o ukaranie Z-ca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W., zarzuca radcy prawnemu naruszenie podstawowych wartości i zasad wykonywania zawodu radcy prawnego określonych w art. 6 ust. 1 KERP.
OSD zważył co następuje.
Okoliczności przedmiotowej sprawy w świetle zgromadzonych i przeprowadzonych dowodów nie budzą wątpliwości. W świetle dowodów z dokumentów (k. [...]) w postaci dokumentów księgowych (faktury, listy przewozowe), co do których prawdziwości, kompletności i rzetelności OSD nie miał wątpliwości, teza iż Pokrzywdzona dokonała sprzedaży określonej w w/w dokumentach ilości towarów na rzecz firmy P.P.H.U. F. F. wydaje się w pełni uzasadniona. W tej sytuacji należało ocenić kolejny element twierdzeń Pokrzywdzonej tj. twierdzeń w zakresie powierzenia przez Pokrzywdzoną czynności windykacyjnych Mecenas K. W tym zakresie OSD oparł się na wydrukach z korespondencji sms pomiędzy Obwinioną a Pokrzywdzoną (k. [...]). Załączone do zawiadomienia wydruki zarówno w treści jak i co do formy w ocenie OSD nie budzą wątpliwości stanowiąc rzetelny i przekonywujący dowód na okoliczność powierzenia prowadzenia sprawy przeciwko firmie F. Mec. K. Jednak istotą niniejszego postępowania tj. osnową postawionych Obwinionej zarzutów i ich procesową konsekwencją w postaci skierowanego do OSD wniosku o ukaranie było wskazanie, iż pomimo powierzenia radcy prawnemu K. prowadzenia postępowania sądowego przeciwko firmie F. F., radca prawny nie wykonała ciążących na niej obowiązków, pozwu do właściwego sądu nie kierując. Co więcej przez długi czas radca prawny K. utrzymywała swą klientkę w mylnym przekonaniu o prowadzeniu zleconych jej zadań. O takim ostatecznym kształcie ustaleń OSD wskazujących na prawdziwość opisanych w skardze działań (a dokładniej ich braku) radcy prawnego K. świadczą zeznania Pokrzywdzonej złożone na rozprawie przed OSD w dniu [...] r. oraz złożone w charakterze świadka zeznania S. W szczególności w zakresie faktu zlecenia Obwinionej czynności zastępstwa procesowego przed sądem w P., zdaniem OSD brak jest jakichkolwiek podstaw aby zeznaniom świadka S. odmówić waloru rzetelności i wiarygodności. A zatem z całokształtu przeprowadzonych dowodów tj. zeznań Pokrzywdzonej na rozprawie w dniu [...] r. zeznań świadka S. na rozprawie w dniu [...] r. uzupełnionych przez dokumenty finansowo - księgowe oraz treść korespondencji sms – owej wynika w sposób nie budzący wątpliwości , iż Obwiniona podjęła się świadczenia pomocy prawnej na rzecz Pokrzywdzonej, która to pomoc prawna miała polegać na wytoczeniu powództwa przeciwko P.P.H.U. F. F. Następnie zaś Obwiniona nie wywiązała się z przyjętych zobowiązań pozostawiając Pokrzywdzoną w błędnym przekonaniu, co najmniej od [...] r. do [...] r. iż powierzone czynności są wykonywane w sposób prawidłowy i na bieżąco.
Opisane powyżej zachowania mieszczą się w całości w dyspozycji przepisu art. 6 ust. 1 KERP wskazanego jako podstawa prawna zapadłego orzeczenia. Wskazany przepis KERP w brzmieniu właściwym dla czasu popełnienia przewinienia wprowadza nakaz wykonywania czynności zawodowych zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą starannością. Naruszenie choćby jednej w przytoczonych wytycznych daje podstawy do zastosowania omawianego przepisu. Pokrzywdzoną i Obwinioną z całą pewnością łączył stosunek reprezentacji. Radcy prawnemu powierzona została do prowadzenia sprawa, którą zgodnie z przytoczonym powyżej nakazem winna prowadzić zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą staranności. Zdaniem OSD przyjęcie do prowadzenia sprawy, a następnie nie wywiązanie się z przyjętego zadania w każdej sytuacji winno stawiać znak zapytania co do uczciwości i rzetelności wypełnienia powierzonych obowiązków. Gdy jednak do tak wskazanego stanu faktycznego dodamy okoliczności przedmiotowej sprawy tj. świadome, nacechowane zamiarem utrzymywanie w mylnym przekonaniu klienta co do prawidłowości świadczonej pomocy prawnej, wskazany znak zapytania przeistacza się w przekonanie o krańcowym braku uczciwości i braku jakiejkolwiek, a nie tylko należytej staranności w wykonywaniu czynności zawodowych.
W zakresie obowiązku OSD pozostaje również wyjaśnienie wymiaru zastosowanej kary. Okoliczności sprawy, warunki osobiste sprawcy i jej postawa w toku postępowania nie dają jakichkolwiek podstaw do zastosowania alternatywnych wobec orzeczonego rozwiązań. Zastosowanie najsurowszej z przewidzianych katalogiem kar, kary pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego ma w okolicznościach niniejszej sprawy pełne uzasadnienie. Po pierwsze bowiem postawa sprawczyni w trakcie toczącego się postępowania wskazuje na daleko idącą niechęć Obwinionej do jakiejkolwiek współpracy z organami samorządu zawodowego radców prawnych. Pomimo wielokrotnych wezwań, obwiniona nie uczestniczyła czynnie w niniejszym postępowaniu, nie złożyła wyjaśnień lub w jakikolwiek inny sposób nie starała się wpłynąć na tok niniejszego postępowania. O ile taki rodzaj zachowania można poczytać jako swego rodzaju linię obrony, która jako taka nie może wzbudzać wyłącznie ujemnych konotacji, to łączący się z taką (zamierzoną lub nie) linią obrony i pozostający z nią w ścisłym związku fakt nie przeproszenia Pokrzywdzonej i braku jakiegokolwiek odniesienia się do zaistniałej sytuacji, należy odczytywać jednoznacznie negatywnie. Po drugie skala i rodzaj dokonanego przewinienia zasługuje na szczególne, bardzo zdecydowane potępienie. Zdaniem OSD, w szeregach radców prawnych nie ma miejsca dla kogoś kto w tak dalekim stopniu naraża na szwank reputację całej grupy zawodowej, grupy której istotą funkcjonowania jest zaufanie publiczne. Przedmiotowy bowiem przypadek, zdaniem OSD kładzie się głębokim cieniem na całej grupie zawodowej w sposób bardzo istotny podważając zaufanie do niej całego społeczeństwa. Po trzecie w końcu dotychczasowe zachowanie Obwinionej, niezwiązane z niniejszym postępowaniem stanowiło istotny element wymiaru kary. OSD z urzędu posiada wiedzę o dotychczas zastosowanych wobec Obwinionej karach dyscyplinarnych. Orzeczone dotychczas w [...] przypadkach łagodniejsze kary nie przyniosły żadnego rezultatu. Podkreślenia wymaga, iż Obwiniona nie uiściła żadnej z prawomocnie zasądzonych kar pieniężnych zaś w sprawie D [...] orzeczono karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego. W tej sytuacji orzeczenie jakiejkolwiek innej kary, z punktu widzenia szeroko rozumianych celów kary byłoby działaniem bezcelowym.
Z tych względów należało orzec jak w sentencji.
(jk)
Postanowieniem z dnia [...] r. Z-ca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. wszczął dochodzenie w sprawie dotyczącej nienależytego wykonywania przez radcę prawnego K. obowiązków zawodowych.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w dniu [...] r. Z-ca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. wniósł do OSD OIRP w W. wniosek o ukaranie radcy prawnego K. We wniosku o ukaranie Z-ca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W., zarzuca radcy prawnemu naruszenie podstawowych wartości i zasad wykonywania zawodu radcy prawnego określonych w art. 6 ust. 1 KERP.
OSD zważył co następuje.
Okoliczności przedmiotowej sprawy w świetle zgromadzonych i przeprowadzonych dowodów nie budzą wątpliwości. W świetle dowodów z dokumentów (k. [...]) w postaci dokumentów księgowych (faktury, listy przewozowe), co do których prawdziwości, kompletności i rzetelności OSD nie miał wątpliwości, teza iż Pokrzywdzona dokonała sprzedaży określonej w w/w dokumentach ilości towarów na rzecz firmy P.P.H.U. F. F. wydaje się w pełni uzasadniona. W tej sytuacji należało ocenić kolejny element twierdzeń Pokrzywdzonej tj. twierdzeń w zakresie powierzenia przez Pokrzywdzoną czynności windykacyjnych Mecenas K. W tym zakresie OSD oparł się na wydrukach z korespondencji sms pomiędzy Obwinioną a Pokrzywdzoną (k. [...]). Załączone do zawiadomienia wydruki zarówno w treści jak i co do formy w ocenie OSD nie budzą wątpliwości stanowiąc rzetelny i przekonywujący dowód na okoliczność powierzenia prowadzenia sprawy przeciwko firmie F. Mec. K. Jednak istotą niniejszego postępowania tj. osnową postawionych Obwinionej zarzutów i ich procesową konsekwencją w postaci skierowanego do OSD wniosku o ukaranie było wskazanie, iż pomimo powierzenia radcy prawnemu K. prowadzenia postępowania sądowego przeciwko firmie F. F., radca prawny nie wykonała ciążących na niej obowiązków, pozwu do właściwego sądu nie kierując. Co więcej przez długi czas radca prawny K. utrzymywała swą klientkę w mylnym przekonaniu o prowadzeniu zleconych jej zadań. O takim ostatecznym kształcie ustaleń OSD wskazujących na prawdziwość opisanych w skardze działań (a dokładniej ich braku) radcy prawnego K. świadczą zeznania Pokrzywdzonej złożone na rozprawie przed OSD w dniu [...] r. oraz złożone w charakterze świadka zeznania S. W szczególności w zakresie faktu zlecenia Obwinionej czynności zastępstwa procesowego przed sądem w P., zdaniem OSD brak jest jakichkolwiek podstaw aby zeznaniom świadka S. odmówić waloru rzetelności i wiarygodności. A zatem z całokształtu przeprowadzonych dowodów tj. zeznań Pokrzywdzonej na rozprawie w dniu [...] r. zeznań świadka S. na rozprawie w dniu [...] r. uzupełnionych przez dokumenty finansowo - księgowe oraz treść korespondencji sms – owej wynika w sposób nie budzący wątpliwości , iż Obwiniona podjęła się świadczenia pomocy prawnej na rzecz Pokrzywdzonej, która to pomoc prawna miała polegać na wytoczeniu powództwa przeciwko P.P.H.U. F. F. Następnie zaś Obwiniona nie wywiązała się z przyjętych zobowiązań pozostawiając Pokrzywdzoną w błędnym przekonaniu, co najmniej od [...] r. do [...] r. iż powierzone czynności są wykonywane w sposób prawidłowy i na bieżąco.
Opisane powyżej zachowania mieszczą się w całości w dyspozycji przepisu art. 6 ust. 1 KERP wskazanego jako podstawa prawna zapadłego orzeczenia. Wskazany przepis KERP w brzmieniu właściwym dla czasu popełnienia przewinienia wprowadza nakaz wykonywania czynności zawodowych zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą starannością. Naruszenie choćby jednej w przytoczonych wytycznych daje podstawy do zastosowania omawianego przepisu. Pokrzywdzoną i Obwinioną z całą pewnością łączył stosunek reprezentacji. Radcy prawnemu powierzona została do prowadzenia sprawa, którą zgodnie z przytoczonym powyżej nakazem winna prowadzić zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą staranności. Zdaniem OSD przyjęcie do prowadzenia sprawy, a następnie nie wywiązanie się z przyjętego zadania w każdej sytuacji winno stawiać znak zapytania co do uczciwości i rzetelności wypełnienia powierzonych obowiązków. Gdy jednak do tak wskazanego stanu faktycznego dodamy okoliczności przedmiotowej sprawy tj. świadome, nacechowane zamiarem utrzymywanie w mylnym przekonaniu klienta co do prawidłowości świadczonej pomocy prawnej, wskazany znak zapytania przeistacza się w przekonanie o krańcowym braku uczciwości i braku jakiejkolwiek, a nie tylko należytej staranności w wykonywaniu czynności zawodowych.
W zakresie obowiązku OSD pozostaje również wyjaśnienie wymiaru zastosowanej kary. Okoliczności sprawy, warunki osobiste sprawcy i jej postawa w toku postępowania nie dają jakichkolwiek podstaw do zastosowania alternatywnych wobec orzeczonego rozwiązań. Zastosowanie najsurowszej z przewidzianych katalogiem kar, kary pozbawienia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego ma w okolicznościach niniejszej sprawy pełne uzasadnienie. Po pierwsze bowiem postawa sprawczyni w trakcie toczącego się postępowania wskazuje na daleko idącą niechęć Obwinionej do jakiejkolwiek współpracy z organami samorządu zawodowego radców prawnych. Pomimo wielokrotnych wezwań, obwiniona nie uczestniczyła czynnie w niniejszym postępowaniu, nie złożyła wyjaśnień lub w jakikolwiek inny sposób nie starała się wpłynąć na tok niniejszego postępowania. O ile taki rodzaj zachowania można poczytać jako swego rodzaju linię obrony, która jako taka nie może wzbudzać wyłącznie ujemnych konotacji, to łączący się z taką (zamierzoną lub nie) linią obrony i pozostający z nią w ścisłym związku fakt nie przeproszenia Pokrzywdzonej i braku jakiegokolwiek odniesienia się do zaistniałej sytuacji, należy odczytywać jednoznacznie negatywnie. Po drugie skala i rodzaj dokonanego przewinienia zasługuje na szczególne, bardzo zdecydowane potępienie. Zdaniem OSD, w szeregach radców prawnych nie ma miejsca dla kogoś kto w tak dalekim stopniu naraża na szwank reputację całej grupy zawodowej, grupy której istotą funkcjonowania jest zaufanie publiczne. Przedmiotowy bowiem przypadek, zdaniem OSD kładzie się głębokim cieniem na całej grupie zawodowej w sposób bardzo istotny podważając zaufanie do niej całego społeczeństwa. Po trzecie w końcu dotychczasowe zachowanie Obwinionej, niezwiązane z niniejszym postępowaniem stanowiło istotny element wymiaru kary. OSD z urzędu posiada wiedzę o dotychczas zastosowanych wobec Obwinionej karach dyscyplinarnych. Orzeczone dotychczas w [...] przypadkach łagodniejsze kary nie przyniosły żadnego rezultatu. Podkreślenia wymaga, iż Obwiniona nie uiściła żadnej z prawomocnie zasądzonych kar pieniężnych zaś w sprawie D [...] orzeczono karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego. W tej sytuacji orzeczenie jakiejkolwiek innej kary, z punktu widzenia szeroko rozumianych celów kary byłoby działaniem bezcelowym.
Z tych względów należało orzec jak w sentencji.
(jk)
Prawo i praktyka
Przygody Radcy Antoniego
Odwiedź także
Nasze inicjatywy
