Orzeczenie z dnia 3 lutego 2020 r. Sygn. akt: D 133/19
opublikowano: 2021-04-29 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 3 lutego 2020 r. Sygn. akt: D 133/19
Orzeczenie jest prawomocne
Orzeczenie jest prawomocne
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Katarzyna Szwed - Kawka
CZŁONKOWIE: r. pr. Michał Rajski
r. pr. Marzena Okła - Anuszewska
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
CZŁONKOWIE: r. pr. Michał Rajski
r. pr. Marzena Okła - Anuszewska
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu L. ([…]) obwinionemu o to, że:
nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i nie uzyskał […] z wymaganych co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r. – czym naruszyła obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych,
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (t.j. uchwała Nr 124/X/2017 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 października 2017 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku,
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego L. ([…]) winnym zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 1 ustawy o radcach prawnych wymierza karę upomnienia;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego L. ([…]) na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
Uzasadnienie
Pismem z dnia […] r. Dziekan Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych C., stosownie do § 17 ust. 1 i ust. 2 uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organu samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, przekazał Rzecznikowi Dyscyplinarnemu M. wykaz radców prawnych, którzy nie wypełnili obowiązku doskonalenia zawodowego w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do dnia […] r. (vide: pismo k. […])
Wnioskiem o ukaranie z dn. […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. K. (zwany dalej „Rzecznikiem”) wniósł o uznanie winnym radcy prawnego L. (zwanego dalej „Obwinionym”) popełnienia przewinienia dyscyplinarnego z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego („KERP”) w związku z art. 7 § 1 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządy służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 KRRP z dn. 11.12.2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządy służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku („Regulamin Doskonalenia”) przez to, że nie uzyskał […] z wymaganych co najmniej […] ([…]) punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym […] -[…] r., to jest popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 7 § 1 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządy służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 KRRP z dn. 11.12.2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządy służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku. (vide: wniosek o ukaranie k. […]-[…])
Obwiniony nie złożył wyjaśnień w toku postępowania przygotowawczego. W odpowiedzi na wniosek o ukaranie wniósł o wydanie orzeczenie o warunkowym umorzeniu postępowania na okres trzyletniej próby powiązanej ze zobowiązaniem do wykonywania obowiązków w zakresie kształcenia zawodowego oraz o odstąpienie od przeprowadzania rozprawy i postępowania dowodowego a także o odstąpienie od obciążenia go kosztami postępowania. Obwiniony podniósł iż obowiązek kształcenia nie został wykonany w niewielkiej części, co było usprawiedliwione jego sytuacją życiową. Zadeklarował również realizację w przyszłości obowiązków w zakresie kształcenia zawodowego.
Sąd rozpoznał wniosek na rozprawie w dniu […] r. Wobec faktu, że Obwiniony r.pr. Ł. prawidłowo powiadomiony nie stawił się na rozprawie bez usprawiedliwienia, Sąd, na podstawie art. 68 (3) ust. 2 i 5 ustawy o radcach prawnych, postanowił prowadzić postępowanie bez jego udziału.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił, co następuje:
Obwiniony uzyskał […] z wymaganych […] punktów szkoleniowych dla okresu rozliczeniowego […] -[…] r. (vide: pismo Dziekana OIRP w W. k. […] i zestawienie k. […]).
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności Sąd zwraca uwagę, że rozstrzygnięcia sądu dyscyplinarnego, zgodnie z dyspozycją art. 70 (3) ustawy o radcach prawnych mogą być wydane jedynie na rozprawie. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny nie orzeka na posiedzeniach.
Sąd nie znalazł podstaw do warunkowego umorzenia postępowania albowiem nie wystąpiły przesłanki, o których mowa w przepisie art. 336 § 1 k.p.k. w zw. z art. art. 74 (1) ustawy o radach prawnych.
Zgodnie z § 7 ust. 1 Regulaminu Doskonalenia w okresie rozliczeniowym […] -[…] Obwiniony miał obowiązek odbycia szkoleń zawodowych lub innych form doskonalenia dla zgromadzenia minimum […] punktów rozliczeniowych. Nie ulega wątpliwości, że obowiązek ten wykonał częściowo, w związku z czym nie wywiązał się z obowiązku doskonalenia w rozumieniu § 11 Regulaminu Doskonalenia.
Obowiązek stałego doskonalenia oraz uczestnictwa w szkoleniach zawodowych na podstawie przepisów samorządowych wynika także z art. 14 ust. 1 i 2 KERP, zaś obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu ma podstawę w art. 61 ust. 2 KERP.
W związku z tym, zaniechanie Obwinionego w zakresie pełnej realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego stanowi naruszenie przepisów KERP, co podlega odpowiedzialności na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał, że nie ma okoliczności usprawiedliwiających zaniechanie w zakresie obowiązku szkoleniowego, tzn. czy czyn którego się dopuścił wynikał z przyczyn od Obwinionego niezależnych i trudności niemożliwych, oceniając rzecz racjonalnie, do przezwyciężenia.
Obwiniony nie skorzystał z możliwości indywidualnego ograniczenia albo wyłączenia obowiązku szkolenia powołując się na szczególne okoliczności, zatem nie ma powodu przyjmować, że nie wykonał obowiązku z takich przyczyn. Zważyć w tym miejscu należy, że wyznaczony okres rozliczeniowy obejmujący […] lata kalendarzowe jest na tyle długi, że umożliwia, uwzględniając obowiązki zawodowe, rodzinne, a także nieprzewidziane sytuacje osobiste, wykonanie tego obowiązku, czego dowodem jest to, że zdecydowana większość radców prawych OIRP w W. obowiązek ten wykonała. Wobec tego należało przyjąć, że zaniechanie Obwinionego miało charakter zawiniony.
Biorąc to pod uwagę Sąd uznał, że Obwinionemu należy przypisać odpowiedzialność za zarzucany przez Rzecznika delikt dyscyplinarny.
W ocenie Sądu wobec rodzaju naruszenia, uwzględniając brak wypełnienia obowiązku w części, adekwatną karą dyscyplinarną jest kara upomnienia. Jest to kara o najniższej dolegliwości, jednak sprawiedliwa, biorąc pod uwagę postawę Obwinionego w porównaniu z postępowaniem prawidłowym (większości członków tut. Izby), tzn. poświęcaniem własnego czasu na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i utrzymywaniu stale wysokiego poziomu merytorycznego. Cechą zawodu radcy prawnego, warunkującego zaufanie do niego jest bowiem także profesjonalizm i umiejętności praktyczne, od których zależy odpowiednie, tzn. skuteczne wykonywanie pomocy prawnej. Radca prawny nieprzygotowany merytorycznie, szczególnie wobec powszechnych szybkich zmian prawnych, nie tylko nie udzieli pomocy ale może spowodować szkody po stronie klienta i swojej, ujemnie wpływając na wizerunek zawodu.
W sprawie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 70(6) ust. 1 i 2 zgodnie z którymi zryczałtowane koszty postępowania ponosi Obwiniony, jeżeli został skazany. Ustalając wysokość tych kosztów Sąd uwzględnił stosunkowo prosty charakter sprawy i związany z tym niewielki nakład czasu pracy organów dyscyplinarnych, tj. rozpoznanie sprawy na rozprawie z obowiązkiem uzasadnienia orzeczenia na piśmie i ustalił koszty na najniższym poziomie w proporcji do zakresu tego zaangażowania.
(WK)