Orzeczenia z dnia 31 stycznia 2020 r. Sygn. akt: D 186/19
opublikowano: 2021-04-29 przez: Więckowska Milena
Orzeczenia z dnia 31 stycznia 2020 r. Sygn. akt: D 186/19
Orzeczenie jest prawomocne
Orzeczenie jest prawomocne
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Andrzej Szmigiel
CZŁONKOWIE: r. pr. Bogdan Sanowski
r. pr. Paulina Sibilska
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
CZŁONKOWIE: r. pr. Bogdan Sanowski
r. pr. Paulina Sibilska
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu S. ([…]) obwinionemu o to, że:
- nienależycie wykonywał zawód radcy prawnego w ten sposób, że jako pełnomocnik procesowy P. sp. z o. o. w likwidacji z siedzibą w Z. zaniechał złożenia w okresie od dnia […] r. do dnia […] r. w W. wniosku o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie wraz z uzasadnieniem wyroku wydanego w dniu […] r. przez Sąd Okręgowy […] w W. w sprawie o sygn. akt […] i złożył wniosek w dniu […] r., co spowodowało odrzucenie tego wniosku na mocy postanowienia Sądu Okręgowego […] w W. z dnia […] r. i uniemożliwiło klientowi (P. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w Z.) wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku z dnia […] r.,
tj. w sprawie czynu określonego w art. 6 oraz 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego („KERP”) w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 8 KERP, - począwszy od dnia […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie podjął w W. współdziałania z organami samorządu zawodowego radców prawnych w ten sposób, że nie złożył wyjaśnień pomimo upływu […]-dniowego terminu do złożenia wyjaśnień wyznaczonego przez Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. w piśmie z dnia […] r. uznanym za doręczone w dniu […] r. oraz w piśmie zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. z dnia […] r. doręczonym w dniu […] r.,
tj. w sprawie czynu określonego w art. 62 ust. 3 KERP w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego S. ([…]) winnym zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 oraz 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 8 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w kwocie […] ([…]) złotych;
- Uznaje radcę prawnego S. ([…]) winnym zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego S. ([…]) na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
Uzasadnienie
W dniu […] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynął wniosek Pana M., działającego w imieniu P. sp. z o.o. w likwidacji (dalej: „Skarżący” lub „P.”) z dnia […] r. o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec radcy prawnego S.
W skierowanym wniosku, Skarżący wskazał, że radca prawny S. przy zastępowaniu Skarżącego w sprawie z powództwa Skarżącego przeciwko Skarbowi Państwa - P., N. w Z., zawisłej przed Sądem Okręgowym […] w W […] Wydział Cywilny Odwoławczy za sygn. akt […], naruszył obowiązki zawodowe poprzez brak złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie pokrzywdzonemu wyroku wraz z uzasadnieniem w ustawowym terminie, co w konsekwencji zamknęło pokrzywdzonemu drogę do wniesienia skargi kasacyjnej od niekorzystnego orzeczenia. Skarżący wskazał, że dodatkową okolicznością obciążającą radcę prawnego jest to, że przed końcem terminu na złożenie wniosku, który upłynął w dniu […] r. Skarżący kontaktował się z radcą prawnym S. w sprawie złożenia wniosku poprzez wiadomość e – mail w dniu […] r. oraz telefonicznie w dniu […] r., co zostało zignorowane. Wniosek z datą […] r. został złożony dopiero dnia […] r., co w konsekwencji doprowadziło do jego odrzucenia przez Sąd postanowieniem z dnia […] r. Radca prawny S. nie podjął też żadnych działań mających na celu uchylenie postanowienia z dnia […] r.
Do ww. wniosku Skarżący załączył następujące dowody w sprawie: pełnomocnictwo dla radcy prawnego Ś. do zastępowania w postępowaniu sądowym o sygn. akt […], e – mail likwidatora pokrzywdzonego z dnia […] r. do radcy prawnego S. z prośbą o złożenie wniosku, wydruk fotografii zapisu z telefonu likwidatora o dokonanym połączeniu […] r. z radcą prawnym S., wniosek z datą […] r. do Sądu Okręgowego […] o doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem, kopertę, w której przesłany został wniosek z datą nadania […] r., postanowienie Sądu Okręgowego […] z […] r. w sprawie odrzucenia wniosku.
W dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wezwał radcę prawnego S. do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie […] dni od dnia doręczenia pisma. Wezwanie to nie zostało odebrane przez adresata w terminie.
W dniu […] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. ponownie wezwał radcę prawnego S. do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie […] dni od dnia doręczenia pisma.
W toku postępowania przesłuchano jako świadka Skarżącego - M. Wymieniony zeznał, że radca prawny S. pracował na umowę zlecenie w przedsiębiorstwie do […] r. Radca prawny obsługiwał spółkę na kilka lat przed likwidacją firmy, która została otwarta […] r. Radca prawny przychodził do spółki raz w tygodniu i oficjalnie otrzymywał wynagrodzenie […] zł za dwie godziny. Z uwagi na to, że wartość przedmiotu sporu w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej wynosiła […] zł w sprawie przysługiwałaby kasacja. W […] r. spółka przegrała spór w pierwszej instancji. Apelację w sprawie sporządził radca prawny S. Radca prawny mimo iż sporządził apelacje, zdecydował, że sporządzoną przez niego apelację podpisze prezes osobiście. W dniu […] r. Spółka przegrała sprawę w drugiej instancji. Na ogłoszeniu wyroku był radca prawny S. oraz M. M. jeszcze na rozprawie poprosił radcę prawnego S. o przygotowanie wniosku do sądu o podanie wyroku wraz z uzasadnieniem na piśmie, aby Spółka mogła wnieść kasację do Sądu Najwyższego. Następnego dnia w piątek M. wysłał do radcy prawnego S. maila z prośbą o wystąpienie do Sądu o wyrok i uzasadnienie na piśmie. W poniedziałek i wtorek M. telefonował do radcy prawnego S. przypominając mu o sprawie. Radca prawny podczas rozmowy telefonicznej obiecał, że złoży pismo, że ma czas. W dniu […] M. zadzwonił do radcy prawnego zapytać czy wysłał pismo do sądu. Radca prawny potwierdził, że pismo zostało wysłane. M. zeznał, że do spółki przyszło pismo, w którym Sąd Okręgowy postanowił odrzucić wniosek. M. dzwonił do radcy prawnego w tej sprawie, jednak bezskutecznie. W Sądzie dowiedział się że pismo zostało nadane […]. Radca prawny S. do dnia przesłuchania nie skontaktował się ze świadkiem. Nie przedstawił również sprawozdania ze swoich prac za miesiąc […]. Skarga kasacyjna nie została wniesiona, bo nie było uzasadnienia. Świadek zeznał, że w wyniku tego zdarzenia doznał uszczerbku również na swoim imieniu, musiał się tłumaczyć przed nowym burmistrzem i radnymi.
Postanowieniem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. postanowił wszcząć dochodzenie w sprawie dotyczącej podejrzenia nienależytego wykonywania w okresie od […] r. do […] r. zawodu radcy prawnego polegającego na niezgłoszeniu w terminie tygodniowym wskazanym w art. 387 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego wniosku o doręczenie wyroku Sądu Okręgowego […] w W. z dnia […] r. (sygn. akt […]) z uzasadnieniem i złożenie tego wniosku w dniu […] r., co spowodowało wydanie w dniu […] r. przez Sąd Okręgowy […] w W. postanowienia o odrzuceniu wniosku P. w Z. Sp. z o.o. w likwidacji o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem i uniemożliwiło tej spółce wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku z dnia […] r., tj. w sprawie czynu określonego w art. 6 oraz 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
Pismem z dnia […] r. Rzecznik Okręgowej Izby Radców Prawnych wezwał radcę prawnego S. do osobistego stawiennictwa w Biurze Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., celem przesłuchania w charakterze obwinionego.
Postanowieniem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. postanowił przedstawić radcy prawnemu S. zarzut, że:
- nienależycie wykonywał zawód radcy prawnego w ten sposób, że jako pełnomocnik procesowy P. sp. z o.o. zaniechał złożenia w okresie od dnia […] r. do dnia […] r. w W. wniosku o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie wraz z uzasadnieniem wyroku wydanego w dniu […] r. przez Sąd Okręgowy […] w W. w sprawie o sygn. akt […] i złożył taki wniosek w dniu […] r., co spowodowało odrzucenie tego wniosku na mocy postanowienia Sądu Okręgowego […] w W. z dnia […] r. i uniemożliwiło klientowi (P. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w Z.) wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku z dnia […] r., tj. w sprawie czynu określonego w art. 6 oraz 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego („KERP”)w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 8 KERP oraz
- począwszy od dnia […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie podjął w W. współdziałania z organami samorządu zawodowego radców prawnych w ten sposób, że nie złożył wyjaśnień pomimo upływu […] – dniowego terminu do złożenia wyjaśnień wyznaczonego przez Rzecznika Dyscyplinarnego ORIP w W. w piśmie z dnia […] r. uznanym za doręczone w dniu […] r. oraz w piśmie zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego ORIP w W. z dnia […] r., uznanym za doręczone w dniu […] r., tj. w sprawie czynu określonego w art. 62 ust. 3 KERP w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
Postanowieniem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. postanowił zamknąć dochodzenie.
Pismem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. skierował do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych wniosek o ukaranie radcy prawnego S., wpisanego na listę radców prawnych prowadzoną przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. pod numerem wpisu […] obwinionego o to, że:
- nienależycie wykonywał zawód radcy prawnego w ten sposób, że jako pełnomocnik procesowy P. sp. z o.o. zaniechał złożenia w okresie od dnia […] r. do dnia […] r. w W. wniosku o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie wraz z uzasadnieniem wyroku wydanego w dniu […] r. przez Sąd Okręgowy […] w W. w sprawie o sygn. akt […] i złożył taki wniosek w dniu […] r., co spowodowało odrzucenie tego wniosku na mocy postanowienia Sądu Okręgowego […] w W. z dnia […] r. i uniemożliwiło klientowi (P. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w Z.) wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku z dnia […] r.,
tj. w sprawie czynu określonego w art. 6 oraz 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego („KERP”)w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 8 KERP oraz - począwszy od dnia […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie podjął w W. współdziałania z organami samorządu zawodowego radców prawnych w ten sposób, że nie złożył wyjaśnień pomimo upływu […] – dniowego terminu do złożenia wyjaśnień wyznaczonego przez Rzecznika Dyscyplinarnego ORIP w W. w piśmie z dnia […] r. uznanym za doręczone w dniu […] r. oraz w piśmie zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego ORIP w W. z dnia […] r., uznanym za doręczone w dniu […] r.,
tj. w sprawie czynu określonego w art. 62 ust. 3 KERP w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że z zebranego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności zeznań Likwidatora Pana M. oraz postanowienia Sądu Okręgowego […] w W. z dnia […] r. (sygn. akt […]) wynika, że wniosek o sporządzenie i uzasadnienie wyroku tego Sądu z dnia […] r. nie został złożony w terminie. Termin do złożenia wniosku upływał w dniu […] r. podczas gdy wniosek został złożony w dniu […] r. Działanie to spowodowało odrzucenie wniosku i uniemożliwiło wniesienie skargi kasacyjnej. Brak możliwości wniesienia skargi kasacyjnej w sytuacji uprzedniego zaniechania złożenia w terminie wniosku o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem wynika z orzecznictwa, w tym m.in. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia […] r. (sygn. akt […]). Odnosząc się do drugiego zarzutu wskazano, że w myśl art. 62 ust. 3 KERP radca prawny ma obowiązek podjąć współdziałanie z organami samorządu zawodowego przez złożenie wyjaśnień na wezwanie Rzecznika Dyscyplinarnego. Brak współpracy Obwinionego w niniejszej sprawie z Rzecznikiem Dyscyplinarnym ocenić trzeba negatywnie, albowiem przyczynia się do opóźnienia prowadzenia postępowania dyscyplinarnego.
O skierowaniu wniosku o ukaranie pismami z dnia […] r. powiadomiono P. sp. z o.o. w likwidacji, radcę prawnego S. oraz Ministra Sprawiedliwości Z.
Pismem z dnia […] r. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych skierował do Obwinionego odpis wniosku o ukaranie z dnia […] r. wzywając jednocześnie do składania wniosków dowodowych w terminie […] dni od niniejszego doręczenia. W piśmie tym poinformowano Obwinionego o prawie do wniesienia w terminie […] dni od doręczenia wniosku pisemnej odpowiedzi na ten wniosek. Pismo to wobec nie podjęcia w terminie zostało uznane za doręczone z dniem […] r.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowy Izby Radców Prawnych w W. w dniu […] r. rozpoznał na rozprawie sprawę przeciwko S. […].
Wobec faktu, że obwiniony S. prawidłowo zawiadomiony o rozprawie nie stawił się bez usprawiedliwienia Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowy Izby Radców Prawnych w W., na podstawie art. 683 ustawy o radcach prawnych postanowił prowadzić postępowanie bez jego udział, uznając że obecność Obwinionego nie jest niezbędna, gdyż stan faktyczny sprawy może być ustalony w oparciu o przedstawione przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego dokumenty i zeznania świadków.
Sąd Dyscyplinarny postanowił dopuścić dowód z przesłuchania świadka M. Świadek zeznał, że nie ma kontaktu z panem S. od chwili kiedy był otwarty termin na złożenie uzasadnienia, któremu uchybił obwiniony. Ja w okresie kiedy była możliwość wystąpienia o sporne uzasadnienie wyroku SO chcąc bym pewnym, że na pewno nie uchybi temu terminowi wysłałem mu maila, sms – y oraz osobiście telefonowałem. W trakcie rozmowy telefonicznej mec. S. uznał za oczywiste, że on tego terminu na złożenie uzasadnienia nie dochowa i to był nasz przedostatni kontakt. Ostatni był […], tj. dzień przed upływem terminu na złożenie wniosku kiedy powiedział mi, że wniosek złożył w terminie, co późnej okazało się nieprawdą. Później przyszło pismo, w którym Sąd odmówił sporządzenia uzasadnienia. Od tego czasu nie udało mi się w jakikolwiek sposób, pomimo różnorakich licznych prób skontaktować z panem mecenasem. Ja jestem zachowaniem Obwinionego zbulwersowany, miałem z tego powodu różnorakie nieprzyjemności, zostałem przez niego ośmieszony. Spółka nadal istnieje w rejestrze. Wykreślenie pewnie nastąpi w ciągu dwóch, trzech miesięcy.
Strony nie wniosły o uzupełnienie postępowania dowodowego.
Sąd postanowił dopuścić dowód z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy na kartach: […]-[…] oraz pismo RD z dnia […] r. wraz z dowodem awizacji oraz pismo z […] r. wzywające do złożenia wyjaśnień z dnia […] r., k. [..]-[…].
Sąd postanowił uznać za ujawnione bez odczytania w trybie art. 394 § 2 k.p.k. dowody dopuszczone w poprzednim zdaniu. Strony nie wniosły o ich odczytanie.
Przewodniczący zamknął przewód sądowy. Po udzieleniu głosu stronom - Rzecznik Dyscyplinarny wniósł jak we wniosku o ukaranie, za czyn pierwszy wymierzając karę pieniężną w wysokości średniej minimalnej, za czyn drugi wymierzając karę upomnienia. Świadek przychylił się co do zakresu kary do wniosku ZRD.
Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu S. ([…]), obwinionemu o to, że:
- nienależycie wykonywał zawód radcy prawnego w ten sposób, że jako pełnomocnik procesowy P. sp. z o.o. zaniechał złożenia w okresie od dnia […] r. do dnia […] r. w W. wniosku o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie wraz z uzasadnieniem wyroku wydanego w dniu […] r. przez Sąd Okręgowy […] w W. w sprawie o sygn. akt […] i złożył taki wniosek w dniu […] r., co spowodowało odrzucenie tego wniosku na mocy postanowienia Sądu Okręgowego […] w W. z dnia […] r. i uniemożliwiło klientowi (P. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w Z.) wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku z dnia […] r.,
tj. w sprawie czynu określonego w art. 6 oraz 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego („KERP”) w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 8 KERP oraz - począwszy od dnia […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie podjął w W. współdziałania z organami samorządu zawodowego radców prawnych w ten sposób, że nie złożył wyjaśnień pomimo upływu […] – dniowego terminu do złożenia wyjaśnień wyznaczonego przez Rzecznika Dyscyplinarnego ORIP w W. w piśmie z dnia […] r. uznanym za doręczone w dniu […] r. oraz w piśmie zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego ORIP w W. z dnia […] r., uznanym za doręczone w dniu […] r.,
tj. w sprawie czynu określonego w art. 62 ust. 3 KERP w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych,
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.:
- uznał radcę prawnego S. ([…]) winnym zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 oraz 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 8 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 I art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w kwocie […] ([…]) złotych;
- uznał radcę prawnego S. ([…]) winnym zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych I za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 I art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
- na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego S. ([…]) na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
Sąd ustalił i zważył, co następuje.
Okoliczności czynów popełnionych przez Obwinionego są bezsporne, tj. Obwiniony nie złożył wniosku o uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego […] w W. w sprawie o sygn. akt […], czym uniemożliwił wniesienie Klientowi skargi kasacyjnej. Zarazem składał w tym zakresie fałszywe zapewnienia wobec pana M., czym nie tylko wprowadzał go w błąd w tej konkretnej sprawie, ale także podważał zaufanie do osoby swojej i zawodu radcy prawnego w ogóle. Bezspornym także jest, iż Obwiniony nie podjął jakiejkolwiek interakcji z organami samorządu radcowskiego, a w szczególności z Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego, aby okoliczności sprawy wyjaśnić, a w tym udzielić odpowiedzi na pytania, które stawiał mu zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego. Obwiniony swoją postawę lekceważenia organów samorządu radcowskiego kontynuował także przed Sądem Dyscyplinarnym, gdzie nie stawił się na rozprawę w swojej sprawie.
Oceniając pierwszy z czynów, za który skazany został Obwiniony radca prawny, wskazać należy iż już sam fakt uchybienia tak ważnemu terminowi procesowemu, jak złożenie wniosku o uzasadnienie warunkującego przecież możliwość wywiedzenia skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego jest działaniem niedopuszczalnym i karygodnym. Stopień zawinienia i nasilenia złej woli u Obwinionego jest w niniejszej sprawie tym większy, że w sposób całkowicie umyślny wprowadzał on Klienta w błąd co do rzekomych działań podjętych w sprawie, które faktycznie nie miały miejsca. Tego rodzaju postępowanie podważa zaufanie do zawodu radcy prawnego w opinii publicznej i dezawuuje całe środowisko radcowskie. Powyższe zachowania wyczerpują dyspozycję art. 6, 12 ust. 1 oraz 8 KERP:
Art. 6.
Radca prawny, mając na uwadze treść roty ślubowania określonej w ustawie o radcach prawnych, obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami.
Art. 12.
1. Radca prawny zobowiązany jest wykonywać czynności zawodowe sumiennie oraz z należytą starannością uwzględniającą profesjonalny charakter działania.
Art. 8.
Radca prawny, świadcząc klientowi pomoc prawną, postępuje lojalnie i kieruje się dobrem klienta w celu ochrony jego praw.
Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentach oraz spójnych, logicznych i konsekwentnych zeznaniach świadka M.
W ocenie Sądu karą adekwatną do powyższego czynu jest trzecia w hierarchii surowości kar, tj. kara o dużym stopniu dolegliwości w postaci kary pieniężnej w wysokości […] złotych. Kara w takim wymiarze jest zdaniem Sądu adekwatna do wagi czynu, stopnia zawinienia Obwinionego i należycie wypełni funkcję prewencyjną i wychowawczą. Co wymaga podkreślenia, niniejsza kara nie wyłącza możliwości dochodzenia przez Klienta odszkodowania od radcy prawnego za ewentualne szkody związane z utratą możliwości wygrania sprawy przed Sądem Najwyższym.
Także okoliczności czynu drugiego nie budzą najmniejszych wątpliwości i świadczą o lekceważącym podejściu ze strony Obwinionego, nie tylko w stosunku do swojego klienta, ale także w stosunku do organów samorządu radcowskiego. Za adekwatną do tego czynu karę, Sąd uznał karę nagany, tj. drugą co do surowości spośród katalogu kar znanych ustawie.
O kosztach orzeczono jak w sentencji.
Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji.
(WK)
Prawo i praktyka
Przygody Radcy Antoniego
Odwiedź także
Nasze inicjatywy
